Όταν η Κιμώνα ήταν μικρή έκλεβε τους μαγνήτες του παππού της, του γλύπτη Takis Facebook Twitter
Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO

Όταν η Κιμώνα ήταν μικρή έκλεβε τους μαγνήτες του παππού της, του γλύπτη Takis

0

Η Κιμώνα Βασιλάκη-Βενιέρη δημιούργησε μια «τοσοδούλα», χάρμα οφθαλμών γκαλερί, τη Red Carpet, και έκλεισε επιδεικτικά το μάτι στη σοβαροφάνεια όσων νομίζουν ότι η τέχνη είναι άβατο.

Στην οδό Σολωμού, στα Εξάρχεια, μια μικρούλα γκαλερί με γκράφιτι απέξω τραβάει αμέσως το μάτι. Λέγεται Red Carpet και στα εγκαίνιά της έχουν μαζευτεί πολύχρωμα τυπάκια που σφύζουν από νιάτα, ομορφιά και ενέργεια.

Η Κιμώνα μου μιλάει ήρεμα, ο λόγος της είναι ώριμος και κατασταλαγμένος. «Τι έγινε, Κιμώνα, έπεσες στη μαρμίτα της ωριμότητα και του ζεν;» λέει αστειευόμενη. «Δεν έχει σημασία ο χρόνος», συνεχίζει με μια φιλοσοφική διάθεση. «Μπορεί στα 20 να νιώθεις 50 και το αντίστροφο».

Τη ρωτάω τι την παρακίνησε να ανοίξει γκαλερί. Η γκαλερί ήταν ένα πείραμα, όπως μου εξηγεί. Ένα πείραμα για το οποίο ρίσκαρε μαζί με την παιδική της φίλη, την Άννα Μολόι. Ήξεραν ότι ήθελαν να κάνουν κάτι σχετικό με την τέχνη, αλλά δεν είχαν προσδιορίσει τι ακριβώς. Μεγαλωμένες και οι δυο στη Νέα Υόρκη από καλλιτεχνικές οικογένειες, έχουν την τέχνη στο αίμα τους.

«Τα Εξάρχεια έχουν μια δική τους, εντελώς ξεχωριστή ταυτότητα. Υπάρχει μια ανοχή στη διαφορετικότητα και μια ελευθερία. Κι έπειτα, τα μαγαζιά, τα εστιατόρια, τα βιβλιοπωλεία, τα δουλεύουν κυρίως οι ιδιοκτήτες τους, τα τρέχουν οι ίδιοι με μεράκι, όχι ξένες εταιρείες».

Σε μια βόλτα στα Εξάρχεια το μάτι της Κιμώνας έπεσε σε ένα πωλητήριο στην οδό Σολωμού. Ήταν ένα υπογειάκι που το χρησιμοποιούσε παλιότερα ένας υδραυλικός. Το αγόρασαν σε μια πραγματικά χαμηλή τιμή, δίνοντας όλες τους τις οικονομίες. Η Κιμώνα μου εξηγεί ότι αρχικά το είδαν ως μια καλή επένδυση. «Επένδυση;» τη ρωτάω με έκπληξη και σκέφτομαι τον εαυτό μου στα 24, «κόκαλο», να κάνω οτοστόπ για να γυρίσω απ’ τα Οινόφυτα.

Η Κιμώνα τα μεσάνυχτα γίνεται γάτα Facebook Twitter
Mε το τέλειο γκράφιτι που έφτιαξε ο kompleeet (Stylianos Triantafyllou), ο χώρος ξεχωρίζει από μακριά. Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO

Στην Ελλάδα ερχόταν κυρίως τα καλοκαίρια. Στη διάρκεια του κορωνοϊού, όμως, κόλλησε εδώ και της άρεσε. Στην Ελλάδα είναι σε πρώτο πλάνο ο άνθρωπος, μου λέει. «Θα σου δώσω ένα παράδειγμα. Αν ένας νέος άνθρωπος πεθάνει στην Αθήνα, το σκέφτεσαι και το συζητάς για μήνες, για χρόνια, δεκαετίες. Στη Νέα Υόρκη το έχεις ξεχάσει τα επόμενα πέντε λεπτά. Καταλαβαίνεις τι εννοώ;»

Στην Αθήνα νιώθει ότι κάτι δυναμικό γίνεται στην τέχνη, κάτι επωάζεται. Της αρέσει που διάφορες παρέες νέων ανθρώπων ξεκινούν art projects σε απροσδόκητους χώρους με λίγα μέσα.

«Βρίσκω άκρως ενδιαφέρον αυτό το πειραματικό στοιχείο, γιατί το πείραμα εκπλήσσει και αυτόν που το κάνει», λέει. Επέλεξε τα Εξάρχεια γιατί τα αγαπά, όπως λέει, και αν ήταν καρτούν τα μάτια της θα έβγαζαν καρδούλες. «Τα Εξάρχεια έχουν μια δική τους, εντελώς ξεχωριστή ταυτότητα. Υπάρχει μια ανοχή στη διαφορετικότητα και μια ελευθερία. Κι έπειτα, τα μαγαζιά, τα εστιατόρια, τα βιβλιοπωλεία, τα δουλεύουν κυρίως οι ιδιοκτήτες τους, τα τρέχουν οι ίδιοι με μεράκι, όχι ξένες εταιρείες. Ό,τι δεν είναι εταιρεία ή αλυσίδα για μένα σημαίνει αντίσταση. Τα Εξάρχεια αντιστέκονται!»

Η Κιμώνα τα μεσάνυχτα γίνεται γάτα Facebook Twitter
«Βρίσκω άκρως ενδιαφέρον αυτό το πειραματικό στοιχείο, γιατί το πείραμα εκπλήσσει και αυτόν που το κάνει». Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO

Και πώς ξεκίνησε το πρότζεκτ;» τη ρωτάω. Πώς στήνεις απ’ το μηδέν μια γκαλερί; «Ξεκινάς με το χρώμα», λέει. Το έβαψε μοβ, όπως το υπνοδωμάτιό της. Έτσι, αμέσως πήρε χαρακτήρα. Παρατηρούσε τον κόσμο να σταματά, να το χαζεύει και να ρωτάει περί τίνος επρόκειτο.

«Το μοβ είναι πολύ θηλυκό χρώμα. Σε συνδυασμό με το τέλειο γκράφιτι που έφτιαξε ο kompleeet (Stylianos Triantafyllou), ο χώρος άρχισε να ξεχωρίζει από μακριά. Έτσι μου καρφώθηκε η ιδέα να κάνω μια έκθεση με εφτά καλλιτέχνες».

«Πώς χωράνε εφτά καλλιτέχνες σε δεκαπέντε τετραγωνικά;» τη ρωτάω έκπληκτη. «Et voilà η πρόκληση» λέει και ανασηκώνει τους ώμους.

Ο χώρος είχε και ένα αποθηκάκι σαν εσοχή που σκέφτηκε να το κάνει video room. «Moυ έλεγαν ότι δεν ήταν καλή ιδέα. Ευτυχώς που μερικές φορές γίνομαι ξεροκέφαλη, γιατί αποδείχτηκε καλή ιδέα, όπως και η απόφαση να βάλω τα φώτα από μέσα. Στο μέλλον θέλω να γίνει σαν dark room για installation».

Η Κιμώνα τα μεσάνυχτα γίνεται γάτα Facebook Twitter
Ο χώρος είχε και ένα αποθηκάκι σαν εσοχή που σκέφτηκε να το κάνει video room. Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO

Τη ρωτάω πώς προέκυψε το βίντεο του Υue Yang Guo –τoν γνώρισε σε ένα φεστιβάλ στο Μπιλμπάο, είναι από μια φυλή της Ταϊβάν. Έχει τον τίτλο «2024: Η χρονιά που γυρνάω στον εαυτό μου». Πιάσαμε κουβέντα και ήθελα πολύ να μου τη δώσει να το δω.

«Νομίζω ότι οι περισσότεροι καλλιτέχνες δέχτηκαν όταν κατάλαβαν πόσο κουλ περιοχή είναι τα Εξάρχεια». Μου αφηγείται πώς γνώρισε τους υπόλοιπους καλλιτέχνες.

«Με την Camille Cornillon βρεθήκαμε σε μια έκθεση στο “Living Room” της Κυψέλης – θέλησα να δω έργα της και ξετρελάθηκα. Τον Στυλιανό Τριανταφύλλου τον γνώρισα σε jazz live. Toν Capten, στο Victoria Square project, και ερωτεύτηκα τη δουλειά του. Για την Venera Kazarova έκανα πολλή έρευνα. Μου άρεσαν και η περφόρμανς και τα κοστούμια της. Ο Raed Issa είναι αρκετά γνωστός καλλιτέχνης, έχει κάνει εκθέσεις σε πολλά μέρη του κόσμου. Τον βρήκα από μια έκθεση, την «I will write our will above the clouds» που οργάνωσε το Fana Collective. Με την Κατερίνα Σκάση μεγαλώσαμε μαζί, μου έχει πει ότι είμαι η μούσα της. Με συγκινεί η σκέψη όλων των καλλιτεχνών έτσι όπως αποτυπώνεται στα έργα τους. Οπότε, δεν ξέρω αν το σύμπαν των επτά πλανητών το δημιούργησα εγώ ή αν με βρήκε μόνο του».

«Και τώρα», της λέω, «η δύσκολη ερώτηση των δέκα χιλιάδων ευρώ. Σκέφτεσαι καθόλου ότι κάποιος μπορεί να πει πως η Κιμώνα είναι κόρη της διάσημης εικαστικού Λυδίας Βενιέρη και εγγονή του πελώριου γλύπτη Takis (Παναγιώτη Βασιλάκη), οπότε λογικό είναι να ανοίγει γκαλερί, αφού έχει τις πλάτες τους, το όνομά τους;»

Η Κιμώνα τα μεσάνυχτα γίνεται γάτα Facebook Twitter
Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
Η Κιμώνα τα μεσάνυχτα γίνεται γάτα Facebook Twitter
Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO

«Καταρχάς, να πω ότι δεν με νοιάζει τι θα πουν, ούτε νιώθω ότι χρειάζεται να αποδείξω κάτι. Αν κάποιος με κρίνει χωρίς να με ξέρει, τόσο το χειρότερο για εκείνον. Φυσικά, το ότι η μαμά μου είναι η Λυδία Βενιέρη παίζει σημαντικό ρόλο. Άκουγα για τέχνη ακόμα και μέσα στον αμνιακό σάκο. Έπειτα, έχω μεγαλώσει στο Soho, μέσα στο στούντιό της, με τόσες γκαλερί τριγύρω.

Όταν ήμουν πολύ μικρή, δεν καταλάβαινα, δεν διαχώριζα τη ζωή απ’ την τέχνη. Όταν είσαι μια σταλιά παιδάκι μπορεί να σε τρομάξει η τέχνη αλλά και να σε γοητεύσει –όλο αυτό μπορεί επίσης να δημιουργήσει μια σχέση με το μαγικό, το υπερβατικό, το αλλιώτικο. Πήγα και σε καλλιτεχνικό λύκειο. Η τέχνη δεν ήταν μέρος της ζωής μου αλλά η ζωή μου».

«Και, φυσικά, παππούς σου ήταν ο διάσημος γλύπτης Takis. Έχεις κάποια μνήμη απ’ αυτόν;»

«Ως παιδάκι έκλεβα μαγνήτες» λέει και γελάει πονηρά σαν να την έπιασαν να κάνει σκανταλιά. «Ήμουν περίπου τεσσάρων χρονών όταν έκλεψα τους μαγνήτες του, ενώ δεν έπαιρνα ποτέ τίποτα. Φυσικά, δεν γνώριζα τότε τη δουλειά του παππού, αλλά είχα εμμονή με τους μαγνήτες». «Θυμάσαι ιστορίες από εκείνον;» συνεχίζω.

Η Κιμώνα τα μεσάνυχτα γίνεται γάτα Facebook Twitter
Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
Η Κιμώνα τα μεσάνυχτα γίνεται γάτα Facebook Twitter
Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO

«Στην Ελλάδα ερχόμουν μόνο τα καλοκαίρια. Τον παππού μου τον έβλεπα τότε, όταν πηγαίναμε πότε στο Γεροβουνό και πότε στη Λυκόβρυση. Κάποια στιγμή μας πιάσαν οι γονείς μου που με μάθαινε να καπνίζω –επειδή έτρεμαν τα χέρια του έφτιαξε μια εφεύρεση με μικρές μαγνητικές πίπες και καπνίζαμε παρέα. Αλλά και η γιαγιά μου, η Liliane Lijn, η πρώτη του γυναίκα, είναι επίσης πειραματική καλλιτέχνις και είναι πολυ κουλ».

«Γιατί επέλεξες, τελικά, να ανοίξεις στην Αθήνα την γκαλερί και όχι στη Νέα Υόρκη;» «Περνάω ωραία εδώ», απαντά με ειλικρίνεια. «Τελικά, μου άρεσε η ιδέα να δημιουργήσω κάτι σαν διεθνή καλλιτεχνική κοινότητα, για να μπορώ να δείχνω από εδώ καλλιτέχνες απ’ όλο τον κόσμο».

«Έχεις κάποιο όνειρο;» τη ρωτάω. «Δεν ξέρω αν είναι όνειρο με την έννοια που το λες, αλλά θα μου άρεσε να κάνω μικρά art films, όπως θα μου άρεσε και να ντύνω ταινίες με μουσική. Συνέχεια ψάχνομαι με τις μουσικές. Ανακάλυψα τη Γιοβάννα που μεσουράνησε στα ’70s και την αγαπώ».

«Ποιο τραγούδι περιγράφει την ψυχή σου;» ρωτάω. «Το “Solaris” του Tomita. Και το “Emanuel” απ’ την ομώνυμη ταινία».

«Τι άλλο αγαπάς;» «Τις γάτες. Γιατί ο πρώτος μου έρωτας ήταν γάτος, και γιατί μετά τις 12 το βράδυ γίνομαι γάτα κι εγώ».

Εικαστικά
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Οι αόρατες δυνάμεις στο έργο της Καλλιόπης Παυλίδη

Εικαστικά / Οι αόρατες δυνάμεις στο έργο της Καλλιόπης Παυλίδη

Η 27χρονη εικαστικός μιλά για τη διαδρομή της από την Αθήνα στο Λος Άντζελες, για το πώς το ερωτικό πάθος μεταμόρφωσε την τέχνη της, καθώς και για τη μυστικιστική διάσταση στα έργα της. Για τη γνωριμία της με τη Lana Del Rey απέφυγε να μιλήσει.
ΙΩΝΑΣ ΚΑΛΛΙΜΑΝΗΣ
Leigh Bowery: ακόρεστη όρεξη για έρωτα και υψηλή τέχνη από την καλτ φιγούρα που σημάδεψε μια εποχή

Nothing Days / Leigh Bowery: Ακόρεστη όρεξη για έρωτα και υψηλή τέχνη από την καλτ φιγούρα που σημάδεψε μια εποχή

Ο εκκεντρικός καλλιτέχνης που ο Boy George είχε χαρακτηρίσει ως «μοντέρνα τέχνη με πόδια» έζησε μια περιπετειώδη ζωή με εκατοντάδες συνευρέσεις στις τουαλέτες του Λονδίνου, δημιουργώντας ταυτόχρονα τέχνη με τα μοναδικά καλτ κοστούμια του που σημάδεψαν μια γενιά σχεδιαστών και εξακολουθούν να εμπνέουν.
M. HULOT

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Γύζης, Παρθένης, Τσαρούχης σε μια εξαιρετική έκθεση στα Χανιά

Εικαστικά / Γύζης, Παρθένης, Τσαρούχης σε μια εξαιρετική έκθεση στα Χανιά

Η έκθεση «Διαδρομές στην τέχνη. Έργα από τη Συλλογή της Τράπεζας της Ελλάδος» στη Δημοτική Πινακοθήκη Χανίων ξεδιπλώνει 150 χρόνια εικαστικής δημιουργίας μέσα από 99 έργα εμβληματικών και σύγχρονων δημιουργών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ο ντετέκτιβ της Σεβίλλης και οι πλαστοί πίνακες του Ελ Γκρέκο

Ρεπορτάζ / Ο ντετέκτιβ της Σεβίλλης και οι πλαστοί πίνακες του Ελ Γκρέκο

Στο βιβλίο του «Ο πλαστογράφος του Φράνκο», ένας ντετέκτιβ από τη Σεβίλλη ισχυρίζεται πως μεγάλα μουσεία, μεταξύ των οποίων και η ελληνική Εθνική Πινακοθήκη, έχουν αγοράσει πιστά αντίγραφα έργων του Ελ Γκρέκο.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Μέσα στο εργαστήριο του Χριστόφορου Κατσαδιώτη 

Εικαστικά / Ο Χριστόφορος Κατσαδιώτης αναδεικνύει το άχρηστο σε τέχνη

Το εργαστήριο του χαράκτη, όπου ξεδιπλώνεται ένα σύμπαν βγαλμένο από κάποιο σκοτεινό παραμύθι, μεταφέρεται προσωρινά σε μια σχεδόν κρυμμένη αίθουσα του μουσείου Μπενάκη, στην οδό Πειραιώς.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Άνοιξε το πολυαναμενόμενο πρώτο μουσείο μετανάστευσης

Εικαστικά / Fenix: Το πρώτο μουσείο μετανάστευσης άνοιξε στο Ρότερνταμ

Τι κοινό έχουν ένα πλοίο που κατασχέθηκε από τη Λαμπεντούζα, ένα κομμάτι του Τείχους του Βερολίνου και δύο γιγάντιες φωτεινές μπλε παντόφλες; Όλα βρίσκουν τη θέση τους στο νέο μουσείο της Ολλανδίας που επικεντρώνεται εξ ολοκλήρου στη μετανάστευση.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
O Χρήστος Οικονόμου και ο Ζώης Γέρος ξέρουν περισσότερα απ’ όσα περίμενα για την Τζένη Χειλουδάκη

Εικαστικά / O Χρήστος Οικονόμου και ο Ζώης Γέρος ξέρουν περισσότερα απ’ όσα περίμενα για την Τζένη Χειλουδάκη

O Χρήστος Οικονόμου και ο Ζώης Γέρος είναι δυο νεαροί ζωγράφοι και δυο πολύ καλοί φίλοι. Τους έφερε κοντά η αγάπη για τη μυθολογία, την τέχνη και μια ανεξήγητη εμμονή με την Τζένη Χειλουδάκη. Τα έργα τους πραγματεύονται το τραύμα με τρόπο ωμό και βαθύ. Παρά τα όσα θα πίστευαν πολλοί, διαψεύδουν τις φήμες που τους θέλουν ζευγάρι…
ΙΩΝΑΣ ΚΑΛΛΙΜΑΝΗΣ
Μυστήρια του σύμπαντος και σύγχρονα έργα τέχνης σε μια έκθεση στο Αστεροσκοπείο Αθηνών

Εικαστικά / Μυστήρια του σύμπαντος και σύγχρονα έργα τέχνης σε μια έκθεση στο Αστεροσκοπείο Αθηνών

Η έκθεση με τίτλο «Κοσμική Σκόνη/Άγνωστες Γαίες» αντλεί έμπνευση από την προσωπικότητα και το έργο του Γερμανού αστρονόμου Ιούλιου Σμιτ, διευθυντή του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών κατά τον 19ο αι., και μας προσκαλεί να περιηγηθούμε ανάμεσα σε μακρινούς πλανήτες και σε γήινα, απτά υλικά.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Καραβάτζιο: Κανείς δεν είχε ζωγραφίσει έτσι πριν από αυτόν

Guest Editors / Καραβάτζιο: Κανείς δεν είχε ζωγραφίσει έτσι πριν από αυτόν

Η έκθεση «Caravaggio 2025» αποτελεί μια σπάνια ευκαιρία για τους λάτρεις της τέχνης να έρθουν σε επαφή με τον ρεαλισμό και τη συναισθηματική δύναμη του ανυπέρβλητου καλλιτέχνη του μπαρόκ, ο οποίος επαναπροσδιόρισε την εικαστική αφήγηση και έθεσε τα θεμέλια της σύγχρονης ζωγραφικής.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ
Ο Άγγελος Παπαδημητρίου ανάγει το κοινό γούστο σε καλλιτεχνική χειρονομία μεγάλης δυναμικής 

Εικαστικά / Το νέο έργο του Άγγελου Παπαδημητρίου είναι ένα εικονοστάσι για τα όνειρά μας

Ο αγαπημένος καλλιτέχνης επιστρέφει με ένα νέο έργο-εγκατάσταση στην Πινακοθήκη του Μουσείου Βορρέ, έναν χαιρετισμό στην Ελλάδα της Κάλλας και του Καβάφη, του Αττίκ και της Στέλλας Γκρέκα· μιας εποχής μεγάλης ευαισθησίας που έχει πια χαθεί.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Γιατί να κοιτάμε τα ζώα; Δικαιοσύνη για τη μη ανθρώπινη ζωή

Εικαστικά / Η πρώτη μεγάλη έκθεση για τα δικαιώματα των ζώων στο ΕΜΣΤ

Πρόκειται για τη μεγαλύτερη έκθεση που έχει διοργανώσει το ΕΜΣΤ και για την πρώτη μεγάλη έκθεση με θέμα την ευημερία των ζώων διεθνώς, στην οποία συμμετέχουν περισσότεροι από 60 καλλιτέχνες από 25 χώρες (από Ευρώπη, Ασία, Αφρική και Αμερική) – πάνω από 200 έργα καταλαμβάνουν όλους τους ορόφους του μουσείου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Romaine Brooks: Συμφωνία σε γκρι από μια ξεχασμένη κυρία της ζωγραφικής

Εικαστικά / Romaine Brooks: Η ζωγράφος με το ανδρόγυνο στυλ που έσπασε όλα τα ταμπού της εποχής της

Μια πρωτοπόρος καλλιτέχνιδα που έζησε μια συναρπαστική και αντισυμβατική ζωή, μέσα στη δίνη των «Roaring Twenties», δημιουργώντας τέχνη πέρα από τα κυρίαρχα ρεύματα του καιρού της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Allspice» στο Μουσείο Ακρόπολης: Mια έκθεση για τις αρπαγές, τις λεηλασίες, τις διώξεις των πολιτισμών

Εικαστικά / «Allspice» στο Μουσείο Ακρόπολης: Mια έκθεση για τις αρπαγές, τις λεηλασίες, τις διώξεις των πολιτισμών

Ο Michael Rakowitz, χρησιμοποιώντας αντισυμβατικές προσεγγίσεις, ανοίγει έναν διάλογο με έργα συγκινητικά, φανερά πολιτικά, υπενθυμίζοντάς μας την επανάληψη οδυνηρών γεγονότων της Ιστορίας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Κατερίνα Βαγενά: «Δεν καταλαβαίνω γιατί φερόμαστε λες και το να μεγαλώνεις είναι αρρώστια»

Οι Αθηναίοι / «Δεν έκανα την Κιμωλία για τα λεφτά αλλά για να δείξω αυτό που είμαι»

Eίναι η ιδιοκτήτρια της Κιμωλίας, του art café που έγινε σημείο αναφοράς στην Πλάκα. Δηλώνει αυτοδίδακτη στα πάντα και πιστεύει στη δύναμη των ανθρώπων να ξαναγεννιούνται. Η Κατερίνα Βαγενά είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
CHECK ANTISOCIAL

Εικαστικά / Antisocial: Η Φρόσω Πίνη έφερε την τέχνη σε ένα θρυλικό αθηναϊκό αφτεράδικο

Στη στοά της Λεωκορίου, στου Ψυρρή, η Φρόσω με αφοσίωση δίνει ζωή σε έναν χώρο τέχνης που κάνει τους Αθηναίους να φτάνουν στην Cantina Social πιο νωρίς απ’ ό,τι είχαν συνηθίσει — και έτσι, τουλάχιστον, έχουν μαζί τους τα γυαλιά ηλίου· just in case.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Ximena Maldonado Sánchez: «cardón, carmín y ola»

Εικαστικά / «Τα έργα μου δεν είναι φωτογραφίες, ούτε καρτ ποστάλ»

Η 26χρονη Μεξικανή ζωγράφος Ximena Maldonado Sánchez παρουσιάζει σε μία νέα έκθεση στην γκαλερί Bernier/Eliades στην Αθήνα μια τοπιογραφία με κάκτους, υπόγεια νερά και το κόκκινο του πάθους, που θυμίζει έντονα την πατρίδα της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ένας Μάιος γεμάτος τέχνη: Όλες οι εκθέσεις που δεν πρέπει να χάσεις

Εικαστικά / Ένας Μάιος γεμάτος τέχνη: 24 εκθέσεις που αξίζει να δείτε

Οικολογία, αποικιοκρατία, εξουσία, η σχέση μας με τα ζώα, μετανάστευση, ρατσισμός: Η εικαστική κίνηση της Αθήνας σήμερα αναδεικνύει τα φλέγοντα και επίκαιρα θέματα που απασχολούν τους σύγχρονους εικαστικούς.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Μπάμπης Ρετζεπόπουλος: Ένας ανένταχτος, εκλεκτικός και ασυμβίβαστος καλλιτέχνης

Εικαστικά / Η αθώα, ανόθευτη, παιδική ματιά στο έργο του Μπάμπη Ρετζεπόπουλου

Η Πινακοθήκη του Δήμου Αθηναίων τιμά με μία αναδρομική έκθεση τον, γνωστό και ως Babis R., ζωγράφο και χαράκτη, έναν ανένταχτο καλλιτέχνη που, πέρα από το πολύτιμο εικαστικό του έργο, μάς άφησε παρακαταθήκη την ακεραιότητά του και την απροκατάληπτη στάση του απέναντι στην τέχνη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
H εκρηκτική συνάντηση του Francis Bacon με τον Peter Beard

Σαν σήμερα / Φράνσις Μπέικον: «Σιχαίνομαι εννιά στις δέκα ζωγραφιές που βλέπω, ανάμεσά τους και τις δικές μου»

Σαν σήμερα το 1992 πεθαίνει ο σπουδαίος αιρετικός Βρετανός ζωγράφος και ανατόμος της ανθρώπινης υπαρξιακής αγωνίας. Ο Βασίλης Κιμούλης είχε μεταφράσει αποκλειστικά για τη LIFO αποσπάσματα από τις εκρηκτικές συνομιλίες του Μπέικον με τον φωτογράφο Peter Beard.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΙΜΟΥΛΗΣ