Ο τόπος μου, η Σκόπελος: Ένας στεριανός στο καταπράσινο νησί

Ο τόπος μου, η Σκόπελος  Facebook Twitter
Η Σκόπελος φημίζεται σαν ένα από τα πιο πράσινα νησιά.
0

Μένω στη Σκόπελο και συγκεκριμένα στη Χώρα, τον έναν από τους τρεις οικισμούς στους οποίους χωρίζεται το νησί. Οι άλλοι δύο είναι το Έλιος και η Γλώσσα.

Μετακόμισα στη Σκόπελο το 2014 από τη Θεσσαλονίκη. Φέτος κλείσαμε δέκα χρόνια στο νησί με τη γυναίκα μου! Πάντα μου φαινόταν ωραία η ιδέα της πιθανής μετακόμισης στην «επαρχία», χωρίς φυσικά να ξέρω τι σημαίνει αυτό γιατί τα καλοκαίρια πήγαινα στο χωριό μου, στον Δραβίσκο Σερρών, και μου άρεσε ιδιαίτερα η επαφή με τη φύση.

Το 2014, λοιπόν, ολοκληρώνοντας τις στρατιωτικές μου υποχρεώσεις και έχοντας δουλέψει ήδη δύο χρόνια στη Θεσσαλονίκη ως κτηνίατρος, βρέθηκα σε ένα σταυροδρόμι. Η σύντροφός μου τελείωσε κι εκείνη τη μετεκπαίδευσή της και αποφάσισε να γυρίσει στον τόπο καταγωγή της, τη Σκόπελο. Εγώ παράλληλα είχα μια πολύ καλή πρόταση από μεγάλη κλινική των Αθηνών, με εξαιρετική αμοιβή για την εποχή. 

Θεωρώ πως πήρα τη σωστή απόφαση, όπως φαίνεται. Ακολούθησα την καρδιά μου και όσον αφορά τη σύντροφο και όσον αφορά τη ζωή εκτός μεγάλου αστικού κέντρου: επέλεξα τη ζωή σε νησί, κάτι εντελώς πρωτόγνωρο για έναν στεριανό ή βουνίσιο, αν θες, όπως εγώ!

Το μεγαλύτερο μυστικό της Σκοπέλου είναι αυτό που ανακαλύπτει κάθε επισκέπτης μόνος του όταν έρχεται στο νησί! Στον καθένα αποκαλύπτεται και μία διαφορετική πτυχή του νησιού.

Πλέον έχουμε μια όμορφη οικογένεια με τα δυο παιδάκια μας, την Αλίκη, έξι ετών, και τον Οδυσσέα, τεσσάρων, και δύο κτηνιατρεία. Ένα στη Σκόπελο, το Vetcare Skopelos, και ένα στην Αλόννησο, το οποίο λειτουργεί τρεις φορές την εβδομάδα. 

Η Σκόπελος φημίζεται ως ένα από τα πιο πράσινα νησιά. Η αναλογία πρασίνου στο νησί δεν συναντιέται εύκολα αλλού, όμως και οι θάλασσες είναι μοναδικές. Πραγματικά είναι ένα μέρος που θα μπορούσε να πει κανείς ότι συνδυάζει βουνό και θάλασσα και, φυσικά, πολύ πλούσια πολιτισμική παράδοση.

Το τεράστιο γραφικό λιμάνι της Σκοπέλου είναι ένας κλασικός περίπατος που πρόσφατα ανακαινίστηκε και πεζοδρομήθηκε. Το περπατάμε όλο από τον φάρο ως τις παλιές Καρυάτιδες που είναι οι πρόποδες του βουνού του λιμανιού, το γνωστό Παλούκι.

Ο τόπος μου, η Σκόπελος  Facebook Twitter
Η Χώρα είναι ένας από τους τρεις οικισμού στους οποίους χωρίζεται το νησί.

Άλλη αγαπημένη διαδρομή είναι από το Μετόχι, μια φυσική πηγή (άλλο ένα κομμάτι στο οποίο το νησί είναι ευλογημένο είναι τα πολλά νερά του), ως το τελευταίο μοναστήρι στο βουνό με την υπέροχη θέα.

Ο νέος δρόμος που ξεκινάει από τη Χώρα και καταλήγει στο Έλιος είναι ενδεικτικός του τι μπορείς να περιμένεις από το νησί. Ξεκινάς από τη θάλασσα, ανεβαίνεις πάρα πολλή ώρα μέσα σε ένα κατάφυτο δάσος και ξαναβρίσκεσαι στη θάλασσα!

Προφανώς η ζωή στο νησί δεν είναι εύκολη, αλλά θεωρώ ότι σε αποζημιώνει. Για παράδειγμα, θυμάμαι ακόμα το πρώτο απαγορευτικό ή το 2015 που σε έναν τεράστιο χιονιά είχαμε διακοπή ρεύματος και νερού για τρεις ημέρες! Είχαμε μαζευτεί στο σπίτι ενός φίλου με σόμπα και μαγειρεύαμε, τρώγαμε, κοιμόμασταν όλοι μαζί στρωματσάδα και λιώναμε χιόνι για νερό. Ποιος χρειάζεται το «Survivor» όταν έχει ζήσει αυτά;

Για μένα οι πιο ωραίες παραλίες είναι οι εξής, με σειρά οδικού δικτύου: Στάφυλος, Αμάραντος, Λιμνονάρι, Πάνορμος, Μηλιά, Καστάνι, Φτελιά, Χόβολο, Σπηλιά.

Ο τόπος μου, η Σκόπελος  Facebook Twitter
Θεωρώ πως πήρα τη σωστή απόφαση και επέλεξα τη ζωή σε νησί. 

Άλλα σημεία ενδιαφέροντος: το εκκλησάκι του Άι-Γιάννη όπου γυρίστηκε και η ταινία Mamma Mia, o φάρος Γουρούνι, τα μοναστήρια στο βουνό Παλούκι, τα κεραμικά της οικογένειας Ροδιού που έχουν γράψει τη δική τους ιστορία. Αξίζει, επίσης, να περιπλανηθεί κανείς και να χαθεί στα μαγικά στενά του οικισμού της Χώρας αλλά και της υπέροχης Γλώσσας.

Οι επιλογές για φαγητό και διασκέδαση είναι πολλές, δεν μπορώ να ξεχωρίσω εύκολα κάποιο μαγαζί. Κάθε περίσταση έχει τη δική της απάντηση! Σίγουρα όποιος περάσει από το νησί θα βρεθεί στην «Ανατολή» του Ξηντάρη για να ακούσει τις υπέροχες μουσικές τους, θα πιει ένα κοκτέιλ σε ένα μπαράκι που έχει υπέροχη θέα στο λιμάνι της Σκοπέλου και θα φάει σκοπελίτικη τυρόπιτα στον Μιχάλη. Στη Γλώσσα ξεχωρίζει η Ρούγα, ένα εκπληκτικό νέο μεζεδοπωλείο όπου θα βρεις τέλειους μεζέδες αλλά και υπέροχα γλυκά. Τα παιδιά αγαπάνε αυτό που κάνουν.

Το μεγαλύτερο μυστικό της Σκοπέλου είναι αυτό που ανακαλύπτει κάθε επισκέπτης μόνος του όταν έρχεται στο νησί! Στον καθένα αποκαλύπτεται και μια διαφορετική πτυχή  του νησιού…

Ο τόπος μου, η Σκόπελος  Facebook Twitter
Γάμος στον Αμάραντο. Φωτ.: Λευτέρης Πούλιος/Eurokinissi

Αν μπορούσα να αλλάξω κάτι, θα ήταν η οργάνωση στο θέμα των ημι-αδέσποτων, όπου έχουμε πολύ δρόμο να κάνουμε ακόμα, αν και τα τελευταία δέκα χρόνια έχει σημειωθεί πολύ μεγάλη εξέλιξη! Στείρωση, στείρωση, στείρωση, αυτό έχω να πω. Και να μην ξεχνάμε ότι τα ζώα δεν είναι αντικείμενα ή αξεσουάρ. Όταν έχουμε έναν σκύλο ή μια γάτα ή ακόμα-ακόμα ένα παραγωγικό ζώο, πάντα πρέπει να έχουμε ως βασική προτεραιότητα αυτό να μην υποφέρει εξαιτίας μας και να καλύπτει τις βασικές του ανάγκες για άσκηση, σίτιση και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.

Η υποστελέχωση του κέντρου υγείας είναι τρομακτική. Πρέπει να χρησιμοποιηθεί στο έπακρο η τεχνολογία και η τηλεϊατρική και το μόνιμο προσωπικό του. Επίσης, θα πρέπει να βελτιωθούν οι σχολικές υποδομές και να καλυφθούν οι ελλείψεις σε διδακτικό προσωπικό. Τέλος, πρέπει να γίνει κάτι με τη διασύνδεση με το κύριο λιμάνι του Βόλου. Δεν είναι λογικό να πρέπει να κάνεις δύο διανυκτερεύσεις στον Βόλο για μια απλή συνδιαλλαγή με μια δημόσια υπηρεσία ή για οποιοδήποτε άλλο θέμα.

Αν κάποιος αποφασίσει να φύγει από την πόλη και να έρθει στη Σκόπελο, θεωρώ ότι δεν θα το μετανιώσει, αρκεί να το κάνει με όλη του την καρδιά. Αν θες πραγματικά να πετύχει κάτι, βρίσκεις τον τρόπο. Αρκεί να το παλεύεις! Αν είσαι μίζερος και το κάνεις με μισή καρδιά, όπου και να είσαι, θα είσαι δυστυχισμένος.

Ταξίδια
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Ο τόπος μου, ο δρόμος

Ταξίδια / Ο τόπος μου, ο δρόμος

Με μέσο τις φωτογραφικές και βιντεογραφικές παραγωγές, ο Στέφανος Γώγος και η Μαρία Πασσαριβάκη του SteMajourneys χαρτογραφούν την Ελλάδα και τους μικρούς προορισμούς και συστήνουν βιωματικές περιηγήσεις σε Έλληνες και ξένους.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«H απόφαση να επιστρέψω στον Τυρό με έφερε πιο κοντά σε ό,τι έχει πραγματική αξία για μένα, μου έδωσε ελπίδα πως κάτι μικρό μπορεί να έχει μεγάλο αποτύπωμα, όταν γίνεται με αγάπη και συνέπεια»

Γειτονιές της Ελλάδας / Η Ελισάβετ υφαίνει τα υφαντά της στον Τυρό Αρκαδίας

Η Ελισάβετ Ροδοπούλου επέστρεψε από το εξωτερικό στο χωριό της για να ασχοληθεί με μια τέχνη που χάνεται: την παραδοσιακή τσακώνικη υφαντική. Η σκέψη της πηγαίνει συχνά στη γιαγιά της, που ξεκίνησε να υφαίνει στον αργαλειό μόλις στα εννιά της χρόνια.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
48 ώρες στην Καστοριά

Ταξίδια / 48 ώρες στην Καστοριά

Με ορμητήριο τη διάσημη λίμνη της Καστοριάς, θαυμάζουμε τις βυζαντινές εκκλησίες και τα αρχοντικά της που μοιάζουν ανεξάντλητα και ανακαλύπτουμε μια άγνωστη Ελλάδα στον νεολιθικό οικισμό του Δισπηλιού και τα εγκαταλελειμμένα χωριά Κορέστεια.
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ
ΤΟΠΟΣ ΜΟΥ/ ΤΙΤΛΟΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ

Γειτονιές της Ελλάδας / «Κολωνάκια και καφετέριες θα βρεις παντού. Mια καλή ζωή όχι»

Μετά από μια κοσμοπολίτικη ζωή, ο Φίλιππος Παπαδημητρίου αποφάσισε να εγκατασταθεί στην Αγριλίτσα Αργολίδας και να συστήσει την πρωτοβουλία «Ανασυγκρότηση των Κοιλάδων Δυτικής Αργολίδας», που προσπαθεί να αντιμετωπίσει την ερημοποίηση των χωριών της περιοχής. Πιστεύει σαφώς πως το μέλλον μας είναι η αποκέντρωση.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Η Φωτεινή γύρισε στο χωριό και έφτιαξε μια εφημερίδα από το μηδέν

Γειτονιές της Ελλάδας / Η Φωτεινή γύρισε στο χωριό και έφτιαξε μια εφημερίδα από το μηδέν

Η 28χρονη Φωτεινή Γάλλου εκδίδει την εφημερίδα «Τα Χωριάτικα» στον παραδοσιακό οικισμό της Πρώτης Σερρών, όχι για να καλύψει ένα κενό στην αγορά αλλά στις ανθρώπινες σχέσεις. Απολαμβάνει τη ζωή στο χωριό και δεν τη βρίσκει ούτε πισωγύρισμα ούτε αποτυχία.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Γιώργος Καπουτζίδης: «Στη Νέα Ζηλανδία είδα πραγματικά ευτυχισμένους ανθρώπους»  «Στη Νέα Ζηλανδία είσαι πάρα μα πάρα πολύ μακριά από οτιδήποτε» Ο Γιώργος Καπουτζίδης θα μπορούσε να ζήσει για πάντα στη Νέα Ζηλανδία

Γιώργος Καπουτζίδης / «Στη Νέα Ζηλανδία δεν εκνευρίζονται, δεν κορνάρουν»

O γνωστός σεναριογράφος και ηθοποιός ταξίδεψε ως την άλλη άκρη του κόσμου για να γνωρίσει από κοντά μια χώρα που, πέρα από την επιβλητική της φύση, φαίνεται να έχει επιλέξει έναν διαφορετικό τρόπο ζωής. Και με το που προσγειώθηκε, τον υποδέχτηκε… μία Καρυάτιδα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Στο Μέσο Γερακάρι Ζακύνθου, η Αθήνα δεν είναι καν στον ορίζοντα»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Στο Μέσο Γερακάρι Ζακύνθου, η Αθήνα δεν είναι καν στον ορίζοντα»

Για 15 χρόνια, ο Ανδρέας Γεωργίου πηγαινοερχόταν στη δουλειά του, από ένα χωριό της Κορινθίας ως το κέντρο της Αθήνας. Η απόφαση να μετακομίσει σε ένα χωριό της Ζακύνθου δεν ήταν εύκολη. Μια φράση της κόρης του όμως τον έπεισε κι έτσι τώρα πια ζει σε ένα μέρος με ατελείωτους ελαιώνες και μεγάλη αγάπη για την ποίηση και το παραδοσιακό τραγούδι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Μονοπάτια Αγίου Όρους: Ανάμεσα στη φύση και την πνευματικότητα

Ταξίδια / Μονοπάτια Αγίου Όρους: Ανάμεσα στη φύση και την πνευματικότητα

Οι διαδρομές ανάμεσα σε επιβλητικά μοναστήρια και σκήτες, όπως και η φροντίδα για την προστασία τους, ενώνουν ανθρώπους απ’ όλο τον κόσμο: έναν Αυστραλό δικαστή, έναν Βέλγο τραπεζικό, έναν ψυχίατρο από το Ομάν, έναν Άγγλο εκδότη και έναν Έλληνα μηχανικό αεροσκαφών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Στο χωριό καταλάβαμε για πρώτη φορά πως ο φορτιστής του κινητού κάνει θόρυβο»

Οι επαρχίες μας / «Στο χωριό καταλάβαμε για πρώτη φορά πως ο φορτιστής του κινητού κάνει θόρυβο»

Η Δέσποινα Τζιουβάρα άφησε την Αθήνα για τον Βουτσαρά, ένα από τα Κουρεντοχώρια, και ευελπιστεί να βοηθήσει την περιοχή να περάσει σε μια νέα εποχή μετά την απότομη ερήμωση.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Δεμάτι κάλεσμα

Γειτονιές της Ελλάδας / «Η καθημερινότητα δεν είναι σχεδόν ποτέ ίδια στο βουνό»

Ο Βασίλης Νάκκας, ένα από τα ιδρυτικά μέλη της ΚοινΣΕπ «Τα Ψηλά Βουνά», απευθύνει πρόσκληση σε όσους θέλουν να ζήσουν και να εργαστούν στο Δεμάτι Ζαγορίου, συμβάλλοντας έτσι στην ανάπτυξη των ορεινών κοινοτήτων.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Nothing Days / Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Ένα «ανοιξιάτικο» τριήμερο σε μία πόλη που ξέρει από φυσικές καταστροφές αλλά ξέρει και να υμνεί τη ζωή, και μία μεγάλη βόλτα στην Πομπηία και στο Ερκολάνο. Από το αρχαίο «fast food» στις σύγχρονες γεύσεις της ναπολιτάνικης κουζίνας.
M. HULOT
Τρεις φίλοι από την Αθήνα δημιούργησαν μια μικρή, αυτάρκη κοινότητα στην Αιτωλοακαρνανία, έναν ζωντανό πυρήνα ανθρώπων που ζουν και εργάζονται με τη φύση αναζωογονώντας την τοπική κοινωνία

Γειτονιές της Ελλάδας / «Είναι ωραίο να μη γυρίζουν όλα γύρω από τα λεφτά»

Τρεις Αθηναίοι δημιούργησαν το Yamochori, μια μικρή, αυτάρκη κοινότητα στην Αιτωλοακαρνανία – έναν ζωντανό πυρήνα ανθρώπων που ζουν και εργάζονται με τη φύση, οργανώνοντας δράσεις και αναζωογονώντας την τοπική κοινωνία.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
48 ώρες στη Λάρισα

Ταξίδια / 48 ώρες στη Λάρισα

Από τα αρχαία θέατρα που κρύβονται στο κέντρο της, μέχρι το καλλιτεχνικό χωριό της που ζωντανεύει κάτω από τον ήλιο, η πόλη αυτή δεν είναι απλώς μια ενδιάμεση στάση προς τη Θεσσαλονίκη, αλλά προσφέρει πολλά μαζί με το τσίπουρο Τυρνάβου και τον χαλβά Φαρσάλων.
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ
«Οι άνθρωποι του χωριού είναι απλοί, καθημερινοί άνθρωποι. Επέλεξα να ζήσω ανάμεσά τους και όχι σε παλάτια. Κοντά τους όμως νιώθω βασιλιάς».

Γειτονιές της Ελλάδας / «Ζώντας κοντά στους ανθρώπους του χωριού νιώθω βασιλιάς»

Ο Νίκος Πατερέκας μετακόμισε ξαφνικά στη Νέα Αβόρανη, έγινε αγρότης και, αν και κάποια αγαπημένα του πρόσωπα μπορεί να μην τον στήριξαν σε αυτή την απόφαση, πορεύεται με οδηγό την υπόσχεση που έδωσε όταν έχασε τους παππούδες του.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
48 ώρες στον Βόλο

Ταξίδια / 48 ώρες στον Βόλο

Από ένα έργο του Πικιώνη και ένα ιστορικό κινηματοθέατρο μέχρι τα παραδοσιακά τσιπουράδικα και τα βιομηχανικά μνημεία, ο Βόλος αποκαλύπτει την πολυπολιτισμική του κληρονομιά. Εδώ, το παλιό συναντά το νέο, με την παραλία και τα Παλαιά να είναι μόνο η αρχή για μια συναρπαστική εξερεύνηση.
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ