Θα κάτσω εδώ, με τη νεολαία

Θα κάτσω εδώ, με τη νεολαία Facebook Twitter
Οk, προφανώς τα περισσότερα βίντεο της ελληνικής τραπ είναι ένας θαυμαστός νέος κόσμος, ικανός να τρομοκρατήσει οποιονδήποτε άνω των σαράντα.
0

ΤΑ ΘΙΓΜΕΝΑ ΚΕΙΜΕΝΑ για την ιδεολογία και την αισθητική του Μad Clip, του τράπερ που πέθανε τρέχοντας με 150 στην παραλιακή την προηγούμενη εβδομάδα, μου θύμισαν τα σχόλια που διαβάζω συχνά κάτω από παλιά βιντεοκλίπ στο YouTube. “Τi omorfes epoxes,ti mousikares tote pou ta synaisthimata itan agna”, έχει γράψει κάποιος κάτω το «Ασανσέρ» του Βαλάντη. «Δεν μπορούσε να ’ναι έτσι η ελληνική ποπ σήμερα; Nα ’χει έτσι μια πιο ελεκτροπόπ προέκταση κι όχι αυτό το ανεκδιήγητο σκυλάδικο που βιώνουμε», σχολίασε κάποιος άλλος θεματοφύλακας της αισθητικής κάτω από το «Τι κάνω μόνη μου στο σαλόνι μου» της Δέσποινας Βανδή. 

Η ψευδαίσθηση ότι κάποτε η λαϊκή mainstream κουλτούρα ήταν «καλαίσθητη» και ευγενής, ότι κάποτε ήταν «αλλιώς», «όμορφα», «αγνά» παραμένει διαχρονική. Κάποιος έγραψε «η επανάσταση σήμερα είναι αστική, οι νέοι σήμερα θέλουν κότερα και ελικόπτερα». Σωστά, επιφανειακοί οι νέοι σήμερα, απέχουν από την καλαισθησία, δεν ξαναβρέθηκαν στους μπαξέδες με την ΠΑΣΟΚάρα ‒ λίγη βάτα, λίγος Στάθης Ψάλτης, λίγη μίζα για το τριάρι με το πλακάκι στη Λούτσα και λίγο Τζόνι κόλα με λυμένη τη γραβάτα στα μπουζούκια.

Στην εποχή μου, πάλι, το λαϊκό mainstream που πούλαγε ήταν τα υψηλά ιδανικά του Γκούτσι φορέματος ή ο Θάνος Πετρέλης που οδηγούσε τζιπάρα και κερνούσε απόψε στο κλαμπ Κόκαλο στο Μπουρνάζι. 

Κάποτε το ροκ εν ρολ ήταν ο διάβολος, μετά η πανκ, η ραπ, το χέβι μετάλ (τελικά δεν έγιναν σατανιστές οι φίλοι μας οι μεταλάδες αλλά μπαμπάδες με φαλάκρα, ποιος να το περίμενε;), τώρα είναι η τραπ. 

Οk, προφανώς τα περισσότερα βίντεο της ελληνικής τραπ είναι ένας θαυμαστός νέος κόσμος, ικανός να τρομοκρατήσει οποιονδήποτε άνω των σαράντα. Σπίτια που θυμίζουν την έπαυλη του Σημαδεμένου του Μπράιαν Ντε Πάλμα ‒πισίνες, καγκελάκια, πολυέλαιοι, πορσελάνες-νάνοι πλαισιώνουν τον ήρωά μας που ραπάρει με φόντο τη Λαμποργκίνι στο γκαράζ. Από πίσω μια χορωδία από άλλους τράπερ που χαϊδεύουν περίστροφα, χρηματοκιβώτια και ρόλεξ, ενώ ψέλνουν για μ…νιά και κόκες, ατενίζοντας ένα χωράφι από γυναικεία οπίσθια. Λείπει μόνο η τίγρη του Τόνι Μοντάνα, αλλά δεν πειράζει, γιατί υπάρχουν τα close-ups των χορηγών: εταιρείες ακρυλικών νυχιών, άγνωστα ενεργειακά ποτά και premium βότκες.

Υπάρχει τίποτα πιο βαρετό από μεσήλικες που εξιδανικεύουν το παρελθόν τους και γκρινιάζουν για τη μουσική που ακούνε οι νέοι γιατί παλιά ήταν καλύτερα, ειδικά σε μια χώρα με πολιτιστική γεροντολαγνεία, όπως η Ελλάδα;

Κάποτε το ροκ εν ρολ ήταν ο διάβολος, μετά η πανκ, η ραπ, το χέβι μέταλ (τελικά δεν έγιναν σατανιστές οι φίλοι μας οι μεταλάδες αλλά μπαμπάδες με φαλάκρα, ποιος να το περίμενε;), τώρα είναι η τραπ.  

Κι όμως, υπάρχει μια βασική διαφορά με παλιότερα ‒ χάρη στο ίντερνετ, είναι πολύ πιο απλό να δεις αμέσως ποιες είναι οι τάσεις και οι μόδες στα πάντα. Κάποτε η εφηβική κουλτούρα στην Ελλάδα ήταν κάτι που συνέβαινε περίπου σε άλλο γαλαξία. Στα περιοδικά των κυριακάτικων εφημερίδων διαβάζαμε ρεπορτάζ με τίτλο «Πώς… τη βρίσκει η νεολαία; Πέντε έφηβοι μάς μιλάνε για το σεξ».

Οι «νεανικές» διαφημίσεις εννέα στις δέκα φορές ήταν αμήχανες ‒ οι «νέοι» φορούσαν πολύχρωμα ρούχα και χόρευαν με φόντο συσκευασίες χυμών και ζελέ. Σήμερα, για να δεις τι κάνουν οι έφηβοι χρειάζεσαι τρία λεπτά και μια σύνδεση στο ίντερνετ, πόσο να σοκαριστείς πια; Γιατί να πέσεις από τα σύννεφα; 

Όχι ότι κερδίζει κανείς ποτέ. Εκτός από αυτούς που τρομάζουν με την ηθική λαίλαπα που έρχεται να καταβροχθίσει τη νεολαία μας, υπάρχουν πάντα κι αυτοί που νομίζουν πως αν παρακολουθήσουν τρία τραπ βίντεο, ακούσουν λίγο Λεξ και ανοίξουν έναν λογαριασμό στο ΤikΤok θα ξέρουν πώς ζουν τα σημερινά 15χρονα.

Στην πραγματικότητα, όταν είσαι στην εφηβεία δεν υπάρχει τίποτα που να περιφρονείς περισσότερο από έναν «μεγάλο» που προσπαθεί με το ζόρι να οικειοποιηθεί τη φάση σου, κάτι σαν τον αιώνιο μπάρμπα που θέλει να κάτσει εδώ, «με τη νεολαία».

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

Το νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Δυο καράβια των παιδικών χρόνων

Οπτική Γωνία / Η αριστοκρατική Μαριλένα και η τραχιά Μυρτιδιώτισσα όργωσαν τις ελληνικές θάλασσες, αφήνοντας το στίγμα τους

Βίος και πολιτεία δυο καραβιών που έγραψαν τη δική τους ξεχωριστή ιστορία στα όχι άγνωστα αλλά και όχι πάντοτε ήρεμα νερά της Ελλάδας.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
«Η μόνη καλλιέργεια που σώθηκε είναι της καταναλωτικής πλάνης»

Ρεπορτάζ / «Η μόνη καλλιέργεια που σώθηκε είναι της καταναλωτικής πλάνης»

Ο συγγραφέας Γιάννης Μακριδάκης, που ζει στη Χίο και καλλιεργεί εκεί ο ίδιος τη δική του γη, περιγράφει στη LiFo την καθημερινότητα, που έχει αλλάξει ριζικά μετά τις φωτιές, και την προσπάθεια των κατοίκων να σταθούν ξανά στα πόδια τους.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Θα λήξει τον πόλεμο στην Ουκρανία ο Τραμπ και με ποιους όρους;

Βασιλική Σιούτη / Θα λήξει τον πόλεμο στην Ουκρανία ο Τραμπ και με ποιους όρους;

Πώς θα τελειώσει ο πόλεμος στην Ουκρανία και πόσο κοντά βρισκόμαστε σε αυτό το τέλος; Τραμπ και Πούτιν μοιάζουν αποφασισμένοι, αλλά ο Ζελένσκι και οι Ευρωπαίοι ηγέτες δεν βιάζονται.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Μαζωνάκης: Το χρονικό μιας (ακόμα) διαπόμπευσης

Οπτική Γωνία / Μαζωνάκης: Το χρονικό μιας (ακόμα) διαπόμπευσης

Αν έβγαζε κάποιος ένα συμπέρασμα από τον χειρισμό της υπόθεσης αυτής, θα έλεγε πως «όλα ήταν ένα λάθος». Ένα λάθος το οποίο πολλοί δεν το βλέπουν ως τέτοιο, καθώς θεωρούν αυτονόητο να μαθαίνουν πληροφορίες για τις ζωές των άλλων, ακόμα και αν αυτές έχουν δυσκολίες και απαιτούν σεβασμό.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Για τους «εμπρηστές της Πάτρας»: Ιδεολογικές καταχρήσεις μιας φωτογραφίας

Οπτική Γωνία / Για τους «εμπρηστές της Πάτρας»: Ιδεολογικές καταχρήσεις μιας φωτογραφίας

Από που προκύπτει το αναρχικό, πόσο μάλλον κάποιο «κομμουνιστικό» προφίλ των «εμπρηστών»; Από ένα σκουλαρίκι, την είδηση για το χασίς και τα τσίπουρα, τα ρούχα που είναι αυτά που συναντάς σε πλήθος εικοσάρηδων σε πλατείες και δρόμους της χώρας;
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Υπάρχει όντως λόγος να επιστρέψει ο Τσίπρας;

Οπτική Γωνία / Υπάρχει όντως λόγος να επιστρέψει ο Τσίπρας;

Υπάρχει ανάγκη στην πολιτική ζωή για ένα νέο κόμμα; Υπάρχει κρίσιμος ζωτικός χώρος που δεν έχει εκπροσώπηση; Μπορεί να ξεπεραστούν ή, έστω, να αμβλυνθούν οι έντονα αρνητικές μνήμες από τη διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ; Είναι ο Αλέξης Τσίπρας το ιδανικό πρόσωπο;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Σουδάν: Ο ξεχασμένος πόλεμος και τα «παιδιά-πρόσφυγες» που κατηγορούνται ως διακινητές

Οπτική Γωνία / Σουδάν: Η μεγαλύτερη τραγωδία του αιώνα δεν γίνεται ποτέ πρωτοσέλιδο

Οι νεκροί από τις συγκρούσεις, την πείνα και τις επιδημίες υπολογίζεται συνολικά περί το 1 εκατ., και περισσότεροι από τους μισούς εξ αυτών είναι παιδιά. Μια εφιαλτική κατάσταση, που έχει όμως την «ατυχία» να περνά σε δεύτερη ή και τρίτη μοίρα, καθώς ούτε τα ΜΜΕ και τους διεθνείς οργανισμούς φαίνεται να συγκινεί ιδιαίτερα ούτε εντάσσεται εύκολα σε κάποιο πολιτικό αφήγημα ώστε να εμπνεύσει μαζικά κινήματα αλληλεγγύης.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η Εύα Ιλούζ, η Γάζα και μια εκδοτική επιλογή

Οπτική Γωνία / Η Εύα Ιλούζ, η Γάζα και μια εκδοτική επιλογή

Σκέψεις πάνω στην απόφαση του Oposito, ενός μικρού εκδοτικού οίκου που έχει δώσει ενδιαφέροντα δείγματα ανήσυχης κοινωνικής και πολιτισμικής σκέψης, για την «αποδέσμευσή» του σε σχέση με το βιβλίο της κοινωνιολόγου Eύα Ιλούζ «Ψυχρή τρυφερότητα. Η άνοδος του συναισθηματικού καπιταλισμού».
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες

Ακροβατώντας / Ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες

Ένα εντυπωσιακά μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας είναι διατεθειμένο να δώσει «συγχωροχάρτι» για ένα μεγάλο οικονομικό σκάνδαλο, αρκεί οι εμπλεκόμενοι να τηρήσουν ακροδεξιά και ρατσιστική στάση στο μεταναστευτικό.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Πέντε ιδρύματα πρώην πρωθυπουργών και ένα ινστιτούτο. Ποιος είναι ο ρόλος τους και πώς χρηματοδοτούνται

Ρεπορτάζ / Τα ιδρύματα των πρώην πρωθυπουργών: Ποιος είναι ο ρόλος τους και πώς χρηματοδοτούνται

Τυπικά, σκοπός τους είναι η διατήρηση των αρχείων και η προβολή του έργου πρώην πρωθυπουργών. Στην πράξη, όμως, λειτουργούν και ως think tanks και πολιτικά εργαλεία επιρροής.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ