Γιατί καθυστερεί τόσο η λειτουργία του Ξενώνα του Δήμου Αθηναίων για ευάλωτα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα;

«Ακόμα τούτη η άνοιξη» Facebook Twitter
Η λειτουργία του πρώτου δημοτικού ξενώνα για ευάλωτα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα έχει παραπεμφθεί στις καλένδες. Εικονογράφηση: bianka/LiFO
0

Ο Ξενώνας του Δήμου Αθηναίων για ευάλωτα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα ήταν να ξεκινήσει να λειτουργεί αυτή την άνοιξη, σύμφωνα με τις εξαγγελίες της απελθούσας δημοτικής αρχής, όμως αυτό δεν προβλέπεται δυστυχώς να συμβεί για τους επόμενους αρκετούς μήνες καθώς αφενός το κτίριο της οδού Ακομινάτου που θα τον φιλοξενήσει –το είχε παραχωρήσει το Εθνικό Κέντρο Πρόνοιας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης– δεν έχει ανακαινισθεί, αφετέρου η χρηματοδότηση της λειτουργίας του (υλικοτεχνικός εξοπλισμός, προσωπικό κ.λπ.) δεν έχει ακόμα εξασφαλιστεί. 

Η δομή προβλεπόταν ότι θα διαθέτει 35 δωμάτια με δυνατότητα φιλοξενίας 1-2 ατόμων το καθένα, χώρους για διάφορες εκδηλώσεις και δραστηριότητες, θα προσφέρει επίσης υπηρεσίες συμβουλευτικής, ιατρικής και ψυχοκοινωνικής υποστήριξης.

Μετά την υπογραφή τον περασμένο Αύγουστο του σχετικού μνημονίου συνεργασίας 11 ΛΟΑΤΚΙ+ οργανώσεων με τον δήμο Αθηναίων, για το οποίο είχαμε γράψει τότε στη LiFO, ο δήμος δεσμεύθηκε ότι θα αναλάβει εξ ολοκλήρου το κόστος ανακαίνισης και λειτουργίας της δομής και μόνο ουσιαστικό σημείο τριβής ήταν το όριο ηλικίας των υποψήφιων ωφελούμενων (είχαν οριστεί τα 18 έτη ενώ οι οργανώσεις, δίκαια κατ’ εμέ, επέμεναν να κατέβει τουλάχιστον στα 16).

Πού βρισκόμαστε τώρα;  

Οι καλές προθέσεις όλων των εμπλεκόμενων είναι δεδομένες, όμως δεν αρκούν – η πολιτική βούληση είναι κι εδώ το ζητούμενο και αυτή θα πρέπει να αναζητηθεί.

Αφότου ο Χάρης Δούκας ανέλαβε και επίσημα τα καθήκοντά του ως δήμαρχος Αθηναίων για την επόμενη τετραετία, ως άμισθη αντιδήμαρχος Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Ισότητας ορίστηκε η Μαρία Στρατηγάκη.

Η ίδια όπως και σύσσωμη η νέα δημοτική αρχή βλέπει πολύ θετικά το ζήτημα του ΛΟΑΤΚΙ+ ξενώνα, όπως λέει, το μνημόνιο συνεργασίας με τις ΛΟΑΤΚΙ+ οργανώσεις εξακολουθεί άλλωστε να ισχύει κανονικά, αλλά για να τον τρέξει χρειάζεται πρώτα να υπάρξει πράξη εκχώρησης του απαιτούμενου ποσού από την Περιφέρεια Αττικής στον δήμο ώστε να τον εντάξει σε ΕΣΠΑ.

Αυτό ακόμα δεν έχει συμβεί, παρά τις οχλήσεις της, είναι ωστόσο απαραίτητο δεδομένου ότι ο δήμος δεν μπορεί, λόγω των γνωστών μνημονιακών δεσμεύσεων, να κάνει απευθείας προσλήψεις προσωπικού. Παρότι μάλιστα έχει εξασφαλιστεί από την Περιφέρεια ήδη από τον Δεκέμβριο η χρηματοδότηση έργων και δράσεων έως 130 εκ. ευρώ για το διάστημα 2024-2027, στο πλαίσιο της Στρατηγικής Βιώσιμης Αστικής Ανάπτυξης, καμία πράξη εκχώρησης για κανένα έργο δεν έχει ακόμα υπογραφεί, συμπληρώνει. 

Κάτι λοιπόν η αλλαγή δημοτικής αρχής και οι ανακατατάξεις που προκάλεσε, κάτι η γραφειοκρατία που αφορά και τα ΕΣΠΑ συν η απαιτούμενη ανακαίνιση που όσο αργεί τόσο περισσότερο δυσκολεύει, η λειτουργία του πρώτου δημοτικού ξενώνα για ευάλωτα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα, ένα έργο που κρίνεται παραπάνω από αναγκαίο και που ήδη καθυστέρησε πολύ, έχει παραπεμφθεί στις καλένδες. Οι καλές προθέσεις όλων των εμπλεκόμενων είναι δεδομένες, όμως δεν αρκούν – η πολιτική βούληση είναι κι εδώ το ζητούμενο και αυτή θα πρέπει να αναζητηθεί, αν δεν απαιτηθεί κιόλας.   

Lgbtqi+
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Αλ. Σισιλιάνος: «Ας μην εστιάζουμε μόνο στον γάμο αλλά σε μια σειρά διακρίσεων εις βάρος των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων»

Συνέντευξη / Αλ. Σισιλιάνος: «Πρέπει να εμβαθύνουμε περισσότερο στις έννοιες των δικαιωμάτων και του κράτους δικαίου»

Ο κοσμήτορας της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και πρώην πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου σε μια συζήτηση για τα ανθρώπινα δικαιώματα, την ισότητα στον γάμο, τα πανεπιστήμια και την τεχνητή νοημοσύνη.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ένας ξενώνας για ευάλωτους ΛΟΑΤΚΙ ανθρώπους

Lgbtqi+ / Ένα «καταφύγιο» για τα ευάλωτα μέλη της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας στην Αθήνα

Υπογράφηκε χτες το μνημόνιο συνεργασίας ανάμεσα στον δήμο Αθηναίων και δέκα ΛΟΑΤΚΙ+ οργανώσεις για τη δημιουργία ενός ξενώνα για ευάλωτα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα. Η δομή αναμένεται να λειτουργήσει την άνοιξη του ’24, οι προκλήσεις όμως που αφορούν τη λειτουργία του παραμένουν πολλές.   
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Είσαι Αυτό που Πουλάς: Queer Σώμα, Πόθος και Bareback Ελευθερία/ από τον Πάνο Μιχαήλ

ΟΑΣΗ / Είσαι Αυτό που Πουλάς: Queer Σώμα, Πόθος και Bareback Ελευθερία/ από τον Πάνο Μιχαήλ

Από τον Chris Karakatsanis και τον Tim Kruger ως τους queer OnlyFans performers, αυτό το κείμενο χαρτογραφεί το σώμα που επιμένει να ποθεί, να μιλά, να επιβιώνει. Μια διαδρομή από το τραύμα ως την ηδονή, χωρίς ενοχή
ΠΑΝΟΣ ΜΙΧΑΗΛ
*There Is A Ghost/ από τον Πάνο Μιχαήλ

ΟΑΣΗ / *There Is A Ghost/ από τον Πάνο Μιχαήλ

Τέσσερις queer αφηγήσεις που ξεκινούν από τη μουσική αλλά μιλούν για κάτι πιο βαθύ: το παιδί που χόρευε μπροστά στην τηλεόραση, την επιθυμία που δεν χωράει πουθενά, το τραύμα που παίρνει χρώμα. Η Kylie, η Τζένη Βάνου και η ANOHNI σαν φαντάσματα που μας στοίχειωσαν για να μας σώσουν, και τρεις νέες σπίθες – Cole Escola, Sondiaze, Koplje – που μας θυμίζουν γιατί το queer δεν ήταν ποτέ “ασφαλές”.
ΠΑΝΟΣ ΜΙΧΑΗΛ
*Χαλάρωσε, να το κάνεις/ από τον Πάνο Μιχαήλ

Όαση / *Χαλάρωσε, να το κάνεις/ από τον Πάνο Μιχαήλ

Από σήμερα η ΟΑΣΗ αλλάζει μορφή. Δεν είναι πια blog. Είναι επιδερμίδα με μνήμη· ένα σημείο πάνω στον ψηφιακό χάρτη όπου η queer φωνή δεν λογοκρίνεται, δεν περνάει από φίλτρο, και δεν χρειάζεται να αποδείξει πως υπάρχει.
ΠΑΝΟΣ ΜΙΧΑΗΛ
Tο νέο (παλιό) πρόσωπο του cruising – Μια βόλτα στους γκέι στάβλους της Αθήνας

Lgbtqi+ / Tο νέο (παλιό) πρόσωπο του cruising – Μια βόλτα στους γκέι στάβλους της Αθήνας

Στη σάουνα της M. Αλεξάνδρου στο Γκάζι ορδές ανδρών επιδίδονται, μέσα στα σκοτάδια, σε αυτά που πλέον μπορούν να κάνουν και στο φως. Δυο φίλοι μας, γκέι άνδρες, κρατάνε ημερολόγιο απ’ την τελευταία τους επίσκεψη.
THE LIFO TEAM
«Δεν περιγράφεται το συναίσθημα όταν γίνομαι drag queen − είναι πολύ δυνατό»

Lgbtqi+ / «Δεν περιγράφεται το συναίσθημα όταν γίνομαι drag queen − είναι πολύ δυνατό»

Μια βραδιά στα καλλιστεία Miss Hellas Drag Pageant 2025, εκεί όπου το ταλέντο, το γκλίτερ, το χιούμορ και οι out of the box εμφανίσεις περισσεύουν − και βιώσαμε στην πράξη πώς είναι όταν η διαφορετικότητα όχι απλώς γίνεται αποδεκτή, αλλά γιορτάζεται με ενθουσιασμό.
ΜΙΝΑ ΚΑΛΟΓΕΡΑ