Don’t cry for me Argentina

Don’t cry for me Argentina Facebook Twitter
0

Caryl Ferey - Mαπούτσε. Μτφρ.: Αργυρώ Μακάρωφ. Εκδόσεις Άγρα. Σελ.: 471.1. Της γης ο απόπατος. Η χαβούζα των συναισθημάτων. Όλα τα τοπία ναρκοθετημένα από τη βία. Ο παντοκράτωρ κυνισμός. Ο αναγκαστικά ένοπλος ρομαντισμός. Το γαμημένο τ' όνειρο που αρνείται να ψοφήσει, που δεν θέλει με τίποτα να πάει άκλαυτο. Δεν θα πεθάνουμε ποτέ, Κουφάλα Νεκροθάφτη. Ή: Τα Κουρέλια Τραγουδάνε Ακόμα. Το τραβέλι που είναι τίγκα στην ανθρωπιά, στη λογική και στην ευαισθησία. Η πόρνη που είναι δυναμική γλύπτρια, μια δημιουργός που ανυψώνεται πάνω από τον βόρβορο ολόγυρα. Ο γιος του ποιητή που γίνεται ελεήμων εκδικητής. Ο Ρουμπέν. Που θα τον σώσει η Ζάνα. Ένα υπερφερμινιστικό σούπερ εγκώμιο της Γυναίκας. Να τι είναι, μεταξύ πολλών άλλων, το Μαπούτσε, η πρώτη μας γνωριμία στα ελληνικά με το έργο του Caryl Ferey (Καέν, 1967).

2. Η σπαρασσόμενη Αργεντινή. Με τις αλλεπάλληλες χούντες και διαφθορές, με τα φονικά στην εκκλησιά, με τις βαναυσότητες στους δρόμους. Η Αργεντινή, ένα «βαλς δικτατοριών». Η Αργεντινή της πρόσφατης κρίσης. Η Αργεντινή του Μπόρχες που συναντάει την Αμερική του Eλρόι. Η Αργεντινή του Μένγκελε, του Μπόρμαν, του Άιχμαν. Ματωμένες σβάστικες παντού. Παρελθόν ξεσκισμένο ξανά και ξανά από ξιφολόγχες που ζέχνουν διαφθορά και αίμα. Αργεντινή: «Το εθνικό εικόνισμα, ο Χουάν Περόν, είχε πάρει ένα σημαντικό ποσό πουλώντας οχτώ χιλιάδες διαβατήρια σε πράκτορες του Άξονα που είχαν βρει εκεί καταφύγιο». Αργεντινή: «Αν συμμετείχες σε συγκεντρώσεις αριστεριστών φοιτητών, σε συνδικαλιστικές δραστηριότητες, αν είχες ασκήσει κριτική στους στρατιωτικούς, αν ήσουν συνονόματος με κάποιον ύποπτο, αν είχες παρευρεθεί τυχαία σε κάποια απαγωγή, αν ήσουν Εβραίος, αν δίδασκες ή σπούδαζες Κοινωνιολογία, αν έδινες νομικές συμβουλές σε φτωχούς ή ύποπτους, αν έγραφες ποιήματα, μυθιστορήματα, ομιλίες, αν ήσουν αλλοδαπός και "ιδιαίτερα φασαριόζος", αν είχες φύγει από χώρα με στρατιωτικό καθεστώς, αν σε καταζητούσαν για πολιτικούς λόγους, αν ασκούσες το επάγγελμα του ψυχολόγου ή του ψυχαναλυτή –και είχες επηρεαστεί από τις εβραϊκές θεωρίες–, αν έδινες ρεσιτάλ πιάνου ενώπιον εργατών ή αγροτών, αν ήσουν "υπερβολικά" παθιασμένος με την Ιστορία, "υπερβολικά" μαγεμένος από τον δυτικό κόσμο ή σκηνοθετούσες ταινίες "υπερβολικά" βασισμένες σε κοινωνικά θέματα ή αντίθετες στην "ηθική", αν συμμετείχες ενεργά σε κάποια ένωση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αν είχες αδελφό, αδελφή ή φίλο που ήταν πολύ κοντά σε εξαφανισμένο άτομο: για όλους αυτούς τους λόγους, και για τον οποιονδήποτε άλλο, οι στρατιωτικοί και η Αστυνομία απήγαν τον κόσμο. Θεωρούσαν υπονομευτή όποιον ήταν αντίθετος με τον "τρόπο ζωής της Αργεντινής"».

Jean-Claude Izzo - Ο ήλιος των μελλοθανάτων. Μτφρ.: Φωτεινή Μουρκούση. Εκδόσεις Πόλις. Σελ.: 248.3. Μια λέξη: καταιγισμός. Αυτή η λέξη τα λέει όλα για το Μαπούτσε. Ο μπαγάσας ο Ferey έχει καταπιεί όλα τα νουάρ του κόσμου κι έχει μελετήσει έναν σκασμό κοινωνιολογία/πολιτική/φιλοσοφία/ιστορία. Έχει κάνει τα σουλάτσα του στα σκοτεινά σοκάκια της σήψης, εκεί κάτω στη wild side των πραγμάτων και της ζωής, παρέα με ποίηση και μουσική, γιατί δεν βγαίνει αλλιώς. Το πανκ γίνεται ξανά αγέρωχη κραυγή και σμίγει με τους situationnistes ηχότοπους και την εικαστική μυσταγωγία των Godspeed You! Black Emperor, ενώ ο μεταβιομηχανικός σαματάς των θορυβοποιών The Jesus Lizard μπλέκει με τον σφαγμένο ρομαντισμό του Iggy Pop και το διαλυμένο μένος του αδάμαστου παράφρονα Sid Vicious, καθώς ξεκοιλιάζει το «My Way».

 

 

Jean-Claude Izzo4. Καταβύθιση. Ο Ferey είναι μπαγάσας. Το είπα πιο πριν. Αφήνει ανάσα. Έχει ένα ματοβαμμένο happy end. Σε αφήνει να πας παρακάτω. Να αναδυθείς στην επιφάνεια. Να ξαναδείς τον ήλιο. Ο Pedro Mairal (Μπουένος Άιρες, 1970) σε πιάνει απ' το χεράκι και, όπως το είχε κάνει ο  στο συνταρακτικό Ο ήλιος των μελλοθανάτων (μτφρ. Φωτεινή Μουρκούση, εκδ. Πόλις), σε παρασύρει στην κάτω ρούγα του εφιάλτη. Αρχίζει σιγά, κατηφορίζει, κατρακυλάει. Η Κοσμοχαλασιά. Το ένα μετά το άλλο, θραύονται τα αγγεία, σπάζουν οι αρμοί, ξεχαρβαλώνονται οι βεβαιότητες. Μια Αργεντινή που χάνει το τηλέφωνο, το φως, το Ίντερνετ, το νερό, τα πάντα. Τσακισμένες βιτρίνες, οδοφράγματα από βιβλία, συγκρούσεις αναίτιες, παράλογες, απρόσμενες. Ο κακός χαμός. Η Κοσμοχαλασιά. Η ανθρωπινότητα τρώει απανωτά σκαμπίλια. Ο παραλογισμός στέφεται βασιλιάς μαστουρωμένος από αναθυμιάσεις καμένης σάρκας.

Βιβλίο
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ο Μανώλης Πιμπλής και η Σταυρούλα Παπασπύρου μιλούν για την αγαπημένη εκπομπή των booklovers

Οθόνες / «Βιβλιοβούλιο»: Μια διόλου σοβαροφανής τηλεοπτική εκπομπή για το βιβλίο

Ο Μανώλης Πιμπλής και η Σταυρούλα Παπασπύρου ήταν κάποτε «ανταγωνιστές». Και πια κάνουν μαζί την αγαπημένη εκπομπή των βιβλιόφιλων, τη μοναδική που υπάρχει για το βιβλίο στην ελληνική τηλεόραση, που επικεντρώνεται στη σύγχρονη εκδοτική παραγωγή και έχει καταφέρει να είναι ευχάριστη και ενημερωτική.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Θανάσης Καστανιώτης: «Αν έκανα ένα δείπνο για συγγραφείς, δίπλα στον Χέμινγουεϊ θα έβαζα τη Ζυράννα Ζατέλη»

The Book Lovers / Θανάσης Καστανιώτης: «Αν έκανα ένα δείπνο για συγγραφείς, δίπλα στον Χέμινγουεϊ θα έβαζα τη Ζυράννα Ζατέλη»

Ο Νίκος Μπακουνάκης συζητάει με τον εκδότη Θανάση Καστανιώτη για την μεγάλη διαδρομή των εκδόσεών του και τη δική του, προσωπική και ιδιοσυγκρασιακή σχέση με τα βιβλία και την ανάγνωση.
ΝΙΚΟΣ ΜΠΑΚΟΥΝΑΚΗΣ
Τελικά, είναι ο Τομ Ρίπλεϊ γκέι; 

Βιβλίο / Τελικά, είναι γκέι ο Τομ Ρίπλεϊ;

Το ερώτημα έχει τη σημασία του. Η δολοφονία του Ντίκι Γκρίνλιφ από τον Ρίπλεϊ, η πιο συγκλονιστική από τις πολλές δολοφονίες που διαπράττει σε βάθος χρόνου ο χαρακτήρας, είναι και η πιο περίπλοκη επειδή είναι συνυφασμένη με τη σεξουαλικότητά του.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Ο Δον Κιχώτης» του Θερβάντες: Ο θρίαμβος της λογοτεχνίας και της ανιδιοτελούς φιλίας

Σαν Σήμερα / «Ο Δον Κιχώτης» του Θερβάντες: Ο θρίαμβος της λογοτεχνίας και της ανιδιοτελούς φιλίας

Η ιστορία ενός αλλοπαρμένου αγρότη που υπερασπίζεται υψηλά ιδανικά είναι το πιο γνωστό έργο του σπουδαιότερου Ισπανού συγγραφέα, που πέθανε σαν σήμερα το 1616.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ο Γουσταύος Κλάους στη χώρα του κρασιού: Μια γοητευτική βιογραφία του Βαυαρού εμπόρου

Βιβλίο / Γουσταύος Κλάους: Το γοητευτικό στόρι του ανθρώπου που έβαλε την Ελλάδα στον παγκόσμιο οινικό χάρτη

Το βιβλίο «Γκούτλαντ, ο Γουσταύος Κλάους και η χώρα του κρασιού» του Νίκου Μπακουνάκη είναι μια θαυμάσια μυθιστορηματική αφήγηση της ιστορίας του Βαυαρού εμπόρου που ήρθε στην Πάτρα στα μέσα του 19ου αιώνα και δημιούργησε την Οινοποιία Αχαΐα.
M. HULOT
Η (μεγάλη) επιστροφή στην Ιαπωνική λογοτεχνία

Βιβλίο / Η (μεγάλη) επιστροφή στην ιαπωνική λογοτεχνία

Πληθαίνουν οι κυκλοφορίες των ιαπωνικών έργων στα ελληνικά, με μεγάλο μέρος της πρόσφατης σχετικής βιβλιοπαραγωγής, π.χ. των εκδόσεων Άγρα, να καλύπτεται από ξεχωριστούς τίτλους μιας γραφής που διακρίνεται για την απλότητα, τη φαντασία και την εμμονική πίστη στην ομορφιά.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Κλαούδια Πινιέιρο: «Είμαι γυναίκα, συγγραφέας, μητέρα, ειλικρινής, κουρελιασμένη»

Βιβλίο / Κλαούδια Πινιέιρο: «Είμαι γυναίκα, συγγραφέας, μητέρα, ειλικρινής, κουρελιασμένη»

Παρόλο που οι κριτικοί και οι βιβλιοπώλες κατατάσσουν τα βιβλία της στην αστυνομική λογοτεχνία, η συγγραφέας που τα τελευταία χρόνια έχουν λατρέψει οι Έλληνες αναγνώστες, μια σπουδαία φωνή της λατινοαμερικανικής λογοτεχνίας και του φεμινισμού, μοιάζει να ασφυκτιά σε τέτοια στενά πλαίσια.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΟΥΛΟΣ
Κωστής Γκιμοσούλης: «Δυο μήνες στην αποθήκη»

Το πίσω ράφι / «Δυο μήνες στην αποθήκη»: Οι ατέλειωτες νύχτες στο νοσοκομείο που άλλαξαν έναν συγγραφέα

Ο Κωστής Γκιμοσούλης έφυγε πρόωρα από τη ζωή. Με τους όρους της ιατρικής, ο εκπρόσωπος της «γενιάς του '80» είχε χτυπηθεί από μηνιγγίτιδα. Με τους δικούς του όρους, όμως, εκείνο που τον καθήλωσε και πήγε να τον τρελάνει ήταν ο διχασμός του ανάμεσα σε δύο αγάπες.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Έτσι μας πέταξαν μέσα στην Ιστορία

Βιβλίο / Το φιλόδοξο λογοτεχνικό ντεμπούτο του Κώστα Καλτσά είναι μια οικογενειακή σάγκα με απρόβλεπτες διαδρομές

«Νικήτρια Σκόνη»: Μια αξιοδιάβαστη αφήγηση της μεγάλης Ιστορίας του 20ού και του 21ου αιώνα στην Ελλάδα, από τα Δεκεμβριανά του 1944 έως το 2015.
ΝΙΚΟΣ ΜΠΑΚΟΥΝΑΚΗΣ
Γκρέγκορ φον Ρετσόρι: Αποχαιρετώντας μια Ευρώπη που χάνεται

Βιβλίο / Γκρέγκορ φον Ρετσόρι: Αποχαιρετώντας μια Ευρώπη που χάνεται

Ένας από τους τελευταίους κοσμοπολίτες καλλιτέχνες και συγγραφείς αυτοβιογραφείται στο αριστουργηματικό, σύμφωνα με κριτικούς και συγγραφείς όπως ο Τζον Μπάνβιλ, βιβλίο του «Τα περσινά χιόνια», θέτοντας ερωτήματα για τον παλιό, σχεδόν μυθικό κόσμο της Ευρώπης που έχει χαθεί για πάντα.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
CARRIE

Βιβλίο / H Carrie στα 50: Το φοβερό λογοτεχνικό ντεμπούτο του Στίβεν Κινγκ που παραλίγο να καταλήξει στα σκουπίδια

Πάνω από 60 μυθιστορήματα που έχουν πουλήσει περισσότερα από 350 εκατομμύρια αντίτυπα μετράει σήμερα ο «βασιλιάς του τρόμου», όλα όμως ξεκίνησαν πριν από μισό αιώνα με την πρώτη περίοδο μιας ντροπαλής και περιθωριοποιημένης μαθήτριας γυμνασίου.
THE LIFO TEAM
Οι «Αρχάριοι» του Ρέιμοντ Κάρβερ, ήρωες τσακισμένοι από το κυνήγι του αμερικανικού ονείρου

Το πίσω ράφι / Οι «Αρχάριοι» του Ρέιμοντ Κάρβερ, ήρωες τσακισμένοι από το κυνήγι του αμερικανικού ονείρου

Γεννημένος στο Όρεγκον τα χρόνια που ακολούθησαν την οικονομική κρίση του '29, γιος μιας σερβιτόρας κι ενός εργάτη σε εργοστάσιο ξυλείας, ο κορυφαίος εκπρόσωπος του «βρόμικου ρεαλισμού» βίωσε στο πετσί του την αθλιότητα, τις δυσκολίες και την αποξένωση που αποτύπωσε στο έργο του.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Μιχάλης Μακρόπουλος: «Ζούμε σε μια εποχή βαθιάς μοναξιάς, μέσα σε μια θάλασσα διαδικτυακών “φίλων”».

Βιβλίο / Μιχάλης Μακρόπουλος: «Ζούμε στη βαθιά μοναξιά των διαδικτυακών μας “φίλων”»

Ο συγγραφέας και μεταφραστής μιλά για τη δύναμη της λογοτεχνίας, για τα βιβλία που διαβάζει και απέχουν απ’ όσα σήμερα «συζητιούνται», για τη ζωή στην επαρχία αλλά και για το πόσο τον ενοχλεί η «αυτοπροσωπολατρία στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης».
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ