Η μεγάλη επιστροφή της Ρέας Γαλανάκη

Η μεγάλη επιστροφή της Ρέας Γαλανάκη Facebook Twitter
Η συγγραφέας, στις δυο νουβέλες της που μόλις κυκλοφόρησαν σε έναν τόμο από τις εκδόσεις Καστανιώτη με τον τίτλο Δυο γυναίκες, δυο θεές, ουσιαστικά επιστρέφει στον βαθύτερο ρομαντικό εαυτό της. Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
0

Σε κάθε συγγραφέα υπάρχει ένα σημείο από το οποίο αρχίζει να ξετυλίγεται ο μίτος της ιερής του τέχνης –αν φυσικά τη διαθέτει– και εξηγεί τα βαθιά του μυστικά. Αυτό ακριβώς το αρχετυπικό σημείο από όπου ξεδιπλώνεται η υψηλή τέχνη της Ρέας Γαλανάκη είναι η Κρήτη, το χώμα, η αλμύρα, η περηφάνια, τα ψηλά βουνά, η συμβολική δύναμη που διαπερνάει κάθε αρχή του λόγου της. Ακόμα και όταν γράφει για τον Γιαννούλη Χαλεπά η Γαλανάκη το κάνει με το περήφανο σθένος της Κρητικιάς που ανακαλύπτει στη δική του δύναμη αντίστασης τη δημιουργική ορμή, με τον ίδιο τρόπο που την εντοπίζει στην επαναστατική πράξη της Αριάδνης, η οποία προτίμησε τον έρωτα από τις θεσμικές συμβάσεις.

Ακολουθώντας τους ήρωές της, τη μυθική Αριάδνη της πατρίδας της και τον γλυπτή Χαλεπά της Τήνου, η συγγραφέας, στις δυο νουβέλες της που μόλις κυκλοφόρησαν σε έναν τόμο από τις εκδόσεις Καστανιώτη με τον τίτλο Δυο γυναίκες, δυο θεές, ουσιαστικά επιστρέφει στον βαθύτερο ρομαντικό εαυτό της, αυτόν που αγαπήσαμε με τον Βίο του Ισμαήλ Φερίκ Πασά (το οποίο έχει συμπεριληφθεί στην πολύτιμη συλλογή της Ουνέσκο) ή με το Ελένη ή ο Κανένας.

Ενάντια στον κόσμο των λογικών ο ίδιος ο δημιουργός μοιάζει διαρκώς αποκλεισμένος, δίπλα στη Μούσα όμως είναι ο πιο δυνατός από τους δυνατούς. Ο αλλόκοτος κόσμος του πλάστη δεν μπορεί άλλωστε να αναφέρεται στην ίδια μήτρα και γι' αυτό δεν γίνεται κατανοητός στον απλό κόσμο των ανθρώπων αλλά σε αυτόν της σιωπής.

Μελετώντας την επαναστατική πράξη της δημιουργίας και του έρωτα, δηλαδή τα δυο υλικά που μπορούν να φτιάξουν τον κόσμο ξανά από την αρχή, μοιάζει να αναρωτιέται με αφορμή τα θεμελιώδη ερωτήματα: Τι κάνει τον δημιουργό αυτό που είναι; Γιατί η μούσα μιλάει μόνο σε αυτόν με αυτό τον τρόπο και γιατί η πιο επαναστατική πράξη είναι πάντα η ερωτική;

Στην περίπτωση του Χαλεπά, τα αρχέγονα αυτά ερωτήματα φαντάζουν πιο δυνατά από ποτέ, αφού ο σπουδαίος γλύπτης αναγκάστηκε από πολύ νωρίς, εξαιτίας μιας καταπιεστικής μάνας την οποία παρομοίαζε με τη Μήδεια και ενός πατέρα που τον ήθελε παραγωγικό και έμπορο,να θάψει το ταλέντο του, να κρύψει τη μούσα στα υπόγεια, όπου συνήθιζε να δημιουργεί, και να καταντήσει, ύστερα από απανωτές αρνήσεις και έναν ανέφικτο έρωτα, παρίας και τρελός (συγκλονιστική η σκηνή στη νουβέλα όπου η συγγραφέας περιγράφει πώς ο τρελός δημιουργός ξαναγεννήθηκε αμέσως μόλις πέθανε η μάνα του, καταφεύγοντας στα υπόγεια του σπιτιού).

Είχε ήδη περάσει μια ζωή γεμάτη απαγορεύσεις και βία: είχε μάλιστα παραμείνει για δεκατρία ολόκληρα χρόνια έγκλειστος στο ψυχιατρείο στην Κέρκυρα και, επιστρέφοντας, σχετικά μεγάλος πια, στην Τήνο, αναγκάστηκε να δουλέψει ως ποιμένας, για να καταλήξει τελικά στην οδό Δαφνομήλη και την Αθήνα, όπου χάρηκε, με τη στοργική φροντίδα των ανιψιών του, μια δεύτερη καριέρα.

Αυτό το κομβικό σημείο του σπουδαίου καλλιτέχνη, που δεν φοβήθηκε να αναπαραστήσει σε κάποιο από τα γλυπτά του τον εαυτό του ως βοσκό και μπορεί να εντοπίζει το μεγαλείο της τέχνης ακόμα και στις πιο ποταπές εκφάνσεις του βίου, είναι που ενέπνευσε τη Γαλανάκη για να γράψει ένα από τα πιο δυνατά αφηγήματα που μας έχει χαρίσει ως τώρα.

Ο δημιουργός της «Κοιμωμένης» γίνεται έτσι το alter ego της και την παρασέρνει ώστε να μπορέσει να μιλήσει με θάρρος σε δεύτερο ενικό στην ίδια τη Μούσα και να δει πως ο πραγματικός επαναστάτης μετράει νίκες εκεί όπου οι άλλοι αποκαλύπτουν μόνο ήττες: στον αποκλεισμό, στα απάτητα βουνά –ο Χαλεπάς μαθαίνουμε πως υπήρξε ταυτόχρονα βοσκός και κυνηγός–, σε όλα αυτά που η κοινωνία επιμένει να του στερεί ακριβώς γιατί ξέρει ότι δεν είναι όπως οι άλλοι.

Επιστρέφοντας στο βασικό υλικό του αξεπέραστου δημιουργού που στην ύστερη φάση του είναι ο πηλός, η Γαλανάκη ουσιαστικά αναρωτιέται, σαν ένας θεός που με ένα αντίστοιχα μοναδικό υλικό καλείται να εμφυσήσει ζωή σε ολόκληρο το σύμπαν, όχι μόνο για τον αλλόκοτο καλλιτέχνη της Τήνου αλλά και για τη δική της τέχνη, αυτήν της γραφής.

«Σωπάστε, κι εγώ θα πιάσω την τέχνη να δουλεύω» είναι η φράση του Χαλεπά την οποία επαναλαμβάνει στο βιβλίο ως αυθεντικό μάντρα του δημιουργού κόντρα στα σημεία των ανθρώπων και των καιρών: «Δουλεύατε, λοιπόν, για τον εαυτό σας. Τα πήλινα γλυπτά σας αυτό με διδάσκουν, ότι ένα έργο τέχνης αφορά, πάνω απ' όλα, τον δημιουργό του, ότι σ' αυτόν εξαντλείται, παραμένοντας ένα σπουδαίο έργο τέχνης. Όμως πώς φθάνει κανείς να ανακαλύψει αυτήν τη σοφία, ένα διαμάντι μες στη στάχτη μιας ζωής σαν τη δική σας;».

Η μεγάλη επιστροφή της Ρέας Γαλανάκη Facebook Twitter
Γράφοντας, ως πραγματική εκπρόσωπος του ιστορικού μυθιστορήματος, το οποίο δεν έχει ανάγκη τα γεγονότα αλλά τη μνήμη, η Γαλανάκη επιστρέφει στον κόσμο που μας γέννησε και θα εξακολουθήσει να μας γεννά για πάντα, αυτόν του δημιουργού. Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO

Με άλλα λόγια, μυρίζει τη σκόνη που ανασαίνει ο καλλιτέχνης, τη βλέπει να εισχωρεί στα ρουθούνια του καθώς αυτός δημιουργεί, νιώθει την αγωνία του όταν εκείνος σκάβει την καμπύλη γιατί αντίστοιχη βιώνει και η ίδια σαν βγάζει από τη λήθη την κάθε λέξη. «Και ανασαίνετε τη μαρμαρόσκονη ηδονικά, ενοχικά, σαν να επρόκειτο για τη λευκή σκόνη της λήθης». Ξέρει, άλλωστε, ότι ο κόσμος είναι φτιαγμένος όπως η μνήμη και ζωντανεύει χάρη στη θεία πνοή που θα εμφυσήσει στο έργο αυτός που το φτιάχνει.

Η περίτεχνη λεπτομέρεια με την οποία η συγγραφέας περιγράφει ως προνομιούχος ηδονοβλεπτικός παρατηρητής κάθε στάδιο αυτής της διαδικασίας –από τη φαντασίωση έως τη σύλληψη και τη δημιουργία– αποδεικνύει την ιερή στόφα της δημιουργού, το ουσιαστικό βλέμμα του πραγματικού μύστη:

«Σας βλέπω, ένας άνθρωπος που, ευτυχισμένος, ονειρεύεται πως ζει ανάμεσα πρόσωπα ημιτελή μα ζωντανά, που του λαλούνε και του λέγουν, σε σώματα ανάγλυφα που σκιρτούν σαν για να αποσπαστούν από την αγκαλιά της πέτρας, γνέφοντάς σας να πάτε πιο κοντά τους, να τα αγγίξετε, να τα αποσπάσετε από το μαρτύριο του μισοτελειωμένου αγάλματος εσείς, της τελειότητας ο μύστης. Και τα αγγίζετε, και τα χαϊδεύετε λιγάκι, και κρύβεστε για να το πράξετε, έχετε φόβο μήπως σας πετάξουν έξω από το όνειρο, ότι απλώσατε το χέρι στο απαγορευμένο – δεν θα σας προστατέψει το ενύπνιο. Κρύβεστε πίσω από το τείχος που μεριές-μεριές δημιουργούν οι ψηλές στοιβαγμένες πλάκες των μαρμάρων, ενώ σκάνε γύρω σας ωσάν βεγγαλικά οι χρωματιστές τους φλέβες: οι πορφυρές, οι ρόδινες, οι γκριζογάλανες, οι πρασινόμαυρες, οι γκρίζες όλες, οι χρυσάργυρες του άσπρου. Και ηχεί το καλέμι κι η κορδέλα της κοπής και οι αλυσίδες που σηκώνουν τόνους πέτρες αρμονικά, ανάερα, ένα βιολοντσέλο. Και τα πέλματά σας μέσα σε ένα άσπρο σύννεφο, μέρος κι αυτό του παραδείσου που ονειρεύεστε, καθώς βουλιάζουνε στη μαρμαρόσκονη τα παπούτσια, α, τα ολοκαίνουργια παπούτσια που σας έφερε η μάνα για να γιορτάσετε αυτό το όνειρο, η έξοδος από το φρενοκομείο ήταν μονάχα η πρόφαση για να αρχίσετε ξανά να ονειρεύεστε, δηλαδή να ζείτε. Η μάνα, ναι – θα γύριζε σε λίγο να σας παραλάβει».

Ενάντια στον κόσμο των λογικών ο ίδιος ο δημιουργός μοιάζει διαρκώς αποκλεισμένος, δίπλα στη Μούσα όμως είναι ο πιο δυνατός από τους δυνατούς. Ο αλλόκοτος κόσμος του πλάστη δεν μπορεί άλλωστε να αναφέρεται στην ίδια μήτρα και γι' αυτό δεν γίνεται κατανοητός στον απλό κόσμο των ανθρώπων αλλά σε αυτόν της σιωπής. Για παράδειγμα, μόνο τα πρόβατα, στα οποία δείχνει αμέριστη αγάπη ο Χαλεπάς, δείχνουν να τον κατανοούν ή οι υψηλοί δημιουργοί της αρχαιότητας στα μουσεία τα οποία επισκέπτεται ή εκείνοι οι σάτυροι που πλάθει ανεξέλεγκτα ή οι τρελοί δαίμονες που υπαγορεύουν τις αλλόκοτες ονειρώξεις.

Γι' αυτό ακριβώς ξεχωρίζουν και αυτές οι δύο νουβέλες της Γαλανάκη, γιατί ακολουθώντας το παράδειγμα του Χαλεπά, τον οποίο, όπως αποκαλύπτει στο σχετικό επίμετρο που συνοδεύει την έκδοση μελετάει για χρόνια, περνάει με την ίδια άνεση στον επίσης επαναστατικό, συμβολοποιημένο κόσμο της Αριάδνης.

Υψώνοντας αντίστοιχα περήφανο ανάστημα, όπως και ο Χαλεπάς, απέναντι στον κόσμο των λογικών και των οριοθετημένων, η Αριάδνη εκπροσωπεί με τη διπλή της υπόσταση τους μύθους και τους θρύλους, τα αλλόκοτα τέρατα που ακροβατούν ανάμεσα στο θεϊκό και στο ανθρώπινο, το πάθος και τον έρωτα. Με αδελφό τον Μινώταυρο και μητέρα την Πασιφάη η Αριάδνη είναι η θεά της απόκλισης και αυτή που προτίμησε, αντί για τους κανόνες του θεσμικού της ρόλου, να ακολουθήσει αυτές της μινωικής και άρα αισθαντικής τάξης των πραγμάτων.

Ενώ, λοιπόν, οι υπόλοιποι επιμένουν να τη θεωρούν προδότρια, η Γαλανάκη γνωρίζει πως είναι απλώς άλλη μια Κρητικιά: μια επαναστάτρια που ως ιέρεια έμαθε να βλέπει τα πράγματα αλλιώς, κόντρα στο νέο, λογικό και ξεκάθαρα υπολογιστικό σύμπαν του Θησέα: «Για ένα και μόνο είμαι εκ των υστέρων σίγουρη: είχε φθάσει η ώρα να μυηθώ στον έρωτα, η ώρα της οδυνηρής μου ενηλικίωσης. Συνέπεσε με την ώρα που άλλαξε η τάξη ανάμεσα στους παλιούς και στους νέους θεούς, μαζί και οι συσχετισμοί της εξουσίας σε στεριά και σε θάλασσα. Καινούργιοι θεοί, καινούργια φύλα, καινούργιες εξουσίες διώχνανε τα υπάρχοντα παλαιά – ήδη κάποια σημάδια ήταν ορατά ακόμα και για μένα, την ανίδεη από τέτοια».

Γιατί η γνώση που δεν βιώνεται ως διάσπαρτη, αχαλίνωτη και συμβολοποιημένη μοιάζει να πέφτει μάλλον σε νάρκη και είναι έτοιμη να ξεχαστεί. Γράφοντας, λοιπόν, ως πραγματική εκπρόσωπος του ιστορικού μυθιστορήματος, το οποίο δεν έχει ανάγκη τα γεγονότα αλλά τη μνήμη, η Γαλανάκη επιστρέφει στον κόσμο που μας γέννησε και θα εξακολουθήσει να μας γεννά για πάντα, αυτόν του δημιουργού.

Επιδεικνύοντας τα υλικά της ως γνήσια κουζουλή Κρητικιά, ξέρει ότι κρατά για τα καλά στα χέρια της τον μίτο που εξυφαίνει τις πιο αλλόκοτες ιστορίες, γιατί «καμιά φορά επαναστατούν ακόμη και οι ίδιες οι κλωστές. Δεν υπακούν στο σχέδιο, στην υφαντική κάποιων παράξενων ιστοριών, ούτε αυτές, ούτε καν ο πιο στέρεος, ο τρίκλωνος μίτος». Και αυτό είναι τελικά το πιο πολύτιμο μυστικό που μπορεί να μας αποκαλύψει μια συγγραφέας μέχρι τώρα.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO

Βιβλίο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Ένα σπουδαίο μυθιστόρημα με ήρωα τον Αύγουστο, τον πρώτο Αυτοκράτορα της Ρώμης

Βιβλίο / Ένα σπουδαίο μυθιστόρημα με ήρωα τον Αύγουστο, τον πρώτο Αυτοκράτορα της Ρώμης

Αλλάζοντας για πάντα τα δεδομένα στο ιστορικό μυθιστόρημα, ο Αμερικανός συγγραφέας Τζον Γουίλιαμς γράφει ένα σπουδαίο βιβλίο για τον Αυτοκράτορα Αύγουστο που κυκλοφορεί από τον Gutenberg.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Η συναρπαστική ζωή της Έμμα Ρέγιες (και ολόκληρη η 13η επιστολή της, στα ελληνικά)

Βιβλίο / Η συναρπαστική ζωή της Έμμα Ρέγιες (και ολόκληρη η 13η επιστολή της, στα ελληνικά)

Η ηθοποιός Μαρία Πρωτόπαππα διασκευάζει και ερμηνεύει θεατρικά τις συγκλονιστικές «Αναμνήσεις δι' αλληλογραφίας» (εκδ. Ίκαρος) της διάσημης Κολομβιανής καλλιτέχνιδας, στην παράσταση «ΕΜΜΑ»
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

99’ με τη Δανάη Σιώζιου

Βιβλίο / «Μαθαίνεις να υπάρχεις μέσα στο γράψιμο και αυτό είναι επικίνδυνο»

Μια κουβέντα με τη Δανάη Σιώζιου, μία από τις πιο σημαντικές ποιήτριες της νέας γενιάς, που την έχουν καθορίσει ιστορίες δυσκολιών και φτώχειας και της οποίας το έργο έχει μεταφραστεί σε πάνω από 20 γλώσσες.
M. HULOT
«Τα περισσότερα περιστατικά αστυνομικής βίας εκδηλώνονται σε βάρος ειρηνικών διαδηλωτών»  

Βιβλίο / «Τα περισσότερα περιστατικά αστυνομικής βίας εκδηλώνονται σε βάρος ειρηνικών διαδηλωτών»  

Μια επίκαιρη συζήτηση με την εγκληματολόγο Αναστασία Τσουκαλά για ένα πρόβλημα που θεωρεί «πρωτίστως αξιακό», με αφορμή την κυκλοφορία του τελευταίου της βιβλίου της το οποίο αφιερώνει «στα θύματα, που μάταια αναζήτησαν δικαιοσύνη».
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
ΕΠΕΞ Η διαμάχη ανάμεσα στην Τζόαν Ντίντιον και την Ιβ Μπάμπιτζ συνεχίζεται και μετά θάνατον σε μια «διπλή» βιογραφία

Βιβλίο / Τζόαν Ντίντιον vs. Iβ Μπάμπιτζ: Μια διαμάχη που συνεχίζεται και μετά θάνατον

Η Ντίντιον και η Μπάμπιτζ πέθαναν με διαφορά έξι ημερών τον Δεκέμβριο του 2021: «Θέλω να πιστεύω ότι η Τζόαν Ντίντιον έζησε μια επιπλέον εβδομάδα από κακία», είχε γράψει τότε μια δημοσιογράφος σε ένα tweet που έγινε viral.
THE LIFO TEAM
Τα ημερολόγια του Αλέξη Ακριθάκη σε μια νέα έκδοση

Βιβλίο / Τα ημερολόγια του Αλέξη Ακριθάκη σε μια νέα έκδοση

Με αφορμή τη συμπλήρωση τριάντα χρόνων από τον θάνατο του καλλιτέχνη κυκλοφορεί το βιβλίο «Γράφοντας τη ζωγραφική - Ημερολόγια 1960-1990» που αφηγείται τη δημιουργική αγωνία και τον σύντομο, πλην πλούσιο και ταραχώδη βίο του.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Μην πεις λέξη»: Ένα καταιγιστικό βιβλίο για την άλλη «ματωμένη» Κυριακή

Βιβλίο / «Μην πεις λέξη»: Ένα καταιγιστικό βιβλίο για την άλλη «ματωμένη» Κυριακή

Το πολυβραβευμένο βιβλίο του Patrick Radden Keefe που έγινε μίνι σειρά στο Disney+, εκτός από τη συγκλονιστική ιστορία της Jean McConville που απήχθη και δολοφονήθηκε από τον IRA, φέρνει και ένα παράδειγμα έντασης γραφής και έρευνας που δεν το συναντούμε συχνά.
ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΚΑΒΑΛΛΙΕΡΑΚΗΣ
 Δημήτρης Χατζής  (Νίκος Γουλανδρής «491 δελτία για τον Δημήτρη Χατζή»)

Το πίσω ράφι / «Αν δεν γυρίσω, σα συγγραφέας είμαι χαμένος»: Ο Δημήτρης Χατζής μέσα από 491 δελτία

Στο βιβλίο του Νίκου Γουλανδρή, μέσα από έγγραφα, φωτογραφίες και επιστολές καταγράφεται ο κόσμος που θέλησε ν’ αλλάξει ο Χατζής, ως πολίτης, ως πεζογράφος, ως ιδεολόγος.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Διαβάζοντας για την Αμερική του Τραμπ

Βιβλίο / Διαβάζοντας για την Αμερική του Τραμπ

Μόλις μία εβδομάδα μετά τις αμερικανικές εκλογές, βιβλία δυστοπικού περιεχομένου και πολιτικής θεωρίας εκτοξεύτηκαν στις πρώτες θέσεις των παγκόσμιων πωλήσεων, αποδεικνύοντας ότι η ανάγνωση παραμένει το ένα και μοναδικό όπλο.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Η βίβλος του cult ελληνικού σινεμά

Οθόνες / Η βίβλος του cult ελληνικού σινεμά μόλις κυκλοφόρησε

Τα κείμενα του Φώντα Τρούσα για τις «βαθιά υποτιμημένες ταινίες που απελευθέρωσαν τη ματιά του θεατή από την οικογενειακή τηλεοπτική εικόνα, απενοχοποιώντας περαιτέρω το γυμνό» και για τον underground και τον πειραματικό ελληνικό κινηματογράφο κυκλοφορούν σε ένα μοναδικό, κυριολεκτικά, βιβλίο, από τα LiFO Books.
M. HULOT
Κανείς δεν ήξερε ότι ήταν μαύρη: Η εξωπραγματική ιστορία της επιμελήτριας του JP Morgan

Βιβλίο / Κανείς δεν ήξερε ότι ήταν μαύρη: Η εξωπραγματική ιστορία της επιμελήτριας του JP Morgan

Υπεύθυνη για τα πιο πολύτιμα αποκτήματα της ιδιωτικής συλλογής του διάσημου τραπεζίτη, η απέριττα κομψή βιβλιοθηκάριος Μπελ ντα Κόστα Γκριν ήταν μαύρη αλλά εμφανιζόταν ως λευκή στον αφρό της υψηλής κοινωνίας μέχρι και τον θάνατό της το 1950.
THE LIFO TEAM
Leslie Absher: «Κόρη κατασκόπου, queer κορίτσι» 

Βιβλίο / Κόρη κατασκόπου, queer κορίτσι, συγγραφέας

Η Αμερικανίδα δημοσιογράφος Leslie Absher μάς ξεναγεί στο «Σπίτι με τα μυστικά», εκθέτοντας ταυτόχρονα την προσωπική της πορεία προς την απελευθέρωση, την «ελληνική» της εμπειρία και τις εντυπώσεις της από τις προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ. 
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Πολυτεχνείο - Ένα παραμύθι που δεν λέει παραμύθια»

Βιβλίο / Το Πολυτεχνείο έγινε κόμικ: Μια νέα έκδοση για μια μονίμως επίκαιρη εξέγερση

Παραμονές της φετινής επετείου της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, οι εκδόσεις Red ‘n’ Noir κυκλοφόρησαν ένα έξοχο κόμικ αφιερωμένο σε αυτή, που το υπογράφουν ο συγγραφέας Γιώργος Κτενάς και ο σκιτσογράφος John Antono.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ