Η Γερμανίδα με το εβραϊκό πέος

Η Γερμανίδα με το εβραϊκός πέος Facebook Twitter
Η Καταρίνα Φόλκμερ γράφει ένα πολύ πρωτότυπο βιβλίο για τις ταυτότητες, κυρίως τη σεξουαλική και την ταυτότητα φύλου αλλά και για την εθνική ταυτότητα, με όλο το βάρος της Ιστορίας που πέφτει πάνω της.
0


ΚΑΘΙΣΜΕΝΗ ΣΤΗΝ ΚΑΡΕΚΛΑ του πλαστικού χειρουργού δόκτορος Σέλιγκμαν, με τα πόδια ανοιχτά πάνω στους αναβολείς, η ηρωίδα του μυθιστορήματος της Καταρίνα Φόλκμερ (γενν. 1987) αφηγείται στον γιατρό της με καταιγιστικό ρυθμό τις παντοειδείς όψεις της ατομικής και συλλογικής δυσφορίας της. Γερμανίδα που ζει στο Λονδίνο, όπως ακριβώς και η συγγραφέας του βιβλίου, η ηρωίδα μιλάει για τα τραύματά της και τις επιθυμίες της, προσηλωμένη στο κεφάλι του γιατρού που βρίσκεται ανάμεσα στα σκέλια της.

Η γυναίκα έχει δυσφορία με το φύλο της αλλά και με τη γερμανική καταγωγή της, αυτό το συλλογικό άγος για την εξόντωση εκατομμυρίων ανθρώπων και για το Ολοκαύτωμα. Δεν είχε καταφέρει να συνειδητοποιήσει τι σημαίνει να διαγράφεις έναν ολόκληρο πολιτισμό, παρόλο που ένιωθε ότι ζούσε σε μια στοιχειωμένη χώρα, στην οποία οι νεκροί ήταν περισσότεροι από τους ζωντανούς. Ο δόκτωρ Σέλιγκμαν, εβραϊκής καταγωγής, ετοιμάζεται να την υποβάλει σε επαναπροσδιορισμό φύλου. Η ηρωίδα δεν θα αποκτήσει απλώς πέος, χάνοντας για πάντα τα χείλη του αιδοίου της, τα Schamlippen, «τα χείλη της ντροπής», όπως τα αποκαλούν στα γερμανικά.

Θα αποκτήσει ένα εβραϊκό, περιτετμημένο πέος. Έτσι θα απαλλαγεί ταυτόχρονα από τις δύο δυσφορίες, την ατομική και τη συλλογική. «Θαυμάζω πραγματικά το κουράγιο σας, γιατρέ μου, που βάζετε τα χέρια σας σ’ έναν γερμανικό κόλπο», του λέει. «Θέλω να σας υποσχεθώ ότι δεν θα πάει χαμένος ο κόπος σας, όχι μόνο που με τη δουλειά σας διασφαλίζετε ότι δεν πρόκειται να αποκτήσω παιδί, αλλά γιατί προσφέρετε ένα εβραϊκό πέος σε μια Γερμανίδα».

Το βιβλίο της Καταρίνα Φόλκμερ μοιάζει κατά κάποιον τρόπο με την ταινία Ζώνη ενδιαφέροντος. Και μέσα από το χιούμορ, χωρίς ίχνος στρατευμένης καταγγελίας, μας βοηθάει να κατανοήσουμε τις ατομικές και συλλογικές ενοχές. Πάνω απ’ όλα προσφέρει όμως αναγνωστική απόλαυση, μια λέξη που, όπως μας λέει η ηρωίδα της συγγραφέως, από τη μητρική γλώσσα της.

Η Καταρίνα Φόλκμερ γράφει ένα πολύ πρωτότυπο βιβλίο για τις ταυτότητες, κυρίως τη σεξουαλική και την ταυτότητα φύλου αλλά και για την εθνική ταυτότητα, με όλο το βάρος της Ιστορίας που πέφτει πάνω της. Η πρωτοτυπία του δεν βρίσκεται στη μορφή του –είναι ένα είδος παραληρηματικού μονόλογου– αλλά στις ιδέες του. Ιδιαίτερα στον συνδυασμό έθνους και φύλου βρίσκεται στο χιούμορ του, που πολλές φορές γίνεται μαύρο στην πικρή και διαβρωτική ειρωνεία του, στην καταλυτική, σχεδόν άτεγκτη κριτική για τη γερμανικότητα, τον γερμανικό μικροαστισμό και τον αυτοσαρκασμό, αλλά και για ένα υπόγειο ρεύμα τραγικότητας που φουσκώνει όλο και πιο πολύ όταν προχωρούμε προς τις τελευταίες σελίδες του βιβλίου.

cover
ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΑΓΟΡΑΣΕΤΕ:
Katharina Volckmer,
Στον γιατρό ή το εβραϊκό πουλί, Μτφρ.: Δημήτρης Καρακίτσος,
Εκδόσεις Ποταμός

Όταν κυκλοφόρησε το βιβλίο, το 2021, έτυχε ενθουσιώδους υποδοχής και μερικοί κριτικοί μίλησαν για επιρροή Τόμας Μπέρνχαρτ. Προσωπικά δεν βλέπω την επιρροή του Αυστριακού συγγραφέα στο μυθιστόρημα της Φόλκμερ, εκτός αν ως «επιρροή Μπέρνχαρτ» μεταφράζονται η ειρωνεία και η διαβρωτική κριτική.

Η ηρωίδα πίστευε, όταν ήταν νεότερη, ότι ο μόνος τρόπος να ξεπεράσει πραγματικά το Ολοκαύτωμα ήταν να αγαπήσει έναν Εβραίο, κάποιον που θα τον έλεγαν, ας πούμε, Σλόμο. Γρήγορα εγκατέλειψε όμως αυτήν τη σκέψη. «Είναι ανοησία να σκέφτεσαι ότι μπορείς να ξεπεράσεις ένα έγκλημα για λογαριασμό κάποιου άλλου, και ότι το κατά τα άλλα άχρηστο αιδοίο μου θα γινόταν ξαφνικά ένα σύμβολο ειρήνης, υποδεχόμενο ένα από αυτά τα όμορφα περιτετμημένα πέη». Το να αποκτούσε η ίδια πέος ήταν πολύ πιο ριζοσπαστικό. Σαν να γινόταν πραγματικότητα η γέννηση του νιτσεϊκού υπεράνθρωπου, του Übermensch, μία ακόμα γερμανική εμμονή, μία ακόμα ειρωνική «εκτροπή» της συγγραφέως, της Καταρίνα Φόλκμερ.

Η γυναίκα που μονολογεί στην καρέκλα του πλαστικού χειρουργού δεν θα έλεγε τίποτα στη μητέρα της για όλα αυτά που θα της συνέβαιναν. Έτσι κι αλλιώς οι δύσκολες σχέσεις της με την οικογένειά της και τους γονείς της ήταν η αιτία άλλης μίας δυσφορίας. Ήθελαν να τη δουν δασκάλα, σαν εκείνες τις Γερμανίδες δασκάλες που επιδεικνύουν με υπερηφάνεια το στήθος τους σε μια αίθουσα γεμάτη εφήβους. Θα τη φώναζαν φράου Γκέρινγκ-Μένγκελε, ή φράου Μπόρμαν-Σπέερ, ή φροϊλάιν Αντολφ. Αντί για δασκάλα, δούλευε τελικά σε μια τριτοκλασάτη δουλειά, από την οποία είχε απολυθεί, και ήταν έτοιμη να ξοδέψει μια μικρή περιουσία για να αποκτήσει πέος. Αλήθεια, πού είχε βρει τα χρήματα;

Τα λεφτά για την επέμβαση προέρχονταν από κληρονομιά του προπάππου της. Αυτός ο μικροκαμωμένος άνδρας ήταν μια ρομαντική φιγούρα, από αυτές που βλέπουμε στις εξιδανικευμένες εικόνες από τα δάση και τους δρυμούς της Γερμανίας. Εργαζόταν ως σταθμάρχης σε κάποιον σταθμό μιας μικρής πόλης της Σιλεσίας. Μόνο που αυτός ο σταθμός ήταν ο τελευταίος πριν από το Άουσβιτς, εκεί όπου τα τρένα με τους στοιβαγμένους μελλοθάνατους παρέμεναν όλο το βράδυ. Ο σταθμάρχης, θρήσκος και καθολικός, φρόντιζε να μη δημιουργείται συμφόρηση, όλα να δουλεύουν ρολόι και τα τρένα να φεύγουν γεμάτα και να γυρίζουν άδεια, άθικτα.

Ίσως να μην έβλεπε τα χέρια που έβγαιναν από τα παράθυρα της οροφής των βαγονιών και σιγά-σιγά τα σκέπαζε το χιόνι. Με τα χρήματα αυτού του παππού η ηρωίδα θα έκανε την επέμβαση. Μετατρέποντας το σώμα της σε κάτι άλλο, ίσως να δημιουργούσε το καθαρτήριο για λογαριασμό του καθολικού προπάππου της που έβλεπε τα τρένα να περνούν κάπου στη Σιλεσία.

Με την επέμβαση η ηρωίδα θα απαλλασσόταν ακόμη από τη δυσφορία της για τους άνδρες. Τρεις άνδρες ήταν μέχρι τότε στη ζωή της, και οι τρείς όχι τυχαίοι. Ο ένας ήταν ο κ. Σιμάντα, ο Γιαπωνέζος κατασκευαστής των sex toys, των σεξουαλικών βοηθημάτων που χρησιμοποιούσε, και με τον οποίο αλληλογραφούσε. «Αν καλομάθεις με τους ελεύθερους οργασμούς στους οποίους έρχεσαι με τη βοήθεια τους, μπουχτίζεις μετά και βαριέσαι τις σχέσεις με τους ανθρώπους».

Ο άλλος ήταν ο ψυχίατρός της Τζέισον, που τον είχε βαρεθεί, κατηγορώντας τον για έλλειψη φαντασίας. Αλλά κι αυτός τη βαριόταν και δεν έβλεπε την ώρα να τελειώσει η συνεδρία. Τη βοήθησε όμως να ξεπεράσει την ψύχωσή της με τον Φίρερ. Έβλεπε τον Χίτλερ σαν ένα μικρό φεγγάρι που προσπαθεί να γοητεύσει τον ήλιο. Στα γερμανικά ο ήλιος είναι γένους θηλυκού, ενώ το φεγγάρι είναι γένους αρσενικού. O Χίτλερ δεν μπόρεσε ποτέ να κατακτήσει τον ήλιο, το φως. «Αυτός είναι ίσως ο λόγος που είμαστε τόσο διεστραμμένοι, ίσως αυτός είναι ο λόγος που το περίφημο σύνδρομο του κοντού αρσενικού είχε τόσο καταστροφικές συνέπειες για εμάς», μονολογεί η ηρωίδα. Ο τρίτος άνδρας ήταν ο Κ., ο εραστής της, καλλιτέχνης και παντρεμένος, που τον γνώρισε σε δημόσιες τουαλέτες.

817
Το νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Η κριτική της εθνικής ταυτότητας από την ηρωίδα της Καταρίνα Φόλκμερ μπορούμε να πούμε ότι είναι, εκτός από καταλυτική, και ευρηματική. Μας λέει, ας πούμε, ότι από τα γερμανικά απουσιάζει η λέξη «απόλαυση». Υπάρχουν μόνο οι λέξεις «λαγνεία» και «χαρά». Γράφει ότι για τους Γερμανούς θα ήταν αδύνατο να διατηρήσουν μια αυτοκρατορία για χίλια χρόνια, έχοντας μια τόσο ανυπόφορη κουζίνα. Όλοι μεγάλωσαν με υπερβολικά ξερό ψωμί κι έτσι τα λαρύγγια τους δεν διαθέτουν την απαραίτητη υγρασία. «Νομίζω ότι ο Θεός μάς τιμωρεί για τα εγκλήματα που έχουμε διαπράξει, και έτσι τίποτα τόσο αισθησιακό όσο μια μπαγκέτα  ή τόσο υγρό όσο ένα μπλούμπερι μάφιν δεν πρόκειται να παρασκευαστεί στη χώρα μου».

Το βιβλίο της Καταρίνα Φόλκμερ μοιάζει κατά κάποιον τρόπο με την ταινία Ζώνη ενδιαφέροντος. Και μέσα από το χιούμορ, χωρίς ίχνος στρατευμένης καταγγελίας, μας βοηθάει να κατανοήσουμε τις ατομικές και συλλογικές ενοχές. Πάνω απ’ όλα προσφέρει όμως αναγνωστική απόλαυση, μια λέξη που, όπως μας λέει η ηρωίδα της συγγραφέως, από τη μητρική γλώσσα της. Η μετάφραση του Δημήτρη Καρακίτσου αποδίδει τη ρευστότητα του φρενήρους μονολόγου, το χιούμορ και την ειρωνεία του πρωτοτύπου.

ΑΓΟΡΑΣΤΕ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΕΔΩ

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

Το νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Βιβλίο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Μικρή μου, ας τους αφήσουμε αυτούς τους κερατάδες τους καλόγερους»

Lifo Videos / «Μικρή μου, ας τους αφήσουμε αυτούς τους κερατάδες τους καλόγερους»

Η Αγλαΐα Παππά διαβάζει ένα απόσπασμα από τις βέβηλες και αμφιλεγόμενες «120 Μέρες των Σοδόμων» του Μαρκησίου ντε Σαντ, ένα βιβλίο αναγνωρισμένο πλέον ως αξεπέραστο λογοτεχνικό αριστούργημα και χαρακτηρισμένο ως «εθνικός θησαυρός» της Γαλλίας.
THE LIFO TEAM
Το «προπατορικό αμάρτημα» του Τζο Μπάιντεν

Βιβλίο / Ποιο ήταν το θανάσιμο σφάλμα του Τζο Μπάιντεν;

Ένα νέο βιβλίο για τον πρώην Πρόεδρο αποτελεί καταπέλτη τόσο για τον ίδιο όσο και για τη δουλοπρεπή κλίκα πιστών και μελών της οικογένειάς του, που έκαναν το παν για να συγκαλύψουν τον ραγδαίο εκφυλισμό της γνωστικής του ικανότητας.
THE LIFO TEAM
ΕΠΕΞ Συγγραφείς/ Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου / 8 Έλληνες συγγραφείς ξαναγράφουν τους μύθους και τις παραδόσεις

Η Λυσιστράτη ερμηνεύει τις ερωτικές σχέσεις του σήμερα, η Ιφιγένεια διαλογίζεται στην παραλία και μια Τρωαδίτισσα δούλα γίνεται πρωταγωνίστρια: 8 σύγχρονοι δημιουργοί, που συμμετέχουν με τα έργα τους στο φετινό Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, συνομιλούν με τα αρχαία κείμενα και συνδέουν το παρελθόν με επίκαιρα ζητήματα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τζούντιθ Μπάτλερ: «Θέλουμε να ζήσουμε με ανοιχτή ή με κλειστή καρδιά;»

Τζούντιθ Μπάτλερ / «Θέλουμε να ζήσουμε με ανοιχτή ή με κλειστή καρδιά;»

Μια κορυφαία προσωπικότητα της σύγχρονης παγκόσμιας διανόησης μιλά στη LiFO για τo «φάντασμα» της λεγόμενης ιδεολογίας του φύλου, για το όραμα μιας «ανοιχτόκαρδης κοινωνίας» και για τις εμπειρίες ζωής που της έμαθαν να είναι «ένας άνθρωπος ταπεινός και ταυτόχρονα θαρραλέος».
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ντίνος Κονόμος

Βιβλίο / «Ο κύριος διευθυντής (καλό κουμάσι) έχει αποφασίσει την εξόντωσή μου…»

Ο Ντίνος Κονόμος, λόγιος, ιστοριοδίφης και συγγραφέας, υπήρξε συνεχιστής της ζακυνθινής πνευματικής παράδοσης στον 20ό αιώνα. Ο συγγραφέας Φίλιππος Δ. Δρακονταειδής παρουσιάζει έργα και ημέρες ενός ανθρώπου που «δεν ήταν του κόσμου τούτου».
ΦΙΛΙΠΠΟΣ Δ. ΔΡΑΚΟΝΤΑΕΙΔΗΣ
Η ζωή του Καζαντζάκη σε graphic novel από τον Αλέν Γκλικός

Βιβλίο / Ο Νίκος Καζαντζάκης όπως δεν τον είχαμε ξαναδεί σε ένα νέο graphic novel

Ο ελληνικής καταγωγής Γάλλος συγγραφέας Αλέν Γκλικός καταγράφει την πορεία του Έλληνα στοχαστή στο graphic novel «Καζαντζάκης», όπου ο περιπετειώδης και αντιφατικός φιλόσοφος και μυθιστοριογράφος ψυχαναλύεται για πρώτη φορά και συστήνεται εκ νέου στο ελληνικό κοινό.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Πετρίτης»: Το πιο γρήγορο πουλί στον κόσμο και η άγρια, αδάμαστη ομορφιά του

Ηχητικά Άρθρα / Πετρίτης: Το πιο γρήγορο πουλί στον κόσμο και η άγρια, αδάμαστη ομορφιά του

Ο Τζoν Άλεκ Μπέικερ αφιέρωσε δέκα χρόνια από τη ζωή του στην παρατήρηση ενός πετρίτη και έγραψε ένα από τα πιο ιδιαίτερα βιβλία της αγγλικής λογοτεχνίας – μια από τις σημαντικότερες καταγραφές της άγριας ζωής που κινδυνεύει να χαθεί για πάντα. Κυκλοφόρησε το 1967 αλλά μόλις τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια οι κριτικοί και το κοινό το ανακάλυψαν ξανά.
M. HULOT
Μπενχαμίν Λαμπατούτ: «Ας μην αφήνουμε τον Θεό στους πιστούς» 

Βιβλίο / Μπενχαμίν Λαμπατούτ: «Αν αξίζει ένα πράγμα στη ζωή, αυτό είναι η ομορφιά»

Εν όψει της εμφάνισής του στη Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, στις 21 Μαΐου, ο Λατινοαμερικανός συγγραφέας-φαινόμενο Μπενχαμίν Λαμπατούτ μιλά στη LiFO για τον ρόλο της τρέλας στη συγγραφή, τη σχέση επιστήμης και λογοτεχνίας και το μεγαλείο της ήττας – και δηλώνει ακόμα φανατικός κηπουρός και εραστής της φύσης.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Το πίσω ράφι/ Άντονι Μπέρτζες: «Έρνεστ Χέμινγουεϊ»

Το Πίσω Ράφι / Ο Χέμινγουεϊ ήταν ένας φωνακλάς νταής αλλά κι ένας σπουδαίος συγγραφέας του 20ού αιώνα

Η βιογραφία «Έρνεστ Χέμινγουεϊ - Μια ζωή σαν μυθοπλασία» του Βρετανού συγγραφέα Άντονι Μπέρτζες αποτυπώνει όχι μόνο την έντονη και περιπετειώδη ζωή του κορυφαίου Αμερικανού ομοτέχνου του αλλά και όλο το εύρος της αντιφατικής προσωπικότητάς του.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
21η Διεθνής Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης

Βιβλίο / 21η ΔΕΒΘ: Εξωστρέφεια και καλύτερη οργάνωση αλλά μένουν ακόμα πολλά να γίνουν

Απολογισμός της 21ης ΔΕΒΘ που πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά υπό την αιγίδα του νεοσύστατου ΕΛΙΒΙΠ. Σε ποιο βαθμό πέτυχε τους στόχους της και ποια στοιχήματα μένει ακόμα να κερδίσει;
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ
Η ποίηση όχι μόνο αλλάζει τον κόσμο, τον δημιουργεί» ​​​​​​/Μια νέα ανθολογία ελληνικής queer ποίησης μόλις κυκλοφόρησε στα ισπανικά /11 Έλληνες ποιητές σε μια νέα ισπανική queer ανθολογία /Queer ελληνική ποίηση σε μια νέα δίγλωσση ισπανική ανθολογία

Βιβλίο / Μια Ισπανίδα καθηγήτρια μεταφράζει ελληνική queer ποίηση

Η María López Villalba, καθηγήτρια Νέων Ελληνικών στο Πανεπιστήμιο της Μάλαγα, μετέφρασε 11 ελληνικά ποιήματα, σε μια πρόσφατη ανθολογία που προσφέρει στο ισπανόφωνο κοινό την ευκαιρία να γνωρίσει τη σύγχρονη ελληνική queer –και όχι μόνο– ποίηση.
M. HULOT
«Κανείς δεν μας επέβαλε να έχουμε όλοι μια μονστέρα στο σαλόνι»

Βιντσέντζο Λατρόνικο / «Κανείς δεν μας επέβαλε να έχουμε όλοι μια μονστέρα στο σαλόνι»

Ο Ιταλός συγγραφέας και υποψήφιος για το βραβείο Booker, Βιντσέντζο Λατρόνικο, μιλά στη LIFO για το πολυσυζητημένο βιβλίο του «Τελειότητα», στο οποίο αποτυπώνει την αψεγάδιαστη αλλά ψεύτικη ζωή μιας ολόκληρης γενιάς ψηφιακών νομάδων στην Ευρώπη, καθώς και τη μάταιη αναζήτηση της ευτυχίας στην ψηφιακή εποχή.
M. HULOT
Μεσσαλίνα: Ακόλαστη μέγαιρα ή πολύ έξυπνη για την εποχή της;

Ηχητικά Άρθρα / Μεσσαλίνα: Ακόλαστη μέγαιρα ή πολύ έξυπνη για την εποχή της;

Το όνομά της έχει συνδεθεί με την εικόνα μιας αδίστακτης, σεξουαλικά ακόρεστης και επικίνδυνης γυναίκας. Ένα νέο βιβλίο, όμως, έρχεται να αμφισβητήσει αυτή τη στερεοτυπική αφήγηση και να φωτίσει μια διαφορετική εκδοχή της ιστορίας της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Rene Karabash

Βιβλίο / Rene Karabash: «Θέλω πίσω τη γυναικεία δύναμη που μου στέρησαν οι άνδρες»

Η Βουλγάρα συγγραφέας Rene Karabash μιλά για το μυθιστόρημά της «Ορκισμένη», που τιμήθηκε με το βραβείο Ελίας Κανέτι, και στο οποίο εστιάζει στην ιστορία των «ορκισμένων παρθένων» γυναικών των Βαλκανίων που επέλεξαν να ζήσουν ως άνδρες.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Δυο γυναίκες συγγραφείς αποκαλύπτουν τα κρυφά μυστικά της γραφής

Βιβλίο / Όλες οι γυναίκες του κόσμου στο νέο βιβλίο της Αμάντας Μιχαλοπούλου

Στο «Μακρύ ταξίδι της μιας μέσα στην άλλη», η μητρότητα γίνεται ο συνδετικός κρίκος που ενώνει όλες τις μητέρες και όλες τις κόρες με τις γυναίκες της Ιστορίας που θαυμάσαμε, αλλά και τις ανώνυμες «Παναγίες» που κράτησαν στους ώμους τους τα βάρη της ανθρωπότητας.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Ένας μύθος λέει πως αν χάσεις κάτι στην Αθήνα, θα το βρεις στον Ελαιώνα»

Βιβλίο / «Ένας μύθος λέει πως αν χάσεις κάτι στην Αθήνα, θα το βρεις στον Ελαιώνα»

Στο νέο του βιβλίο, «Lost Things Found», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Hyper Hypo, ο εικαστικός φωτογράφος Αντώνης Θεοδωρίδης εξερευνά τον μαγικό κόσμο της υπαίθριας αγοράς του Ελαιώνα.
ΙΩΝΑΣ ΚΑΛΛΙΜΑΝΗΣ
Ντιντιέ Εριμπόν: «Καιρός για ένα κίνημα των ηλικιωμένων!»

Ντιντιέ Εριμπόν / Ντιντιέ Εριμπόν: «Να πάψουμε να βλέπουμε τους ηλικιωμένους ως κοινωνικούς παρίες»

Από τους σημαντικότερους και πιο επιδραστικούς σύγχρονους Γάλλους στοχαστές, ο Ντιντιέ Εριμπόν συνδύασε στα βιβλία του τα δύσκολα βιώματα της νεότητάς του με μια εμπεριστατωμένη, αλλά και εικονοκλαστική, κοινωνικοπολιτική «ακτινογραφία» της γαλλικής κοινωνίας. 
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ