Το φλιτζανάκι με τη γούνα: Εκατό χρόνια από την έκδοση του Μανιφέστου του Σουρεαλισμού

Το φλιτζανάκι με τη γούνα: Εκατό χρόνια από την έκδοση του Μανιφέστου του Σουρεαλισμού Facebook Twitter
Το διάσημο πλέον έργο της Ελβετίδας Μερέτ Όπενχαϊμ «Πρόγευμα με γούνα» («Luncheon in Fur»), φιλοτεχνημένο το 1936.
0

«ΣΥΝΑΝΤΗΘΗΚΑ ΜΕ ΕΝΘΕΟΝ πλάσμα. Αισθανόμουνα όπως θα αισθάνετο ένας αρχαίος έλλην αν συναντούσε τον Απόλλωνα». Έτσι, αποκαλυπτική, θυμόταν την πρώτη συνάντησή του με τον πατέρα του σουρεαλισμού Αντρέ Μπρετόν ο Ανδρέας Εμπειρίκος, σε μια συζήτησή του με την ψυχαναλύτρια Ανδρομάχη Σκαρπαλέζου. Η συζήτηση είχε γίνει τον Μάρτιο του 1967 και δημοσιεύτηκε, περίπου δέκα χρόνια αργότερα, στο περιοδικό «Ηριδανός», με τίτλο «Μάχομαι διά την απελευθέρωσιν του έρωτα».

Αυτή η αίσθηση της σουρεαλιστικής αποκάλυψης εξακολουθεί να είναι απόλυτα ισχυρή, πολύ περισσότερο που το 2024 συμπληρώνονται 100 χρόνια από την έκδοση του κειμένου του Αντρέ Μπρετόν Το Μανιφέστο του Σουρεαλισμού. Το κείμενο αυτό, που αποτελεί την ιδρυτική πράξη του κινήματος του σουρεαλισμού, είναι μαζί με το Κομμουνιστικό Μανιφέστο τα δύο «μανιφέστα» που σημάδεψαν την ιστορία της τέχνης, της λογοτεχνίας και των ιδεών στη νεότερη εποχή.

Τα 100 χρόνια του σουρεαλισμού είναι η σημαντικότερη επέτειος του 2024 για τον χώρο των τεχνών, της λογοτεχνίας αλλά και των δικαιωμάτων. Το Μανιφέστο του Μπρετόν, που είχε δημοσιευτεί στις 15 Οκτωβρίου 1924, σε έναν τόμο μαζί με τη συλλογή του Poisson Soluble (Διαλυτός Ιχθύς), ήταν μόνο 24 σελίδες. Υπεραρκετές, παρ’ όλα αυτά, για να δημιουργήσουν ένα παλιρροϊκό κύμα ελευθερίας που απλώθηκε σε όλον τον κόσμο και σε πολλές μορφές δημιουργίας, πέρα από τη λογοτεχνία, στις πλαστικές τέχνες, στη φωτογραφία, στον κινηματογράφο.

Τελικά ο Μπρετόν ήταν ένας ανατροπέας, που αγαπούσε όμως την παράδοση. Όλοι μπορούσαν να χωρέσουν στον σουρεαλισμό του.

Ας μην ξεχνάμε την ταινία Ο ανδαλουσιανός σκύλος του Λουίς Μπουνιουέλ, την αισθησιακή φωτογραφία «Το βιολί του Ενγκρ» του Μαν Ρέι ή το γλυπτό «Lobster Telephone» του Σαλβαδόρ Νταλί. Έχοντας πίσω του τον Μαρξ και τον Φρόιντ αλλά και μια μεγάλη λογοτεχνική παράδοση, ο Μπρετόν διακόπτει οριστικά τη σχέση του με τον ντανταϊσμό, που τον θεωρεί άτολμο, και διεκδικεί μια νέα ελευθερία, τόσο δημιουργική/καλλιτεχνική όσο και πολιτική/κοινωνική.

Το φλιτζανάκι με τη γούνα Facebook Twitter
Ο Ανδαλουσιανός σκύλος (1929)

Μια ελευθερία που δεν θα περιορίζεται από τον έλεγχο του έλλογου ή από τις κανονιστικές νόρμες της ηθικής και της αισθητικής, που θα υπερβαίνει τη διάκριση μεταξύ ονείρου και πραγματικότητας, λογικής και τρέλας, αντικειμενικότητας και υποκειμενικότητας, που θα οδηγεί στον τρόπο με τον οποίο σκεφτόμαστε και όχι τόσο στον τρόπο με τον οποίο κάνουμε τέχνη.

Σαν άλλος λεξικογράφος, μιμούμενος τον τρόπο του Λαρούς, ο Μπρετόν φροντίζει να δώσει, μέσα στο Μανιφέστο, τον ορισμό του σουρεαλισμού. Γράφει: «Σουρεαλισμός (γ.α.). Καθαρός ψυχικός αυτοματισμός, με τον οποίο προτείνεται να εκφραστεί, είτε προφορικά είτε γραπτά είτε με οποιονδήποτε άλλον τρόπο, η πραγματική λειτουργία της σκέψης. Υπαγόρευση της σκέψης εν τη απουσία κάθε έλλογου ελέγχου, μακριά από κάθε αισθητική ή ηθική μέριμνα».

cover
ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΑΓΟΡΑΣΕΤΕ: Αντρέ Μπρετόν, Μανιφέστα του Σουρεαλισμού, εκδόσεις Δωδώνη

Πάντως στη συλλογή Poisson soluble ο Μπρετόν δείχνει πώς μπορούμε να κάνουμε σουρεαλιστική τέχνη χρησιμοποιώντας την αυτόματη γραφή. Η συλλογή αποτελείται από 32 ποιητικά πεζά, που αποτελούν κατά κάποιον τρόπο την «εικονογράφηση» του Μανιφέστου του Σουρεαλισμού, το οποίο δημοσιεύεται, όπως είπαμε, στον ίδιο τόμο. Στο διάστημα Μάρτιος - Μάιος του 1924 ο Αντρέ Μπρετόν είχε γράψει, με αυτόματη γραφή, καμιά εκατοστή ποιητικές ιστορίες, από τις οποίες επέλεξε τις 32 για τη συλλογή του Poisson soluble.

Στο κέντρο αυτών των ιστοριών είναι η επιθυμία, η γυναίκα, ο έρωτας, το όνειρο, ο μύθος. Είναι μια συλλογή που σίγουρα λειτούργησε επιδραστικά. Και σίγουρα η επιρροή της φαίνεται στη συλλογή των πεζόμορφων ποιημάτων Υψικάμινος του Ανδρέα Εμπειρίκου, που εκδόθηκε το 1935 και θεωρείται η κατεξοχήν έκφραση του σουρεαλισμού, ή υπερρεαλισμού, στην ελληνική λογοτεχνία.

Ο τίτλος της συζήτησης του Εμπειρίκου με τη Σκαρπαλέζου, «Μάχομαι διά την απελευθέρωσιν του έρωτα», μας θυμίζει επίσης ότι το κίνημα του σουρεαλισμού απελευθέρωσε τη σεξουαλικότητα και δημιούργησε νέα συνθήκη για τον έρωτα. Παρόλο που ο πρώτος πυρήνας των σουρεαλιστών ήταν λευκοί ετεροφυλόφιλοι ή αμφιφυλόφιλοι άνδρες, το κίνημα άνοιξε τον δρόμο για την αποδοχή των σεξουαλικών αλλά και των φυλετικών ταυτοτήτων. Το διάσημο πλέον έργο της Ελβετίδας Μερέτ Όπενχαϊμ «Πρόγευμα με γούνα» («Luncheon in Fur»), φιλοτεχνημένο το 1936, θεωρείται ότι εκφράζει αυτό τον νέο αισθησιασμό που έφερε ο σουρεαλισμός στην τέχνη και στην καθημερινή ζωή.

Το φλιτζανάκι με τη γούνα: Εκατό χρόνια από την έκδοση του Μανιφέστου του Σουρεαλισμού Facebook Twitter
Σαν άλλος λεξικογράφος, μιμούμενος τον τρόπο του Λαρούς, ο Μπρετόν φροντίζει να δώσει, μέσα στο Μανιφέστο, τον ορισμό του σουρεαλισμού.

Το έργο αποτελείται από ένα φλιτζάνι τσαγιού, το πιατάκι του και το κουταλάκι, τυλιγμένα το καθένα σε γούνα γαζέλας. Το έργο, που αρχικά ονομαζόταν «Αντικείμενο», το μετονόμασε ο ίδιος ο Μπρετόν σε «Πρόγευμα με γούνα», θέλοντας έτσι να παραπέμψει στο πασίγνωστο έργο του Λέοπολντ φον Ζάχερ-Μαζόχ Η Αφροδίτη με τη γούνα. Σε αυτή την ονομασία, και στην παραπομπή της, είναι φανερή η σεξουαλική συνδήλωση, ο μαζοχισμός, ακόμη και ο κατά Φρόιντ «γυναικείος μαζοχισμός».

Ξαναδιαβάζω τώρα, με αφορμή τη συμπλήρωση των 100 χρόνων σουρεαλισμού, το Μανιφέστο του Μπρετόν. Τελικά ο Μπρετόν ήταν ένας ανατροπέας, που αγαπούσε όμως την παράδοση. Όλοι μπορούσαν να χωρέσουν στον σουρεαλισμό του. Ας αρχίσουμε από τον Δάντη, γράφει ο Μπρετόν. Σουρεαλιστής μπορεί να θεωρηθεί και ο Σαίξπηρ, στις καλές μέρες του, σχολιάζει. Όσο για τις Νύχτες του Γιουνγκ, είναι σουρεαλιστικές από την αρχή ως το τέλος. Και για ποιους άλλους μιλάει ο Μπρετόν; Γράφει, για παράδειγμα:

Ο Σαντ είναι σουρεαλιστής στον σαδισμό, ο Σατωβριάνδρος στον εξωτισμό. Ο Σουίφτ είναι σουρεαλιστής στην κακία, ο Μπενζαμέν Κονστάν στην πολιτική. Ο Ουγκό είναι σουρεαλιστής όταν δεν είναι βλάκας, ο Μποντλέρ στην ηθική. Ο Ρεμπό είναι σουρεαλιστής στο να ζεις αλλού, ο Πόου στην περιπέτεια. Ο Μαλαρμέ είναι σουρεαλιστής στην εξομολόγηση, ο Ζαρί στο αψέντι. Ο Σεν-Τζον Περς είναι σουρεαλιστής από μακριά.

Ο Μπρετόν στο Μανιφέστο του «δίνει» ονόματα και από τον χώρο της τέχνης: Πικάσο, Μπρακ, Ντισάν, Πικαμπιά, Ντε Κίρικο, Κλέε, Μαν Ρέι, Μαξ Ερνστ, Αντρέ Μασόν…

Πολλές είναι οι εκδηλώσεις και οι εκθέσεις που ετοιμάζονται σε όλον τον κόσμο για τον έναν αιώνα σουρεαλισμού. Στις 21 Φεβρουαρίου ανοίγει στις Βρυξέλλες η έκθεση «Imagine», που οργανώνεται από τα Βασιλικά Μουσεία Καλών Τεχνών του Βελγίου και το Κέντρο Πομπιντού του Παρισιού. Είναι εδώ όλοι οι συνήθεις ύποπτοι: Νταλί, Χουάν Μιρό, Δωροθέα Τάνινγκ, Μαν Ρέι, Λεονόρ Φινί, Μαξ Ερνστ, Τζιόρτζιο ντε Κίρικο και άλλοι και άλλοι. Αλλά δεν είναι μόνο η τέχνη.

Ο σουρεαλισμός, που ευνόησε το μοντάζ, το κολάζ, το απόσπασμα, θεωρείται ότι μπορεί να λειτουργήσει και ως εργαλείο κατανόησης και ερμηνείας της δικής μας ψηφιακής εποχής. Αυτής της νέας συνθήκης που λατρεύει το αποσπασματικό και χρησιμοποιεί το μοντάζ για να κατασκευάσει ψεύτικες, τις περισσότερες φορές, ιστορίες.

Αλλά ας ξαναγυρίσουμε στον Ανδρέα Εμπειρίκο και στο ποίημά του «Τριαντάφυλλα στο παράθυρο» από τη συλλογή Υψικάμινος. Σας φαίνεται αυτόματη γραφή;

«Σκοπός της ζωής μας δεν είναι η χαμέρπεια. Yπάρχουν απειράκις ωραιότερα πράγματα και απ' αυτήν την αγαλματώδη παρουσία του περασμένου έπους. Σκοπός της ζωής μας είναι η αγάπη. Σκοπός της ζωής μας είναι η ατελεύτητη μάζα μας. Σκοπός της ζωής μας είναι η λυσιτελής παραδοχή της ζωής μας και της κάθε μας ευχής εν παντί τόπω εις πάσαν στιγμήν εις κάθε ένθερμον αναμόχλευσιν των υπαρχόντων. Σκοπός της ζωής μας είναι το σεσημασμένον δέρας της υπάρξεώς μας».

ΑΓΟΡΑΣΤΕ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΕΔΩ

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

Το νέο τεύχος της LiFΟ δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Βιβλίο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

ΕΠΕΞ Συγγραφείς/ Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου / 8 Έλληνες συγγραφείς ξαναγράφουν τους μύθους και τις παραδόσεις

Η Λυσιστράτη ερμηνεύει τις ερωτικές σχέσεις του σήμερα, η Ιφιγένεια διαλογίζεται στην παραλία και μια Τρωαδίτισσα δούλα γίνεται πρωταγωνίστρια: 8 σύγχρονοι δημιουργοί, που συμμετέχουν με τα έργα τους στο φετινό Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, συνομιλούν με τα αρχαία κείμενα και συνδέουν το παρελθόν με επίκαιρα ζητήματα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τζούντιθ Μπάτλερ: «Θέλουμε να ζήσουμε με ανοιχτή ή με κλειστή καρδιά;»

Τζούντιθ Μπάτλερ / «Θέλουμε να ζήσουμε με ανοιχτή ή με κλειστή καρδιά;»

Μια κορυφαία προσωπικότητα της σύγχρονης παγκόσμιας διανόησης μιλά στη LiFO για τo «φάντασμα» της λεγόμενης ιδεολογίας του φύλου, για το όραμα μιας «ανοιχτόκαρδης κοινωνίας» και για τις εμπειρίες ζωής που της έμαθαν να είναι «ένας άνθρωπος ταπεινός και ταυτόχρονα θαρραλέος».
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ντίνος Κονόμος

Βιβλίο / «Ο κύριος διευθυντής (καλό κουμάσι) έχει αποφασίσει την εξόντωσή μου…»

Ο Ντίνος Κονόμος, λόγιος, ιστοριοδίφης και συγγραφέας, υπήρξε συνεχιστής της ζακυνθινής πνευματικής παράδοσης στον 20ό αιώνα. Ο συγγραφέας Φίλιππος Δ. Δρακονταειδής παρουσιάζει έργα και ημέρες ενός ανθρώπου που «δεν ήταν του κόσμου τούτου».
ΦΙΛΙΠΠΟΣ Δ. ΔΡΑΚΟΝΤΑΕΙΔΗΣ
Η ζωή του Καζαντζάκη σε graphic novel από τον Αλέν Γκλικός

Βιβλίο / Ο Νίκος Καζαντζάκης όπως δεν τον είχαμε ξαναδεί σε ένα νέο graphic novel

Ο ελληνικής καταγωγής Γάλλος συγγραφέας Αλέν Γκλικός καταγράφει την πορεία του Έλληνα στοχαστή στο graphic novel «Καζαντζάκης», όπου ο περιπετειώδης και αντιφατικός φιλόσοφος και μυθιστοριογράφος ψυχαναλύεται για πρώτη φορά και συστήνεται εκ νέου στο ελληνικό κοινό.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Πετρίτης»: Το πιο γρήγορο πουλί στον κόσμο και η άγρια, αδάμαστη ομορφιά του

Ηχητικά Άρθρα / Πετρίτης: Το πιο γρήγορο πουλί στον κόσμο και η άγρια, αδάμαστη ομορφιά του

Ο Τζoν Άλεκ Μπέικερ αφιέρωσε δέκα χρόνια από τη ζωή του στην παρατήρηση ενός πετρίτη και έγραψε ένα από τα πιο ιδιαίτερα βιβλία της αγγλικής λογοτεχνίας – μια από τις σημαντικότερες καταγραφές της άγριας ζωής που κινδυνεύει να χαθεί για πάντα. Κυκλοφόρησε το 1967 αλλά μόλις τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια οι κριτικοί και το κοινό το ανακάλυψαν ξανά.
M. HULOT
Μπενχαμίν Λαμπατούτ: «Ας μην αφήνουμε τον Θεό στους πιστούς» 

Βιβλίο / Μπενχαμίν Λαμπατούτ: «Αν αξίζει ένα πράγμα στη ζωή, αυτό είναι η ομορφιά»

Εν όψει της εμφάνισής του στη Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, στις 21 Μαΐου, ο Λατινοαμερικανός συγγραφέας-φαινόμενο Μπενχαμίν Λαμπατούτ μιλά στη LiFO για τον ρόλο της τρέλας στη συγγραφή, τη σχέση επιστήμης και λογοτεχνίας και το μεγαλείο της ήττας – και δηλώνει ακόμα φανατικός κηπουρός και εραστής της φύσης.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Το πίσω ράφι/ Άντονι Μπέρτζες: «Έρνεστ Χέμινγουεϊ»

Το Πίσω Ράφι / Ο Χέμινγουεϊ ήταν ένας φωνακλάς νταής αλλά κι ένας σπουδαίος συγγραφέας του 20ού αιώνα

Η βιογραφία «Έρνεστ Χέμινγουεϊ - Μια ζωή σαν μυθοπλασία» του Βρετανού συγγραφέα Άντονι Μπέρτζες αποτυπώνει όχι μόνο την έντονη και περιπετειώδη ζωή του κορυφαίου Αμερικανού ομοτέχνου του αλλά και όλο το εύρος της αντιφατικής προσωπικότητάς του.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
21η Διεθνής Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης

Βιβλίο / 21η ΔΕΒΘ: Εξωστρέφεια και καλύτερη οργάνωση αλλά μένουν ακόμα πολλά να γίνουν

Απολογισμός της 21ης ΔΕΒΘ που πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά υπό την αιγίδα του νεοσύστατου ΕΛΙΒΙΠ. Σε ποιο βαθμό πέτυχε τους στόχους της και ποια στοιχήματα μένει ακόμα να κερδίσει;
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ
Η ποίηση όχι μόνο αλλάζει τον κόσμο, τον δημιουργεί» ​​​​​​/Μια νέα ανθολογία ελληνικής queer ποίησης μόλις κυκλοφόρησε στα ισπανικά /11 Έλληνες ποιητές σε μια νέα ισπανική queer ανθολογία /Queer ελληνική ποίηση σε μια νέα δίγλωσση ισπανική ανθολογία

Βιβλίο / Μια Ισπανίδα καθηγήτρια μεταφράζει ελληνική queer ποίηση

Η María López Villalba, καθηγήτρια Νέων Ελληνικών στο Πανεπιστήμιο της Μάλαγα, μετέφρασε 11 ελληνικά ποιήματα, σε μια πρόσφατη ανθολογία που προσφέρει στο ισπανόφωνο κοινό την ευκαιρία να γνωρίσει τη σύγχρονη ελληνική queer –και όχι μόνο– ποίηση.
M. HULOT
«Κανείς δεν μας επέβαλε να έχουμε όλοι μια μονστέρα στο σαλόνι»

Βιντσέντζο Λατρόνικο / «Κανείς δεν μας επέβαλε να έχουμε όλοι μια μονστέρα στο σαλόνι»

Ο Ιταλός συγγραφέας και υποψήφιος για το βραβείο Booker, Βιντσέντζο Λατρόνικο, μιλά στη LIFO για το πολυσυζητημένο βιβλίο του «Τελειότητα», στο οποίο αποτυπώνει την αψεγάδιαστη αλλά ψεύτικη ζωή μιας ολόκληρης γενιάς ψηφιακών νομάδων στην Ευρώπη, καθώς και τη μάταιη αναζήτηση της ευτυχίας στην ψηφιακή εποχή.
M. HULOT
Μεσσαλίνα: Ακόλαστη μέγαιρα ή πολύ έξυπνη για την εποχή της;

Ηχητικά Άρθρα / Μεσσαλίνα: Ακόλαστη μέγαιρα ή πολύ έξυπνη για την εποχή της;

Το όνομά της έχει συνδεθεί με την εικόνα μιας αδίστακτης, σεξουαλικά ακόρεστης και επικίνδυνης γυναίκας. Ένα νέο βιβλίο, όμως, έρχεται να αμφισβητήσει αυτή τη στερεοτυπική αφήγηση και να φωτίσει μια διαφορετική εκδοχή της ιστορίας της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Rene Karabash

Βιβλίο / Rene Karabash: «Θέλω πίσω τη γυναικεία δύναμη που μου στέρησαν οι άνδρες»

Η Βουλγάρα συγγραφέας Rene Karabash μιλά για το μυθιστόρημά της «Ορκισμένη», που τιμήθηκε με το βραβείο Ελίας Κανέτι, και στο οποίο εστιάζει στην ιστορία των «ορκισμένων παρθένων» γυναικών των Βαλκανίων που επέλεξαν να ζήσουν ως άνδρες.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Δυο γυναίκες συγγραφείς αποκαλύπτουν τα κρυφά μυστικά της γραφής

Βιβλίο / Όλες οι γυναίκες του κόσμου στο νέο βιβλίο της Αμάντας Μιχαλοπούλου

Στο «Μακρύ ταξίδι της μιας μέσα στην άλλη», η μητρότητα γίνεται ο συνδετικός κρίκος που ενώνει όλες τις μητέρες και όλες τις κόρες με τις γυναίκες της Ιστορίας που θαυμάσαμε, αλλά και τις ανώνυμες «Παναγίες» που κράτησαν στους ώμους τους τα βάρη της ανθρωπότητας.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Ένας μύθος λέει πως αν χάσεις κάτι στην Αθήνα, θα το βρεις στον Ελαιώνα»

Βιβλίο / «Ένας μύθος λέει πως αν χάσεις κάτι στην Αθήνα, θα το βρεις στον Ελαιώνα»

Στο νέο του βιβλίο, «Lost Things Found», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Hyper Hypo, ο εικαστικός φωτογράφος Αντώνης Θεοδωρίδης εξερευνά τον μαγικό κόσμο της υπαίθριας αγοράς του Ελαιώνα.
ΙΩΝΑΣ ΚΑΛΛΙΜΑΝΗΣ
Ντιντιέ Εριμπόν: «Καιρός για ένα κίνημα των ηλικιωμένων!»

Ντιντιέ Εριμπόν / Ντιντιέ Εριμπόν: «Να πάψουμε να βλέπουμε τους ηλικιωμένους ως κοινωνικούς παρίες»

Από τους σημαντικότερους και πιο επιδραστικούς σύγχρονους Γάλλους στοχαστές, ο Ντιντιέ Εριμπόν συνδύασε στα βιβλία του τα δύσκολα βιώματα της νεότητάς του με μια εμπεριστατωμένη, αλλά και εικονοκλαστική, κοινωνικοπολιτική «ακτινογραφία» της γαλλικής κοινωνίας. 
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Κεχαγιάς

Βιβλίο / «Το να εκδίδεις βιβλία στην Ελλάδα είναι σαν να παίζεις στο καζίνο»

Η Γεννήτρια είναι ένας νέος εκδοτικός οίκος αφιερωμένος στη σύγχρονη λογοτεχνία. Ο εκδότης της, συγγραφέας και μεταφραστής, Παναγιώτης Κεχαγιάς, μιλά για τις δυσκολίες και τις χαρές του εγχειρήματος, για το πώς σκοπεύει να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις μιας ιδιαίτερα ανταγωνιστικής αγοράς, καθώς και για τους πρώτους τίτλους που ετοιμάζεται να εκδώσει.
M. HULOT
Κωνσταντίνος Τσουκαλάς: «Ακούμε συνεχώς για ανάπτυξη, χωρίς να διερευνάται τι είναι το "καλό"»

Οι Αθηναίοι / Κωνσταντίνος Τσουκαλάς: «Ακούμε συνεχώς για ανάπτυξη, χωρίς να διερευνάται τι είναι το "καλό"»

Η εκτέλεση του Μπελογιάννη τον έκανε αριστερό. Η αυτοκτονία του Νίκου Πουλαντζά, μπροστά στα μάτια του, τον καθόρισε. Ο Κωνσταντίνος Τσουκαλάς, ένας από τους σημαντικότερους διανοούμενους της μεταπολιτευτικής Ελλάδας, αφηγείται το προσωπικό του ταξίδι και την πνευματική περιπέτεια μιας ολόκληρης εποχής, από τη διανόηση του Παρισιού μέχρι τους δρόμους της πολιτικής και τις αίθουσες των πανεπιστημίων.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Έλλη Σκοπετέα: Tο ανατρεπτικό έργο μιας ιστορικού που έφυγε νωρίς

Βιβλίο / Έλλη Σκοπετέα: Tο ανατρεπτικό έργο μιας ιστορικού που έφυγε νωρίς

Δεν υπάρχει μελέτη για τον ελληνικό εθνικισμό που να μην έχει αναφορές στο έργο της. Η επανακυκλοφορία του βιβλίου της «Το “Πρότυπο Βασίλειο” και η Μεγάλη Ιδέα» από τις εκδόσεις Νήσος συνιστά αναμφίβολα εκδοτικό γεγονός.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ