Βιβλιοπωλεία ανοιχτά και στις επάλξεις μέχρι τελικής πτώσεως!

Βιβλιοπωλεία ανοιχτά και στις επάλξεις μέχρι τελικής πτώσεως! Facebook Twitter
Όλοι και όλες γνωρίζουμε καλά, από τις συνολικές ετήσιες αγορές βιβλίων, ότι οι Έλληνες και οι Ελληνίδες δεν θεωρούν το βιβλίο είδος πρώτης ανάγκης. Φωτ.: Kiran Ridley/Getty Images/Ideal Image
0



ΘEΛΕΙΣ ΝΑ ΠΙΕΙΣ ΤΟ ΟΥΙΣΚΑΚΙ ΣΟΥ μετά τα μεσάνυχτα και να χαθείς στη νουάρ λογοτεχνία ή μήπως θέλεις να μαζεύεσαι γύρω από ένα τραπέζι τις Κυριακές και να συζητάς για δικαιώματα και να σχεδιάζεις δράσεις; Μήπως, πάλι, θέλεις να αράξεις σε μια γωνιά με το βιβλίο, το τάμπλετ, τους φίλους και τις φίλες σου και να βγείτε την επόμενη μέρα;

Όπως και αν το φαντάζεσαι, το μικρό βιβλιοπωλείο του μέλλοντος, για να υπάρξει, πρέπει να ακολουθήσει τις τάσεις της εποχής, να εκσυγχρονιστεί, να υιοθετήσει νέες τεχνικές marketing, νέες τεχνολογίες, νέες μεθόδους άμεσης και ποιοτικής εξυπηρέτησης των φίλων του και κυρίως να βρει ποιο κοινό τού ταιριάζει και γύρω από αυτό να χτίσει μια μικρή κοινότητα, η οποία να μπορεί, χωρίς περιορισμούς, να συνυπάρχει με τα βιβλία εξ απαλών ονύχων. Το βιβλιοπωλείο του μέλλοντος είναι ένα δυναμικό μόρφωμα, ένας ζωντανός οργανισμός που δεν εξαντλείται σε ωράρια και τέσσερις τοίχους, που δεν περιορίζεται στη διαδικασία «περάστε, ψωνίστε, τελειώσατε», αλλά σημαίνει κάτι περισσότερο για τους επισκέπτες του.


Αυτός, άλλωστε, είναι ο μόνος τρόπος για να επιβιώσουν τα μικρά, ανεξάρτητα βιβλιοπωλεία έναντι των μεγάλων αλυσίδων, των μεγάλων βιβλιοπωλείων, των σούπερ μάρκετ που πωλούν βιβλία και των ηλεκτρονικών πωλήσεων, έναντι των εξουθενωτικά καλύτερων εμπορικών συμφωνιών που έχουν οι μεγάλοι σε σχέση με τους μικρούς.


Αυτός είναι ο στόχος. Και κάθε βιβλιοπώλης και βιβλιοπώλισσα έχει την ευθύνη να οδηγήσει την επιχείρησή του προς αυτή την κατεύθυνση, αλλιώς θα αναγκαστεί, αργά ή γρήγορα, να κλείσει και δεν θα τον/τη σώσει τίποτα, ούτε ο κρατικός προστατευτισμός, ούτε η ενιαία τιμή, ούτε κάποιο θαύμα!

Δεν πίστευα ότι θα έφτανα ποτέ στο σημείο να μιλάω για επιδόματα και κρατικές παρεμβάσεις, αλλά οι συνθήκες είναι τέτοιες, που ακόμη και ο πιο ακραίος φιλελεύθερος θα έβαζε νερό στο κρασί του.


Είμαστε, όμως, πολύ μακριά ακόμη από αυτόν τον στόχο κι αυτό στην Ελλάδα μπορούν να το καταφέρουν ελάχιστα μικρά ανεξάρτητα βιβλιοπωλεία. Δεν είναι λίγα πια, αλλά δεν είναι και τόσα ώστε να μπορούμε να πούμε με ασφάλεια ότι αν παραμείνουν ανοιχτά κατά τη διάρκεια της πανδημίας ‒αν υποθέσουμε ότι η κυβέρνηση υιοθετεί την έκκληση εκδοτών και βιβλιοπωλείων‒, θα καταφέρουν να διατηρήσουν ένα ποσοστό πωλήσεων ικανό να εξασφαλίσει τη βιωσιμότητά τους.

Η λογική είναι απλή. Ήδη, κατά τη διάρκεια της αναστολής λειτουργίας της εστίασης, και στην πρώτη καραντίνα και τώρα, τα περισσότερα από τα μικρά βιβλιοπωλεία αντιμετώπισαν σημαντική μείωση των πωλήσεών τους κι αυτό γιατί η αγορά ενός βιβλίου είναι συνήθεια για την οποία ο πελάτης αφιερώνει χρόνο (ο μέσος χρόνος παραμονής σε ένα βιβλιοπωλείο είναι περισσότερος από 20-30 λεπτά) και συνδυάζει με μια βόλτα, έναν καφέ, άλλες αγορές. Γι' αυτό άλλωστε πολλά φημισμένα βιβλιοπωλεία σε πολλά μέρη του κόσμου πρόσθεσαν και καφέ στις υπηρεσίες τους.

Αυτή η μείωση αναμένεται να επιδεινωθεί δραματικά την περίοδο της καραντίνας, αφού ο κόσμος δεν θα κυκλοφορεί σχεδόν καθόλου, παρά μόνο για να προμηθευτεί είδη πρώτης ανάγκης, και όλοι και όλες γνωρίζουμε καλά, από τις συνολικές ετήσιες αγορές βιβλίων, ότι οι Έλληνες και οι Ελληνίδες δεν θεωρούν το βιβλίο είδος πρώτης ανάγκης. Θα έπρεπε να είναι, αλλά, δυστυχώς, οι επιδόσεις μίας ή δύο ημερών κάποιων βιβλιοπωλείων ή η πραγματικά ενθαρρυντική αύξηση της ζήτησης κατά τη διάρκεια της πρώτης καραντίνας δεν είναι επαρκές και ασφαλές στοιχείο που θα κρατήσει ένα βιβλιοπωλείο, το οποίο δεν κάνει παραδόσεις και δεν έχει ηλεκτρονικό κατάστημα, ανοιχτό.


Η λογική είναι επίσης απλή. Ας υποθέσουμε ότι ένα υγιές, νοικοκυρεμένο μικρό βιβλιοπωλείο (τα περισσότερα είναι υπερχρεωμένα και δεν καλύπτουν τα έξοδά τους υπό κανονικές συνθήκες) θέλει 100 ευρώ τον μήνα για να καλύψει τα έξοδά του σε πλήρη λειτουργία και έχει και 100 ευρώ έσοδα. Αν τα έσοδα μειωθούν κατά 50% στην καλύτερη περίπτωση, θα πρέπει να βρει έναν τρόπο να καλύψει τη διαφορά των 50 ευρώ στο τέλος του μήνα για να πληρώσει τις υποχρεώσεις του.

Τα μεγάλα βιβλιοπωλεία που έχουν απόθεμα ρευστότητας και καλή, γεμάτη αποθήκη μπορούν να το καταφέρουν αυτό. Τα μικρά όχι. Αν όμως παραμείνουν ανοιχτά και η κατάσταση καραντίνας διαρκέσει περισσότερο από 3 εβδομάδες, δεν θα τα καταφέρουν να αντεπεξέλθουν και θα αναγκαστούν κάποια στιγμή να κλείσουν λόγω συσσωρευμένων υποχρεώσεων αλλά και λόγω αδυναμίας ανανέωσης της αποθήκης τους, αφού πια οι περισσότεροι εκδότες ζητούν εξόφληση τοις μετρητοίς. Δηλαδή, ακόμη και αν έρχεται ο πελάτης στο μαγαζί, που πολύ αμφιβάλλω, ίσως να μην είναι διαθέσιμο το βιβλίο που θέλει!

Η κρατική ενίσχυση [επιδότηση ενοικίου, επιδότηση εργαζομένων με 800 ευρώ (!) κ.ά.] θα ήταν, εν προκειμένω, μια καλή, προσωρινή λύση και μια προσωρινή ανακούφιση μέχρι να περάσει η δύσκολη περίοδος. Αλλά, αν παραμείνουν ανοιχτά, δεν τη δικαιούνται ούτε αυτή!

Παρά το ζοφερό αυτό περιβάλλον που περιγράφω, όμως, κανένας και καμιά μας δεν θέλει να κλείσει! Θέλουμε να μείνουμε στις επάλξεις και να παλέψουμε μέχρι τελικής πτώσεως, όπως η Ρενάτα από τα Χανιά, που, ενώ έχει σπασμένο χέρι, ξεκίνησε παραδόσεις!


Η ολοκληρωμένη πρόταση, λοιπόν, θα έπρεπε να είναι: βιβλιοπωλεία ανοιχτά και ένταξη στο πρόγραμμα κρατικής ενίσχυσης για τις επιχειρήσεις με σημαντική μείωση του τζίρου τους και ένα επιπλέον επίδομα στους εργαζομένους τους.


Δεν πίστευα ότι θα έφτανα ποτέ στο σημείο να μιλάω για επιδόματα και κρατικές παρεμβάσεις, αλλά οι συνθήκες είναι τέτοιες, που ακόμη και ο πιο ακραίος φιλελεύθερος θα έβαζε νερό στο κρασί του.


Επίσης, δεν πιστεύω σε καμία περίπτωση ότι η κρατική βοήθεια είναι λύση απέναντι στην ανευθυνότητα ή στην ευθύνη κάθε βιβλιοπώλη να κάνει το καλύτερο για την επιχείρησή του, ώστε να παραμείνει ανταγωνιστική και ανοιχτή. Αυτό είναι κάτι που θα έπρεπε να το κάνει χωρίς καμία απολύτως κρατική βοήθεια, χωρίς προστατευτισμούς. Αυτό που προέχει, όμως, τώρα είναι να προστατεύσουμε τα μικρά βιβλιοπωλεία, γιατί κινδυνεύουμε να χάσουμε πολλά από αυτά, σε πολλές γωνιές της Ελλάδας, ακόμα και τα πιο υγιή.


Αν, λοιπόν, το τίμημα για να μη στραφούν οι πελάτες μας σε κάποιο γειτονικό σούπερ-μάρκετ ή κάποια αλυσίδα είναι να μείνουμε ανοιχτά, so let it be: ανοιχτά και παραδόσεις ακόμη και με το ένα χέρι!


Μια βιβλιοπώλισσα

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

To νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Βιβλίο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Οι «Μεταμορφώσεις» του Οβίδιου στο ελληνικό βιβλιοπωλείο

Λέσχη Ανάγνωσης: Μεταμορφώσεις / Οι «Μεταμορφώσεις» του Οβίδιου στο ελληνικό βιβλιοπωλείο

Το εμβληματικό έργο του ρωμαίου ποιητή που πέθανε σαν σήμερα το 17 μ.Χ. δεν έχει μεταφραστεί ποτέ ολόκληρο στο ελληνικά, ενώ ακόμα και οι λιγοστές απόπειρες βρίσκονται εκτός κυκλοφορίας.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ουδέποτε ήταν ροζ λογοτεχνία η Φεράντε, λέει η Ελληνίδα που τη μεταφράζει

Δήμητρα Δότση / Ουδέποτε ήταν ροζ λογοτεχνία η Φεράντε, λέει η Ελληνίδα που τη μεταφράζει

Η μεταφράστρια των βιβλίων της Έλενα Φεράντε στην Ελλάδα, Δήμητρα Δότση, μιλά στη LiFO για τη μυστηριώδη συγγραφέα, την τέχνη της μετάφρασης και τα βιβλία που παραδίδει στους εκδότες το επόμενο διάστημα.
M. HULOT

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η βιογραφία του Μίλαν Κούντερα κυκλοφόρησε μόλις στα ελληνικά

Βιβλίο / Η βιογραφία του Μίλαν Κούντερα κυκλοφόρησε μόλις στα ελληνικά

Η Γαλλίδα κριτικός λογοτεχνίας της «Monde», Φλοράνς Νουαβίλ, στο «Μίλαν Κούντερα: Γράψιμο... Τι ιδέα κι αυτή!», αποκαλύπτει καίριες στιγμές και συγγραφικές αλήθειες του καλού της φίλου, αναιρώντας όλες τις κατηγορίες που συνδέονταν με το όνομά του.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Πάουλο Σκoτ

Βιβλίο / Πάουλο Σκoτ: «Στη Βραζιλία ο ρατσισμός είναι παντού, στη λογοτεχνία, στους στίχους της σάμπα»

Πότε ρεαλιστικό, πότε στρατευμένο, πότε αστυνομικής υφής, πότε μια τρελή και ξεκαρδιστική σάτιρα. Οι «Φαινότυποι» του Πάουλο Σκοτ είναι ένα αξιοσημείωτο βιβλίο. Μιλήσαμε με τον Βραζιλιάνο συγγραφέα για τη λογοτεχνία, την κατάσταση στη Βραζιλία και την αξία των λογοτεχνικών βραβείων.
ΒΕΝΑ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Κώστας Σπαθαράκης, εκδότης.

Κώστας Σπαθαράκης / Κώστας Σπαθαράκης: «Δεν έχουμε αφηγήσεις για τις ερωτικές μας σχέσεις, για τα νιάτα μας»

Για τον άνθρωπο πίσω από τις εκδόσεις αντίποδες, το μεγαλύτερο όφελος ήταν ότι, ενώ του άρεσε να είναι χωμένος μέσα στα βιβλία – μια μοναχική και ίσως ναρκισσιστική συνήθεια –, στην πορεία έμαθε να τη μετατρέπει σε εργαλείο κοινωνικότητας και επαφής με τους γύρω του.
M. HULOT
Χουάν Γκαμπριέλ Βάσκες: Ζούμε το τέλος του ανθρωπισμού

Βιβλίο / Χουάν Γκαμπριέλ Βάσκες: «Ζούμε το τέλος του ανθρωπισμού»

Ο πολυβραβευμένος Κολομβιανός συγγραφέας μιλά στη LiFO για τη βία που στοιχειώνει τη χώρα του, τη δύναμη της λογοτεχνίας να ανασύρει όσα κρύβει η Ιστορία, αλλά και για την αρχαιοελληνική φιλοσοφία ως σταθερή επιρροή του.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
H Gen Z όχι μόνο διαβάζει αλλά συγχρόνως αλλάζει και την ίδια την έννοια της ανάγνωσης

Βιβλίο / Η Gen Z δεν διαβάζει απλώς· επαναπροσδιορίζει την ανάγνωση

Οι εκπρόσωποι αυτής της γενιάς λατρεύουν την απόδραση, παίρνουν την λεγόμενη fan fiction τόσο σοβαρά όσο και τη λίστα Booker, αναβιώνουν κλασικά βιβλία από την Τζέιν Όστεν έως τον Ντοστογιέφσκι και μοιράζονται ιστορίες στις δικές τους κοινότητες.
THE LIFO TEAM
Γιατί ο Πέρσιβαλ Έβερετ πήρε το Πούλιτζερ με το «James»

Βιβλίο / Γιατί ο Πέρσιβαλ Έβερετ πήρε το Πούλιτζερ με το «James»

Ο Πέρσιβαλ Έβερετ έγραψε ένα άκρως επίκαιρο, δεδομένων των τελευταίων ημερών, βιβλίο, που ταυτόχρονα φιλοδοξεί να καταστεί κλασικό, για τον ρατσισμό και τη χαμένη ανθρωπιά, και κέρδισε το Εθνικό Βραβείο Λογοτεχνίας των ΗΠΑ και το Πούλιτζερ.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Πάμε στη Χονολουλού»: Ένα βιβλίο για τον μποέμ ρεμπέτη, κιθαρίστα και σκιτσογράφο Κώστα Μπέζο, που ξαναγράφει την ιστορία της Ελλάδας πριν από το 1940

Βιβλίο / «Πάμε στη Χονολουλού»: Ένα βιβλίο για τον μποέμ ρεμπέτη Κώστα Μπέζο

Τη δεκαετία του ’30 άνθισε στην Ελλάδα ένα μουσικό είδος «διαφυγής» από τη σκληρή πραγματικότητα, οι χαβάγιες. Ο Κώστας Μπέζος, αινιγματική μορφή μέχρι πρόσφατα και σημαντικός ρεμπέτης και σκιτσογράφος, έγραψε μια ανείπωτη ιστορία, διαφορετική από αυτή που η επίσημη ιστορία έχει καταγράψει για την εποχή του Μεσοπολέμου.  
M. HULOT
Εύα Μπαλταζάρ: «Η αγάπη που σε φυλακίζει δεν είναι αγάπη»

Βιβλίο / Εύα Μπαλταζάρ: «Η αγάπη που σε φυλακίζει δεν είναι αγάπη»

Η Καταλανή συγγραφέας, που έχει εξελιχθεί σε σημείο αναφοράς της σύγχρονης queer λογοτεχνίας, μεταφράζεται παγκοσμίως και τη θαυμάζει ο Αλμοδόβαρ, μιλά στη LiFO για το τι σημαίνει να ζεις ελεύθερα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
ΕΠΕΞ Φάνη, ψηλά το κεφάλι!

Βιβλίο / Φάνη, ψηλά το κεφάλι!

Το πρώτο βιβλίο του Φάνη Παπαδημητρίου είναι μια συγκινητική εξομολόγηση για το ατύχημα στα 19 του που τον καθήλωσε σε αμαξίδιο, την πάλη του με τον τζόγο και τον αγώνα που έδωσε να ξαναφτιάξει τη ζωή του «μετά το τσουνάμι που ήρθε και τα σάρωσε όλα».
M. HULOT
«Τι ωραίο πλιάτσικο!»: Όταν η «αργόσχολη» τάξη εργάζεται σκληρά για το Κακό

Το πίσω ράφι  / «Τι ωραίο πλιάτσικο!»: Όταν η «αργόσχολη» τάξη εργάζεται σκληρά για το Κακό

Πιστή στην κλασική μορφή του μυθιστορήματος, αλλά ταυτόχρονα ανατρεπτική και μεταμοντέρνα, η καυστική σάτιρα του Τζόναθαν Κόου για τη βρετανική άρχουσα τάξη των αρχών της δεκαετίας του ’90 διαβάζεται μονορούφι.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
ΕΠΕΞ Γυναικείες φωνές από διαφορετικά μέρη του κόσμου

Βιβλίο / Από τη Μαλαισία μέχρι το Μεξικό: 5 νέα βιλία που αξίζει να διαβάσετε

5 συγγραφείς από διαφορετικά σημεία του πλανήτη χαράζουν νέους δρόμους στη λογοτεχνία. Ανάμεσά τους, η Τζόχα Αλχάρθι που κέρδισε το Booker και η βραβευμένη με Πούλιτζερ Κριστίνα Ριβέρα Γκάρσα.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ