5 βιβλία από γυναίκες συγγραφείς που διαβάζουμε τώρα

5 βιβλία από γυναίκες συγγραφείς Facebook Twitter
0

Λουσία Μπερλίν

Βράδυ στον Παράδεισο

Μτφρ.: Κατερίνα Σχινά

Εκδόσεις Στερέωμα

Σελ.: 328

ΒΡΑΔΘ
ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΑΓΟΡΑΣΕΤΕ

Ασθματική γραφή που κόβει την ανάσα, βγαλμένη από τα έγκατα της Αμερικής, αλήθειες που κόβουν σαν ξυράφι και μια γλώσσα που, όπως έλεγε και η φίλη της Μπερλίν, συγγραφέας Λίντια Ντέιβις, «είναι πάντοτε παρούσα και απόλυτα ευαίσθητη στους ήχους της γλώσσας». Παρότι άγνωστη στη χώρα μας, προτού οι εκδόσεις Στερέωμα κυκλοφορήσουν τις πολυσυζητημένες Οδηγίες για οικιακές βοηθούς, η Λουσία Μπερλίν είναι μία από τις πιο σπουδαίες Αμερικανίδες συγγραφείς. Τα ασθματικά, αδαμάντινα διηγήματά της εμπνέονται τόσο από τα δύσκολα παιδικά της χρόνια δίπλα στα μεταλλωρυχεία και τις εφηβικές της περιπέτειες στο Σαντιάγο της Χιλής όσο και από τις εξαρτήσεις και τα πάθη της, που την έκαναν να καταφύγει στην παρηγοριά του αλκοόλ, σε τρεις γάμους και πολλούς εφήμερους έρωτες. Δούλεψε, επίσης, σε περιστασιακά εργασιακά πόστα, κάτι που τη βοήθησε να μελετήσει σε βάθος ένα τεράστιο εύρος ανθρωπότυπων που παρελαύνουν από τις καταιγιστικές ιστορίες της. Το Βράδυ στον παράδεισο, που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Στερέωμα, είναι ουσιαστικά η δεύτερη συλλογή της, η οποία επιβεβαιώνει περίτρανα ότι της ανήκει δικαιωματικά μια θέση ανάμεσα στους κορυφαίους. Το απέριττο ύφος της γραφής της τη φέρνει κοντά στον Ρέιμοντ Κάρβερ αλλά και στον αγαπημένο της ποιητή Γουίλιαμ Κάρλος Γουίλιαμς, ενώ η δεινότητα στο στήσιμο των χαρακτήρων κοντά στον Τσέχοφ. Τα είκοσι δύο διηγήματα αυτής της συλλογής οδηγούν τον αναγνώστη σε ένα ταξίδι στα διαφορετικά μέρη όπου έζησε η συγγραφέας, στο Τέξας, στη Χιλή, στη Νέα Υόρκη, στο Μεξικό, ουσιαστικά συστήνοντάς του τους πιο ετερόκλητους ανθρώπινους τύπους, από μουσικούς και ζωγράφους μέχρι εμπόρους ναρκωτικών και από ανήσυχους εφήβους μέχρι θρύλους του θεάματος, όπως ο Τζον Χιούστον, η Άβα Γκάρντνερ και η Λιζ Τέιλορ. Όλους, όμως, μοιάζει να τους ενώνουν η μοναξιά, η απελπισία και η ανάγκη για την προσμονή του θαύματος που κάπου διαφαίνεται, αλλά δεν φθάνει σχεδόν ποτέ. 

Ζυράννα Ζατέλη

Ορατή σαν Αόρατη

Εκδόσεις Καστανιώτης

Σελ.: 368

ΟΡΑΤΗ
ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΑΓΟΡΑΣΕΤΕ

Το πάντοτε εμψυχωμένο σύμπαν της Ζυράννας Ζατέλη, που μοιάζει να ακροβατεί ανάμεσα στο ονειρικό χάος, στον ακραίο ρεαλισμό και στον πούρο συμβολισμό, δεν εξαντλείται ποτέ σε μία ιστορία: τρυπώνει στο ασυνείδητο και μένει εκεί για πάντα. Τουλάχιστον αυτό αποκομίζει κανείς διαβάζοντας τις ιστορίες της, οι οποίες διαμορφώνουν ένα σύμπαν που μοιάζει πιο πραγματικό και από την πιο ακραία πραγματικότητα, συνορεύοντας ενίοτε με τους θρύλους, τις ασυνείδητες ιστορίες, τα ξόρκια και τα αιώνια αινίγματα. Δεν είναι τυχαίο ότι οι φανατικοί αναγνώστες της Ζατέλη περιμένουν κάθε φορά στωικά για χρόνια να εκδοθεί το επόμενο βιβλίο της, συνέχεια ενός κόσμου που μοιάζει τόσο διαφορετικός αλλά και τόσο ίδιος και απαράλλακτος, αφού ουσιαστικά ταυτίζεται με τον κόσμο της κοινής, στοιχειωμένης μας μοίρας που ορίζει να ζούμε σε έναν ακραία απομαγευμένο τόπο που αντισταθμίζεται μοναδικά από το λαϊκό κόσμο των παραμυθιών, γεμάτο από απέθαντες ηρωίδες που περιδιαβαίνουν στα παιδικά όνειρα και αναμνήσεις ‒ στη Ζατέλη βρίσκουμε την ανοίκεια οικειότητα που διαμόρφωσε τα συμβολικά κομμάτια των αναφορών μας. Η συγγραφέας ξέρει να μπολιάζει αυτόν τον εμφορούμενο από σύμβολα ρεαλισμό με έναν τρόπο μοναδικό, αναλαμβάνοντας ένα κοσμογονικό, θαρρείς, χρέος. Γι’ αυτό και οι αναγνώστες που γαλουχήθηκαν με τις ιστορίες της μπορεί πλέον να ενηλικιώθηκαν ή να αλλάξαν γραμμή πλεύσης, αλλά πάντοτε θα θυμούνται τη Λεύκα ή την Ιουλία, δυο ηρωίδες που θα τις ξαναβρούν, με κάποιον τρόπο, στο τελευταίο αυτό μέρος της τριλογίας Με το παράξενο όνομα Ραμάνθις Ερέβους που τιτλοφορείται Ορατή σαν αόρατη, τίτλος που θα αρκούσε, τελικά, για να περιγράψει την ίδια τη συγγραφέα, που είναι πάντοτε τόσο παρούσα, ακριβώς επειδή φροντίζει να απέχει από οτιδήποτε επίκαιρο και ευτελές. Τα πάθη δίνουν και παίρνουν σε κάθε σελίδα της Ζατέλη, δεν είναι πάντα εμφανή, αλλά υπόγεια, φτιαγμένα για να βιώνονται κατάσαρκα, περίπου όπως οτιδήποτε μας χαράζει για πάντα και μας στοιχειώνει, σαν τη συλλογική πορεία μας, που οφείλει πολλά στα μυθιστορήματα της. 

Ελισάβετ Μουτζάν-Μαρτινέγκου

Αυτοβιογραφία

Εισαγωγή: Κατερίνα Σχινά

Εκδόσεις Μεταίχμιο

Σελ.: 160

ΜΟΥΤΖΑΝ
ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΑΓΟΡΑΣΕΤΕ

Γεννημένη στην αυγή του δέκατου ένατου αιώνα, το 1801, στη Ζάκυνθο, γόνος αριστοκρατικής οικογένειας, η Ελισάβετ Μουτζάν-Μαρινέγκου είναι η πρώτη Ελληνίδα που θα τολμήσει να καταγράψει με λογοτεχνικό ύφος τις προσωπικές ανησυχίες και τα βιώματά της, γεγονός που θα τη μετατρέψει στην πρώτη Ελληνίδα πεζογράφο. Μεταξύ άλλων, έγραψε λογοτεχνικά κείμενα, δοκίμια, ποιήματα αλλά και θεατρικά έργα, ενώ μετέφρασε σε πεζό λόγο την Οδύσσεια και τον Προμηθέα Δεσμώτη, αν και αυτό που την κατέστησε ευρύτερα γνωστή είναι η εμβληματική Αυτοβιογραφία της, η οποία εκδόθηκε από τον γιο της το 1881 και ουσιαστικά ισοδυναμεί με μια ολόκληρη μαρτυρία για τα ήθη της εποχής. Η αφήγηση ακροβατεί μεταξύ της εσωτερικής αγωνίας για αυτοπραγμάτωση, μόρφωση και ελευθερία, από την οποία φλέγεται η συγγραφέας, και των έντονων κοινωνικών πιέσεων που δέχεται για να παντρευτεί και να συμβιβαστεί με τις κοινωνικές επιταγές της εποχής που δεν επέτρεπαν στη γυναίκα ούτε καν να κυκλοφορεί μόνη, πόσο μάλλον να αυτενεργεί. Το μόνο που επιθυμεί η ίδια, κι αυτό φαίνεται να απασχολεί το μεγαλύτερο μέρος των σκέψεών της, είναι να μπορέσει να απομονωθεί και να αφοσιωθεί στις δύο μεγάλες της αγάπες, το γράψιμο και τη μελέτη. Κάποιες στιγμές, προκειμένου να μπορέσει να απομονωθεί, σκέφτεται ακόμα και τον μοναχισμό, χωρίς να έχει ροπή προς τη θρησκεία, κι άλλοτε απλώς να απομονωθεί στο οικογενειακό κτήμα, ώστε να μπορέσει απερίσπαστη να νιώσει την ελευθερία που πάντοτε επιθυμούσε: «Επεθύμησα, είπα, από καρδίας, αλλά εκοίταξα τους τοίχους του σπητιού οπού με εκρατούσαν κλεισμένην, εκοίταξα τα μακρά φορέματα της γυναικείας σκλαβιάς και ενθυμήθηκα πως είμαι γυναίκα, και περιπλέον γυναίκα Ζακυνθία και αναστέναξα, αλλά δεν έλειψα όμως από το να παρακαλέσω τον Ουρανόν διά να ήθελε τους βοηθήση να νικήσουν». 

Μαρία Μήτσορα

Η κυρία Τασία και ο Γουλιέλμος Καταβάθος

Εκδόσεις Πατάκη

Σελ.: 136

ΜΗΤΣΟΡΑ
ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΑΓΟΡΑΣΕΤΕ

Δώσε στη Μαρία Μήτσορα το τίποτα και θα το κάνει κάτι, θα το μεταμορφώσει σε κτίρια που φοράνε μεταλλικά σκουφάκια και μυτερά, που είναι και δεν είναι ιεροί ναοί, άσε που θα μπορέσει να βρει κάτω από μια αχηβάδα, αυτήν τη μητέρα όλων των μαργαριταριών, ένα κρυμμένο σημείωμα για τον Καιάδα των καλών στιγμών. Εν προκειμένω, μιλάμε για μερικές από τις ποιητικές εικόνες που περιλαμβάνονται στο νέο βιβλίο της Μαρίας Μήτσορα Η κυρία Τασία και ο Γουλιέλμος Κατάβάθος, αυτής της εξαίσιας ποιήτριας της ύπαρξης που μετέτρεψε το αθηναϊκό τοπίο σε αστείρευτη πηγή φαντασιώσεων και φαντασμάτων, βγαλμένων από τη σιωπηρή της νύχτα. «Τυχαίνει αργά το βράδυ να νιώθω καινούργια», γράφει στο νέο της βιβλίο, όπου με άξονα την ποίηση και οδηγό τα όνειρα στήνει το δικό της αφηγηματικό σκηνικό γύρω από μια αυλή που χάθηκε σε έναν κήπο που περιβάλλεται από απεγνωσμένα πλάσματα, στοιχειωμένες αναμνήσεις και αιωρούμενα αντικείμενα. «Την ημέρα που συνάντησα την κυρία Τασία και τον άσπρο γάτο της, τον Γουλιέλμο Καταβάθος, μια θύελλα είχε περάσει πρώτα από τον κήπο και μετά μέσα από το σπίτι μου, με φτερά που χτυπήθηκαν στους καθρέφτες. Αλλά δεν φοβήθηκα γιατί, κρυφά από τους άλλους, σε μια τέτοια θύελλα μεγάλωσα, αυτή μου πήρε από την κούνια τη μισή φωνή», γράφει στο γνωστό, αυθεντικό ύφος που την έχει καταστήσει την πιο προσιτή και προσηνή υπερρεαλίστρια. Επτά χρόνια μετά τη συλλογή διηγημάτων Από τη μέση και κάτω και δεκατρία μετά την εξαίσια μυθιστορηματική αυτοβιογραφία Με λένε λέξη η Μήτσορα επιστρέφει ακμαία και σφιχτά δεμένη στο καταιγιστικό γραπτό της όνειρο που στοιχειώνει τις δικές μας εικόνες, θυμίζοντας απευθείας το ονειρώδες μέσα στο όνειρο του Πόου. Όπως, άλλωστε, γράφει και η ίδια, επικαλούμενη τον Γιέιτς, «how can we know the dancer from the dance?». 

Πάουλα Φοξ

Πρόσωπα σε απόγνωση

Μτφρ.: Ρένα Χατχούτ

Εκδόσεις Gutenberg

Σελ.: 248

ΦΟΞ
ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΑΓΟΡΑΣΕΤΕ

«Τα Πρόσωπα σε απόγνωση είναι ένα μυθιστόρημα σε εξέγερση εναντίον της ίδιας του της τελειότητας», γράφει ο Τζόναθαν Φράνζεν στην εισαγωγή του συναρπαστικού μυθιστορήματος της Πάουλα Φοξ, εξηγώντας γιατί επιστρέφει σε αυτό διαρκώς για να ανακαλύψει άλλον έναν κρυφό του θησαυρό, με το ίδιο πάθος και ανάλογη ακόρεστη μανία. Δεν είναι να απορείς γιατί αυτό το φαινομενικά αστικό μυθιστόρημα το ζήλεψε ο πρωτοποριακός συγγραφέας Ντέιβιντ Φόστερ Γουάλας, ενώ ο Τζόναθαν Φράνζεν το τοποθετεί στο υψηλότερο βάθρο της αμερικανικής λογοτεχνίας. Η λεπτή του ειρωνεία, τα πολλαπλά επίπεδα ανάγνωσης, ο υπόγειος θόρυβος που καλύπτει την ένταση των αντιθέσεων και των απωθημένων είναι στοιχεία που διαπερνούν κάθε πτυχή της αφήγησης, απλή και άμεση στην εξιστόρησή της, πλούσια στα υπόγεια νοήματά της. Άλλες φορές θυμίζει Σέργουντ Άντερσον, άλλοτε Τζον Απντάικ, ενώ άπειρες είναι οι υπόγειες αναφορές σε κλασικούς συγγραφείς όπως ο Ντίκενς. Ουσιαστικά όμως η Φοξ βάζει φωτιά στο αστικό μυθιστόρημα, μετατρέποντας μια φαινομενικά ρεαλιστική γραφή σε ένα γοτθικού τύπου θρίλερ, καθώς το δάγκωμα μιας αδέσποτης γάτας γίνεται η αφορμή για να μετατραπεί ο τρόμος για τη σταδιακή διάλυση ενός γάμου σε τρόμο για την ίδια τη ζωή. Στις συμπυκνωμένες σελίδες του αναδεικνύονται άπειρες λογοτεχνικές υποδηλώσεις που μετατρέπουν το μυθιστόρημα σε έναν γρίφο για εξασκημένους αναγνώστες, την ίδια στιγμή που νομίζεις ότι η ιστορία είναι τόσο απλή όσο και το να λειτουργείς σε έναν κόσμο που αλλάζει, όπως ήταν το σύμπαν της Νέας Υόρκης τη δεκαετία του ’60. Η ιστορία αφορά τη σχέση ενός μεσοαστικού ζευγαριού, του δικηγόρου Ότο και της μεταφράστριας Σόφη Μπέντγουντ, μιας καλής μαγείρισσας η οποία πάσχει από το γνωστό μποβαρικό ennui που χαρακτηρίζει τις κυρίες αυτών των τάξεων, τις οποίες μελέτησε η πάντοτε απροσάρμοστη Φοξ από πρώτο χέρι. Έζησε, άλλωστε, ασυμβίβαστο βίο, λένε μάλιστα ότι η κόρη της Λίντα Κάρολ, την οποία έδωσε για υιοθεσία, ήταν καρπός της σχέσης της με τον Μάρλον Μπράντο και μητέρα της γνωστής τραγουδίστριας και συζύγου του Κερτ Κομπέιν, Κόρτνεϊ Λάβ.

Βιβλίο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Το «προπατορικό αμάρτημα» του Τζο Μπάιντεν

Βιβλίο / Ποιο ήταν το θανάσιμο σφάλμα του Τζο Μπάιντεν;

Ένα νέο βιβλίο για τον πρώην Πρόεδρο αποτελεί καταπέλτη τόσο για τον ίδιο όσο και για τη δουλοπρεπή κλίκα πιστών και μελών της οικογένειάς του, που έκαναν το παν για να συγκαλύψουν τον ραγδαίο εκφυλισμό της γνωστικής του ικανότητας.
THE LIFO TEAM
ΕΠΕΞ Συγγραφείς/ Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου / 8 Έλληνες συγγραφείς ξαναγράφουν τους μύθους και τις παραδόσεις

Η Λυσιστράτη ερμηνεύει τις ερωτικές σχέσεις του σήμερα, η Ιφιγένεια διαλογίζεται στην παραλία και μια Τρωαδίτισσα δούλα γίνεται πρωταγωνίστρια: 8 σύγχρονοι δημιουργοί, που συμμετέχουν με τα έργα τους στο φετινό Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, συνομιλούν με τα αρχαία κείμενα και συνδέουν το παρελθόν με επίκαιρα ζητήματα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τζούντιθ Μπάτλερ: «Θέλουμε να ζήσουμε με ανοιχτή ή με κλειστή καρδιά;»

Τζούντιθ Μπάτλερ / «Θέλουμε να ζήσουμε με ανοιχτή ή με κλειστή καρδιά;»

Μια κορυφαία προσωπικότητα της σύγχρονης παγκόσμιας διανόησης μιλά στη LiFO για τo «φάντασμα» της λεγόμενης ιδεολογίας του φύλου, για το όραμα μιας «ανοιχτόκαρδης κοινωνίας» και για τις εμπειρίες ζωής που της έμαθαν να είναι «ένας άνθρωπος ταπεινός και ταυτόχρονα θαρραλέος».
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ντίνος Κονόμος

Βιβλίο / «Ο κύριος διευθυντής (καλό κουμάσι) έχει αποφασίσει την εξόντωσή μου…»

Ο Ντίνος Κονόμος, λόγιος, ιστοριοδίφης και συγγραφέας, υπήρξε συνεχιστής της ζακυνθινής πνευματικής παράδοσης στον 20ό αιώνα. Ο συγγραφέας Φίλιππος Δ. Δρακονταειδής παρουσιάζει έργα και ημέρες ενός ανθρώπου που «δεν ήταν του κόσμου τούτου».
ΦΙΛΙΠΠΟΣ Δ. ΔΡΑΚΟΝΤΑΕΙΔΗΣ
Η ζωή του Καζαντζάκη σε graphic novel από τον Αλέν Γκλικός

Βιβλίο / Ο Νίκος Καζαντζάκης όπως δεν τον είχαμε ξαναδεί σε ένα νέο graphic novel

Ο ελληνικής καταγωγής Γάλλος συγγραφέας Αλέν Γκλικός καταγράφει την πορεία του Έλληνα στοχαστή στο graphic novel «Καζαντζάκης», όπου ο περιπετειώδης και αντιφατικός φιλόσοφος και μυθιστοριογράφος ψυχαναλύεται για πρώτη φορά και συστήνεται εκ νέου στο ελληνικό κοινό.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Πετρίτης»: Το πιο γρήγορο πουλί στον κόσμο και η άγρια, αδάμαστη ομορφιά του

Ηχητικά Άρθρα / Πετρίτης: Το πιο γρήγορο πουλί στον κόσμο και η άγρια, αδάμαστη ομορφιά του

Ο Τζoν Άλεκ Μπέικερ αφιέρωσε δέκα χρόνια από τη ζωή του στην παρατήρηση ενός πετρίτη και έγραψε ένα από τα πιο ιδιαίτερα βιβλία της αγγλικής λογοτεχνίας – μια από τις σημαντικότερες καταγραφές της άγριας ζωής που κινδυνεύει να χαθεί για πάντα. Κυκλοφόρησε το 1967 αλλά μόλις τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια οι κριτικοί και το κοινό το ανακάλυψαν ξανά.
M. HULOT
Μπενχαμίν Λαμπατούτ: «Ας μην αφήνουμε τον Θεό στους πιστούς» 

Βιβλίο / Μπενχαμίν Λαμπατούτ: «Αν αξίζει ένα πράγμα στη ζωή, αυτό είναι η ομορφιά»

Εν όψει της εμφάνισής του στη Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, στις 21 Μαΐου, ο Λατινοαμερικανός συγγραφέας-φαινόμενο Μπενχαμίν Λαμπατούτ μιλά στη LiFO για τον ρόλο της τρέλας στη συγγραφή, τη σχέση επιστήμης και λογοτεχνίας και το μεγαλείο της ήττας – και δηλώνει ακόμα φανατικός κηπουρός και εραστής της φύσης.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Το πίσω ράφι/ Άντονι Μπέρτζες: «Έρνεστ Χέμινγουεϊ»

Το Πίσω Ράφι / Ο Χέμινγουεϊ ήταν ένας φωνακλάς νταής αλλά κι ένας σπουδαίος συγγραφέας του 20ού αιώνα

Η βιογραφία «Έρνεστ Χέμινγουεϊ - Μια ζωή σαν μυθοπλασία» του Βρετανού συγγραφέα Άντονι Μπέρτζες αποτυπώνει όχι μόνο την έντονη και περιπετειώδη ζωή του κορυφαίου Αμερικανού ομοτέχνου του αλλά και όλο το εύρος της αντιφατικής προσωπικότητάς του.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
21η Διεθνής Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης

Βιβλίο / 21η ΔΕΒΘ: Εξωστρέφεια και καλύτερη οργάνωση αλλά μένουν ακόμα πολλά να γίνουν

Απολογισμός της 21ης ΔΕΒΘ που πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά υπό την αιγίδα του νεοσύστατου ΕΛΙΒΙΠ. Σε ποιο βαθμό πέτυχε τους στόχους της και ποια στοιχήματα μένει ακόμα να κερδίσει;
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ
Η ποίηση όχι μόνο αλλάζει τον κόσμο, τον δημιουργεί» ​​​​​​/Μια νέα ανθολογία ελληνικής queer ποίησης μόλις κυκλοφόρησε στα ισπανικά /11 Έλληνες ποιητές σε μια νέα ισπανική queer ανθολογία /Queer ελληνική ποίηση σε μια νέα δίγλωσση ισπανική ανθολογία

Βιβλίο / Μια Ισπανίδα καθηγήτρια μεταφράζει ελληνική queer ποίηση

Η María López Villalba, καθηγήτρια Νέων Ελληνικών στο Πανεπιστήμιο της Μάλαγα, μετέφρασε 11 ελληνικά ποιήματα, σε μια πρόσφατη ανθολογία που προσφέρει στο ισπανόφωνο κοινό την ευκαιρία να γνωρίσει τη σύγχρονη ελληνική queer –και όχι μόνο– ποίηση.
M. HULOT
«Κανείς δεν μας επέβαλε να έχουμε όλοι μια μονστέρα στο σαλόνι»

Βιντσέντζο Λατρόνικο / «Κανείς δεν μας επέβαλε να έχουμε όλοι μια μονστέρα στο σαλόνι»

Ο Ιταλός συγγραφέας και υποψήφιος για το βραβείο Booker, Βιντσέντζο Λατρόνικο, μιλά στη LIFO για το πολυσυζητημένο βιβλίο του «Τελειότητα», στο οποίο αποτυπώνει την αψεγάδιαστη αλλά ψεύτικη ζωή μιας ολόκληρης γενιάς ψηφιακών νομάδων στην Ευρώπη, καθώς και τη μάταιη αναζήτηση της ευτυχίας στην ψηφιακή εποχή.
M. HULOT
Μεσσαλίνα: Ακόλαστη μέγαιρα ή πολύ έξυπνη για την εποχή της;

Ηχητικά Άρθρα / Μεσσαλίνα: Ακόλαστη μέγαιρα ή πολύ έξυπνη για την εποχή της;

Το όνομά της έχει συνδεθεί με την εικόνα μιας αδίστακτης, σεξουαλικά ακόρεστης και επικίνδυνης γυναίκας. Ένα νέο βιβλίο, όμως, έρχεται να αμφισβητήσει αυτή τη στερεοτυπική αφήγηση και να φωτίσει μια διαφορετική εκδοχή της ιστορίας της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Rene Karabash

Βιβλίο / Rene Karabash: «Θέλω πίσω τη γυναικεία δύναμη που μου στέρησαν οι άνδρες»

Η Βουλγάρα συγγραφέας Rene Karabash μιλά για το μυθιστόρημά της «Ορκισμένη», που τιμήθηκε με το βραβείο Ελίας Κανέτι, και στο οποίο εστιάζει στην ιστορία των «ορκισμένων παρθένων» γυναικών των Βαλκανίων που επέλεξαν να ζήσουν ως άνδρες.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Δυο γυναίκες συγγραφείς αποκαλύπτουν τα κρυφά μυστικά της γραφής

Βιβλίο / Όλες οι γυναίκες του κόσμου στο νέο βιβλίο της Αμάντας Μιχαλοπούλου

Στο «Μακρύ ταξίδι της μιας μέσα στην άλλη», η μητρότητα γίνεται ο συνδετικός κρίκος που ενώνει όλες τις μητέρες και όλες τις κόρες με τις γυναίκες της Ιστορίας που θαυμάσαμε, αλλά και τις ανώνυμες «Παναγίες» που κράτησαν στους ώμους τους τα βάρη της ανθρωπότητας.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Ένας μύθος λέει πως αν χάσεις κάτι στην Αθήνα, θα το βρεις στον Ελαιώνα»

Βιβλίο / «Ένας μύθος λέει πως αν χάσεις κάτι στην Αθήνα, θα το βρεις στον Ελαιώνα»

Στο νέο του βιβλίο, «Lost Things Found», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Hyper Hypo, ο εικαστικός φωτογράφος Αντώνης Θεοδωρίδης εξερευνά τον μαγικό κόσμο της υπαίθριας αγοράς του Ελαιώνα.
ΙΩΝΑΣ ΚΑΛΛΙΜΑΝΗΣ
Ντιντιέ Εριμπόν: «Καιρός για ένα κίνημα των ηλικιωμένων!»

Ντιντιέ Εριμπόν / Ντιντιέ Εριμπόν: «Να πάψουμε να βλέπουμε τους ηλικιωμένους ως κοινωνικούς παρίες»

Από τους σημαντικότερους και πιο επιδραστικούς σύγχρονους Γάλλους στοχαστές, ο Ντιντιέ Εριμπόν συνδύασε στα βιβλία του τα δύσκολα βιώματα της νεότητάς του με μια εμπεριστατωμένη, αλλά και εικονοκλαστική, κοινωνικοπολιτική «ακτινογραφία» της γαλλικής κοινωνίας. 
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Κεχαγιάς

Βιβλίο / «Το να εκδίδεις βιβλία στην Ελλάδα είναι σαν να παίζεις στο καζίνο»

Η Γεννήτρια είναι ένας νέος εκδοτικός οίκος αφιερωμένος στη σύγχρονη λογοτεχνία. Ο εκδότης της, συγγραφέας και μεταφραστής, Παναγιώτης Κεχαγιάς, μιλά για τις δυσκολίες και τις χαρές του εγχειρήματος, για το πώς σκοπεύει να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις μιας ιδιαίτερα ανταγωνιστικής αγοράς, καθώς και για τους πρώτους τίτλους που ετοιμάζεται να εκδώσει.
M. HULOT
Κωνσταντίνος Τσουκαλάς: «Ακούμε συνεχώς για ανάπτυξη, χωρίς να διερευνάται τι είναι το "καλό"»

Οι Αθηναίοι / Κωνσταντίνος Τσουκαλάς: «Ακούμε συνεχώς για ανάπτυξη, χωρίς να διερευνάται τι είναι το "καλό"»

Η εκτέλεση του Μπελογιάννη τον έκανε αριστερό. Η αυτοκτονία του Νίκου Πουλαντζά, μπροστά στα μάτια του, τον καθόρισε. Ο Κωνσταντίνος Τσουκαλάς, ένας από τους σημαντικότερους διανοούμενους της μεταπολιτευτικής Ελλάδας, αφηγείται το προσωπικό του ταξίδι και την πνευματική περιπέτεια μιας ολόκληρης εποχής, από τη διανόηση του Παρισιού μέχρι τους δρόμους της πολιτικής και τις αίθουσες των πανεπιστημίων.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ