Στο making of του Respublika: Στη Μαλακάσα φτιάχνουν μια μικρή πόλη

Στο making of του Respublika: Στη Μαλακάσα φτιάχνουν μια μικρή πόλη Facebook Twitter
Έχουν περάσει μόλις δύο εικοσιτετράωρα από την ώρα που μια ομάδα σχεδόν 100 Ελλήνων τεχνικών άρχισε να στήνει την εγκατάσταση. Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/ LIFO
0

Αυτό που ετοιμάζουν στη Μαλακάσα είναι τεράστιο. Στην ουσία φτιάχνουν μια μικρή πόλη στο Terra Vibe, την πόλη που θα προσομοιάζει στην ουτοπία που δημιούργησαν πριν από μερικά χρόνια ο Λούκας Τβαρκόβσκι και οι ετερόκλητοι καλλιτέχνες της ομάδας του στα δάση της Λιθουανίας, εκεί όπου πέρασαν μια περίοδο μακριά από το καπιταλιστικό σύστημα και την εργασία, ζώντας κοινοβιακά και χορεύοντας καθημερινά rave.

Tι πέτυχε, τι απέτυχε και τι αξίζει μέσα σε όλη αυτήν τη συνθήκη; Τα αποτελέσματα του πειράματος θα τα δούμε σύντομα σε μια περιοχή της Αττικής που έχει συνδεθεί με την έκρηξη της εγχώριας rave κουλτούρας στα ’90s.

Έχουν περάσει μόλις δύο εικοσιτετράωρα από την ώρα που μια ομάδα σχεδόν 100 Ελλήνων τεχνικών (οι άνθρωποι του Τβαρκόβσκι αναμένεται να φτάσουν αυτές τις μέρες στην Αθήνα) άρχισε να στήνει την εγκατάσταση και ήδη ο μεγάλος ανοιχτός χώρος του πάρκου παίρνει σταδιακά μορφή.

Το πείραμα του Τβαρκόβσκι μπορεί να έχει τελειώσει, όμως οι σπόροι του έχουν ανθίσει και περιοδεύουν σε όλη την Ευρώπη.

Οι σκαλωσιές έχουν τοποθετηθεί και ο σκελετός των επιμέρους κτισμάτων δίνει μια πρώτη αίσθηση της τελικής χωροταξίας. Παραδίπλα, στον μικρό κήπο που θα λειτουργήσει ως backstage, οι άνθρωποι της Στέγης έχουν ξεδιπλώσει έναν χάρτη με τη συνολική κάτοψη του χώρου, έτσι όπως πρόκειται να διαμορφωθεί, και ξεκινούν να μου εξηγούν. 

Στο making of του Respublika Facebook Twitter
Το κοινό θα μπορεί ανά πάσα στιγμή να μπει σε όλους αυτούς τους χώρους, ακόμα και όταν εξελίσσεται η δράση, να γίνει μέρος της παράστασης. Artwork: Fabien Lédé

Ακριβώς μπροστά από τη μεγάλη σκαλωσιά που οριοθετεί τα παρασκήνια θα βρίσκεται η μεγάλη LED οθόνη όπου θα προβάλλεται η σκηνική δράση που θα κινηματογραφείται live, μαζί με το αρχειακό υλικό του αρχικού «πειράματος» και ό,τι άλλο περιλαμβάνει το (κινηματογραφημένο) κομμάτι του Respublika.

Όσοι είχαν την τύχη να δουν το Rohtko, την προηγούμενη (επόμενη στη χρονική πραγματικότητα) δουλειά του Λιθουανού καλλιτέχνη, που ομόφωνα ενθουσίασε το αθηναϊκό κοινό στους δύο κύκλους παραστάσεων που πραγματοποιήθηκαν πέρσι τον Μάιο και τον φετινό χειμώνα στη Στέγη, γνωρίζουν ότι η καλλιτεχνική του γλώσσα κινείται ακριβώς στο μεταίχμιο μεταξύ θεάτρου και κινηματογράφου, με τις κάμερες που κινηματογραφούν τη σκηνική δράση να αποτελούν μέρος μιας απίστευτα ακριβούς χορογραφίας, τους τεχνικούς που τις χειρίζονται να είναι στην ουσία αναπόσπαστο κομμάτι της ερμηνευτικής ομάδας και το ζωντανό μοντάζ που πραγματοποιείται να αποτελεί ένα καλλιτεχνικό θαύμα.

Εδώ, βέβαια, η κλίμακα θα είναι ακόμα μεγαλύτερη, με τη συμμετοχή του κοινού, ενώ για πρώτη φορά θα προστεθεί και drone στη χορογραφία – είναι η πρώτη φορά που ο Τβαρκόβσκι παρουσιάζει το Respublika σε υπαίθριο χώρο (στην υπόλοιπη Ευρώπη η βροχή αποτελεί αστάθμητο παράγοντα για ένα τέτοιο εγχείρημα) με μεγαλύτερο capacity, ακριβώς όπως το οραματίστηκε όταν βρέθηκε σε εκείνο το rave στην Κριμαία που διέλυσαν οι μπάτσοι.

Στο making of του Respublika Facebook Twitter
Καθ’ όλη τη διάρκεια του εξαώρου θα γίνονται διαλείμματα, ενώ η αφήγηση θα περιλαμβάνει και κείμενα για τις ουτοπικές κοινωνίες που έχουν αποτύχει. Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/ LIFO

Μπροστά στην οθόνη έχει προβλεφθεί ο χώρος του dancefloor· παραδίπλα εκτείνονται η κουζίνα, όπου θα σερβίρεται σούπα στο κοινό, ο βασικός κοινοβιακός χώρος (New Orleans trailer) με καθιστικό και υπνοδωμάτιο, που αναπαριστά τα τροχόσπιτα όπου έμεναν οι καλλιτέχνες στα δάση της Λιθουανίας, και το club pit, ένα δωμάτιο όπου θα μπορείς ανά πάσα στιγμή να μπεις και να χορέψεις μόνος σου ακούγοντας τη μουσική που θα παίζουν εναλλάξ κατά τη διάρκεια του εξαώρου οι ηθοποιοί όταν δεν συμμετέχουν ενεργά στη σκηνική δράση. 

Λίγο πιο πίσω φτιάχνεται το Spaceship, ένας χώρος που συνδέει το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον με τρόπους που δεν θα αποκαλύψουμε, και βέβαια η λειτουργική σάουνα που θα αποτελεί επίσης κομμάτι της σκηνογραφίας. Στο κέντρο δεσπόζει μια μεγάλη κερκίδα όπου θα μπορούν να καθίσουν οι θεατές, όποτε αποφασίσουν να μη μετέχουν ενεργά στην παράσταση αλλά απλώς να την παρακολουθούν, μέσω της οθόνης ή ζωντανά, καθώς τα κτίσματα δεν έχουν στέγες. Το ίδιο θα μπορούν να κάνουν και από το Panorama, το σημείο που βρίσκεται στις παρυφές του χώρου, όπου θα μπορεί κάποιος να αράξει όση ώρα το επιθυμεί σε πιο lounge συνθήκη, ενώ θα υπάρχει και catering zone με φαγητό και ποτό. 

Από την άλλη, το κοινό θα μπορεί ανά πάσα στιγμή να μπει σε όλους αυτούς τους χώρους, ακόμα και όταν εξελίσσεται η δράση, να γίνει μέρος της παράστασης (και πρακτικά, αφού θα βρίσκεται στα πλάνα της ζωντανής κινηματογράφησης), με διαδρομή και εστίαση που κάθε θεατής θα επιλέξει μόνος του. Στην αρχή θα υπάρξει μια εισαγωγή και ξενάγηση στον χώρο. Ο σκηνοθέτης έχει φροντίσει ώστε όποια διαδρομή και αν ακολουθήσουν οι θεατές, να «πάρουν» όση παράσταση χρειάζονται.

Καθ’ όλη τη διάρκεια του εξαώρου, βέβαια, θα γίνονται διαλείμματα, ενώ η αφήγηση θα περιλαμβάνει και κείμενα για τις ουτοπικές κοινωνίες που έχουν αποτύχει. Το Respublika, εξάλλου, οραματίζεται την ελευθερία, οπότε και ο θεατής είναι απόλυτα ελεύθερος να το βιώσει με τον τρόπο που εκείνος θα ανακαλύψει και να γίνει κομμάτι αυτού του community. Το πείραμα του Τβαρκόβσκι μπορεί να έχει τελειώσει, όμως οι σπόροι του έχουν ανθίσει και περιοδεύουν σε όλη την Ευρώπη.

Στο making of του Respublika Facebook Twitter
Στο τελευταίο μέρος της παράστασης το σκηνικό θα αρχίσει σταδιακά να αποδομείται από τους ίδιους τους ερμηνευτές με χορογραφημένο τρόπο που επίσης αποτελεί κομμάτι της εμπειρίας. Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/ LIFO

Στο τελευταίο μέρος της παράστασης, που αποτελεί επιτομή της διακαλλιτεχνικότητας (θέατρο, περφόρμανς, κινηματογράφος, video art, εικαστική εγκατάσταση, μουσική, χορός), το σκηνικό θα αρχίσει σταδιακά να αποδομείται από τους ίδιους τους ερμηνευτές με χορογραφημένο τρόπο που επίσης αποτελεί κομμάτι της εμπειρίας, και να αποθηκεύεται σε παρακείμενους αποθηκευτικούς χώρους, μέχρι να μείνουν μόνο σχεδόν γυμνοί οι σκελετοί των κτιρίων.

Έτσι, το dancefloor επεκτείνεται για το τελικό rave που θα γίνει εκεί, το οποίο αποτελεί την κατακλείδα της παράστασης, με την αφήγηση να συνεχίζεται παράλληλη με τη μουσική, τον χορό και τη ζωντανή κινηματογράφηση. Αυτό θα συμβεί και στις τρεις παραστάσεις, την Πέμπτη, την Παρασκευή και το Σάββατο, κατά τη διάρκεια των έξι ωρών που θα διαρκέσουν (ως τις 2 π.μ.), ενώ το τριήμερο θα κλείσει με την επέκταση του rave ως το πρωί της Κυριακής, υπό τους ήχους των DJ sets του Richie Hawtin και της Sama’ Abdulhadi.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

Το νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Θέατρο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

«Το πείραμά μας ήταν παρανοϊκό, αλλά μας έκανε να αισθανθούμε ελεύθεροι»

Respublika / Onassis Stegi / «Το πείραμά μας ήταν παρανοϊκό, αλλά μας έκανε να αισθανθούμε ελεύθεροι»

Ο Λούκας Τβαρκόβσκι περιγράφει όσα απροσδόκητα συνέβησαν ανάμεσα στα μέλη μιας κοινότητας ηθοποιών ώστε να προκύψει η εξάωρη παράσταση «Respublika», μια περφόρμανς που καταλήγει σε rave party, ξεκίνησε από τα δάση της Λιθουανίας και τη φέρνει η Στέγη στη Μαλακάσα.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Η Sama’ δεν χαρίζεται εύκολα

Respublika / Onassis Stegi / Η Sama’ δεν χαρίζεται εύκολα

Έχοντας κερδίσει δικαιωματικά τον τίτλο της πιο διάσημης Παλαιστίνιας DJ –και μια υψηλότατη θέση στη λίστα με τους αγαπημένους του ελληνικού κοινού–, η Sama’ Abdulhadi θα μας ξημερώσει στη Μαλακάσα με ένα set που, μοιραία, λόγω του πολέμου στην πατρίδα της θα έχει διαφορετική βαρύτητα και θα θυμόμαστε για καιρό. 
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
«Respublika»: «Χορέψτε μαζί μας ενάντια στους απελπιστικούς καιρούς που ζούμε»

Πολιτισμός / «Respublika»: Η Στέγη φέρνει την εξάωρη περφόρμανς-rave party του Łukasz Twarkowski στη Μαλακάσα

Ο σκηνοθέτης του «Rohtko», της παράστασης που υμνήθηκε από κοινό και κριτικούς, επιστρέφει στην Ελλάδα με ένα τολμηρό κοινωνικο-καλλιτεχνικό πείραμα που υπόσχεται να μας μείνει αξέχαστο.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Μπομπ Γουίλσον

Απώλειες / Μπομπ Γουίλσον (1941-2025): Το προκλητικό του σύμπαν ήταν ένα και μοναδικό

Μεγάλωσε σε μια κοινότητα όπου το θέατρο θεωρούνταν ανήθικο. Κι όμως, με το ριζοσπαστικό του έργο σφράγισε τη σύγχρονη τέχνη του 20ού αιώνα, σε παγκόσμιο επίπεδο. Υποκλίθηκε πολλές φορές στο αθηναϊκό κοινό – και εκείνο, κάθε φορά, του ανταπέδιδε την τιμή.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
H ανάληψη του Οιδίποδα αναβάλλεται επ’ αόριστον

Θέατρο / H ανάληψη του Οιδίποδα αναβάλλεται επ’ αόριστον

Ο «Οιδίποδας» του Γιάννη Χουβαρδά συνενώνει τον «Τύραννο» και τον «Επί Κολωνώ» σε μια παράσταση, παίρνοντας τη μορφή μιας πυρετώδους ανασκαφής στο πεδίο του ασυνείδητου - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Ζιλιέτ Μπινός: Η Ιουλιέτα των Πνευμάτων στην Επίδαυρο

Θέατρο / Ζιλιέτ Μπινός: Η Ιουλιέτα των Πνευμάτων στην Επίδαυρο

Η βραβευμένη με Όσκαρ ηθοποιός προσπαθεί να παραμείνει συγκεντρωμένη μέχρι την κάθοδό της στο αργολικό θέατρο. Παρ’ όλα αυτά, βρήκε τον χρόνο να μας μιλήσει για τους γυναικείους ρόλους που τη συνδέουν με την Ελλάδα και για τη σημασία της σιωπής.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Όλα όσα ζήσαμε στο 79ο Φεστιβάλ της Αβινιόν: από το «La Distance» του Ροντρίγκες έως τη μεγάλη επιτυχία του Μπανούσι

Θέατρο / Όλα όσα ζήσαμε στο 79ο Φεστιβάλ της Αβινιόν

Οι θερμές κριτικές της «Liberation» και της «Le Monde» για το «ΜΑΜΙ» του Μπανούσι σε παραγωγή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση είναι απλώς μια λεπτομέρεια μέσα στις απανωτές εκπλήξεις που έκρυβε το πιο γνωστό θεατρικό φεστιβάλ στον κόσμο.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Κωνσταντίνος Ζωγράφος: Ο «Ορέστης» του Τερζόπουλου

Θέατρο / Κωνσταντίνος Ζωγράφος: «Ο Τερζόπουλος σου βγάζει τον καλύτερό σου εαυτό»

Ο νεαρός ηθοποιός που πέρυσι ενσάρκωσε τον Πυλάδη επιστρέφει φέτος ως Ορέστης. Με μια ήδη πλούσια διαδρομή στο θέατρο δίπλα σε σημαντικούς δημιουργούς, ετοιμάζει ένα νέο έργο εμπνευσμένο από το Νεκρομαντείο του Αχέροντα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Μάλιστα κύριε Ζαμπέτα»: Αξίζει η παράσταση για τον «μάγκα» του ελληνικού πενταγράμμου;

The Review / «Μάλιστα κύριε Ζαμπέτα»: Αξίζει η παράσταση για τον «μάγκα» του ελληνικού πενταγράμμου;

Με αφορμή την παράσταση γι’ αυτόν τον αυθεντικό δημιουργό που τις δεκαετίες του 1950 και του 1960 μεσουρανούσε, ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου σχολιάζουν τον αντίκτυπό του στο κοινό σήμερα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Οιδίπους Τύραννος» και «Οιδίπους επί Κολωνώ» του Σοφοκλή: Η άνοδος, πτώση και η αποθέωση

Αρχαίο Δράμα Explained / «Οιδίπους Τύραννος» και «Οιδίπους επί Κολωνώ» του Σοφοκλή: Η άνοδος, η πτώση και η αποθέωση

Τι μας μαθαίνει η ιστορία του Οιδίποδα, ενός ανθρώπου που έχει τα πάντα και τα χάνει εν ριπή οφθαλμού; Η κριτικός θεάτρου Λουίζα Αρκουμανέα επιχειρεί μια θεωρητική ανάλυση του έργου του Σοφοκλή.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Αλίκη Βουγιουκλάκη: Στη ζωή έσπαγε τα ταμπού, στο θέατρο τα ταμεία

Θέατρο / Αλίκη Βουγιουκλάκη: Πώς έσπαγε τα ταμεία στο θέατρο επί 35 χρόνια

Για δεκαετίες έχτισε, με το αλάνθαστο επιχειρηματικό της ένστικτο, μια σχέση με το θεατρικό κοινό που ακολουθούσε υπνωτισμένο τον μύθο της εθνικής σταρ. Η πορεία της ως θιασάρχισσας μέσα από παραστάσεις-σταθμούς και τις μαρτυρίες συνεργατών της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Νίκος Καραθάνος: «Εμείς είμαστε οι χώρες, τα κείμενα, οι πόλεις, εμείς είμαστε οι μύθοι»

Θέατρο / Νίκος Καραθάνος: «Εμείς είμαστε οι χώρες, τα κείμενα, οι πόλεις, εμείς είμαστε οι μύθοι»

Στον πολυαναμενόμενο «Οιδίποδα» του Γιάννη Χουβαρδά, ο Νίκος Καραθάνος επιστρέφει, 23 χρόνια μετά, στον ομώνυμο ρόλο, ακολουθώντας την ιστορία από το τέλος προς την αρχή και φωτίζοντας το ανθρώπινο βάθος μιας τραγωδίας πιο οικείας απ’ όσο νομίζουμε.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ένα δώρο που άργησε να φτάσει

Θέατρο / «Κοιτάξτε πώς φέρονταν οι αρχαίοι στους ξένους! Έτσι πρέπει να κάνουμε κι εμείς»

Ένα δώρο που έφτασε καθυστερημένα, μόλις είκοσι λεπτά πριν το τέλος της παράστασης - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για το «ζ-η-θ, ο Ξένος» σε σκηνοθεσία Μιχαήλ Μαρμαρινού.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Η Κασσάνδρα της Έβελυν Ασουάντ σημάδεψε το φετινό καλοκαίρι

Θέατρο / Η Κασσάνδρα της Έβελυν Ασουάντ σημάδεψε την «Ορέστεια»

Η «Ορέστεια» του Θεόδωρου Τερζόπουλου συζητήθηκε όσο λίγες παραστάσεις: ενθουσίασε, προκάλεσε ποικίλα σχόλια και ανέδειξε ερμηνείες υψηλής έντασης και ακρίβειας. Ξεχώρισε εκείνη της Έβελυν Ασουάντ, η οποία, ως Κασσάνδρα, ερμήνευσε ένα αραβικό μοιρολόι που έκανε πολλούς να αναζητήσουν το όνομά της. Το φετινό καλοκαίρι, η παράσταση επιστρέφει στη Θεσσαλονίκη, στους Δελφούς και στο αρχαίο θέατρο Φιλίππων.
M. HULOT
Η Λίνα Νικολακοπούλου υπογράφει και σκηνοθετεί τη μουσικοθεατρική παράσταση «Χορικά Ύδατα»

Θέατρο / «Χορικά Ύδατα»: Ο έμμετρος κόσμος της Λίνας Νικολακοπούλου επιστρέφει στη σκηνή

Τραγούδια που αποσπάστηκαν από το θεατρικό τους περιβάλλον επιστρέφουν στην πηγή τους, σε μια σκηνική τελετουργία γεμάτη εκπλήξεις που φωτίζει την τεράστια καλλιτεχνική παρακαταθήκη της στιχουργού.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Το ημέρωμα της στρίγγλας»: Ήταν ο Σαίξπηρ μισογύνης;

The Review / «Το ημέρωμα της στρίγγλας»: Ήταν ο Σαίξπηρ μισογύνης;

Γιατί εξακολουθεί να κερδίζει το σύγχρονο κοινό η διάσημη κωμωδία του Άγγλου βάρδου κάθε φορά που ανεβαίνει στη σκηνή; Ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου συζητούν με αφορμή την παράσταση που σκηνοθετεί η Εύα Βλασσοπούλου.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Darkest White»: Ένα σύμπαν που εξερευνά την ανθεκτικότητα και τη δύναμη της γυναίκας 

Θέατρο / «Darkest White»: Ο εμφύλιος από την πλευρά των χαμένων

Το έργο της Δαφίν Αντωνιάδου που θα δούμε στο Φεστιβάλ Αθηνών, εξερευνά μέσω προσωπικών και ιστορικών αναμνήσεων και μέσα από την ανθεκτικότητα και τη δύναμη της γυναικείας παρουσίας, ιστορίες εκτοπισμού και επιβίωσης. 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Beytna: Μια παράσταση χορού που είναι στην ουσια ένα τραπέζι με φίλους

Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας / Beytna: Μια παράσταση χορού που είναι στην ουσία ένα τραπέζι με φίλους

Ο σπουδαίος λιβανέζος χορευτής και χορογράφος Omar Rajeh, επιστρέφει με την «Beytna», μια ιδιαίτερη περφόρμανς με κοινωνικό όσο και γαστριμαργικό αποτύπωμα, που θα παρουσιαστεί στο πλαίσιο του φετινού 31ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η νύφη και το «Καληνύχτα, Σταχτοπούτα»

Θέατρο / Η Καρολίνα Μπιάνκι παίρνει το ναρκωτικό του βιασμού επί σκηνής. Τι γίνεται μετά;

Μια παράσταση-περφόρμανς που μέσα από έναν εξαιρετικά πυκνό και γοητευτικό λόγο, ένα κολάζ από εικόνες, αναφορές, εξομολογήσεις, όνειρα και εφιάλτες μάς κάνει κοινωνούς μιας ακραίας εμπειρίας, χωρίς να σοκάρει.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ