Μια οικουμενική Κάρμεν από τον Γιόχαν Ίνγκερ

Μια οικουμενική Κάρμεν από τον Johan Inger Facebook Twitter
Επέλεξα την Κάρμεν γιατί μπορεί να είναι ισπανικό θέμα αλλά βασίζεται σε βιβλίο Γάλλου συγγραφέα που τοποθετεί τη δράση στη Σεβίλη. Φωτ.: Βαλέρια Ισάεβα
0

Ο πολυβραβευμένος χορογράφος Γιόχαν Ίνγκερ ξεκίνησε το 1985 ως χορευτής στο Βασιλικό Μπαλέτο της Σουηδίας της Στοκχόλμης. Συνεπαρμένος από τον Γίρι Kίλιαν, έγινε το 1990 μέλος του περίφημου Nederlands Dans Theater, όπου χόρευε μέχρι το 2002. Ο σπουδαίος χορογράφος, του οποίου η δουλειά τον είχε οδηγήσει μέχρι εκεί, τον παρότρυνε να μεταπηδήσει στη χορογραφία. Σταδιακά εγκαταλείπει τη χορευτική του καριέρα και αφοσιώνεται αποκλειστικά στη χορογραφία, την οποία υπηρετεί μέχρι σήμερα. Στην Εθνική Λυρική Σκηνή θα παρουσιάσει μία από τις πλέον εμπνευσμένες και πετυχημένες του χορογραφίες επάνω στην Κάρμεν του Προσπέρ Μεριμέ σε μουσική των Μπιζέ, Σεντρίν και Άλμπαρεθ, που πρωτοπαρουσιάστηκε το 2015 στο Εθνικό Μπαλέτο της Ισπανίας.

— Έχει ενδιαφέρον ότι εσείς, ένας Σκανδιναβός χορογράφος, επιλέξατε ένα τόσο χαρακτηριστικά ισπανικό θέμα.
Ο διευθυντής του Εθνικού Μπαλέτου της Ισπανίας Χοσέ Κάρλος Μαρτίνες, σήμερα διευθυντής του Μπαλέτου της Όπερας του Παρισιού, ήθελε έναν διεθνή χορογράφο να κάνει ένα ισπανικό έργο, είτε την Κάρμεν είτε τον Δον Κιχώτη. Εγώ επέλεξα την Κάρμεν γιατί μπορεί να είναι ισπανικό θέμα αλλά βασίζεται σε βιβλίο Γάλλου συγγραφέα που τοποθετεί τη δράση στη Σεβίλη. Πάνω απ’ όλα, πρόκειται για ένα οικουμενικό θέμα και οφείλει κανείς να το δει σε ένα ευρύτερο πλαίσιο, αλλά με έναν αέρα Ισπανίας. Ξέρετε, ζω τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια στη Σεβίλη.

Υπήρχαν θεατρικοί οργανισμοί που δεν ενδιαφέρονταν για μια τέτοια παραγωγή, δεν καταλάβαιναν γιατί έπρεπε να δουν την Κάρμεν από έναν Σουηδό χορογράφο.

— Οπότε η ισπανική κουλτούρα δεν σας είναι ξένη.
Παραμένω ξένος, αλλά γνωρίζω την ισπανική κουλτούρα και τη βιώνω καθημερινά. Κατά κάποιον τρόπο, προσπαθώ να βρω να γίνω Ισπανός με σουηδικό τρόπο…

Johan Inger Facebook Twitter
Παραμένω ξένος, αλλά γνωρίζω την ισπανική κουλτούρα και τη βιώνω καθημερινά. Κατά κάποιον τρόπο, προσπαθώ να βρω να γίνω Ισπανός με σουηδικό τρόπο… Φωτ.: Carlos Quezada

— Ομολογώ ότι βρίσκω αρκετά αλλόκοτο το πάντρεμα αυτών των δύο πολιτισμών.
Πάντως, καταπιάνομαι, αν όχι με το Ιερό Δισκοπότηρο της Ισπανίας, με πολύ συγκεκριμένες πολιτισμικές παραμέτρους. Υπήρχαν θεατρικοί οργανισμοί που δεν ενδιαφέρονταν για μια τέτοια παραγωγή, δεν καταλάβαιναν γιατί έπρεπε να δουν την Κάρμεν από έναν Σουηδό χορογράφο. Υπήρχε μια καχυποψία και μια αμφιβολία για το αν και κατά πόσο θα μπορούσα να την κάνω. Αυτό, βέβαια, συνέβαινε προτού ολοκληρώσω το έργο.

— Παρόλο που ήταν ανάθεση του Εθνικού Μπαλέτου, το οποίο σήμαινε ότι ο διευθυντής του σας εμπιστευόταν και ενδιαφερόταν για τον τρόπο που θα προσεγγίζατε ένα ισπανικό θέμα.
Ακριβώς.

— Βρίσκω, επίσης, ενδιαφέρουσα τη μουσική που χρησιμοποιείτε. Εκτός της διάσημης μελωδίας από την ομώνυμη όπερα του Μπιζέ, χρησιμοποιείτε και τα Carmen Suites που ο Ρώσος Ροντιόν Σεντρίν έγραψε για τη γυναίκα του Μάγια Πλισέτσκαγια.
Όχι, η εκδοχή του Σεντρίν είναι η μουσική του Μπιζέ σε διαφορετική ενορχήστρωση, περισσότερο ρυθμική, στην οποία έχει προσθέσει έγχορδα και κρουστά.

— Άρα πρόκειται για μια σύγχρονη διασκευή. Αλλά υπάρχει και η μουσική του Μαρκ Άλμπαρεθ.
Οι σουίτες του Μπιζέ κρατούν μόλις 45 λεπτά και θέλαμε να κάνουμε μια παράσταση που θα κρατούσε μιάμιση ώρα. Χρειαζόμασταν ακόμα περισσότερη μουσική, έτσι ήρθα σε επαφή με τον Ισπανό συνθέτη Μαρκ Άλμπαρεθ ώστε να συνθέσει τη μουσική που θα αντανακλούσε  τη ζήλια, τη σύγχυση και τη σκοτεινιά του Ντον Χοσέ. Προσθέσαμε ηλεκτρονική μουσική που περιγράφει τη διάθεση στην οποία βρίσκεται.

Johan Inger: Carmen Facebook Twitter
Φωτ.: Βαλέρια Ισάεβα

— Σε τι διαφέρει η δική σας εκδοχή από τη διάσημη όπερα;
Όλοι, όταν αναφέρονται στην Κάρμεν, εννοούν την όπερα, δεν τη ξέρουν ως μπαλέτο. Αυτό που την κάνει να διαφέρει στην εκδοχή μου έχει να κάνει με το βιβλίο του Μεριμέ, όπου βλέπουμε όλη την εξέλιξη του Ντον Χοσέ, ενός στρατιωτικού καριέρας που εργάζεται στο καπνεργοστάσιο όπου δουλεύει και η Κάρμεν. Όταν ο Μπιζέ πρότεινε στον διευθυντή του θεάτρου την Κάρμεν, σε μια εποχή που όλη μιλούσαν για το πόσο βίαιο βιβλίο ήταν, εκείνος το απέρριψε γιατί οι παραστάσεις του απευθύνονταν σε όλη την οικογένεια. Ο Μπιζέ αναγκάστηκε να το ελαφρύνει ώστε να γίνει προσιτό σε όλους, Έγραψε μια όπερα που απέχει από το βιβλίο, ενώ εγώ επέλεξα να ακολουθήσει δραματουργικά την αλλαγή στη συμπεριφορά του Ντον Χοσέ. Η Κάρμεν τού γίνεται εμμονή κι εκείνος φτάνει σε σημείο να βγει εκτός εαυτού, καταλήγοντας να γίνει φονιάς. Η Κάρμεν, αντιθέτως, καθόλη την εξέλιξη της ιστορίας, παραμένει, λίγο πολύ, η ίδια.

798
Το νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

— Σε δηλώσεις σας έχετε πει ότι εξαιτίας της βίας που εμπεριέχει το έργο θελήσατε να το δείξετε μέσα από τα μάτια ενός παιδιού. Αναρωτιέμαι πώς ένα μικρό αγόρι βλέπει τη λαγνεία και τη σεξουαλικότητα της Κάρμεν;
Το αγόρι είναι μάρτυρας, μια κάπως κρυφή φιγούρα, οπότε δεν είναι ότι βλέπουμε τα συμβάντα μέσα από τα μάτια του. Βλέπουμε το αγόρι να γίνεται μάρτυρας, αλλά όχι των ερωτικών σκηνών. Στο βιβλίο αποκαλύπτεται μια κατάσταση αντρικής εσωτερικής βίας. Θυμάμαι ότι όταν ήμουν κι εγώ παιδί, ένας φίλος μου ενεπλάκη σε μια βίαιη κατάσταση. Αυτό τον άλλαξε για πάντα, ξεκίνησε καράτε και πυγμαχία, ώστε να μπορεί να υπερασπιστεί τον εαυτό του, αποτέλεσε μια καθοριστική εμπειρία. Αναρωτιόμουν πάντοτε αν θα επαναλάμβανε το ίδιο μοτίβο όταν θα γινόταν και ο ίδιος πατέρας. Έχοντας υπάρξει ως παιδί μέρος μιας τέτοιας κατάστασης, θα την επαναλάμβανε ως γονέας ή θα έσπαγε τον κύκλο; Αυτό το ερώτημα ήθελα να εισαγάγω στην Κάρμεν.

— Οπότε βλέπουμε ένα παιδί επί σκηνής;
Ναι, υπάρχει ένα παιδί.

Carmen Facebook Twitter
Φωτ.: Βαλέρια Ισάεβα

— Τελικά, πως εξέλαβε τη δική σας εκδοχή της Κάρμεν το ισπανικό κοινό;
Όλα πήγαν καλά! Μάλιστα, αποτελεί τη μεγαλύτερη επιτυχία του θιάσου τα τελευταία χρόνια. Κάνει διεθνή περιοδεία και αυτό το διάστημα παρουσιάζεται στην Αμερική, στο Χιούστον. Αποτελεί μια πολύ σημαντική παραγωγή τόσο στο εσωτερικό της Ισπανίας όσο και διεθνώς. Ο καθένας μπορεί να εντοπίσει κάτι σε αυτή την παράσταση με το οποίο να μπορεί να συνδεθεί και να τον αφορά. Ήμουν τυχερός γιατί δεν είναι δεδομένο πάντα ότι όλα θα πάνε καλά. Ωστόσο, κάπου κάπου, το σύμπαν συνωμοτεί και η δουλειά πάει εκπληκτικά. Και σε αυτή την παραγωγή τα πάντα, σκηνικά, κοστούμια, μουσική και χορογραφία, λειτουργούν άψογα.

— Υπάρχει περίπτωση αυτή τη μεγάλη επιτυχία να συνδέεται με την έντονη κινητικότητα που υπάρχει σχετικά με γυναικεία θέματα, την κατακραυγή για το φαινόμενο των γυναικοκτονιών και όλα όσα συζητιούνται το τελευταίο διάστημα διεθνώς;
Ναι, αλλά δεν νομίζω ότι έχει να κάνει με το σήμερα. Νομίζω ότι η Κάρμεν πάντα ενέπνεε τις γυναίκες που αποζητούσαν την ανεξαρτησία τους.

— Πώς ήταν η επαφή σας με το Μπαλέτο της ΕΛΣ στην Αθήνα;
Η βασική μου επαφή ήταν όταν ήρθα να κάνω τη διανομή, αλλά αυτό συνέβη αρκετό καιρό πριν. Η παράσταση ήταν να κάνει πρεμιέρα τον Ιούνιο, αλλά αναβλήθηκε λόγω εκλογών. Αυτήν τη στιγμή είναι σχεδόν έτοιμη, καθώς την έχει δουλέψει η ομάδα μου.

— Απ’ όσο ξέρω, έχετε διδάξει την Κάρμεν και σε άλλες χώρες. Προσθέτουν κάτι οι ερμηνευτές διαφορετικών ιδιοσυγκρασιών στο αρχικό αποτέλεσμα;
Μέσα στα χρόνια έχω αναπτύξει μια δική μου γλώσσα. Στην περίπτωση της Κάρμεν μπορεί και να πρόσθεσα κάποιες κινήσεις ή χειρονομίες –δεν εννοώ φλαμένκο– που συνδέονται με την ισπανική κουλτούρα, αλλά η βάση είναι το προσωπικό μου στυλ. Ο χορός και η κίνηση είναι μια γλώσσα που πιστεύω ότι είναι οικουμενική και ως χορευτής, εφόσον έχεις κλασική εκπαίδευση και επαφή με το σύγχρονο, μπορείς να την καταλάβεις. Δεν είχα κανένα πρόβλημα με το casting στην Αθήνα, τίποτα που δεν μπορούσε να λυθεί τέλος πάντων. Αντιθέτως, η ετοιμασία προχωράει εξαιρετικά.

Johan Inger: Carmen Facebook Twitter
Φωτ.: Λυδία Τσακαλάκη

Κάρμεν
Γιόαν Ίνγκερ / Ροντιόν Σεντρίν – Ζωρζ Μπιζέ, Μαρκ Άλμπαρεθ
07, 10, 14, 15, 18, 25 Φεβρουαρίου 2024
Ώρα έναρξης: 19:30 (Κυριακή: 18:30)

Χορογραφία: Γιόαν Ίνγκερ
Βοηθός χορογράφου, δημιουργία: Ούρτσι Αράνμπουρου
Δραματουργία: Γκρέγορ Ακούνια-Πολ
Μουσική: Ροντιόν Σεντρίν – Ζωρζ Μπιζέ
Νέα ενορχήστρωση της μουσικής του Μπιζέ: Άλμπαρο Ντομίνγκεθ Βάθκεθ
Μουσική σύνθεση: Μαρκ Άλμπαρεθ

Μουσική διεύθυνση: Έκτορας Ταρτανής
Σκηνικά: Κουρτ Άλλεν Βίλμερ και Λετίθια Γκανιάν (AAPEE) με το στούντιο deDos
Κοστούμια: Νταβίδ Ντελφίν
Αναβίωση κοστουμιών: Μαρία Λουίσα Ράμος Κορράλες
Φωτισμοί: Τομ Bίσσερ

Κάρμεν
Έλενα Κέκκου / Ελευθερία Στάμου

Δον Χοσέ
Ντανίλο Ζέκα / Βαγγέλης Μπίκος

Ταυρομάχος
Γιάννης Μητράκης

Θουνίγα
Γιάννης Γκάντσιος

Αγόρι
Αλίσια Τάουσεντ

Σκυλιά
Έρεθ: Στέλιος Κατωπόδης
Αντόνιο: Κάιτο Τακαχάσι
Ματτία: Ντανιέλε Πεκοράρι
Γιάκομπο: Γιώργος Χατζόπουλος

Φρουροί
Αλεϊς: Στέφανο Πιετραγκάλλα
Τόμπυ: Μάνες Αλμπέρντι

Kορίτσια
Άλλι: Χριστίνα Μακρίδου / Άννα Φράγκου
Αϊντα: Μάρτα Ριβέρο ντε Μιράντα
Μαρ: Μαρίτα Νικολίτσα / Αρετή Νότη
Σάρα: Αρετή Νότη / Ζωή Σνοινοπλοκάκη
Μανουέλα: Μαρίτα Νικολίτσα / Ελευθερία Στάμου
Καγιόκο: Μάγδα Κούκου-Φέρρα
Άγκνες: Αριάδνη Φιλιππάκη

Σκιές
Ντανιέλε Πεκοράρι
Γιώργος Χατζόπουλος

Με την Ορχήστρα της Εθνικής Λυρικής Σκηνής

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

Το νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Θέατρο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

20 παραστάσεις

Winter Preview 2024 / 20 παραστάσεις για έναν συναρπαστικό θεατρικό χειμώνα

Βάγκνερ και «Σαλό» στη Λυρική, Στρίντμπεργκ στο Εθνικό, Λόρκα στο Τέχνης, η επιστροφή του αριστουργηματικού «ROHTKO» στη Στέγη και πολλές ακόμα ενδιαφέρουσες προτάσεις που κάνουν πρεμιέρα προσεχώς.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
επεξεργ. Νεκρή Πόλη, Νάντια Μπουλανζέ, Ραούλ Πυνιό, σε συμπαραγωγή με την Catapult Opera

Αφιέρωμα Εθνική Λυρική Σκηνή / «Νεκρή Πόλη»: Ένα από τα πιο μυστηριώδη έργα του 20ού αιώνα

H πρώτη παραγωγή της Εναλλακτικής Σκηνής της Λυρική για το 2024 είναι η μοναδική όπερα που συνέθεσε η κορυφαία αρχιμουσικός Νάντια Μπουλανζέ, σε συνεργασία με τον μέντορά της Ραούλ Πυνιό.
M. HULOT
Το παρόν και το μέλλον της όπερας

Αφιέρωμα Εθνική Λυρική Σκηνή / Το παρόν και το μέλλον της όπερας: Η εξέλιξη του είδους, οι προκλήσεις, η πολιτική διάσταση

Μια συζήτηση με τον καλλιτεχνικό διευθυντή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής Γιώργο Κουμεντάκη, τον υπεύθυνο καλλιτεχνικού προγραμματισμού της Εναλλακτικής Σκηνής της ΕΛΣ Αλέξανδρο Ευκλείδη, τον συνθέτη Χαράλαμπο Γωγιό και τον σκηνοθέτη Θέμελη Γλυνάτση.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
PLATANIAS KARATHANOS

Αφιέρωμα Εθνική Λυρική Σκηνή / Πλατανιάς - Καραθάνος: «Η όπερα έχει μια μοναδική υπερβολή, συνώνυμό της είναι μόνο τα νιάτα»

Ο Νίκος Καραθάνος και ο Δημήτρης Πλατανιάς συνεργάζονται στην «Καβαλλερία ρουστικάνα» και τους «Παλιάτσους», δύο σπουδαία έργα του βερισμού που ανεβαίνουν στη Λυρική.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ένα δώρο που άργησε να φτάσει

Θέατρο / «Κοιτάξτε πώς φέρονταν οι αρχαίοι στους ξένους! Έτσι πρέπει να κάνουμε κι εμείς»

Ένα δώρο που έφτασε καθυστερημένα, μόλις είκοσι λεπτά πριν το τέλος της παράστασης - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για το «ζ-η-θ, ο Ξένος» σε σκηνοθεσία Μιχαήλ Μαρμαρινού.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Η Κασσάνδρα της Έβελυν Ασουάντ σημάδεψε το φετινό καλοκαίρι

Θέατρο / Η Κασσάνδρα της Έβελυν Ασουάντ σημάδεψε την «Ορέστεια»

Η «Ορέστεια» του Θεόδωρου Τερζόπουλου συζητήθηκε όσο λίγες παραστάσεις: ενθουσίασε, προκάλεσε ποικίλα σχόλια και ανέδειξε ερμηνείες υψηλής έντασης και ακρίβειας. Ξεχώρισε εκείνη της Έβελυν Ασουάντ, η οποία, ως Κασσάνδρα, ερμήνευσε ένα αραβικό μοιρολόι που έκανε πολλούς να αναζητήσουν το όνομά της. Το φετινό καλοκαίρι, η παράσταση επιστρέφει στη Θεσσαλονίκη, στους Δελφούς και στο αρχαίο θέατρο Φιλίππων.
M. HULOT
Η Λίνα Νικολακοπούλου υπογράφει και σκηνοθετεί τη μουσικοθεατρική παράσταση «Χορικά Ύδατα»

Θέατρο / «Χορικά Ύδατα»: Ο έμμετρος κόσμος της Λίνας Νικολακοπούλου επιστρέφει στη σκηνή

Τραγούδια που αποσπάστηκαν από το θεατρικό τους περιβάλλον επιστρέφουν στην πηγή τους, σε μια σκηνική τελετουργία γεμάτη εκπλήξεις που φωτίζει την τεράστια καλλιτεχνική παρακαταθήκη της στιχουργού.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Το ημέρωμα της στρίγγλας»: Ήταν ο Σαίξπηρ μισογύνης;

The Review / «Το ημέρωμα της στρίγγλας»: Ήταν ο Σαίξπηρ μισογύνης;

Γιατί εξακολουθεί να κερδίζει το σύγχρονο κοινό η διάσημη κωμωδία του Άγγλου βάρδου κάθε φορά που ανεβαίνει στη σκηνή; Ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου συζητούν με αφορμή την παράσταση που σκηνοθετεί η Εύα Βλασσοπούλου.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Darkest White»: Ένα σύμπαν που εξερευνά την ανθεκτικότητα και τη δύναμη της γυναίκας 

Θέατρο / «Darkest White»: Ο εμφύλιος από την πλευρά των χαμένων

Το έργο της Δαφίν Αντωνιάδου που θα δούμε στο Φεστιβάλ Αθηνών, εξερευνά μέσω προσωπικών και ιστορικών αναμνήσεων και μέσα από την ανθεκτικότητα και τη δύναμη της γυναικείας παρουσίας, ιστορίες εκτοπισμού και επιβίωσης. 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Beytna: Μια παράσταση χορού που είναι στην ουσια ένα τραπέζι με φίλους

Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας / Beytna: Μια παράσταση χορού που είναι στην ουσία ένα τραπέζι με φίλους

Ο σπουδαίος λιβανέζος χορευτής και χορογράφος Omar Rajeh, επιστρέφει με την «Beytna», μια ιδιαίτερη περφόρμανς με κοινωνικό όσο και γαστριμαργικό αποτύπωμα, που θα παρουσιαστεί στο πλαίσιο του φετινού 31ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η νύφη και το «Καληνύχτα, Σταχτοπούτα»

Θέατρο / Η Καρολίνα Μπιάνκι παίρνει το ναρκωτικό του βιασμού επί σκηνής. Τι γίνεται μετά;

Μια παράσταση-περφόρμανς που μέσα από έναν εξαιρετικά πυκνό και γοητευτικό λόγο, ένα κολάζ από εικόνες, αναφορές, εξομολογήσεις, όνειρα και εφιάλτες μάς κάνει κοινωνούς μιας ακραίας εμπειρίας, χωρίς να σοκάρει.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Ακούγεσαι Λυδία, Ακούγεσαι ίσαμε το στάδιο

Επίδαυρος / «Ακούγεσαι, Λυδία, ίσαμε το στάδιο ακούγεσαι»

Κορυφαίο πρόσωπο του αρχαίου δράματος, συνδεδεμένη με εμβληματικές παραστάσεις, ανατρέχει σε δεκαπέντε σταθμούς της καλλιτεχνικής της ζωής στην Επίδαυρο και αφηγείται προσωπικές ιστορίες, επιτυχίες και ματαιώσεις, εξαιρετικές συναντήσεις και συνεργασίες, σε μια πορεία που αγγίζει τις πέντε δεκαετίες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Ούρλιχ Ράσε και το παρασκήνιο της ιστορίας της Ισμήνης

Θέατρο / Η σκηνή του Ούρλιχ Ράσε στριφογύριζε - και πέταξε έξω την Ισμήνη

Στην παράσταση που άνοιξε την Επίδαυρο, ο Γερμανός σκηνοθέτης επέλεξε να ανεβάσει μια Αντιγόνη χωρίς Ισμήνη. Η απομάκρυνση της Κίττυς Παϊταζόγλου φωτίζει τις λεπτές –και άνισες– ισορροπίες εξουσίας στον χώρο του θεάτρου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Θάνος Παπακωνσταντίνου μέσα στη γοητεία και στον τρόμο του Δράκουλα

Πρώτες Εικόνες / Dracula: Η υπερπαραγωγή που έρχεται το φθινόπωρο στην Αθήνα

Ο Θάνος Παπακωνσταντίνου μιλά αποκλειστικά στη LiFO για την πιο αναμενόμενη παράσταση της επερχόμενης σεζόν, για τη διαχρονική γοητεία του μύθου που φαντάστηκε ο Μπραμ Στόκερ στα τέλη του 19ου αιώνα, για το απόλυτο και το αιώνιο μιας ιστορίας που, όπως λέει, τον «διαλύει».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ερωτευμένος με τον Κρέοντα

Θέατρο / Ο Rasche αγάπησε τον Κρέοντα περισσότερο από την Αντιγόνη

«Η εκφορά του λόγου παραδίδεται αμαχητί σε μια άκρατη δραματικότητα, σε ένα υπερπαίξιμο, σε μια βεβιασμένη εμφατικότητα, σε έναν στόμφο παλιακό που θα νόμιζε κανείς πως έχει εξαλειφθεί πλέον. Η σοβαροφάνεια σε όλο το (γοερό) μεγαλείο της». Έτσι ξεκίνησε φέτος η Επίδαυρος.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Πολεμικοί Ανταποκριτές: Ψάχνοντας την αλήθεια μέσα στο ζόφο του πολέμου

Θέατρο / Πολεμικοί Ανταποκριτές: Ψάχνοντας την αλήθεια μέσα στον ζόφο του πολέμου

Σε μια περίοδο που ο πόλεμος αποτελεί βασικό συστατικό της καθημερινότητάς μας, μια παράσταση εξετάζει όσα μεσολαβούν μεταξύ γεγονότος και πληροφορίας και πώς διαμορφώνουν την τελική καταγραφή και την ιστορική μνήμη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η τραγική ιστορία και η άγρια δολοφονία μιας θαρραλέας περφόρμερ

Θέατρο / Η τραγική ιστορία και η άγρια δολοφονία μιας θαρραλέας περφόρμερ

Όταν η Πίπα Μπάκα ξεκίνησε να κάνει oτοστόπ από την Ιταλία για να φτάσει στην Ιερουσαλήμ δεν φαντάστηκε ότι αυτό το ταξίδι-μήνυμα ειρήνης θα κατέληγε στον βιασμό και τη δολοφονία της. Mια παράσταση που θα δούμε στο Φεστιβάλ Αθηνών αναφέρεται στην ιστορία της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Σίμος Κακάλας ξορκίζει τα χάλια μας με μια κωμωδία γέλιου και αίματος

Θέατρο / Ο Σίμος Κακάλας ξορκίζει τα χάλια μας με μια κωμωδία γέλιου και αίματος

Τα «Κακά σκηνικά» είναι «μια κωμική κόλαση» αφιερωμένη στη ζοφερή ελληνική πραγματικότητα, μια απόδραση από τα χάλια της χώρας, του θεάτρου, του παγκόσμιου γεωπολιτικού γίγνεσθαι, ένα ξόρκι στην κατάθλιψη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Χρήστος Παπαδόπουλος: «Κάθε μορφή τέχνης χρειάζεται το εσωτερικό βάθος»

Θέατρο / Χρήστος Παπαδόπουλος: «Mε αφορά πολύ το "μαζί"»

Το «τρομερό παιδί» από τη Νεμέα που συμπληρώνει φέτος δέκα χρόνια στη χορογραφία ανοίγει το φετινό 31ο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας με τους Dance On Ensemble και το «Mellowing», μια παράσταση για τη χάρη και το σθένος της ωριμότητας.  
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Κάνεις χορό γιατί αυτή είναι η μεγάλη σου ανάγκη

Χορός / «Κάνουμε χορό γιατί αυτή είναι η μεγάλη μας ανάγκη»

Με αφορμή την παράσταση EPILOGUE, ο διευθυντής σπουδών της σχολής της Λυρικής Σκηνής Γιώργος Μάτσκαρης και έξι χορευτές/χορεύτριες μιλούν για το δύσκολο στοίχημα τού να ασχολείται κανείς με τον χορό στην Ελλάδα σήμερα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μαρία Κωνσταντάρου: «Ερωτεύτηκα αληθινά στα 58»

Οι Αθηναίοι / Μαρία Κωνσταντάρου: «Δεν παίζω πια γιατί δεν υπάρχουν ρόλοι για την ηλικία μου»

Μεγάλωσε χωρίς τη μάνα της, φώναζε «μαμά» μια θεία της, θυμάται ακόμα τις παιδικές της βόλτες στον βασιλικό κήπο. Όταν είπε πως θέλει να γίνει ηθοποιός, ο πατέρας της είπε «θα σε σφάξω». Η αγαπημένη ηθοποιός που έπαιξε σε μερικές από τις σημαντικότερες θεατρικές παραστάσεις αλλά και ταινίες της εποχής της είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ