Διψώ για επικοινωνία περισσότερο από ποτέ

Διψώ για επικοινωνία περισσότερο από ποτέ Facebook Twitter
0

Ποιες είναι οι αναμνήσεις σας απ’ την πρώτη σας γειτονιά; Σε ποιες εικόνες βασιστήκατε για να γράψετε το κείμενο;

Δεν είναι τόσο αναμνήσεις, γιατί γενικά δεν είμαι τύπος των αναμνήσεων, ούτε αναπολώ ούτε νοσταλγώ. Το έργο είναι αυτό που θα λέγαμε «ντοκιμαντέρ φιξιόν», ξεκινάει δηλαδή από κάτι πραγματικό, αληθινό, αλλά μετά πάει βόλτα αλλού. Εξάλλου, αυτό έκανα και μικρή. Μπορεί, ας πούμε, να περνούσα έξω από ένα παράθυρο, να έβλεπα μια κυρία με μια κουτάλα στο χέρι και, γυρνώντας, να έλεγα στους δικούς μου τερατώδεις ιστορίες γι’ αυτό, ότι είδα μια γυναίκα μ’ έναν κότσο και μια ρόμπα έτσι κι έτσι, που κρατούσε μέσα στο σαλόνι της ένα μαχαίρι. Κάποιος που θα θελήσει να έρθει θα πρέπει να ξέρει οτι δεν θα παρακολουθήσει βαρετές αλήθειες, αλλά αλληγορίες, παραμύθια, παραβολές. Ό,τι πιο χρήσιμο, δηλαδή, για να καταλάβεις ποιον έχεις απέναντί σου, περισσότερο κι απ’ το να καθόταν να σου αραδιάσει με λεπτομέρειες όλη του τη ζωή.

Πώς σας ήρθε η ιδέα να γράψετε έναν μονόλογο βασισμένo σε αυτοβιογραφικές σας εμπειρίες;

Δεν νιώθω ότι είναι μονόλογος, αλλά η αφορμή για έναν σιωπηλό διάλογο με τους ανθρώπους που θα έρθουν. Ως προς το γιατί, νομίζω ότι είναι οι καιροί που μου το έχουν προκαλέσει αυτό. Διψώ για επικοινωνία περισσότερο από ποτέ.

O σκηνοθέτης αποκαλεί την παράσταση «ένα άφοβα ρομαντικό mini live». Τι σημαίνει αυτό;
Ο Ευριπίδης Λασκαρίδης, ο σκηνοθέτης του έργου, καθώς και οι μουσικοί που συμμετέχουν ζωντανά, ο Γιώργος Πούλιος και ο Κώστας Τσιώλης, ανήκουν σε άλλη γενιά. Η μείξη των χαρακτήρων και των γενεών ήταν πολύ χρήσιμη νομίζω, γιατί εγώ, όσο να ’ναι, ανήκω στη γενιά της κορόνας, του μεγαλόστομου κατά κάποιον τρόπο, κι η συμβολή τους αλάφρυνε πολύ το πράγμα, το έκανε πιο ποπ, κάνοντάς του πολύ καλό. Το «άφοβα ρομαντικό» είναι το χιούμορ του Ευριπίδη που, ως πιο νέος, είναι πιο ωμός, πιο κυνικός από μένα. Και το «mini live» αφορά πιο πολύ τη μορφή της παράστασης, που δεν είναι αμιγώς θεατρική.

Έχει σημασία ότι ο χώρος των παραστάσεων είναι κοντά στην πρώτη σας γειτονιά;
Ναι, είναι παρα πολύ διασκεδαστικό ότι ο χώρος «Προσωρινός» είναι στη Δεινοκράτους, μερικά στενά πιο κάτω απ’ το σπίτι όπου γεννήθηκα, Πλουτάρχου και Bασιλίσσης Σοφίας, στο ισόγειο μιας άλλης πολυκατοικίας. Είναι σαν σκανταλιά και, φυσικά, από τους βασικούς λόγους που θέλαμε με τον Ευριπίδη να πάμε εκεί.

Το έργο παρουσιάστηκε και πέρσι στο Low Βudget Festival; Ποιες ήταν οι αντιδράσεις απ’ το κοινό; Έχετε κάνει κάποιες αλλαγές;

Το έργο παίχτηκε πρώτη φορά πέρσι στο Low Βudget για τρεις ημέρες μόνο. Ήταν ένα προσχέδιο, ένα σκίτσο. Φέτος το ξαναδουλέψαμε απ’ την αρχή και νομίζω ότι τώρα βρήκε το αληθινό του πρόσωπο.

Τι θέλετε ν’ αποκομίσει ο θεατής;

Πολύ λίγα, ή ίσως πάρα πολλά. Θέλω να χαρεί, να συγκινηθεί, δεν θέλω να θαμπωθεί από τη μεγαλοφυΐα μου, ούτε να με θαυμάσει. Θα ‘θελα να νιώθει όπως νιώθω κι εγώ, όταν ακούω ένα τραγούδι που μ’ αρέσει: κάτι ζεστό να σαλεύει μέσα στην κοιλιά μου. Εξάλλου, νομίζω ότι αυτό είναι το έργο, περισσότερο απ’ οτιδήποτε άλλο: ένα μακρύ τραγούδι, ένα μπλουζ. Και θα ‘θελα να ‘ρθουν οι φίλοι μου, οι δικοί μου, ν’ αναγνωρίσουν μέσα στο κείμενό μου κάτι απ’ αυτούς και να καταλάβουν ότι τους αγαπώ, έστω κι αν για να το πω μού χρειάζονται τόσες λέξεις, τόσο περίπλοκοι τρόποι!

 

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η Λίνα Νικολακοπούλου υπογράφει και σκηνοθετεί τη μουσικοθεατρική παράσταση «Χορικά Ύδατα»

Θέατρο / «Χορικά Ύδατα»: Ο έμμετρος κόσμος της Λίνας Νικολακοπούλου επιστρέφει στη σκηνή

Τραγούδια που αποσπάστηκαν από το θεατρικό τους περιβάλλον επιστρέφουν στην πηγή τους, σε μια σκηνική τελετουργία γεμάτη εκπλήξεις που φωτίζει την τεράστια καλλιτεχνική παρακαταθήκη της στιχουργού.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Το ημέρωμα της στρίγγλας»: Ήταν ο Σαίξπηρ μισογύνης;

The Review / «Το ημέρωμα της στρίγγλας»: Ήταν ο Σαίξπηρ μισογύνης;

Γιατί εξακολουθεί να κερδίζει το σύγχρονο κοινό η διάσημη κωμωδία του Άγγλου βάρδου κάθε φορά που ανεβαίνει στη σκηνή; Ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου συζητούν με αφορμή την παράσταση που σκηνοθετεί η Εύα Βλασσοπούλου.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Darkest White»: Ένα σύμπαν που εξερευνά την ανθεκτικότητα και τη δύναμη της γυναίκας 

Θέατρο / «Darkest White»: Ο εμφύλιος από την πλευρά των χαμένων

Το έργο της Δαφίν Αντωνιάδου που θα δούμε στο Φεστιβάλ Αθηνών, εξερευνά μέσω προσωπικών και ιστορικών αναμνήσεων και μέσα από την ανθεκτικότητα και τη δύναμη της γυναικείας παρουσίας, ιστορίες εκτοπισμού και επιβίωσης. 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Beytna: Μια παράσταση χορού που είναι στην ουσια ένα τραπέζι με φίλους

Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας / Beytna: Μια παράσταση χορού που είναι στην ουσία ένα τραπέζι με φίλους

Ο σπουδαίος λιβανέζος χορευτής και χορογράφος Omar Rajeh, επιστρέφει με την «Beytna», μια ιδιαίτερη περφόρμανς με κοινωνικό όσο και γαστριμαργικό αποτύπωμα, που θα παρουσιαστεί στο πλαίσιο του φετινού 31ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η νύφη και το «Καληνύχτα, Σταχτοπούτα»

Θέατρο / Η Καρολίνα Μπιάνκι παίρνει το ναρκωτικό του βιασμού επί σκηνής. Τι γίνεται μετά;

Μια παράσταση-περφόρμανς που μέσα από έναν εξαιρετικά πυκνό και γοητευτικό λόγο, ένα κολάζ από εικόνες, αναφορές, εξομολογήσεις, όνειρα και εφιάλτες μάς κάνει κοινωνούς μιας ακραίας εμπειρίας, χωρίς να σοκάρει.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Ακούγεσαι Λυδία, Ακούγεσαι ίσαμε το στάδιο

Επίδαυρος / «Ακούγεσαι, Λυδία, ίσαμε το στάδιο ακούγεσαι»

Κορυφαίο πρόσωπο του αρχαίου δράματος, συνδεδεμένη με εμβληματικές παραστάσεις, ανατρέχει σε δεκαπέντε σταθμούς της καλλιτεχνικής της ζωής στην Επίδαυρο και αφηγείται προσωπικές ιστορίες, επιτυχίες και ματαιώσεις, εξαιρετικές συναντήσεις και συνεργασίες, σε μια πορεία που αγγίζει τις πέντε δεκαετίες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Ούρλιχ Ράσε και το παρασκήνιο της ιστορίας της Ισμήνης

Θέατρο / Η σκηνή του Ούρλιχ Ράσε στριφογύριζε - και πέταξε έξω την Ισμήνη

Στην παράσταση που άνοιξε την Επίδαυρο, ο Γερμανός σκηνοθέτης επέλεξε να ανεβάσει μια Αντιγόνη χωρίς Ισμήνη. Η απομάκρυνση της Κίττυς Παϊταζόγλου φωτίζει τις λεπτές –και άνισες– ισορροπίες εξουσίας στον χώρο του θεάτρου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Θάνος Παπακωνσταντίνου μέσα στη γοητεία και στον τρόμο του Δράκουλα

Πρώτες Εικόνες / Dracula: Η υπερπαραγωγή που έρχεται το φθινόπωρο στην Αθήνα

Ο Θάνος Παπακωνσταντίνου μιλά αποκλειστικά στη LiFO για την πιο αναμενόμενη παράσταση της επερχόμενης σεζόν, για τη διαχρονική γοητεία του μύθου που φαντάστηκε ο Μπραμ Στόκερ στα τέλη του 19ου αιώνα, για το απόλυτο και το αιώνιο μιας ιστορίας που, όπως λέει, τον «διαλύει».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ερωτευμένος με τον Κρέοντα

Θέατρο / Ο Rasche αγάπησε τον Κρέοντα περισσότερο από την Αντιγόνη

«Η εκφορά του λόγου παραδίδεται αμαχητί σε μια άκρατη δραματικότητα, σε ένα υπερπαίξιμο, σε μια βεβιασμένη εμφατικότητα, σε έναν στόμφο παλιακό που θα νόμιζε κανείς πως έχει εξαλειφθεί πλέον. Η σοβαροφάνεια σε όλο το (γοερό) μεγαλείο της». Έτσι ξεκίνησε φέτος η Επίδαυρος.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Πολεμικοί Ανταποκριτές: Ψάχνοντας την αλήθεια μέσα στο ζόφο του πολέμου

Θέατρο / Πολεμικοί Ανταποκριτές: Ψάχνοντας την αλήθεια μέσα στον ζόφο του πολέμου

Σε μια περίοδο που ο πόλεμος αποτελεί βασικό συστατικό της καθημερινότητάς μας, μια παράσταση εξετάζει όσα μεσολαβούν μεταξύ γεγονότος και πληροφορίας και πώς διαμορφώνουν την τελική καταγραφή και την ιστορική μνήμη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η τραγική ιστορία και η άγρια δολοφονία μιας θαρραλέας περφόρμερ

Θέατρο / Η τραγική ιστορία και η άγρια δολοφονία μιας θαρραλέας περφόρμερ

Όταν η Πίπα Μπάκα ξεκίνησε να κάνει oτοστόπ από την Ιταλία για να φτάσει στην Ιερουσαλήμ δεν φαντάστηκε ότι αυτό το ταξίδι-μήνυμα ειρήνης θα κατέληγε στον βιασμό και τη δολοφονία της. Mια παράσταση που θα δούμε στο Φεστιβάλ Αθηνών αναφέρεται στην ιστορία της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Σίμος Κακάλας ξορκίζει τα χάλια μας με μια κωμωδία γέλιου και αίματος

Θέατρο / Ο Σίμος Κακάλας ξορκίζει τα χάλια μας με μια κωμωδία γέλιου και αίματος

Τα «Κακά σκηνικά» είναι «μια κωμική κόλαση» αφιερωμένη στη ζοφερή ελληνική πραγματικότητα, μια απόδραση από τα χάλια της χώρας, του θεάτρου, του παγκόσμιου γεωπολιτικού γίγνεσθαι, ένα ξόρκι στην κατάθλιψη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Χρήστος Παπαδόπουλος: «Κάθε μορφή τέχνης χρειάζεται το εσωτερικό βάθος»

Θέατρο / Χρήστος Παπαδόπουλος: «Mε αφορά πολύ το "μαζί"»

Το «τρομερό παιδί» από τη Νεμέα που συμπληρώνει φέτος δέκα χρόνια στη χορογραφία ανοίγει το φετινό 31ο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας με τους Dance On Ensemble και το «Mellowing», μια παράσταση για τη χάρη και το σθένος της ωριμότητας.  
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Κάνεις χορό γιατί αυτή είναι η μεγάλη σου ανάγκη

Χορός / «Κάνουμε χορό γιατί αυτή είναι η μεγάλη μας ανάγκη»

Με αφορμή την παράσταση EPILOGUE, ο διευθυντής σπουδών της σχολής της Λυρικής Σκηνής Γιώργος Μάτσκαρης και έξι χορευτές/χορεύτριες μιλούν για το δύσκολο στοίχημα τού να ασχολείται κανείς με τον χορό στην Ελλάδα σήμερα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μαρία Κωνσταντάρου: «Ερωτεύτηκα αληθινά στα 58»

Οι Αθηναίοι / Μαρία Κωνσταντάρου: «Δεν παίζω πια γιατί δεν υπάρχουν ρόλοι για την ηλικία μου»

Μεγάλωσε χωρίς τη μάνα της, φώναζε «μαμά» μια θεία της, θυμάται ακόμα τις παιδικές της βόλτες στον βασιλικό κήπο. Όταν είπε πως θέλει να γίνει ηθοποιός, ο πατέρας της είπε «θα σε σφάξω». Η αγαπημένη ηθοποιός που έπαιξε σε μερικές από τις σημαντικότερες θεατρικές παραστάσεις αλλά και ταινίες της εποχής της είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Γιάννος Περλέγκας ανεβάζει τον «Κατσούρμπο» του Χορτάτση

Θέατρο / Γιάννος Περλέγκας: «Ο Κατσούρμπος μας είναι μια απόπειρα να γίνουμε πιο αθώοι»

Ο Γιάννος Περλέγκας σκηνοθετεί το έργο του Χορτάτση στο πλαίσιο του στο πλαίσιο του Κύκλου Ρίζες του Φεστιβάλ Αθηνών. Τον συναντήσαμε στις πρόβες όπου μας μίλησε για την αξία του Κρητικού συγγραφέα και του έργου του και την ανάγκη για περισσότερη λαϊκότητα στο θέατρο. Κάτι που φιλοδοξεί να μας δώσει με αυτό το ανέβασμα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Βασίλης Παπαβασιλείου

Απώλειες / Βασίλης Παπαβασιλείου (1949-2025): Ένας σπουδαίος διανοητής του ελληνικού θεάτρου

«Αυτό, λοιπόν, το οφείλω στο θέατρο: τη σωτηρία από την κακομοιριά μου»: Ο σκηνοθέτης, μεταφραστής, ηθοποιός και δάσκαλος Βασίλης Παπαβασιλείου πέθανε σε ηλικία 76 ετών.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ