Ο Λέοναρντ Κοέν στο καφενείο του παππού μου στον Μόλυβο

Ο Λέοναρντ Κοέν στο καφενείο του παππού μου στον Μόλυβο Facebook Twitter
1

Το 1973 το χωριό μου ήταν ένας μικρός μυστικός τόπος καλοκαιρινής ανάπαυλας για μερικούς μετέπειτα γνωστούς καλλιτέχνες. Λειτουργούσε τότε η Σχολή Καλών Τεχνών και ίσως η παρουσία τόσων εικαστικών προσέλκυε κι άλλους καλλιτέχνες όχι μόνο από την Ελλάδα.

Η αλήθεια είναι ότι στον Μόλυβο του ’73 υπήρχαν ελάχιστοι που μπορεί να τους γνώριζαν και οι περισσότεροι από τους ντόπιους τους κοιτούσαν με γνήσια περιέργεια κι ένα μικρό, κρυφό δέος. Κατά καιρούς έχω ακούσει διάφορα ονόματα, πριν χρόνια έμαθα για τον Νόρμαν Μέιλερ και τη σύντομη γνωριμία του με τη μαμά μιας φίλης.

Εγώ προσωπικά με τη θολή μνήμη του πεντάχρονου τότε κοριτσιού θυμάμαι τον Γουίλιαμ Νταφόε και τον Λέοναρντ Κοέν. Τον Λιουνάρντου όπως τον αποκαλούσε με την ντοπιολαλιά της η οικογένειά μου. 

Είχα τη «τύχη» να μεγαλώσω στο καφενείο του παππού μου του Κομνηνού που βρισκόταν στο κέντρο της αγοράς του χωριού. Ένα απ’ αυτά τα κλασικά παλιά καφενεία που σήμερα χαζεύουμε στα coffee table books του σαλονιού μας και που συνοψίζουν σε σελίδες ένα κομμάτι παλιάς Ελλάδας. Δερμάτινοι καναπέδες, μαρμάρινα τραπέζια και κλασικές ψάθινες καρέκλες, μπαλκόνι με αποσβολωτική θέα στο Αιγαίο και απ’ τη μεριά της αγοράς, δίπλα στον Αριστείδη και κάτω από το σαλκίμι, δύο χαμηλά τραπεζάκια για τάβλι. Στα τραπεζάκια αυτά έπαιζε το τάβλι του ο Λιουνάρντους. 

Ο Λέοναρντ Κοέν στο καφενείο του παππού μου στον Μόλυβο Facebook Twitter
Μια συνηθισμένη μέρα στο καφενείο του Κομνηνού

Το μεσημέρι έπαιζε τάβλι και διάβαζε και το βράδυ με τη παρέα του έπιναν κονιάκ ή ούζο, έπαιζαν μουσική ή τραγουδούσαν και χόρευαν από τη μουσική του τζουκ μπόξ. Αμυδρά θυμάμαι και τη κοπέλα του μια ψηλή, αεράτη Γερμανίδα με την οποία όπως έλεγαν στο καφενείο ήταν πολύ ερωτευμένος και είχαν συχνά- πυκνά τα καυγαδάκια τους.

Τον θυμάμαι αμυδρά. Μια ευγενική παρουσία, όχι πολύ όμορφος όπως έλεγαν κάποιες γυναίκες που τον σχολίαζαν, που εμένα προσωπικά με εντυπωσίαζε με την αβρότητά του. Ήταν τακτικός θαμώνας του καφενείου. Το μεσημέρι έπαιζε τάβλι και διάβαζε και το βράδυ με τη παρέα του έπιναν κονιάκ ή ούζο, έπαιζαν μουσική ή τραγουδούσαν και χόρευαν από τη μουσική του τζουκ μπόξ.

Αμυδρά θυμάμαι και την κοπέλα του, μια ψηλή, αεράτη Γερμανίδα με την οποία όπως έλεγαν στο καφενείο ήταν πολύ ερωτευμένος και είχαν συχνά-πυκνά τα καυγαδάκια τους. 

Ένα μόνο περιστατικό -ταυτόχρονα αστείο και άβολο- θυμάμαι. Ήταν βράδυ και μια μεγάλη παρέα από ντόπιους, ξένους και μερικούς φαντάρους από το φυλάκιο ήταν μαζεμένη και ο Λιουνάρντους έπαιζε τη κιθάρα του και τραγουδούσε. Κάποια στιγμή ο παππούς μου ολοφάνερα δυσαρεστημένος από τη μουσική που έπαιζε ο Κοέν του αρπάζει απ’ τα χέρια τη κιθάρα και του λέει: «Άσι Λιουνάρντου ισί δεν ξερς να παιζς κιθάρα, δώστη στου Νίκου που ξερ». Και αυτό ακριβώς έγινε

Λίγα χρόνια αργότερα μια οικογενειακή φίλη Αυστραλέζα που δούλευε στη δισκογραφική εταιρεία CBS του Λονδίνου μας έστειλε μία κούτα γεμάτη δίσκους-διαμάντια. Μεταξύ αυτών ήταν και το συμβολικό Death of a Ladies’ Man με τον Κοέν να φιγουράρει στο εξώφυλλό του ανάμεσα σε δύο κυρίες.

Ο παππούς μου κοιτάζει το δίσκο και σαστισμένος μας λέει: «Καλέ η Λιουνάρντους…». Γιατί μάλλον για τον παππού μου ο ήδη τότε διάσημος Κοέν ήταν απλώς ο Λιουνάρντους που δεν ήξερε να παίζει κιθάρα και τραγουδούσε παράξενα και μελαγχολικά τραγούδια.  

Ο Λιουνάρντους δεν ξαναήρθε στον Μόλυβο μετά από εκείνο το καλοκαίρι. Και σιγά σιγά με αφορμή τις πολιτικές εξελίξεις του ’74 και την απόβαση στην Κύπρο αυτός ο μικρός μαγικός κόσμος του Μολύβου διαλύθηκε. 

 

Ο Λέοναρντ Κοέν στο καφενείο του παππού μου στον Μόλυβο Facebook Twitter
Στο καφενείο του Κομνηνού

ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΑΥΤΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΤΙΣ 19.7.2018

1

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Φεστιβάλ Ελάτειας: Εκεί που η μουσική στήνει φωλιά κάτω απ’ τα πλατάνια εδώ και 12 χρόνια

Φεστιβαλ Ελάτειας / «Δεν ήταν φεστιβάλ, δεν υπήρχε σκηνή, ούτε πρόγραμμα»

Ξεκίνησε ως ένα πάρτι στο δάσος. Σήμερα, δώδεκα χρόνια μετά, το Μουσικό Φεστιβάλ Ελάτειας έχει γίνει σημείο αναφοράς για όσους πιστεύουν στη δύναμη της κοινότητας, της αυθεντικότητας και της μουσικής που ενώνει.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Φιλιώ Πυργάκη (1939-2021) : «Το δημοτικό, παιδί μου, δεν είναι τραγούδι για να πλένεις τα πιάτα…»

Μουσική / Φιλιώ Πυργάκη: «Το δημοτικό, παιδί μου, δεν είναι τραγούδι για να πλένεις τα πιάτα…»

«Λέω κουράστηκα, αλλά μόλις ανέβω εκεί πάνω στο παλκοσένικο γίνομαι αλλιώτικος άνθρωπος». Η κορυφαία των Ελληνικών πανηγυριών, που πέθανε σαν σήμερα το 2021, είχε μιλήσει στη LIFO για μιαν Ελλάδα που υπνοβατεί στο DNA μας.
M. HULOT
Fotis Benardo: «Εξάγουμε πολιτισμό, αλλά στην Ελλάδα δεν μας το αναγνωρίζουν»

Μουσική / Fotis Benardo: «Κανένα ΑΙ δεν μπορεί να εκφράσει αυτά που νιώθω, ούτε αυτά που έχω περάσει»

Είναι ο ντράμερ των Nightfall. Έκανε τη μουσική όχημα για τα ταξιδέψει σε ολόκληρο τον κόσμο. Μοιράστηκε τη σκηνή με θρύλους της μουσικής όπως οι Black Sabbath, οι Iron Maiden οι Kiss και οι Motorhead. Πιστεύει πολύ στη νέα μουσική σκηνή της Ελλάδας και ότι ο άνθρωπος θέλει άνθρωπο και όχι ΑΙ. Είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
M. HULOT
Πόσο τελικά έχει ακυρωθεί ο Morrissey;

Μουσική / Morrissey: Η συναυλία ακυρώθηκε, το beef συνεχίζεται

Η πορεία ενός από τους πιο δημοφιλείς μουσικούς της εποχής μας έχει έχει στιγματιστεί από τις πολιτικές του τοποθετήσεις υπέρ ενός ακροδεξιού κόμματος, καθώς και από τις προκλητικές δηλώσεις του για ζητήματα όπως η μετανάστευση, η ισλαμοφοβία και η πολιτική ορθότητα. Το κοινό χωρίζεται στα δύο. Τι πιστεύει η κάθε πλευρά;
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Νταϊάνα Ρος, η βασίλισσα της μουσικής 

Μουσική / Νταϊάνα Ρος: «Θέλει χρόνο και δουλειά για να γίνεις Diva, δεν είναι τόσο απλό»

Μια από τις πιο μεγάλες τραγουδίστριες του πλανήτη, η ακαταπόνητη ερμηνεύτρια που με τη μαγνητική της παρουσία μαγεύει το κοινό, είναι ένα φαινόμενο πιο ασυνήθιστο από όσο νομίζετε. Έρχεται σε λίγες μέρες στην Αθήνα για μια μοναδική συναυλία.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
105’ με τον Rack

Μουσική / Rack: «Έχω φάει σφαλιάρες γιατί τις ζήταγα, αλλά η ζωή μου πλέον έχει αλλάξει»

Γιος του Λεκτικού Επεξεργαστή και με καριέρα που εκτοξεύτηκε νωρίς, ο δημοφιλής ράπερ έχει αλλάξει ρότα. Στα 25 του, πιο ήρεμος από ποτέ, απολαμβάνει μια φήμη που έφτασε μέχρι το Χόλιγουντ.
M. HULOT
Στην Κόνιτσα, σε ένα τριήμερο γλέντι με ρουμανικό fusion, ποντιακά και ηπειρώτικα

Μουσική / Στην Κόνιτσα, σε ένα τριήμερο γλέντι με ρουμανικό fusion, ποντιακά και ηπειρώτικα

Το ακριτικό διαβαλκανικό φεστιβάλ του Christopher King και της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση ξεσήκωσε για άλλη μια χρονιά άτομα κάθε ηλικίας και καταγωγής με παραδοσιακή μουσική απρόσμενη και συναρπαστική.
M. HULOT
Η ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη που έγινε λαϊκό ορατόριο από τον Μίκη Θεοδωράκη

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Η ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη που έγινε λαϊκό ορατόριο από τον Μίκη Θεοδωράκη

Η Ματούλα Κουστένη διερευνά τη σχέση του ποιητή με τον συνθέτη, την αφετηρία της δημιουργίας του μεγάλου έργου «Άξιον Εστί» και την πορεία του μέχρι την πρώτη ηχογράφηση.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Βιβλίο / Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Τέτοιες μέρες πριν από πενήντα χρόνια, το γκρουπ έκανε το ντεμπούτο του στην σκηνή του θρυλικού κλαμπ CBGB στη Νέα Υόρκη, κι ένα νέο βιβλίο ακολουθεί την πορεία τους από τις πρώτες τους ημέρες μέχρι το είδος εκείνο της επιτυχίας που συνήθως έρχεται με τα δικά της προβλήματα
THE LIFO TEAM

σχόλια

1 σχόλια