Βρήκαν τα οστά της όμορφης δολοφόνου Τες των Ντ' Ύρμπερβιλ

H Nαστάζια Κίνσκι στην κινηματογραφική μεταφορά του έργου του Τόμας Χάρντυ, από τον Ρομάν Πολάνσκι (1979)
2

Αρχαιολόγοι υποθέτουν πως λείψανα που ανακαλύφθηκαν πρόσφατα ανήκουν πιθανά σε μία γυναίκα της οποίας η εκτέλεση επηρέασε βαθύτατα τον συγγραφέα Τόμας Χάρντι, και ενέπνευσε μία από τις πιο αγαπημένες ηρωίδες του, την Τες των Ντ'Ύρμπερβιλ.

Σε ανασκαφή στην φυλακή του Ντόρτσεστερ στο Ντόρσετ, όπου ο δεκαεξάχρονος Χάρντι παρακολούθησε τον δημόσιο απαγχονισμό της Μάρθα Μπράουν αφού καταδικάστηκε για τον φόνο του βίαιου συζύγου της, ανακαλύφθηκαν οστά που πυροδότησαν εικασίες λογοτεχνικού ενδιαφέροντος. 

 

Λείψανα, καθώς κι ένα κρανίο βρέθηκαν στην φυλακή που έκλεισε τις πόρτες της το 2013 για τελευταία φορά ώστε να δώσει την θέση της σε ένα οικιστικό συγκρότημα. Η ανακάλυψη έχει προκαλέσει το ενδιαφέρον των θαυμαστών του Χάρντι, οι οποίοι πιστεύουν ότι τα οστά πιθάνα ανήκουν στην Μπράουν, η οποία ενέπνευσε στον συγγραφέα τον θλιβερό θάνατο της Τες. Εξέφρασαν μάλιστα την επιθυμία τους να πραγματοποιηθούν μελέτες και εξετάσεις προκειμένου να ταυτοποιηθεί σε ποιον/ποια ανήκουν και να ταφούν πριν ξεκινήσουν οι εργασίες για την ανέγερση 190 κατοικιών και εμπορικών καταστημάτων και γραφείων. 

Ο Νικ Γκίλμπυ, κινηματογραφιστής, λάτρης του Χάρντι και κάτοικος του Ντόρσετ λέει: "Δεν θεωρώ δύσκολο να ταυτοποιηθεί αν τα λείψανα αυτά ανήκουν σε γυναίκα. Αν ναι, τότε είναι σχεδόν βέβαιο ότι ανήκουν στην Μάρθα." 

Πρότεινε την πλήρη διερεύνηση του οικοπέδου της φυλακής. "Πιστεύω πως πρέπει να διεξαχθούν αρχαιολογικές έρευνες στον χώρο των φυλακών ώστε τυχόν λείψανα να ανασκαφούν, και να ταφούν όπως θα έπρεπε. Η Μάρθα είναι σημαντική ιστορική φιγούρα λόγω της σύνδεσης της με τον Χάρντι." 

Βρήκαν τα οστά της όμορφης δολοφόνου Τες των Ντ' Ύρμπερβιλ Facebook Twitter
Το χειρόγραφο της Τες των Ντ'Ύρμπερβιλ Φωτογραφία: 12174/The British Library

Λείψανα, καθώς κι ένα κρανίο βρέθηκαν στην φυλακή που έκλεισε τις πόρτες της το 2013 για τελευταία φορά ώστε να δώσει την θέση της σε ένα οικιστικό συγκρότημα. Η ανακάλυψη έχει προκαλέσει το ενδιαφέρον των θαυμαστών του Χάρντι, οι οποίοι πιστεύουν ότι τα οστά πιθάνα ανήκουν στην Μπράουν, η οποία ενέπνευσε στον συγγραφέα τον θλιβερό θάνατο της Τες.

Ο Τόμας Χάρντι ήταν ένας από τους 4.000 ανθρώπους που παρέστησαν στον απαγχονισμό της Μπράουν τον Αύγουστο του 1856. Ήταν ένα γεγονός που σημάδευσε την ζωή και το έργο του. Έπειτα από εβδομήντα χρόνια σε μια επιστολή σε μία φίη, την Λαίδη Χέστερ Πίννυ, εκφράζοντας ντροπή για την παρουσία του εκεί, προσθέτοντας: "Η μόνη μου δικαιολογία είναι το νεαρό της ηλικίας μου και το ότι βρέθηκα στην πόλη για άλλους λόγους."  

Ωστόσο δεν αντιστέκεται στην περιγραφή του απαγχονισμού με κάθε λεπτομέρεια. "Θυμάμαι πως φαινόταν η λεπτή της σιλουέτα στον ουρανό, όπως κρεμόταν μέσα στο ψιλόβροχο και πως το σφιχτό μαύρο μεταξωτό φόρεμα περιέγραφε την μορφή της καθώς διέγραφε ένα ημικύκλιο σαν εκκρεμές."  

Το μυθιστόρημα Τες των Ντ' Ύρμπερβιλ εκδόθηκε το 1891. Υπάρχουν κάποιες επιφανειακές ομοιότητες ανάμεσα στη Τες και την Μπράουν: και οι δύο γυναίκες εκτελέστηκαν για την δολοφονία ανδρών που τις είχαν αδικήσει κατά κάποιον τρόπο. Η Τες μαχαιρώνει τον Άλεκ Ντ'Υρμπερβιλ, τον ενορχηστρωτή της πτώσης της. Η Μπράουν καταδικάσθηκε για την δολοφονία του συζύγου της με τσεκούρι, παρότι επέμεινε στην αθωότητα της.

 

Στο βιβλίο του ο Χάρντι δεν περιγράφει τον θάνατο της Τες λεπτομερώς. Αντιθέτως, αφηγείται πως δύο παριστάμενοι παρατηρούν σ' έναν πύργο να στήνεται ένα ψηλό κοντάρι. "Λίγα λεπτά αφού το ρολόι σήμανε την ώρα κάτι μετακινήθηκε αργά επάνω στο κοντάρι και με τον αέρα ξετυλίχθηκε. Ήταν μια μαύρη σημαία. Η δικαιοσύνη είχε αποδοθεί."

Σε χειρόγραφες σημειώσεις των συζητήσεών της με τον Χάρντι, η Λάιδη Πίννυ περιγράφει το πώς αναφερόταν στην Τες και την Μαρθα. "Η συμπόνια τους για τις δυστυχισμένες αυτές γυναίκες ήταν εκπληκτική." έγραφε.  

Βρήκαν τα οστά της όμορφης δολοφόνου Τες των Ντ' Ύρμπερβιλ Facebook Twitter
Η Μάρθα Μπράουν εκτελέστηκε στην φυλακή του Ντόρτσεστερ το 1856. Τον απαγχονισμό της παρακολούθησε ο έφηβος Τόμας Χάρντι. Φωτογραφία: Rex/Shutterstock

Η κατασκευαστική εταιρεία Developer City & Country έχει υποβάλλει αίτηση για πολεοδομική άδεια για το οικόπεδο της φυλακής. Ως μέρος του έργου, η εταιρεία ζήτησε μια αρχαιολογική μελέτη. Στην έκθεσή τους οι αρχαιολόγοι αναφέρουν πως τα λείψανα βρέθηκαν εκτός καθαγιασμένου εδάφους προσθέτοντας ότι "Είναι γνωστό πως η ταφή των εκτελεσθέντων πραγματοποιούνταν εκτός καθαγιασμένου εδάφους από το 1830 κι έπειτα, συνεπώς δεν μπορεί να αποκλειστεί η πιθανότητα να ανήκουν σε εκτελεσθέντα."    

"Η πρόθεση είναι τυχόν ανθρώπινα λείψανα που θα μετακινηθούν λόγω των οικοδομικών εργασιών, να καταγραφούν ως πρέπει και να μεταφερθούν με σκοπό να ταφούν ξανά έπειτα από την κατάλληλη αξιολόγηση και ανάλυση."  


Ο Μάϊκ Νίξον, γραμματέας της Εταιρείας Τόμας Χάρντι, είπε πως θα πρέπει ερευνηθεί περαιτέρω ο χώρος πριν την έναρξη των εργασιών. "Είναι γνωστό ότι ο Χάρντι συγκέντρωνε εμπειρίες και τις χρησιμοποιούσε μετά από δεκαετίες. Όταν έγραψε την Τες είμαι βέβαιος ότι είχε την Μάρθα Μπράουν κατά νου. Πιστεύουμε ότι τα λείψανα θα πρέπει να τύχουν σεβασμού, σε όποιον κι αν ανήκουν, ωστόσο θα ήταν καλό, αν αποδειχθεί ότι είναι της Μάρθα."

Ο εκπρόσωπος της εφορίας αρχαιοτήτων Κότσγουολντ, η οποία διεξήγαγε την ανασκαφή δήλωσε "Στην παρούσα φάση δεν είναι δυνάτον να καθορισθεί το φύλο των λειψάνων καθώς δεν έχουν αφαιρεθεί ώστε να καταγραφούν και να αναλυθούν."

Στοιχεία από την Guardian

2

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

100 βιβλία που ξεχωρίσαμε για αυτό το καλοκαίρι

Βιβλίο / 100 βιβλία να διαβάσεις κάτω από ένα αρμυρίκι ή στην πόλη με το κλιματιστικό στο φούλ

Κλασική λογοτεχνία, σύγχρονοι συγγραφείς, δοκίμια, ιστορία, αυτοβελτίωση, βιβλία για το «μικρό» να μην είναι όλη την ώρα στο iPad. Kάτι για όλους για να περάσει όμορφα, ήσυχα και ποιοτικά το καλοκαίρι.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΜΑΡΙΑ ΔΡΟΥΚΟΠΟΥΛΟΥ
Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Βιβλίο / Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Τέτοιες μέρες πριν από πενήντα χρόνια, το γκρουπ έκανε το ντεμπούτο του στην σκηνή του θρυλικού κλαμπ CBGB στη Νέα Υόρκη, κι ένα νέο βιβλίο ακολουθεί την πορεία τους από τις πρώτες τους ημέρες μέχρι το είδος εκείνο της επιτυχίας που συνήθως έρχεται με τα δικά της προβλήματα
THE LIFO TEAM
Η βιογραφία του Μίλαν Κούντερα κυκλοφόρησε μόλις στα ελληνικά

Βιβλίο / Η βιογραφία του Μίλαν Κούντερα κυκλοφόρησε μόλις στα ελληνικά

Η Γαλλίδα κριτικός λογοτεχνίας της «Monde», Φλοράνς Νουαβίλ, στο «Μίλαν Κούντερα: Γράψιμο... Τι ιδέα κι αυτή!», αποκαλύπτει καίριες στιγμές και συγγραφικές αλήθειες του καλού της φίλου, αναιρώντας όλες τις κατηγορίες που συνδέονταν με το όνομά του.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Πάουλο Σκoτ

Βιβλίο / Πάουλο Σκoτ: «Στη Βραζιλία ο ρατσισμός είναι παντού, στη λογοτεχνία, στους στίχους της σάμπα»

Πότε ρεαλιστικό, πότε στρατευμένο, πότε αστυνομικής υφής, πότε μια τρελή και ξεκαρδιστική σάτιρα. Οι «Φαινότυποι» του Πάουλο Σκοτ είναι ένα αξιοσημείωτο βιβλίο. Μιλήσαμε με τον Βραζιλιάνο συγγραφέα για τη λογοτεχνία, την κατάσταση στη Βραζιλία και την αξία των λογοτεχνικών βραβείων.
ΒΕΝΑ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Κώστας Σπαθαράκης, εκδότης.

Κώστας Σπαθαράκης / Κώστας Σπαθαράκης: «Δεν έχουμε αφηγήσεις για τις ερωτικές μας σχέσεις, για τα νιάτα μας»

Για τον άνθρωπο πίσω από τις εκδόσεις αντίποδες, το μεγαλύτερο όφελος ήταν ότι, ενώ του άρεσε να είναι χωμένος μέσα στα βιβλία – μια μοναχική και ίσως ναρκισσιστική συνήθεια –, στην πορεία έμαθε να τη μετατρέπει σε εργαλείο κοινωνικότητας και επαφής με τους γύρω του.
M. HULOT
Χουάν Γκαμπριέλ Βάσκες: Ζούμε το τέλος του ανθρωπισμού

Βιβλίο / Χουάν Γκαμπριέλ Βάσκες: «Ζούμε το τέλος του ανθρωπισμού»

Ο πολυβραβευμένος Κολομβιανός συγγραφέας μιλά στη LiFO για τη βία που στοιχειώνει τη χώρα του, τη δύναμη της λογοτεχνίας να ανασύρει όσα κρύβει η Ιστορία, αλλά και για την αρχαιοελληνική φιλοσοφία ως σταθερή επιρροή του.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
H Gen Z όχι μόνο διαβάζει αλλά συγχρόνως αλλάζει και την ίδια την έννοια της ανάγνωσης

Βιβλίο / Η Gen Z δεν διαβάζει απλώς· επαναπροσδιορίζει την ανάγνωση

Οι εκπρόσωποι αυτής της γενιάς λατρεύουν την απόδραση, παίρνουν την λεγόμενη fan fiction τόσο σοβαρά όσο και τη λίστα Booker, αναβιώνουν κλασικά βιβλία από την Τζέιν Όστεν έως τον Ντοστογιέφσκι και μοιράζονται ιστορίες στις δικές τους κοινότητες.
THE LIFO TEAM
Γιατί ο Πέρσιβαλ Έβερετ πήρε το Πούλιτζερ με το «James»

Βιβλίο / Γιατί ο Πέρσιβαλ Έβερετ πήρε το Πούλιτζερ με το «James»

Ο Πέρσιβαλ Έβερετ έγραψε ένα άκρως επίκαιρο, δεδομένων των τελευταίων ημερών, βιβλίο, που ταυτόχρονα φιλοδοξεί να καταστεί κλασικό, για τον ρατσισμό και τη χαμένη ανθρωπιά, και κέρδισε το Εθνικό Βραβείο Λογοτεχνίας των ΗΠΑ και το Πούλιτζερ.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Πάμε στη Χονολουλού»: Ένα βιβλίο για τον μποέμ ρεμπέτη, κιθαρίστα και σκιτσογράφο Κώστα Μπέζο, που ξαναγράφει την ιστορία της Ελλάδας πριν από το 1940

Βιβλίο / «Πάμε στη Χονολουλού»: Ένα βιβλίο για τον μποέμ ρεμπέτη Κώστα Μπέζο

Τη δεκαετία του ’30 άνθισε στην Ελλάδα ένα μουσικό είδος «διαφυγής» από τη σκληρή πραγματικότητα, οι χαβάγιες. Ο Κώστας Μπέζος, αινιγματική μορφή μέχρι πρόσφατα και σημαντικός ρεμπέτης και σκιτσογράφος, έγραψε μια ανείπωτη ιστορία, διαφορετική από αυτή που η επίσημη ιστορία έχει καταγράψει για την εποχή του Μεσοπολέμου.  
M. HULOT
Εύα Μπαλταζάρ: «Η αγάπη που σε φυλακίζει δεν είναι αγάπη»

Βιβλίο / Εύα Μπαλταζάρ: «Η αγάπη που σε φυλακίζει δεν είναι αγάπη»

Η Καταλανή συγγραφέας, που έχει εξελιχθεί σε σημείο αναφοράς της σύγχρονης queer λογοτεχνίας, μεταφράζεται παγκοσμίως και τη θαυμάζει ο Αλμοδόβαρ, μιλά στη LiFO για το τι σημαίνει να ζεις ελεύθερα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
ΕΠΕΞ Φάνη, ψηλά το κεφάλι!

Βιβλίο / Φάνη, ψηλά το κεφάλι!

Το πρώτο βιβλίο του Φάνη Παπαδημητρίου είναι μια συγκινητική εξομολόγηση για το ατύχημα στα 19 του που τον καθήλωσε σε αμαξίδιο, την πάλη του με τον τζόγο και τον αγώνα που έδωσε να ξαναφτιάξει τη ζωή του «μετά το τσουνάμι που ήρθε και τα σάρωσε όλα».
M. HULOT
«Τι ωραίο πλιάτσικο!»: Όταν η «αργόσχολη» τάξη εργάζεται σκληρά για το Κακό

Το πίσω ράφι  / «Τι ωραίο πλιάτσικο!»: Όταν η «αργόσχολη» τάξη εργάζεται σκληρά για το Κακό

Πιστή στην κλασική μορφή του μυθιστορήματος, αλλά ταυτόχρονα ανατρεπτική και μεταμοντέρνα, η καυστική σάτιρα του Τζόναθαν Κόου για τη βρετανική άρχουσα τάξη των αρχών της δεκαετίας του ’90 διαβάζεται μονορούφι.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ

σχόλια

1 σχόλια
Αγαπητέ/ή ΑΑΑΑΑ,Έχω την εντύπωση ότι ο Cat Stevens το τραγούδι που αναφέρεις το έγραψε, το 1970, για τη μέχρι τότε φιλενάδα του Αμερικανίδα Patti D'Arbanville. Καμιά σχέση με την εκτελεσθείσα που αναφέρει το άρθρο.