Το Λούβρο τιμά τη Νίκη της Σαμοθράκης

Το Λούβρο τιμά τη Νίκη της Σαμοθράκης Facebook Twitter
7
Το Λούβρο τιμά τη Νίκη της Σαμοθράκης Facebook Twitter
 
H Νίκη της Σαμοθράκης, το έργο σταρ του μουσείου του Λούβρου αποσύρθηκε από τη θέση του στις 15 Σεπτεμβρίου του 2013 και οδηγήθηκε στα εργαστήρια συντήρησης στον οποίο παρέμεινε για ένα τουλάχιστον χρόνο. Το μουσείο του Λούβρου γιαυτό το σκοπό ξεκίνησε τότε οικονομική εκστρατεία με τίτλο «Ολοι μαικήνες» η οποία είχε ως  στόχο να συγκεντρώσει μέχρι το τέλος του χρόνου ένα εκατομμύριο ευρώ.  Τα χρήματα συγκεντρώθηκαν ταχύτατα.
 
Επέστρεψε στο βάθρο της στο Λούβρο, μετά από 10 μήνες απουσίας.  Το άγαλμα που χρονολογείται από το 190 π.Χ. και είναι κατασκευασμένο από λευκό  παριανό μάρμαρο, χρειάστηκε να μετακινηθεί σε παρακείμενη αίθουσα του Μουσείου για να γίνουν οι εργασίες συντήρησης.

Η Νίκη της Σαμοθράκης είναι έργο άγνωστου καλλιτέχνη της ελληνιστικής εποχής που βρέθηκε στο ναό των «Μεγάλων Θεών» ή Καβείρων στη Σαμοθράκη, και παριστάνει φτερωτή τη θεά Νίκη.

Κατά τη συντήρηση διαπιστώθηκαν φθορές που είχαν προκληθεί στη διάρκεια της μεταφοράς του γιγαντιαίου αγάλματος από τους Γάλλους. Η Νίκη της Σαμοθράκης έχει ύψος 3,28 μ (με τα φτερά) και 5,58 με την πλώρη του πλοίου πάνω στην οποία είναι τοποθετημένη σήμερα.
 
Το γλυπτό εκτίθεται στο Μουσείο του Λούβρου από το 1884. Η μεγαλειώδης σιλουέτα της Νίκης, είναι ένα από τα διασημότερα έργα τέχνης από το Μουσείο του Λούβρου.
 
Το Λούβρο τιμά τη Νίκη της Σαμοθράκης Facebook Twitter
Από τις εργασίες συντήρησης, το 2013
 
Στην πτέρυγα «Sully», στο Λούβρο φιλοξενείται η νέα έκθεση με τίτλο «Νίκη της Σαμοθράκης, ανακαλύπτοντας εκ νέου ένα αριστούργημα», η οποία θα διαρκέσει έως τις 15 Ιουνίου.
 
Στην έκθεση μέσα από τα ντοκουμέντα που παρουσιάζονται όπως ημερολογιακά κείμενα, σχεδιαστικές απεικονίσεις, φωτογραφικό υλικό και μαρμάρινα ανάγλυφα ζωντανεύει ξανά η ιστορία της Νίκης και η ιστορία των ανασκαφών που έγιναν στην περιοχή της Σαμοθράκης.
 
Το αφιέρωμα μεταφέρει τον επισκέπτη στον τόπο των Μυστηρίων της Σαμοθράκης και του αποκαλύπτει τα μυστικά για τα διάφορα στάδια της αναστήλωσης του αγάλματος. Το άγαλμα βρέθηκε σε πολλά κομμάτια και η διαδικασία αποκατάστασής του είναι μια περιπέτεια στο χρόνο. Η ιστορική σημασία της Νίκης είναι μεγάλη. Τον Αύγουστο του 1939 η «Νίκη της Σαμοθράκης» μεταφέρθηκε με μεγάλη δυσκολία με μια ξύλινη ράμπα, ώστε να απομακρυνθεί, όπως και όλα τα πολύτιμα εκθέματα του Μουσείου, σε ασφαλέστερη τοποθεσία λόγω του πολέμου -φυλάχτηκε μαζί με την Αφροδίτη της Μήλου και τους «Σκλάβους» του Μιχαήλ Αγγέλου στο Château de Valençay. Το 1950 συναρμολογήθηκε και η δεξιά παλάμη της οπότε και εκτέθηκε και αυτή. Η επανατοποθέτησή του αγάλματος στο κεφαλόσκαλο στην περίφημη σκάλα Daru, το 1945, θεωρήθηκε «ως ισχυρό σύμβολο της ανακτημένης ελευθερίας».
 
Το Λούβρο τιμά τη Νίκη της Σαμοθράκης Facebook Twitter
Η Νίκη μεταφέρεται στο Λούβρο ξανά, το 1945
Το Λούβρο τιμά τη Νίκη της Σαμοθράκης Facebook Twitter
Η Νίκη μεταφέρεται στο Λούβρο ξανά το 1945
 
Η Νίκη της Σαμοθράκης είναι έργο άγνωστου καλλιτέχνη της ελληνιστικής εποχής που βρέθηκε στο ναό των «Μεγάλων Θεών» ή Καβείρων στη Σαμοθράκη, και παριστάνει φτερωτή τη θεά Νίκη.
Τα κομμάτια του γλυπτού βρέθηκαν τμηματικά και στην αρχή η Νίκη εκτίθετο στο Λούβρο δίχως τον κορμό και τα φτερά της αλλά και δίχως την πλώρη, τα κομμάτια της οποίας οι Γάλλοι ειδικοί στην αρχή είχαν εκλάβει ότι ανήκαν σε τύμβο και τα είχαν αφήσει στη Σαμοθράκη. Η ανεύρεση άρχισε το 1863 από μια αρχαιολογική αποστολή στην οποία επικεφαλής ήταν ο Κάρολος Σαμπουαζό, υποπρόξενος της Γαλλίας στην Αδριανούπολη.
Ενώ έσκαβαν σε μια χαράδρα στις 15 Απριλίου του 1863, στα βόρεια του νησιού, ένας Έλληνας εργάτης φώναξεστον Σαμπουαζό «Κύριε, εύραμεν μια γυναίκα!» - ήταν η μισή Νίκη της Σαμοθράκης. Ο Σαμπουαζό ήρθε αμέσως σε επικοινωνία με τον πρέσβη της πατρίδας του στην Κωνσταντινούπολη και εκείνος φρόντισε η Υψηλή Πύλη να δώσει τότε έγκριση για να αποπλεύσει γαλλικό πολεμικό πλοίο και να φορτώσει τη Νίκη της Σαμοθράκης για τη Γαλλία -η Σαμοθράκη είχε σημαντική αυτονομία, αλλά ανήκε ακόμα στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Το άγαλμα έφτασε στο Λούβρο στις 11 Μαΐου του 1864 και δύο χρόνια μετά εκτέθηκε για πρώτη φορά μετά τις απαραίτητες εργασίες – χωρίς όμως ακόμα να μπορεί να εκτεθεί το επάνω μέρος του κορμού και τα φτερά. Τα βασικά στάδια της αποκατάστασης του αγάλματος στο Λούβρο έγιναν το 1866, 1883 και 1934.
Το Λούβρο τιμά τη Νίκη της Σαμοθράκης Facebook Twitter
H σκάλα Daru το1932

Το Λούβρο τιμά τη Νίκη της Σαμοθράκης Facebook Twitter
Στην κορυφή της σκάλας Daru

 
Η έκθεση θα διαρκέσει έως τις 15 Ιουνίου
 
7

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Δυο τιτάνες της ζωγραφικής, δυο μεγάλοι αντίπαλοι στην Tate Britain

Εικαστικά / Τέρνερ και Κόνσταμπλ: Δύο μεγάλοι ανταγωνιστές συναντιούνται ξανά

Για να τιμήσει τα 250 χρόνια από τη γέννησή τους η Tate Britain εξερευνά με μια έκθεση-ορόσημο τις αλληλένδετες ζωές τους και αυτό που τους ένωνε πάνω απ' όλα, την ανεξάντλητη πηγή ομορφιάς και έμπνευσης που είναι η φύση.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Η Chryssa συνέδεσε την αρχαία μορφή και απλότητα με τη σύγχρονη τεχνολογία»

Εικαστικά / «Η Chryssa συνέδεσε την αρχαία μορφή και απλότητα με τη σύγχρονη τεχνολογία»

Με αφορμή τη δωρεά του αρχείου της στο ΕΜΣΤ, μέσα από πλήθος τεκμηρίων και σημειώσεων, ξαναδιαβάζουμε το έργο μιας σπουδαίας καλλιτέχνιδας της πρωτοπορίας και αναζητάμε εκ νέου την προσωπικότητά της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο κόσμος του Ανδρέα Βουτσινά ζωντανεύει ξανά σε μια σπάνια εκθεση

Εικαστικά / Ο κόσμος του Ανδρέα Βουτσινά ζωντανεύει ξανά σε μια σπάνια έκθεση

Σπάνια αντικείμενα, έργα τέχνης, memorabilia, φωτογραφίες, αφιερώσεις και μία μικρή αναπαράσταση του σπιτιού του χαρισματικού ηθοποιού, δάσκαλου και σκηνοθέτη στο Παρίσι έχουμε την ευκαιρία να δούμε στην έκθεση «Εγώ, ο Ανδρέας Βουτσινάς» που ξεκίνησε μόλις.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Η Λίλα Ντε Νόμπιλι έχτισε περιοχές θαυμάτων, ρομαντισμού και τρυφερότητας»

Εικαστικά / «Η Λίλα Ντε Νόμπιλι έχτισε περιοχές θαυμάτων, ρομαντισμού και τρυφερότητας»

Μια έκθεση για τη θρυλική ζωγράφο, σκηνογράφο και ενδυματολόγο εμβληματικών παραστάσεων όπερας και θεάτρου ανοίγει στην Αθήνα χάρη στη μοναδική συλλογή του Ερρίκου Σοφρά.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ορόσημο της σύγχρονης τέχνης και της γκέι ορατότητας: Ο πίνακας του Χόκνεϊ που έπιασε τα 44 εκατομμύρια

Εικαστικά / Ορόσημο της ζωγραφικής και της γκέι ορατότητας: Ο πίνακας του Χόκνεϊ που έπιασε τα 44 εκατομμύρια

Πριν από λίγες μέρες ο οίκος Christie’s δημοπράτησε το πρώτο από τα διπλά πορτρέτα που δημιούργησε ο μεγάλος Βρετανός καλλιτέχνης στα τέλη της δεκαετίας του 1960.
THE LIFO TEAM
Ο Λάζαρος Ζήκος ήθελε να χαρίζει τα έργα του

Εικαστικά / Ο Λάζαρος Ζήκος ήθελε να χαρίζει τα έργα του

H έκθεση «Tα εικονο-όργανα του Λάζαρου Ζήκου» μάς θυμίζει τον ανήσυχο, ευφάνταστο καλλιτέχνη που έφυγε νωρίς, ξανασυστήνοντας τα ανατρεπτικά, ευφυή, παιγνιώδη, σκοτεινά και ενοχλητικά πολλές φορές έργα του.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η Ευγενία Βερελή αφηγείται ιστορίες που κάνουν την τέχνη μαγεία

Εικαστικά / Τα «μαγικά» κεραμικά της Ευγενίας Βερελή συνομιλούν με το έργο του Αλέκου Φασιανού

«Στις εξιστορήσεις της ζωής σου συχνά ανταποκρίνομαι με ρίγη» λέγεται η έκθεση της νεαρής εικαστικού που λαμβάνει χώρα στο Μουσείο Αλέκου Φασιανού. Το χάσμα του χρόνου εξαφανίζεται και ένας γόνιμος διάλογος ξεκινά ανάμεσα στους δύο καλλιτέχνες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ένα γλυπτό ζωντανεύει το «άγνωστο» λατομείο του Φιλοπάππου

Εικαστικά / Ένα γλυπτό ζωντανεύει το «άγνωστο» λατομείο του Φιλοπάππου

Ο Αλέξανδρος Τζάννης δημιουργεί σε μια ερειπωμένη κατασκευή στον λόφο του Φιλοπάππου ένα έργο στο οποίο αποτυπώνονται μέρη από τα κλαδιά του φυτού που βρίσκεται διάσπαρτο στον λόφο, «μεταφρασμένα» σε σίδερο.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τζόρτζιο ντε Κίρικο: «Η μοντέρνα τέχνη δεν αρέσει σε κανένα»

Εικαστικά / Τζόρτζιο ντε Κίρικο: «Η μοντέρνα τέχνη δεν αρέσει σε κανέναν»

Πεθαίνει σαν σήμερα ο Ιταλός ζωγράφος Τζόρτζιο ντε Κίρικο. Διαβάζουμε ξανά μια δύστροπη και νευρική συνέντευξή του από το 1966, στην οποία μιλάει ελεύθερα, σκληρά, συχνά όμως και με αλήθειες, για τη σύγχρονη ζωγραφική.
ΦΩΝΤΑΣ ΤΡΟΥΣΑΣ
Στη Θεσσαλονίκη θα περάσεις τέλεια, όποιο κι αν είναι το vibe σου

Εικαστικά / Στη Θεσσαλονίκη θα περάσεις τέλεια, όποιο κι αν είναι το vibe σου

Από την έκθεση με τις φωτογραφίες της Φρίντα Κάλο μέχρι τις άπειρες συναυλίες: Αυτά τα 22 events αξίζουν την προσοχή σας στην αγαπημένη πόλη της Θεσσαλονίκης.
ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΜΙΝΑ ΚΑΛΟΓΕΡΑ, ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ & ΧΡΗΣΤΟ ΠΑΡΙΔΗ
Αγγελική Αντωνοπούλου

Οι Αθηναίοι / Αγγελική Αντωνοπούλου: «Τι να σου πει η τέχνη με μια τέτοια καθημερινότητα»

Είναι ιδιοκτήτρια μιας σημαντικής γκαλερί της πόλης. Πιστεύει πως πλέον δεν υπάρχουν πολλοί γκαλερίστες ή συλλέκτες που να παθιάζονται με την τέχνη. Είναι σίγουρη, όμως, πως το να ανακαλύπτεις την ομορφιά στην τέχνη είναι ό,τι πιο αισιόδοξο. Η Αγγελική Αντωνοπούλου αφηγείται τη ζωή της στη LiFO.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Οργανωθείτε - Ο Νοέμβριος είναι γεμάτος εκθέσεις

Εικαστικά / Οργανωθείτε - Ο Νοέμβριος είναι γεμάτος εκθέσεις

Από τον Ρότζερ Μπάλεν και τον Γιούργκεν Τέλερ μέχρι τη συνομιλία του έργου του Ακριθάκη και του Νίκου Γαβριήλ Πεντζίκη με σύγχρονους δημιουργούς, αυτόν τον μήνα μουσεία, ιδρύματα και αίθουσες τέχνης προτείνουν πολλά και ενδιαφέροντα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Μια έκθεση με το χρώμα των φανταστικών κόσμων και των μύθων

Εικαστικά / Αντωνάκης Χριστοδούλου: «Ευτυχώς, υπάρχουν ομόφυλα ζευγάρια που περπατάνε χέρι-χέρι»

Με αφορμή τη νέα του έκθεση, «Purpose, Desire, Emptiness», ο εικαστικός μάς μιλάει για ιστορίες της παιδικής του ηλικίας που μπλέκονται με μύθους και τέρατα, την ποπ κουλτούρα και τη βιομηχανία του σεξ.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η Κατερίνα Κομιανού θέλει να δούμε τα πράγματα «λίγο πριν αλλάξουν»

Εικαστικά / Η Κατερίνα Κομιανού θέλει να δούμε τα πράγματα «λίγο πριν αλλάξουν»

Η Κατερίνα Κομιανού περιπλανιέται στην πόλη εξερευνώντας την αστική τοπογραφία και καταγράφει την πολιτική πραγματικότητα μέσα από δημόσια γλυπτά και αντικείμενα στο κέντρο της Αθήνας με μια αναλογική φωτογραφική μηχανή ή μια ερασιτεχνική Super8.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ

σχόλια

3 σχόλια
Γιατί εμείς οι Έλληνες αισθανόμαστε "δέος" και "συγκίνηση" για τα αρχαία ελληνικά έργα που βρίσκονται σε μουσεία του εξωτερικού και δεν αισθανόμαστε το ιδιο γι αυτά που βρίσκονται εδω; Εχουμαι εξαιρετικά δείγματα της αρχαίας γλυπτικής στα μουσεία μας που πολλοί ζηλεύουν....και ομως η βελόνα κολλάει σε αυτά που λείπουν... Κριμα
Σίγουρα,και της αξίζει η πιο περίοπτη θέση,αλλά ώς γνώστης της τέχνης που η ιδιοφυή μου άποψη φτάνει ως -έλα μωρέ,τι να πάμε να δούμε τώρα;Μόλις συνάντησα την Αφροδίτη της Μήλου λύγισα από την γοητεία της.
Αλήθεια ε? Λοιπόν είναι τόοοοσο υποκειμενικό το τι σε γοητεύει λοιπόν. Η Αφροδίτη παρόλο που με γοητεύει στις φωτογραφίες και έκατσα και ώρα να χαζέψω τις ντελικάτες της λεπτομέρειες όταν την είδα από κοντά, εντούτοις τελικά δε με γοήτευσε ιδιαίτερα.Αντίθετα όταν έβλεπα τις φωτογραφίες με τη Νίκη μου φαινόταν αποκομμένη και αδύναμη έτσι όπως στεκόταν μόνη της. Όταν την είδα από κοντά, κυρίως όταν την πλησίαζα όλο και πιο κοντά από την πτέρυγα από κάτω της όμως... Πιο υπέροχο θέαμα δε νομίζω να ξαναέχω αντικρύσει σε μουσείο. Ήταν σαν έτοιμη να πετάξει από πάνω σου. Τι υπέροχο έργο, τι δυναμική, τι υπέροχα τοποθετημένη στο Λούβρο, μου φάνηκε λες και την αντιμετωπίζουν ως το πιο πολύτιμό τους έκθεμα, τουλάχιστον αυτή η τοποθέτηση την έκανε στα μάτια μου να φαίνεται σαν το πιο σπουδαίο έκθεμα, ανάμεσα σε τόσα απίστευτα έργα τέχνης.
Και θα πρέπει να επηρεάσει εμένα η δική σου άποψη για το τι μου άφησε ως αίσθηση το ένα ή το άλλο έκθεμα;Το τι θα αισθανθει ο κάθε άνθρωπος με την τέχνη που συναντά απέναντι του είναι αυτό που είπες,υποκειμενικό.
Αν βρισκόταν στην Ελλάδα θα της συμπεριφερόμασταν πολύ καλύτερα... όπως μόνο εμείς ξέρουμε.... Λίγο γκραφίτι, λίγο σπάσιμο τα φτερά, κανα Α της αναρχίας στην πλώρη κλπ κλπ. Είναι το μοναδικό ίσως έργο τέχνης, που μόλις το αντίκρυσα, αναγκάστηκα να καθήσω στη σκάλα γιατί άρχισα να κλαίω με λυγμούς και δεν με κρατούσαν τα πόδια μου.... Συγκλονιστικό. Και οι Γάλλοι το τιμούν φυσικά δεόντως.