ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ

Φωτιά τώρα στου Ρέντη

Φωτιά τώρα στου Ρέντη
Δείτε περισσότερα
Φωτογραφία /

Η πιο βίαιη πόλη της Αμερικής

Σκηνές μιας επικίνδυνης πόλης

Η πιο βίαιη πόλη της Αμερικής Facebook Twitter
ΜΕΓΑΛΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ
ΜΕΓΑΛΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ
9

**

Η πόλη  Flint, στο Michigan, ήταν η γενέτειρα της General Motors. Μια πόλη  συνώνυμη με την αμερικανική αυτοκινητοβιομηχανία. Τα τελευταία ωστόσο χρόνια, είναι ένα είδωλο της αστικής αποσύνθεσης. Κατεστραμμένη οικονομικά, σύμφωνα με τις στατιστικές είναι η πιο επικίνδυνη πόλη στην Αμερική. Ο ρυθμός των δολοφονιών το 2012 είναι μεγαλύτερος από ό,τι στη Βαγδάτη.  Πέρα από τα στατιστικά στοιχεία, οι φωτογράφοι Juan Madrid και Brett Carlsen συνεργάστηκαν φωτογραφικά για ένα διαφορετικό πορτραίτο της πόλης και των κατοίκων της. 

Η πιο βίαιη πόλη της Αμερικής Facebook Twitter
Η πιο βίαιη πόλη της Αμερικής Facebook Twitter
Η πιο βίαιη πόλη της Αμερικής Facebook Twitter
Η πιο βίαιη πόλη της Αμερικής Facebook Twitter
Η πιο βίαιη πόλη της Αμερικής Facebook Twitter
Η πιο βίαιη πόλη της Αμερικής Facebook Twitter
Η πιο βίαιη πόλη της Αμερικής Facebook Twitter
Η πιο βίαιη πόλη της Αμερικής Facebook Twitter
Η πιο βίαιη πόλη της Αμερικής Facebook Twitter

*****

Φωτογραφία

Tags

9

Φωτιά τώρα στου Ρέντη

Φωτιά τώρα στου Ρέντη
Δείτε περισσότερα

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΤΩΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Juergen Teller, ο φωτογράφος που αποθέωσε την ατέλεια 

Φωτογραφία / Juergen Teller, ο φωτογράφος που αποδόμησε το glamour έρχεται στην Αθήνα

Στις εικόνες του ξεδιπλώνει με θάρρος, ωμότητα και χιούμορ την ανθρώπινη ιστορία. Διέλυσε τη γυαλιστερή όψη των περιοδικών και έβαλε, μέσω αυτών, σε κάθε σπίτι τις αντιθέσεις ενός ολόκληρου κόσμου. Σύντομα θα εγκαινιάσει το Onassis Ready με την έκθεση «you are invited».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Νίκος Φλώρος είναι ο τελευταίος φωτορεπόρτερ μιας άλλης Αθήνας

Φωτογραφία / Ο Νίκος Φλώρος είναι ο τελευταίος φωτορεπόρτερ μιας άλλης Αθήνας

Μέσα σε μια ξεχασμένη στοά της Πανεπιστημίου, ένα από τα παλαιότερα φωτογραφεία της Αθήνας φυλά φιλμ και αρνητικά που κρύβουν μισό αιώνα ζωής της πόλης – από πολιτικές πορείες και εγκλήματα μέχρι καθημερινές στιγμές που έχουν χαθεί για πάντα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Susan Meiselas: Η θρυλική φωτογράφος που απαθανάτισε τη ζωή των στρίπερ στην Αμερική των '70s

Φωτογραφία / Susan Meiselas: Η θρυλική φωτογράφος που απαθανάτισε τη ζωή των στρίπερ στην Αμερική των '70s

Σήμερα, η Meiselas θεωρείται ότι άνοιξε τον δρόμο όχι μόνο για τους πολιτικά δεσμευμένους φωτογράφους που καταγράφουν προσεκτικά, προβληματίζονται και πλαισιώνουν το έργο τους, αλλά και για τους φωτογράφους που επίμονα εργάζονται σε συνεργασία με τα θέματά τους.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Απαγορεύεται η είσοδος στους γονείς»: Εφηβικά δωμάτια στις δεκαετίες του ’80 και του ΄90

Φωτογραφία / «Απαγορεύεται η είσοδος στους γονείς»: Εφηβικά δωμάτια στις δεκαετίες του ’80 και του ΄90

Τριάντα χρόνια μετά την πρώτη του κυκλοφορία επανεκδίδεται αυτό τον μήνα το φωτογραφικό λεύκωμα της Adrienne Salinger με πορτρέτα εφήβων στα υπνοδωμάτιά τους, σε μια εποχή πριν τα smartphones και τα social media.
THE LIFO TEAM
Nelly's: Η μεγαλύτερη αναδρομική έκθεση για τη σπουδαιότερη Ελληνίδα φωτογράφο

Φωτογραφία / Nelly's: Η κορυφαία Ελληνίδα φωτογράφος

Πεθαίνει σαν σήμερα η γυναίκα που είναι μέχρι τις μέρες μας η πιο γνωστή Ελληνίδα φωτογράφος. Ποια ήταν η Έλλη Σουγιουλτζόγλου; Και πώς έφτασε να φωτογραφίζει διάσημες χορεύτριες στην Ακρόπολη; Η Αλίκη Τσίργιαλου, υπεύθυνη των φωτογραφικών αρχείων του Μουσείου Μπενάκη μας εξηγεί.
M. HULOT
«Τράβηξα τη φωτογραφία ενώ λιμοκτονούσα κι ο ίδιος»: Η ιστορία της εικόνας-σύμβολο του λιμού στη Γάζα

Φωτογραφία / «Τράβηξα τη φωτογραφία ενώ λιμοκτονούσα κι ο ίδιος»: Η ιστορία της εικόνας-σύμβολο του λιμού στη Γάζα

Ο φωτορεπόρτερ Αχμέντ αλ-Αρίνι περιγράφει τις συνθήκες που οδήγησαν στην φωτογραφία που έχει κάνει το γύρο του κόσμου ως σύμβολο της ανθρωπιστικής καταστροφής που μαστίζει τη Λωρίδα.
THE LIFO TEAM
Spyros Rennt: «Το nightlife είναι καταφύγιο για τους queer ανθρώπους»

Φωτογραφία / Spyros Rennt: «Το nightlife είναι καταφύγιο για τους queer ανθρώπους»

Ο Αθηναίος φωτογράφος που έχει καταγράψει την ξέφρενη –αλλά και τρυφερή– νυχτερινή ζωή του Βερολίνου μπορεί να άργησε να βρει τον δρόμο του, αλλά μέσα από τη φωτογραφία νιώθει ότι τελικά η διαδρομή του απέκτησε ένα νόημα.
M. HULOT
Μια έκθεση με φωτογραφίες του Α. Εμπειρίκου που δεν έχουν παρουσιαστεί ποτέ πριν 

Φωτογραφία / Φωτογραφίες του Ανδρέα Εμπειρίκου παρουσιάζονται για πρώτη φορά σε μια νέα έκθεση

54 φωτογραφίες από το πολύτιμο αρχείο του θα παρουσιαστούν από την Eleftheria Tseliou Gallery, στον χώρο της Τοσίτσα 3, σε μια έκθεση που επιχειρεί να αναδείξει πως υπήρξε εξίσου σημαντικός ως φωτογράφος, όσο και ως ποιητής και ψυχαναλυτής.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ

σχόλια

Συνδεθείτε για να σχολιάσετε
4 σχόλια
Sayz who?
Sayz who?
Μα γιατί ντρέπεσαι να το πεις, αφού το πιστεύεις: φταίνε οι αράπηδες που έμεναν εκεί και απομυζούσαν τα κονδύλια της πόλης (μαζί με κάτι "σκούρους" Έλληνες, Ιταλούς και λοιπούς -βάλε και τα "λευκά σκουπίδια" τύπου Μάικλ Μουρ και είσαι κομπλέ) αντί να πάνε να ψοφήσουν ήσυχα-ήσυχα όταν αποσύρθηκε σχεδόν κάθε παραγωγική δραστηριότητα από την πόλη τους για να μετακομίσει κάπου πιο φτηνά.Επίσης, σε σχέση με την προηγούμενη απάντησή σου, σε πληροφορώ ότι στις ΗΠΑ είναι ευρέως διαδεδομένη (και όχι μόνο στους λίμπεραλς ή στους "κρατιστές" - που δεν είναι και πολλοί εκεί, έτσι;) η άποψη ότι στην περίπτωση της αποβιομηχάνισης που ξεκίνησε τη δεκαετία του '80 έχουμε να κάνουμε με δυσλειτουργία του καπιταλισμού (βίαιη μετάβαση από τον παραγωγικό στον χρηματοπιστωτικό, με outsourcing -εργολαβία σε τρίτες χώρες- της παραγωγής), που έπληξε την καρδιά της αμερικανικής οικονομίας.Ώρες-ώρες, οι απολογητές της θεϊκής και αλάνθαστης φύσης του καπιταλισμού μού θυμίζετε σταλινικούς. Κι αυτοί ένα "αλάνθαστο" και "νομοτελειακό" οικονομικό μοντέλο υποστηρίζουν.ΥΓ: Κύριε Αδμινιστράτορα, η χρήση ρατσιστικών όρων στο σχόλιό μου γίνεται καθαρά για λόγους ενίσχυσης του επιχειρήματος, όχι επειδή τους εννοώ -και άρα δεν αντιβαίνει τους όρους χρήσης. Για την ακρίβεια, ήθελα να ξεράσω και που τους έγραφα.
Sayz who?
Sayz who?
Ακριβώς -και η έναρξη της καριέρας του, καθώς η πρώτη του ταινία "Roger & Me" (1989) αυτό το θέμα πραγματευόταν: το κλείσιμο ενός εργοστασίου της Τζένεραλ Μότορς στο Φλιντ και το "κυνηγητό" που έκανε στον γενικό διευθυντή της Ρότζερ Σμιθ προκειμένου να του μιλήσει για αυτό (που δεν του μίλησε ποτέ). Το θέμα του Φλιντ επανέρχεται σχεδόν σε κάθε ταινία του, οπότε και ο Σαλβαδόρ έχει δίκιο.