Παρ' ότι υπήρχε ήδη η επίσημη διάδοχη κατάσταση του Breaking Bad από τον δημιουργό του Βινς Γκίλιγκαν, υπό τη μορφή της αριστουργηματικής σειράς Better Call Saul, η οποία διανύει ήδη τον τέταρτο κύκλο της, ο κόσμος έμοιαζε να αποζητά κάτι ακριβώς στο πνεύμα «μεσήλικο μεσοαστικό ζευγάρι με παιδιά μπλέκει με παράνομες / εγκληματικές δραστηριότητες υψηλού ρίσκου και διαρκούς απειλής, αναζωπυρώνοντας έτσι την ημιθανή σχέση τους». (Το Better Call Saul άλλωστε μόνο κατά το ήμισυ ακολουθεί τις συνταγές του B.B., ενώ κατά το υπόλοιπο είναι κάτι άλλο, ακόμα πιο βαθύ και σύνθετο ως σπουδή χαρακτήρων).
Κάπως έτσι εμφανίστηκε πέρσι ολόκληρος ο πρώτος κύκλος του Ozark χωρίς μεγάλες τυμπανοκρουσίες, προσμονές και ειδικό βάρος σειράς υψηλού γοήτρου και λειτουργώντας βραδυφλεγώς, κατάφερε να συναντήσει μπόλικο κοινό στην πορεία. Και δικαίως, ειδικά με το πρωταγωνιστικό ζεύγος της κλάσης του Τζέισον Μπέιτμαν και της Λόρα Λίνεϊ που δεσπόζει σε μια σειρά που θα συνεχιστεί και για τρίτο κύκλο, τουλάχιστον.
Η εμπλοκή των δύο παιδιών στο φαύλο κύκλο αίματος και διαρκούς απειλής που (τα) έχουν μπλέξει οι γονείς τους θυμίζει κάτι από το ψυχροπολεμικό οικογενειακό δράμα του The Americans ενώ οι απόηχοι ενός κλίματος Breaking Bad απηχούν ακόμα πιο εκκωφαντικοί σ' αυτόν τον δεύτερο κύκλο, ειδικά όσο έχει να κάνει με την ένταση, την πίεση και τα ηθικά διλήμματα (ό,τι τέλος πάντων έχει απομείνει απ' αυτά) που αντιμετωπίζουν οι «ήρωες» της σειράς
Προς το παρόν, μόλις εμφανίστηκε (ολόκληρος και πάλι, Netflix γαρ) ο δεύτερος, ο οποίος πιάνει το νήμα ακριβώς από εκεί που σταμάτησε ο πρώτος, που είχε θέσει την περιμετρική δράση της σειράς από τον πιλότο ακόμα. Εκείνος είναι οικονομικός σύμβουλος/αναλυτής με ειδικότητα στο «νόμιμο» ξέπλυμα ύποπτης προέλευσης χρήματος και εκείνη καταθλιπτική νοικοκυρά σε απόγνωση με προϋπηρεσία ως σύμβουλος στις πρώιμες πολιτικές καμπάνιες του Ομπάμα. Επίσης εκείνη τον κερατώνει ενώ συγχρόνως εκείνος ανακαλύπτει ότι ο συνεταίρος του έχει βουτήξει ευτραφή ποσά από πελάτη με άμεσες διασυνδέσεις με μεξικάνικο ναρκω-καρτέλ.
Η χιονοστιβάδα φρίκης που ακολουθεί αναγκάζει το ζεύγος με τα δύο έφηβα τέκνα του να εξαφανιστεί στα βάθη της αμερικανικής ενδοχώρας και συγκεκριμένα στην περιοχή γύρω από τη λίμνη Όζαρκ στο Μιζούρι (θέρετρο μοναδικού φυσικού κάλλους αλλά και γεμάτο βάρβαρους, ορεσίβιους ντόπιους) με την υπόσχεση να επανακτήσει τις απώλειες του πελάτη, λειτουργώντας ως «άγγελοι – επενδυτές» σε επιχειρήσεις όπως ένα στριπτιζάδικο, ένα μοτέλ και ένα γραφείο κηδειών, «χτυπώντας» έτσι, όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται κάποια στιγμή, το τρίπτυχο σεξ, ύπνος, θάνατος.
Ακολούθησαν διάφορες περιπέτειες άγριας εξοικείωσης της οικογένειας με τα τοπικά ήθη και έθιμα και τώρα, στην αρχή του δεύτερου κύκλου, θα πρέπει να εξοικειωθούν και με το ιδιόμορφο σύστημα πολιτικής αυτοδιοίκησης της Πολιτείας του Μιζούρι, στην προσπάθειά τους να εξασφαλίσουν την ίδρυση καζίνο στην περιοχή με την προοπτική να το παραδώσουν στο καρτέλ και μετά να εξαφανιστούν στην «άκρη του κόσμου» και πάντως μακριά από τις ΗΠΑ και το Μεξικό (το σκέφτονται είτε για Σαντορίνη είτε για Αυστραλία).
Ozark: Season 2
Δεν τους έφτανε δηλαδή το βούτηγμα στη διαφθορά επιπέδου υποκόσμου, τώρα θα πρέπει να ελιχθούν και ανάμεσα στις σκιώδεις στοές της «επίσημης» (αλλά όχι λιγότερο διεφθαρμένης) εξουσίας. Και όλα αυτά υπό τη μέγγενη της νομικής εκπροσώπου του καρτέλ (ξανθιά, μεσήλικη, σκούρο ταγιέρ, παγωμένο βλέμμα) που προειδοποιεί τον Μάρτι Μπερντ άπαξ και διά παντός: «Αν επιχειρήσεις να εξαπατήσεις τους εργοδότες μου, θα σκοτώσουν τα παιδιά σου. Θα σφάξουν τη γυναίκα σου. Θέλεις να σου πω και σε σένα τι θα κάνουν;»
Η εμπλοκή των δύο παιδιών στο φαύλο κύκλο αίματος και διαρκούς απειλής που (τα) έχουν μπλέξει οι γονείς τους θυμίζει κάτι από το ψυχροπολεμικό οικογενειακό δράμα του The Americans ενώ οι απόηχοι ενός κλίματος Breaking Bad απηχούν ακόμα πιο εκκωφαντικοί σ' αυτόν τον δεύτερο κύκλο, ειδικά όσο έχει να κάνει με την ένταση, την πίεση και τα ηθικά διλήμματα (ό,τι τέλος πάντων έχει απομείνει απ' αυτά) που αντιμετωπίζουν οι «ήρωες» της σειράς, οι οποίοι μοιάζουν όλο και να απομακρύνονται από κάποια ηθική πυξίδα στην αγωνιώδη τους προσπάθεια να ρεφάρουν, να ρίξουν μαύρη πέτρα πίσω και να εξαφανιστούν από προσώπου γης.
Μορφωμένοι άνθρωποι είναι όμως, θα έπρεπε να γνωρίζουν ότι από τον εαυτό σου δεν μπορείς να ξεφύγεις ακόμα και στην άκρη του κόσμου. Ή, όπως είχε πει ο Τόνι Σοπράνο, «η γεωγραφία σπανίως αποτελεί πραγματική λύση».
σχόλια