Η Ariana Papademetropoulos είναι νεράιδα. Εντάξει, όταν ήταν μικρότερη δούλευε υποδυόμενη τη νεράιδα, αλλά η παραμυθένια οπτική που έχουμε γι' αυτά τα πλάσματα δεν απέχει πολύ από αυτό που αντικρίζεις όταν τη συναντάς. Πάλλευκο δέρμα, κατάμαυρα μαλλιά – «φέρτε τη γρήγορα στην Αθήνα» έγραφα προ διετίας, όταν την είχα πετύχει τυχαία στο Διαδίκτυο και είχα επιχειρήσει μια πρώτη κουβέντα μαζί της. Η ελληνικής καταγωγής καλλιτέχνις με βάση το Λος Άντζελες μου είχε κάνει τρομερή εντύπωση, κυρίως επειδή πρεσβεύει μια εντελώς διαφορετική, super cool και εντελώς underground πλευρά της Πόλης των Αγγέλων, μίλια μακριά από τη γυαλάδα του Χόλιγουντ. «Μου κάνεις αυτήν τη συνέντευξη επειδή είμαι Ελληνίδα. Οι Έλληνες αγαπούν τους Έλληνες» μου έλεγε τότε και δεν είχε άδικο, σχολιάζοντας τη μανία των δημοσιογράφων με οτιδήποτε ελληνικό ζει και πορεύεται με επιτυχία στο εξωτερικό.
Και να που τώρα, δύο χρόνια αργότερα, η αθηναϊκή γκαλερί The Breeder την καλεί στη χώρα όπου πέρναγε τα καλοκαίρια της παιδικής της ηλικίας για μια νέα ατομική έκθεση, στην προετοιμασία της οποίας θα εγκαινιάσει ένα νέο concept, το Breeder Open Studio. Σε αυτό οι καλλιτέχνες θα δημιουργούν για ένα διάστημα τεσσάρων έως έξι εβδομάδων στον χώρο της γκαλερί και το κοινό θα μπορεί να παρακολουθεί όλα τα στάδια της διαδικασίας, μέχρι η έκθεση να πάρει την τελική της μορφή. Νιώθει εκτεθειμένη; Όχι ακριβώς, μάλλον «διχασμένη» είναι η σωστή λέξη. Μου λέει πως όταν δουλεύει μοιάζει με σκιουράκι που ψαχουλεύει από δω και από κει – αυτή είναι η μία πλευρά της, κλεισμένη στον κόσμο της, στην «τρύπα» της, χωρίς να βλέπει άνθρωπο, ακόμα και για έναν μήνα. Την άλλη, την κοινωνική, αυτήν της ολοκληρωμένης καλλιτέχνιδος, θα τη δούμε στα εγκαίνια, εξηγεί, καθώς ποζάρει πάνω σε μια σκαλωσιά μπροστά στον μισοτελειωμένο νέο πίνακά της, επιστρατεύοντας όλη την απόκοσμη γοητεία της που έχω δει ήδη στο Instagram και σε κάποια mixed media έργα της, στα οποία τρυπώνει και η ίδια.
Πάντα θεωρούσα τον εαυτό μου ζωγράφο. Αυτό κάνω. Δεν είμαι performance artist, όμως η καθημερινότητά μου εισέρχεται στη δουλειά μου με τρόπο που δεν μπορώ να αγνοήσω.
Την προηγούμενη εβδομάδα η Ariana βρέθηκε στη Μήλο για να γυρίσει ένα μικρό φιλμ που θα προβάλλεται στο υπόγειο της γκαλερί ως συμπλήρωμα της έκθεσης. Μου δείχνει φωτογραφίες με εκτυφλωτικό κόκκινο, που θυμίζουν το Χρώμα του Ροδιού του Παρατζάνοφ, από το Σαρακήνικο, όπου βρέθηκε να περιφέρεται γυμνή στο σεληνιακό τοπίο και στις σπηλιές του, κρατώντας ένα κηροπήγιο, και από το Κλέφτικο, όπου ξάπλωσε σε ένα κρεβάτι (κανονικό, όχι θαλάσσης) μέσα στη θάλασσα. «Είχα αυτό το όραμα του εαυτού μου να επιπλέει σε ένα κρεβάτι κι έπρεπε κάπως να το πραγματοποιήσω».
Η έκθεση με τίτλο «Even the stars in the sky are a mess» («Ακόμα και τα αστέρια στον ουρανό είναι χάλια») θα περιλαμβάνει τρεις μεγάλης κλίμακας έργα (το ένα από αυτά το βλέπω εν εξελίξει, τα άλλα δύο έχουν ολοκληρωθεί και θα τα παραλάβει σύντομα από το Λος Άντζελες), όπου το νερό είναι καταλύτης. Πρόβατα, ψάρια κι ένας Πήγασος αντιπροσωπεύουν αντίστοιχα τη γη, τη θάλασσα και τον ουρανό στα τρία έργα. Έξι μικρότεροι πίνακες με κοχύλια συμπληρώνουν το σύνολο, μαζί με έπιπλα (στοιχείο που χαρακτηρίζει και προηγούμενες εκθέσεις της) τα οποία θα κοπούν και θα τοποθετηθούν με συγκεκριμένο τρόπο στον χώρο, σαν να λιώνουν στο έδαφος, ώστε ο επισκέπτης να περνά σε άλλη διάσταση. Εκεί που αρχετυπικά μυθολογικά μοτίβα συναντούν τον αρχιτεκτονικό ρεαλισμό, οι ονειρώδεις πίνακες της Ariana ερευνούν τον συσχετισμό μεταξύ συναισθημάτων και χώρου, ενώ συχνά η καλλιτέχνις αντλεί υλικό από ρετρό φωτογραφικά κολάζ που δημιουργεί από παλιά περιοδικά και βιβλία. «Πάντα θεωρούσα τον εαυτό μου ζωγράφο. Αυτό κάνω. Δεν είμαι performance artist, όμως η καθημερινότητά μου εισέρχεται στη δουλειά μου με τρόπο που δεν μπορώ να αγνοήσω».
Η καθημερινότητά της αυτές τις μέρες, που βρίσκεται στην Αθήνα, περιλαμβάνει τόσο πολλά πράγματα που δυσκολεύεται να συγκεντρωθεί στο έργο της. «Είναι κάπως σαν το L.A., που δεν ξέρεις πού θα βρεθείς. Τόσοι διαφορετικοί κόσμοι. Την Παρασκευή πήγα στην περφόρμανς που έκανε ο Άγγελος Πλέσσας στην παραλία, όπου ήπιαμε ένα ελιξίριο που έφτιαξε από βότανα και κάναμε διαλογισμό, το Σάββατο βρέθηκα στη Rebound (σ.σ. το γνωστό γκοθάδικο στην πλατεία Αμερικής), όπου ήταν σαν ταινία με βαμπίρ και μου άρεσε πολύ, μετά σε ένα queer πάρτι στο Ρομάντσο και την Κυριακή είδα μια περφόρμανς της Daglara (σ.σ. drag queen) που έγινε σε μια πολυκατοικία. Μένω στα Εξάρχεια, σε ένα διαμέρισμα γεμάτο αντίκες και νιώθω λες και βρίσκομαι κάπου πολύ μακριά. Και μετά βγαίνω έξω στην πλατεία. Δεν ξέρω ακριβώς τι παίζει με τα Εξάρχεια και γιατί βλέπω τόσους αστυνομικούς, πάντως, πριν από δύο χρόνια, ένιωθα πιο ασφαλής εκεί. Νιώθω περίεργη την ενέργεια τώρα».
Βέβαια, στην Αμερική του Τραμπ η Ariana εξακολουθεί να νιώθει πως ζούμε σε καιρούς αποκαλυπτικούς. «Δεν καταλαβαίνω την πραγματική πίεση όταν βρίσκομαι στην Αμερική, μέχρι που φεύγω και νιώθω μεγάλη ανακούφιση. Υπάρχει τόσο σκοτάδι εκεί. Τι να πρωτοπείς, ζούμε σε μια κακή ταινία επιστημονικής φαντασίας». Η φάση, πάντως, στο L.A. αυτή την περίοδο είναι τα σπιτικά πάρτι, γι' αυτό η Ariana δεν πηγαίνει πια σε μπαρ. «Τι είναι κουλ τώρα; Παίζει ένα κινούμενο κουκλοθέατρο που λατρεύω. Μια φίλη κάνει υπαίθριες προβολές σε νεκροταφείο και είναι τέλειες. Υπάρχουν απίστευτα παλιά σινεμά στο L.A. Γουστάρω τα κρυμμένα πράγματα πάρα πολύ. Απλώς πρέπει να έχεις κάποιον να σε τραβήξει σε όλα αυτά. Είναι πολύ πιο ωραίο όταν δεν ξέρεις σε τι μπλέκεις και σε ποιο περίεργο σπίτι θα καταλήξεις το βράδυ».
Πέρσι το καλοκαίρι η Ariana ήταν πάλι στην Ελλάδα, για τη συμμετοχή της στην Art Athina, και έλαβε ένα mail που της πρότεινε να γίνει ένα από τα πρόσωπα της καμπάνιας της Gucci για το άρωμα Mémoire d'Une Odeur πλάι στον Harry Styles. Νόμιζε ότι της κάνουν πλάκα. «Βέβαια, για να είμαι ειλικρινής, πάντα ένιωθα ότι από αισθητικής άποψης βρίσκομαι κοντά σε ό,τι πρεσβεύει η Gucci. Νοσταλγία, φουτουρισμός, κιτς, φαντασία, όλα αυτά είναι στοιχεία που υπάρχουν στα έργα μου. Οπότε κατάλαβα γιατί με επέλεξαν, προφανώς είδαν ότι η δουλειά μου συγχρονίζεται με τη δική τους». Για εκείνη αυτή η καμπάνια ήταν μια ευκαιρία να εξερευνήσει τον κόσμο των οσφρητικών εικόνων: «Με ενδιαφέρουν τα πρωτόγονα ένστικτα, η διαίσθηση. Η μυρωδιά είναι μια ενστικτώδης αίσθηση. Σαν τις φερομόνες, που δεν ξέρεις τι σε ελκύει σε κάποιον. Ήταν σαν επιστροφή σε μια ζωώδη κατάσταση αυτή η συμμετοχή μου. Ξέρεις, παριστάνουμε πάντα ότι δεν είμαστε ζώα. Είμαστε όλοι ζώα».
Info
The Breeder Open Studio presents Ariana Papademetropoulos
«Even the stars in the sky are a mess»
The Breeder (Ιάσονος 45, Μεταξουργείο, 210 3317527)
Open studio: 24/9-24/10
Εγκαίνια έκθεσης: Παρασκευή 25/10, 20:00-22:00
Διάρκεια έκθεσης: 25/10-30/11
Ώρες λειτουργίας: Τρ.-Παρ. 12:00-20:00, Σάβ. 12:00-18:00
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO
