Σελιάνα: Ένα χωριό που ξαναγεννήθηκε από τα ερείπια

Σελιάνα: Ένα χωριό που ξαναγεννήθηκε από τα ερείπια Facebook Twitter
0

ADVERTORIAL

Υπάρχουν κάποια μέρη στην Ελλάδα που μοιάζουν σαν να έχουν βγει από παραμύθι -όχι μόνο χάρη στην ομορφιά τους αλλά και λόγω της ιστορίας τους που χάνεται στο μακρινό παρελθόν και αναβιώνει με έναν νέο σύγχρονο τρόπο καλώντας να τα ανακαλύψεις.

Η Σελιάνα είναι μια τέτοια περίπτωση που πρέπει οπωσδήποτε να τη γνωρίσεις με την πρώτη ευκαιρία. Κι επειδή τις ευκαιρίες τις δημιουργείς, αντί να τις περιμένεις, γέμισε το αυτοκίνητό σου με ΒΡ Super Unleaded 98 με τεχνολογία ACTIVE, βγες στην Εθνική Οδό για Πάτρα, (τα χιλιόμετρα δεν σε απασχολούν, αφού με ένα γέμισμα μπορείς να είσαι σίγουρος ότι θα πας μακριά) και ετοιμάσου να ανακαλύψεις μια έκπληξη που θα αλλάξει τον τρόπο που σκέφτεσαι.

Η Σελιάνα, ή αλλιώς αρχαία Φελλόη, είναι προσβάσιμη από τον δρόμο που ξεκινά από την Αιγείρα και οδηγεί προς Αρχαία Αιγείρα, τις Αιγές και το χωριό Μοναστήρι. Εκεί, σε απόσταση μόλις 19 χιλιομέτρων θα συναντήσεις έναν καταπράσινο τόπο σε υψόμετρο 750 μέτρων, ακριβώς στα σύνορα με την Κορινθία. Το τοπίο είναι συναρπαστικό όποια εποχή κι αν πας, αφού τα δώρα της φύσης απλώνονται πλούσια με τις κερασιές, τις μηλιές, τις αχλαδιές αλλά και τα αιωνόβια πλατάνια να σε καλωσορίζουν σε ένα χωριό που ερημώθηκε και ξαναγεννήθηκε μέσα από τα ερείπιά του.


Μετά από μια μακρά περίοδο όπου οι κάτοικοι εγκατέλειπαν τα σπίτια τους για να αναζητήσουν την τύχη τους στην πρωτεύουσα ή σε άλλες χώρες ως μετανάστες, η Σελιάνα ξαναζεί στιγμές δόξας, αφού πολλοί Έλληνες αλλά και ξένοι ανακάλυψαν αυτόν τον υπέροχο τόπο και αποφάσισαν να επενδύσουν αλλά και να ζήσουν απολαμβάνοντας την καταπληκτική φυσική ομορφιά.


Εδώ θα συναντήσεις το οικοτουριστικό συγκρότημα που έχουν δημιουργήσει δυο νέα παιδιά που εγκατέλειψαν την Αθήνα για να αφοσιωθούν στη φύση και να προβάλλουν την permaculture ως τρόπο ζωής που σέβεται το φυσικό περιβάλλον. Αν το ψάξεις, θα πετύχεις Σαββατοκύριακα με πρακτικές γιόγκα, διαλογισμού ή άλλα wokshops για τα οποία έρχονται στη Σελιάνα επισκέπτες από όλο τον κόσμο. Θα απολαύσεις τα ζώα που βρίσκονται στον χώρο (πότε είδες τελευταία φορά γάιδαρο;) και θα νιώσεις την ενέργεια της φύσης να σε αφοπλίζει.

Το χαρακτηριστικό, μονότοξο πέτρινο γεφύρι (1895-1905) του ποταμού Κριού και το πέτρινο Δημοτικό Σχολείο (κληροδότημα Συγγρού) θα σε γυρίσουν σε άλλες εποχές, ενώ οι διαδρομές μέσα στην καταπράσινη φύση θα σε παρασύρουν μακριά από την καθημερινότητά σου. Τόσο κοντά στην Αθήνα -χρειάζεσαι μόνο μιάμιση ώρα περίπου και την άνεση της ACTIVE τεχνολογίας που σου προσφέρει η BP- αλλά και τόσο μακριά από τον σύγχρονο τρόπο ζωής στις πόλεις, η Σελιάνα έχει πλέον 350 κατοίκους που επιβεβαιώνουν πως η ζωή στη φύση μπορεί να αλλάξει τις προτεραιότητές σου.

Σελιάνα: Ένα χωριό που ξαναγεννήθηκε από τα ερείπια Facebook Twitter

Αξίζει να επισκεφτείς την Ιερά Μονή Αγίων Αποστόλων, Βυζαντινού ρυθμού που έχει κτιστεί στις αρχές του 17ου αιώνα και έχει χαρακτηρισθεί ως διατηρητέο μνημείο από το Υπουργείο Πολιτισμού, αλλά και το σπήλαιο της Χούχλιας, όπου μπορείς να προχωρήσεις σε βάθος 20 μέτρων μέσα από σταλακτίτες και σταλαγμίτες.

Όσο για το φαγητό, θα βρεις φιλόξενους ανθρώπους που θα σε περιποιηθούν με τα καλύτερα και θα σε ξεπροβοδίσουν πριν πάρεις τον δρόμο της επιστροφής. Και καθώς οδηγείς αφήνοντας το αυτοκίνητό σου με τη ΒΡ Super Unleaded 98, θα νιώσεις πως ένα κομμάτι του μυαλού σου αλλά και της ψυχής σου έχει μείνει στην Αρχαία Φελλόη και τις αλήθειες που σου αποκάλυψε η ίδια η φύση.

Ταξίδια
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Πώς η ανάβαση στο Έβερεστ κατέληξε από ηρωικό κατόρθωμα σε μαζική μπίζνα

Ταξίδια / Πώς η ανάβαση στο Έβερεστ κατέληξε από ηρωικό κατόρθωμα σε μαζική μπίζνα

Η συντριπτική πλειονότητα των αναβατών είναι πελάτες που πληρώνουν εξαψήφια ποσά και μεταξύ αυτών που ανέβηκαν πρόσφατα στην «κορυφή του κόσμου» ήταν κάποιοι τυφλοί, δύο 13χρονοι, αρκετοί εβδομηντάρηδες, ακόμη και άτομα που είχαν υποστεί διπλό ακρωτηριασμό.
THE LIFO TEAM
«Το χωριό μου, ο Δεσύλλας Μεσσηνίας, είναι ένας μικρός κρυφός παράδεισος»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Το χωριό μου, ο Δεσύλλας Μεσσηνίας, είναι ένας μικρός κρυφός παράδεισος»

Ο Μάριος Γκρόγκος μιλά για τον τόπο του με την ανεμπόδιστη θέα στον μεσσηνιακό κάμπο, για ένα μέρος που πια έχει όλα κι όλα δύο μαγαζιά – έχει όμως και μια ομάδα κατοίκων που στήνει φεστιβάλ και εκθέσεις φωτογραφίας και ανανεώνει εθελοντικά την όψη του χωριού.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Αβινιόν/Αρλ

Ταξίδια / Ένα road trip στην Αβινιόν των επτά Παπών και στην Αρλ του Βαν Γκογκ

Γοτθική αρχιτεκτονική, μια «δεύτερη Ρώμη», πολλά δωρεάν μουσεία, φοιτητές να πίνουν μπύρες σε ζωντανές πλατείες και φιλότεχνοι που αναζητούν την αύρα που ενέπνευσε τον Ολλανδό ζωγράφο, αλλά και τον Πικάσο και τον Γκογκέν. Δυο πόλεις που σε κάνουν να ξεχνάς με το ιστορικό τους κέντρο όλα τα βάσανα του ταξιδιού.
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ
Όλα από την αρχή στο Σκαμνέλι, σε ένα Ζαγοροχώρι 25 κατοίκων

Γειτονιές της Ελλάδας / Όλα από την αρχή στο Σκαμνέλι, ένα Ζαγοροχώρι 25 κατοίκων

Ο Φίλιππος Φραγκούλης άφησε πίσω του μια πολυετή καριέρα στις τράπεζες προκειμένου να επιστρέψει στις ρίζες του, στην Τύμφη. Αντικατέστησε τα meetings με τα πυκνά δάση που αποτελούν πλέον το φόντο της νέας του πορείας στη ζωή, έχοντας όμως να αντιμετωπίσει πια τις δυσκολίες ενός ορεινού τόπου.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Πώς είναι η καθημερινότητα ενός τριαντάρη στο ψηλότερο χωριό των Βαλκανίων;

Γειτονιές της Ελλάδας / Πώς είναι η καθημερινότητα ενός τριαντάρη στο ψηλότερο χωριό των Βαλκανίων;

Ο Άρης Αβέλλας περιγράφει τη ζωή του στη Σαμαρίνα, σε ένα μέρος που τραβάει την προσοχή ξένων αλπινιστών, σε έναν τόπο όπου όταν λιώνουν τα χιόνια μπορεί κανείς να βολτάρει σε καταρράκτες, να θαυμάσει άγρια ζώα, να δροσιστεί σε βάθρες.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Η καθημερινή ρουτίνα ενός πλοίου της γραμμής τον χειμώνα

Ταξίδια / Η καθημερινή ρουτίνα ενός πλοίου της γραμμής τον χειμώνα

Πήραμε το πλοίο της γραμμής για να κάνουμε το δρομολόγιο που κάνουν οι ναυτικοί μετ’ επιστροφής, χωρίς να κατέβουμε σε κάποιο λιμάνι. Η διαδρομή μας ήταν Πειραιάς – Κύθνος – Σέριφος – Σίφνος – Κίμωλος – Μήλος και πίσω, ενώ άλλες μέρες προστίθενται κάποιοι ακόμα προορισμοί, με τερματικό λιμάνι εκείνο της Σαντορίνης. Στις περίπου 17 ώρες προσπαθήσαμε να δούμε και να καταγράψουμε τη ζωή τον χειμώνα μέσα σε ένα από τα πολλά πλοία που ταξιδεύουν αδιάκοπα στις ελληνικές θάλασσες.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΓΕΛΑΣΑΚΗΣ
Adrère Amellal: Μια μέρα στο ξενοδοχείο που φωτίζεται με κεριά στην όαση της Σίβα

Ταξίδια / Adrère Amellal: Μια μέρα στο ξενοδοχείο που φωτίζεται με κεριά στην όαση της Σίβα

Σε έναν αλλόκοτο υπερμεγέθη όγκο που ορθώνεται στην έρημο θυμίζοντας σεληνιακό τοπίο λειτουργεί ένα οικολογικό και απόλυτα μίνιμαλ αισθητικής ξενοδοχείο χωρίς ίντερνετ, ούτε τηλέφωνο, ούτε καν ερ-κοντίσιον.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ο τόπος μου, ο Κάμπος της Χίου

Γειτονιές της Ελλάδας / H ζωή μου στον Κάμπο της Χίου, εκεί που οι λαλάδες κοκκινίζουν τη γη

Η Μάρω Χατζελένη περιγράφει την καθημερινότητά της στον τόπο που μεγάλωσε και επέστρεψε, σε ένα μέρος όπου αρχοντικά, περιβόλια και στέρνες με πηγάδια συνυπάρχουν μαγικά.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Ο τόπος μου, η Καλοσκοπή

Γειτονιές της Ελλάδας / Mπορεί να ξαναζωντανέψει ένα χωριό είκοσι ατόμων στο βουνό της Γκιώνας;

Μια ομάδα κατοίκων φιλοδοξεί να αναζωογονήσει ένα ορεινό χωριό με άπλετο πράσινο, με άφθονα τρεχούμενα νερά και πηγές, την Καλοσκοπή Φωκίδας που βρίσκεται μόλις δυόμιση ώρες μακριά από την Αθήνα. Και δείχνει να τα καταφέρνει!
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Ο τόπος μου, οι Λειψοί

Γειτονιές της Ελλάδας / Η ζωή μου στους ακριτικούς Λειψούς, εκεί που σταματά ο χρόνος

Ο Κωνσταντίνος Μπουράκης μας μιλά για τη ζωή στο νησί που κερδίζει την υπογεννητικότητα και αποτελεί έναν από τους πιο ποιοτικούς οικολογικούς προορισμούς της Ελλάδας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ