O τόπος μου, η Κίμωλος

O τόπος μου, η Κίμωλος Facebook Twitter
Το Αφεντάκειο Κληροδότημα αποτελεί ουσιαστικά την παρακαταθήκη του Γεωργίου Οικονόμου-Αφεντάκη, ο οποίος γεννήθηκε στην Κίμωλο και έκανε μεγάλη περιουσία στην Αθήνα.
0

Μένω στο Χωριό της Κιμώλου. Το «σπίτι» μου τα τελευταία δύο χρόνια είναι το Αφεντάκειο Κληροδότημα. Κάθε πρωί βλέπω την ανατολή του ήλιου από το πιο όμορφο σημείο, τη γαλαζοπράσινη Πολύαιγο. 

Επειδή έχω βιώσει δυσάρεστα γεγονότα, την απώλεια προσώπων, προτού μεταφερθώ στο Αφεντάκειο Κληροδότημα, η μετακίνηση αυτή αποτέλεσε κομβικό σημείο στη ζωή μου και συντέλεσε στην προσωπική μου εξέλιξη ως ανθρώπου. 

Το Αφεντάκειο Κληροδότημα αποτελεί ουσιαστικά την παρακαταθήκη του Γεωργίου Οικονόμου-Αφεντάκη, ο οποίος γεννήθηκε στην Κίμωλο και έκανε μεγάλη περιουσία στην Αθήνα. Μετά τον θάνατό του το 1899 ιδρύθηκε το φιλανθρωπικό ίδρυμα που φέρει το όνομά του, το οποίο έχει να παρουσιάσει πολυσχιδή δραστηριότητα, μεταξύ άλλων στην περίθαλψη ατόμων ανεξαρτήτως ηλικίας, στην παροχή υποτροφιών, στην κατασκευή κοινωφελών έργων στην Κίμωλο και γενικότερα στην εκπλήρωση κοινωφελών και φιλανθρωπικών σκοπών για την πνευματική και κοινωνική πρόοδο των Κιμώλιων. 

Το μεγαλύτερο πρόβλημα στο νησί είναι το ακτοπλοϊκό. Ιδιαίτερα τον χειμώνα, που τα δρομολόγια είναι λιγότερα, οι καιρικές συνθήκες δυσκολες και τα θέματα υγείας απρόβλεπτα, είναι δύσκολα για όλους. 

Μένω εδώ από το 2006. Οι γονείς μου είχαν καταγωγή από το νησί. Πάντα είχα την επιθυμία να ζήσω μόνιμα στο νησί επειδή μου αρέσουν οι χαλαροί ρυθμοί του και όχι η ένταση της πόλης. Έχω σπουδάσει τεχνολόγος γεωπόνος και το όνειρό μου ήταν να ακολουθήσω το επάγγελμα του πατέρα μου και να γίνω μελισσοκόμος. Ήρθα μόνιμα στο νησί μετά τις σπουδές, όταν ολοκλήρωσα τη στρατιωτική μου θητεία.

O τόπος μου, η Κίμωλος Facebook Twitter
Στο «Φιδάκι» αναβλύζει ζεστό νερό.

Ο αγαπημένος μου περίπατος στο νησί είναι στο Αγιόκλημα με την πηγή «Φιδάκι» που αναβλύζει ζεστό νερό. Θυμάμαι, την πρώτη φορά που περπάτησα τη διαδρομή, με εντυπωσίασαν η ομορφιά της φύσης και το τοπίο. Εξακολουθεί να είναι η τοποθεσία που ξεχωρίζω στην Κίμωλο.

fanis
Φώτης Μαρινάκης

Φτάνοντας στην Ψάθη, ο επισκέπτης καταλαβαίνει μεμιάς πως η Κίμωλος έχει μείνει ανέπαφη στο πέρασμα του χρόνου. Τα βασικά σημεία που πρέπει να έχει στη λίστα του κάθε επισκέπτης του νησιού περιλαμβάνουν το Αρχαιολογικό Μουσείο, με σημαντικά εκθέματα χιλιάδων χρόνων, το Λαογραφικό Μουσείο, τη διαδρομή ως το Σκιάδι, το πέτρινο μανιτάρι-δημιούργημα της φύσης, την Εκκλησία του Χριστού και γενικότερα την περιήγηση στο Μεσαιωνικό Κάστρο, στις τριγύρω εκκλησίες και στον Μητροπολιτικό Ναό «Παναγία η Οδηγήτρια».

Αν μιλάμε για την καλοκαιρινή περίοδο, προτείνω ανεπιφύλακτα επίσκεψη σε κάποια παραλία συνδυαστικά με την προβολή στο Cine Καλησπερίτη – σε βοηθά να ζήσεις την εμπειρία της Κιμώλου, να νιώσεις τη γαλήνη και τις βραδιές κάτω από τα αστέρια.

Τοπικά προϊόντα που πρέπει οπωσδήποτε να δοκιμάσει ο επισκέπτης είναι η λαδένια, οι μαραθένιες, οι τυρένιες και γενικά όλα τα τοπικά πιάτα με μανούρα, ξινό, κάππαρη και σχοινόκοκκο. 

Το μεγαλύτερο πρόβλημα στο νησί είναι το ακτοπλοϊκό. Ιδιαίτερα τον χειμώνα, που τα δρομολόγια είναι λιγότερα, οι καιρικές συνθήκες δυσκολες και τα θέματα υγείας απρόβλεπτα, είναι δύσκολα για όλους. 

O τόπος μου, η Κίμωλος Facebook Twitter
Το Σκιάδι, το πέτρινο μανιτάρι-δημιούργημα της φύσης.

Ξεχωριστό κεφάλαιο για μένα αποτελεί η συμμετοχή στην εθελοντική ομάδα Κιμώλου «Κιμωλίστες». Με θέληση να προσφέρουμε στο νησί, μια χούφτα άτομα αρχίσαμε το 2011 να ασχολούμαστε  με απλές, αλλά πολύ χρήσιμες για το νησί, εθελοντικές δράσεις. Οι καθαρισμοί παραλιών και οι προσπάθειες νοικοκυρέματος των κοινόχρηστων χώρων του Χωριού αποτέλεσαν τις πρώτες δράσεις μας.

To έναυσμα για μεγαλύτερα «βήματα» και επέκταση των δραστηριοτήτων μας δόθηκε από την επίσκεψη του «ΕΠΟΣ Φυλής» (Ελληνικός Ορειβατικός Σύλλογος) στην Κίμωλο, το καλοκαίρι του 2013, για καθαρισμό και σήμανση μερικών παραδοσιακών μονοπατιών.

Πεζοπορώντας στα μονοπάτια, εκεί όπου τα μηχανοκίνητα δεν περνάνε, ανακαλύψαμε τη φυσική ομορφιά της Κιμώλου αλλά και τον σκληρό τρόπο ζωής των προγόνων μας, που καλλιεργούσαν όλες αυτές τις δύσβατες εκτάσεις! Η φυσική και άγρια ομορφιά, η δημιουργικότητα της φύσης, που σμιλεύει τα βράχια με τον αέρα και τη βροχή, διαμορφώνοντας σπηλιές και μνημεία (βλέπε Σκιάδι), η απαράμιλλη θέα του Αιγαίου με τα γύρω από την Κίμωλο νησιά αλλά και η αφ' υψηλού θέα των δεκάδων παραλιακών κολπίσκων, προσβάσιμων από τα μονοπάτια  ή με το σκάφος, συνεχώς  κεντρίζουν το ενδιαφέρον περιπατητών και μελών ορειβατικών συλλόγων.

O τόπος μου, η Κίμωλος Facebook Twitter
Η περιήγηση στο Μεσαιωνικό Κάστρο είναι από τα πράγματα που πρέπει να κάνει κάθε επισκέπτης του νησιού.

Η δραστηριότητά μας όμως δεν σταματά στα μονοπάτια. Ασχολούμαστε με εποχικά δρώμενα και έθιμα της Κιμώλου, έχοντας πάντα συνοδοιπόρο τον δήμο. Ο χρόνος αρχίζει με τα παραδοσιακά κάλαντα που λέγονται από σπίτι σε σπίτι, σε όλο το Χωριό. Συμμετέχουμε στην καρναβαλική εκδήλωση του δήμου, προσπαθούμε να αναβιώσουμε και να διατηρήσουμε τα έθιμα του Πάσχα (κάλαντα του Λαζάρου, κάψιμο του Ιούδα) κ.ά.

Πραγματοποιούμε πολλά δρώμενα, βασιζόμενοι σε παλιές αλλά και νέες ιδέες. Το καλοκαίρι η διάθεσή  μας κορυφώνεται και τα δρώμενα είναι καθημερινά. Παλιά και νέα σχέδια ενεργοποιούνται και γίνονται παντού στην Κίμωλο αλλά και στη Πολύαιγο: εκδρομές, πεζοπορίες, υπαίθριος μεταφερόμενος και ειδυλλιακός  κινηματογράφος σε παραλίες και γραφικούς χώρους στο Χωριό, υπαίθριες ανοιχτές δανειστικές βιβλιοθήκες για όλους, βόλτες με κανό στη θάλασσα, οργάνωση ή/και συμμετοχή σε πανηγύρια, και άλλα.

Ταξίδια
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Φεύγαμε από τη Βίτσα και κλαίγαμε, γιατί ξέραμε ότι θα αργούσαμε να ξαναπάμε»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Φεύγαμε από τη Βίτσα και κλαίγαμε, γιατί ξέραμε ότι θα αργούσαμε να ξαναπάμε»

Ο Τάσος Ανέστης άφησε πίσω του τις πισίνες και τους παιδότοπους της Αθήνας και μετακόμισε σε ένα Ζαγοροχώρι για να μεγαλώσουν τα παιδιά του με μυρωδιές του δάσους και βόλτες στα ποτάμια και τα βουνά.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Οδοιπορικό στην Τουρκία: Βαδίζοντας στα χνάρια του Αινεία

Ταξίδια / Τσανάκαλε, Αρχαία Τροία, Καταρράκτες Sütüven. Ένα οδοιπορικό στην Τουρκία

Από τον εντυπωσιακό ναό του Απόλλωνα Σμινθέα στο Γκιουλπινάρ μέχρι τον χολιγουντιανό Δούρειο Ίππο στο Τσανάκαλε, η Τουρκία ξεδιπλώνει έναν απολαυστικό χάρτη γεμάτο μύθο και… καλοκαιρινές εκπλήξεις.
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ
Σε ένα μικρό χωριό στο Ζαγόρι έχουν γυριστεί 60 ταινίες μικρού μήκους

Γειτονιές της Ελλάδας / Σε ένα μικρό χωριό στο Ζαγόρι έχουν γυριστεί 60 ταινίες μικρού μήκους

Η Βαγγελιώ Ρετάλη μιλά για το Zagoriwood, ένα φεστιβάλ που για λίγες μέρες κάθε καλοκαίρι μετατρέπει τα ήσυχα Κάτω Πεδινά σε επίκεντρο κινηματογραφικής συνάντησης και δημιουργίας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Nothing Days / Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Ένα «ανοιξιάτικο» τριήμερο σε μία πόλη που ξέρει από φυσικές καταστροφές αλλά ξέρει και να υμνεί τη ζωή, και μία μεγάλη βόλτα στην Πομπηία και στο Ερκολάνο. Από το αρχαίο «fast food» στις σύγχρονες γεύσεις της ναπολιτάνικης κουζίνας.
M. HULOT
Ο Δημήτρης και ο Κερέμ κάνουν πράξη την ελληνοτουρκική φιλία

Ταξίδια / Ο Δημήτρης και ο Κερέμ κάνουν πράξη την ελληνοτουρκική φιλία

Ο ένας Έλληνας, ο άλλος Τούρκος. Δύο άνθρωποι που γνωρίστηκαν, έγιναν φίλοι και αποφάσισαν να δημιουργήσουν έναν χώρο που να αποτυπώνει όλα όσα τους συνδέουν − και όχι όσα τους χωρίζουν. Το «Meraki Café» στην Κωνσταντινούπολη. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Μπορεί να μην είναι ρόδινα τα πράγματα στην επαρχία, αλλά και πού είναι;»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Μπορεί να μην είναι ρόδινα τα πράγματα στην επαρχία, αλλά και πού είναι;»

Η Ευγενία Μαστοράκη άφησε την Αθήνα για την Οκτωνιά, ένα μικρό, γραφικό χωριό στην Εύβοια, όπου ζει με τον σύζυγό της και τα δυο τους παιδιά. Της λείπουν πολλά πράγματα, αλλά εκεί ανασαίνει καλύτερα.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Η επαρχία έχει ανάγκη όλους εκείνους που κάθε Χριστούγεννα, Πάσχα ή καλοκαίρι επιστρέφουν στους τόπους τους και λένε: «Τι ωραία θα ήταν να γυρνούσα μόνιμα»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Η κατάσταση στο Μεσολόγγι σήμερα είναι δύσκολη αλλά και ελπιδοφόρα»

Ο Αλέξανδρος Παναγιωτόπουλος επέστρεψε στο Μεσολόγγι και δημιούργησε την ομάδα Messolonghi by Locals με στόχο να επαναφέρει στο προσκήνιο την αξία τού να μένεις, να ζεις και να δημιουργείς στον τόπο σου.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
«Η παλιά Ελλάδα που νομίζαμε πως χάθηκε ζει ακόμα σε τόπους σαν τη Νίσυρο»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Στη Νίσυρο οι άνθρωποι δουλεύουν - αλλά υπάρχει χρόνος και για την ψυχή»

Τη στιγμή που η Καλαμάτα άρχισε να του θυμίζει την Αθήνα, ο Σταύρος Παναγιωτόπουλος μετακόμισε σε έναν τόπο όπου δεν χρειάζεται να περιμένει τις διακοπές, μια και έχει το καλοκαίρι έξω από την πόρτα του.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Οδοιπορικό στη «Στέγη του Κόσμου», το Θιβέτ

Ταξίδια / Οδοιπορικό στη «Στέγη του Κόσμου», το Θιβέτ

Σ’ αυτόν τον τόπο, ανάμεσα σε πανύψηλες χιονοσκέπαστες κορφές και απύθμενες χαράδρες, ο χρόνος και ο χώρος διαστέλλονται, ενώ στους απέραντους αγριότοπους όπου κατοικεί ο Θεός επιζεί ακόμα η γαλήνη ενός χαμένου παραδείσου.
ΣΤΕΛΙΟΣ ΒΑΡΒΑΡΕΣΟΣ
Η Ελένη Νέρουππου άφησε την Αθήνα και βλέπει πια τους κόπους μιας χρονιάς στο Βασιλικό Ευβοίας να ανταμείβονται σε ένα μπουκάλι κρασί

Γειτονιές της Ελλάδας / «Στη φύση, καθετί που παράγεις νιώθεις ότι είναι παιδί σου»

Η Ελένη Νέρουππου άφησε το Παγκράτι για να καλλιεργεί αμπέλια στο Βασιλικό Ευβοίας, για να ζήσει σε έναν τόπο όπου «οι ρυθμοί είναι πιο αργοί και σου επιτρέπουν να απολαύσεις ό,τι κάνεις».
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Ανακαλύπτοντας την ξεχασμένη ελληνική κοινότητα της Αντίς Αμπέμπα 

Ταξίδια / Ανακαλύπτοντας την ξεχασμένη ελληνική κοινότητα της Αντίς Αμπέμπα 

Οι σκηνοθέτες Χρόνης Πεχλιβανίδης και Μαρία Γιαννούλη, κάνοντας έρευνα για το νέο τους ντοκιμαντέρ στην Αιθιοπία, ήρθαν σε επαφή με τα απομεινάρια της άλλοτε ένδοξης ελληνικής παροικίας. 
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ