Τι και πού να φας στο πρώτο σου ταξίδι στη Ρώμη

 Ρώμη: Πώς τρώγοντας, πέρασαν 9 μέρες  Facebook Twitter
Η Ρώμη αποτελεί top γαστρονομικό προορισμό για γερό φαγοπότι και όποιον δρόμο και αν πάρεις χαμένος κάπου στα στενά της, νηστικός δεν θα μείνεις.
0

ΟΛΟΙ ΟΙ ΔΡΟΜΟΙ ΟΔΗΓΟΥΝ στη Ρώμη. Ναι, ναι, δεν θα διαφωνήσουμε σ’ αυτό. Ένας από τους κύριους δρόμους είναι αυτός που διασχίζοντάς τον θα γνωρίσεις την ιστορία της, τα κρυμμένα μυστικά της, τα μουσεία, τις γκαλερί, τους αρχαιολογικούς χώρους στο μέγεθος μικρής πόλης. Για να τα δεις όλα αυτά, αλλά και γενικά, για να γνωρίσεις πραγματικά μια πόλη, πρέπει να την περπατήσεις. Εμάς, το κοντέρ έγραψε μέχρι και 20 χιλιόμετρα μέσα σε μια μέρα, και δεν μας πείραξε καθόλου. Όχι γιατί δεν κουραζόμασταν, αλλά γιατί και την πόλη μάθαμε απέξω και καταφέραμε να κάψουμε –έστω κάποια– από όσα φάγαμε τις 9 μέρες που μείναμε εκεί. Γιατί η Ρώμη, αποτελεί top γαστρονομικό προορισμό για γερό φαγοπότι και όποιον δρόμο και αν πάρεις χαμένος κάπου στα στενά της, νηστικός δεν θα μείνεις.

Καταρράκτες ρευστής σοκολάτας, η πιο νόστιμη σαντιγί που μπορείς να φανταστείς –και χωρίς χρέωση–, αδηφάγοι γλάροι-κλέφτες που σου βουτάνε την πίτσα απ’ το χέρι, σάντουιτς με κοκκινιστό πατσά, καφές πεντανόστιμος αλλά μισή γουλιά, και πολλή, πολλή φρέσκια pasta. Αυτά σου δίνουν μόνο μια γεύση από τις αφορμές για να επιστρέψεις.

H pizza

Στη Ρώμη δοκιμάσαμε τρία διαφορετικά είδη πίτσας. Pizza al taglio, ένα είδος με σχετικά αφράτη ζύμη που τη βρίσκεις με το κομμάτι σε άπειρες παραλλαγές, πίτσα Νάπολης με το χαρακτηριστικό αφράτο στεφάνι, και παραδοσιακή πίτσα Ρώμης με πολύ λεπτή ζύμη και καψαλισμένες απ’ τον ξυλόφουρνο άκρες. 

Την πίτσα al taglio που μας άρεσε περισσότερο τη δοκιμάσαμε στον φημισμένο φούρνο του κέντρου της πόλης, Antico Forno Roscioli. Δοκιμάσαμε την κλασική margherita με τη μοτσαρέλα, την κόκκινη σάλτσα και τον βασιλικό, αλλά και μια ακόμη με καπνιστό χοιρινό και λαχανικά. Ήταν και οι δύο ζουμερές, αφράτες και τραγανές και το ζυμάρι ιδιαίτερα νόστιμο. Καλύτερα να περάσετε καθημερινή και να φάτε την πίτσα για πρωινό, γιατί από τις 11-12 και μετά η ουρά φτάνει μέχρι την άλλη γωνία.

Καταρράκτες ρευστής σοκολάτας, η πιο νόστιμη σαντιγί που μπορείς να φανταστείς –και χωρίς χρέωση–, αδηφάγοι γλάροι-κλέφτες που σου βουτάνε την πίτσα απ’ το χέρι, σάντουιτς με κοκκινιστό πατσά, καφές πεντανόστιμος αλλά μισή γουλιά, και πολλή, πολλή φρέσκια pasta. Αυτά σου δίνουν μόνο μια γεύση από τις αφορμές για να επιστρέψεις.

Αν και βρισκόμασταν στη Ρώμη, θέλαμε να δοκιμάσουμε και τη φημισμένη ναπολιτάνικη πίτσα. Ρωτώντας βρεθήκαμε στο Sofia Pizza Napoletana κοντά στην Πιάτσα Ναβόνα. Δοκιμάσαμε τη margherita (πρωτότυπο) με έξτρα bufalina από πάνω, γιατί πότε έφαγες κάτι και σκέφτηκες ότι έχει ήδη αρκετό τυρί;

Ρώμη: Πώς τρώγοντας, πέρασαν 9 μέρες  Facebook Twitter
Στο Sofia Pizza Napoletana δοκιμάσαμε τη margherita με έξτρα bufalina,

Και τέλος, η δική μου αγαπημένη, η παραδοσιακή της πόλης.

Πριν διασχίσεις τη γέφυρα που σε βγάζει καρφί στο κέντρο του Τραστέβερε, θα μπλεχτείς μέσα σε κάτι γειτονιές με πολυκατοικίες από κόκκινα τούβλα. Εκεί, θα καθίσεις στα τραπεζάκια του Pizzeria Remo A Testaccio. Μη σε αποθαρρύνουν οι διάφανοι μουσαμάδες, το προσωπικό που μοιάζει να μην ξέρει γρι αγγλικά και ο ιδιοκτήτης που φοράει ταυτόχρονα τρία ζευγάρια γυαλιά (ένα στα μάτια, ένα κρεμασμένο στον λαιμό και ένα στο κεφάλι). Είναι στέκι των ντόπιων, θα πληρώσεις κάτω από 10 ευρώ για ολόκληρη την πίτσα και θα έχει την πιο νόστιμη κόκκινη σάλτσα που έχεις δοκιμάσει. Εμείς πήραμε τη margherita (μη με κοροϊδεύεις, σε παρακαλώ), τη marinara, που αν και η πιο απλή έκλεψε την παράσταση, και την πικάντικη salsiccia. Για εμένα, η στάση στο Remo είναι must. Και, αν και δεν το δείχνουν στην αρχή, μια χαρά αγγλικά ξέρουν, μη σκοτίζεσαι.

Ρώμη: Πώς, τρώγοντας, πέρασαν 9 μέρες  Facebook Twitter
Δοκιμάσαμε carbonara στο Tonarello στο Trastevere.

Osteria Taverna, Trattoria

Από εστιατόρια, κάπως είχαμε πελαγώσει στην αρχή με τις τόσες επιλογές, αλλά δεν τα πήγαμε και άσχημα. Η πρώτη μας στάση ήταν στο Tonarello, στο Trastevere, που πια έχει δύο καταστήματα ώστε να εξυπηρετεί τις ουρές κόσμου που συχνά περιμένει με τις ώρες. Εμείς, τυχεροί, καθίσαμε αμέσως. Δοκιμάσαμε τέλεια, ζουμερά κεφτεδάκια με σάλτσα cacio e pepe, σκορδάτες πατάτες και τσιγαριαστό σπανάκι, τηγανητή αγκινάρα-γλύκισμα, ενώ από πάστα πήραμε carbonara –εννοείται– και amatriciana, από χειροποίητα ζυμαρικά και με το σωστό αλλαντικό guanciale (χοιρινά μάγουλα) και όχι μπέικον, όπως και όπου αλλού πήγαμε. Τα ζυμαρικά ήρθαν σε μεγάλη ποσότητα μέσα σε τηγανάκια, ενώ το κρασί σε ψάθινη καράφα. #livingtheitaliandream

Ρώμη: Πώς τρώγοντας, πέρασαν 9 μέρες  Facebook Twitter
Η Trattoria Da Enzo 29 εμφανίζεται διαρκώς στις λίστες με τα top εστιατόρια στη Ρώμη.

Το ακούγαμε απ’ όλους και έπρεπε να το δοκιμάσουμε. Σε ένα από τα λίγα ήσυχα στενά του Trastevere βρίσκεται η Trattoria Da Enzo 29, που εμφανίζεται διαρκώς στις λίστες με τα top εστιατόρια στη Ρώμη. Ο κατάλογος μικρός, αλλά χωρίς ελλείψεις, ενώ έχει και πιάτα ημέρας. Δοκιμάσαμε χειροποίητα νιόκι με κόκκινη σάλτσα, τα οποία ήταν πολύ αφράτα και ανάλαφρα, κρεμώδη carbonara, και για ορεκτικό, τυρί στρατσιατέλα με φρέσκα ντοματίνια. Γενικά, το συγκεκριμένο εστιατόριο ποντάρει στην απλότητα, την παράδοση και την ποιότητα των υλικών, και γι’ αυτό και δεν χάνει.

Όταν σερβιτόρα από εστιατόριο σού προτείνει ένα άλλο εστιατόριο ως στέκι των Ρωμαίων για παραδοσιακό φαγητό, δεν πας πάσο. To Il Duca βρίσκεται σε έναν από τους πιο κεντρικούς και ζωντανούς δρόμους του Trastevere και πολλοί θα το προσπερνούσαν σκεπτόμενοι πως θα είναι τουριστικό. Αλλά οι θαμώνες του σε πείθουν για το αντίθετο. Πήραμε μπρουσκέτες με φρέσκια ντομάτα, ζυμαρικά cacio e pepe, ravioli με σάλτσα μανιταριών και τρούφα, και στο τέλος έσβησα και πέντε κεράκια πάνω σε δύο φοβερές τιραμισού – μαθηματικά, όλο λάθος. Μου ευχήθηκε και όλο το μαγαζί «τάντι αουγκούρι»”, συμβολισμός παντού. Ήταν τα πιο νόστιμα γενέθλια.

Ρώμη: Πώς τρώγοντας, πέρασαν 9 μέρες  Facebook Twitter
Φοκάτσια με στρατσιατέλα και φρέσκια τρούφα, που χωρίς υπερβολή ήταν ίσως το αγαπημένο μου πιάτο απ’ ό,τι δοκίμασα σε όλο το ταξίδι.

Τέλος, αν και όχι οικονομική επιλογή, το Taverna Trilussa αποζημιώνει με τη γεύση και την όμορφη ατμόσφαιρα. Δοκιμάσαμε τη φοκάτσια με στρατσιατέλα και φρέσκια τρούφα, που χωρίς υπερβολή ήταν ίσως το αγαπημένο μου πιάτο απ’ ό,τι δοκίμασα σε όλο το ταξίδι, τα ραβιόλι με τη μυστική συνταγή που έχει βραβευτεί για τη γεύση της –θα καταλάβετε γιατί– και pasta με κόκκινη σάλτσα και μοσχάρι. Το εστιατόριο προσφέρει wine pairing και κατάλογο κρασιών από ολόκληρη τη χώρα.

Το gelato

Ρώμη: Πώς τρώγοντας, πέρασαν 9 μέρες  Facebook Twitter
Στο Giolitti το gelatο είναι ολόφρεσκο, με πολλές γεύσεις για να διαλέξεις και σερβίρεται σε γενναιόδωρη ποσότητα.

Τα τιμούσαμε καθημερινά. Δοκιμάσαμε από το Fatamorgana, το Venchi με τον ινσταγκραμικό καταρράκτη σοκολάτας και το Giolitti. Το τελευταίο μάς κέρδισε στα σημεία. Ολόφρεσκο gelatο ημέρας με πολλές γεύσεις για να διαλέξεις, σερβίρεται σε γενναιόδωρη ποσότητα. Όταν θα σε ρωτήσουν αν θες σαντιγί από πάνω, απλά πες ναι. Πλούσια υφή που παραπέμπει περισσότερο σε μους, όταν τελειώσει την ψάχνεις. Από τα gelato, κάποια που ξεχώρισαν ήταν η μαύρη σοκολάτα, η φράουλα, η γεύση nocciola με ολόκληρα φουντούκια, και το μασκαρπόνε-καραμελωμένα σύκα.

Ο καφές

Εδώ δεν υπήρξαν εκπλήξεις. Πήγαμε στα πιο ιστορικά καφέ της πόλης. Δυνατός καφές, με σώμα, άρωμα και γεύση. Οι ποσότητες όχι αυτές που έχουμε συνηθίσει, αλλά μόλις το ξεπεράσεις, τον απολαμβάνεις, παρέα με κάποιο κανόλι ή άλλο αρτοπαρασκεύασμα. Τα La Casa del Caffè Tazza d'Oro και Sant' Eustachio Caffè είναι σημεία αναφοράς της πόλης και προσφέρουν, εκτός των κλασικών επιλογών, τον κρεμώδη, γευστικό καφέ ginseng, ροφήματα καφέ με γεύση τιραμισού, φιστίκι, κακάο και πραλίνα με τη δέουσα γαρνιτούρα.

 Ρώμη: Πώς τρώγοντας, πέρασαν 9 μέρες  Facebook Twitter
Το La Casa del Caffè Tazza d'Oro.

Η τιραμισού

Κάθε γεύμα έκλεινε με μία. Ή και δύο. Παντού νόστιμη ήταν. Αφράτη, με ισορροπία γλυκού και πικρού, οπτικά πολύ πιο «μαμαδίστικη» απ’ ό,τι θα σκεφτόσουν. Ίσως να ξεχώρισα αυτές του Il Duca και του Trilussa. Δεν έλειψαν οι απαραίτητες στάσεις στα Pompi και Mr. Tiramisu, αλλά και τα εστιατόρια δεν είχαν κάτι να ζηλέψουν.

 Ρώμη: Πώς τρώγοντας, πέρασαν 9 μέρες  Facebook Twitter
Aπαραίτητη στάση στο Pompi για τιραμισού.

Το hidden spot

Πάνω σε κάτι σκαλιά, κοντά στο Κοινοβούλιο, περνά σχεδόν απαρατήρητο το Grano la cucina di Traiano. Δεν θα το είχαμε δει αν δεν μας είχαν κάνει εντύπωση οι γλάροι με τα κόκκινα ράμφη που πετούσαν πάνω από τα σκαλιά και περπατούσαν δίπλα μας σαν φιλικά αδέσποτα. Τι είναι αυτό που τα τραβά εκεί από τη μύτη; Ό,τι προλάβουν να αρπάξουν από τους πελάτες που βγαίνουν απ’ το μαγαζί. Όταν ένας έκανε βουτιά και τσίμπησε την πίτσα ενός πελάτη, όμως εκείνος συνέχισε να τρώει το κομμάτι του ανενόχλητος, σκεφτήκαμε ότι μάλλον θα άξιζε τον κόπο. Έχει μπουφέ με μαγειρευτά, αρκετές επιλογές σε πάστα, λαζάνια και νιόκι, αλλά και κρεατικά, περιποιημένα σάντουιτς και αρκετές αχνιστές πίτσες al taglio. Ήταν ό,τι καλύτερο φάγαμε; Όχι, αλλά ήταν αξιοπρεπέστατο, πολύ οικονομικό, με τεράστιες μερίδες, και –πολύ βασικό– δεν κλείνει το μεσημέρι. Όσοι έχετε φάει τον κόσμο να βρείτε κάτι ανοιχτό στην Ιταλία την ώρα του break, καταλαβαίνετε πόσο σημαντικό είναι.

Ρώμη: Πώς τρώγοντας, πέρασαν 9 μέρες  Facebook Twitter
Το Grano la cucina di Traiano περνά σχεδόν απαρατήρητο.

Το Speakeasy

To Club Derrière βρίσκεται σε ένα στενάκι πίσω από το Πάνθεον, αλλά πρέπει να το ψάχνεις για να το βρεις. Αλλιώς θα ήταν και εκτός concept. Μοιάζει με ανακαινισμένη κρύπτη, ενώ ακόμη και την τουαλέτα του την ψάχνεις, μιας και κρύβεται πίσω από μια πόρτα-βιβλιοθήκη. Εκεί πας είτε για φαγητό είτε για ποτό. Εμείς βρεθήκαμε εκεί για τα signature cocktails. Τα κοκτέιλ περιγράφονται με συναισθήματα αντί για υλικά (υπάρχουν και τα υλικά σε άλλη σελίδα), κάνοντας την εμπειρία ακόμη πιο personal. Έψαχνα για ώρα το «νιώθω σκασμένη απ’ το φαγητό», αλλά δεν υπήρχε. Αδιανόητο.

Θα επιστρέψω για…

Σάντουιτς με πατσά. Δεν προλάβαμε να περάσουμε από το food market και να δοκιμάσουμε από ένα συγκεκριμένο μαγαζί που θέλαμε. Αλλά και για μια βόλτα απ' την εβραϊκή συνοικία για καρμπονάρα με αγκινάρες. Δεν πειράζει. Την επόμενη φορά.

Τι να πω μετά απ’ όλα αυτά; Pack light.

Γεύση
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Sole Giaguaro: Ο Giovani Scaraggi μόλις μετακόμισε στα Άνω Πετράλωνα

Γεύση / Ο Giovani Scaraggi μόλις άνοιξε ένα ακόμα Sole Giaguaro στα Άνω Πετράλωνα

Πλέον δεν χρειάζεται να ταξιδέψετε μέχρι τη Ρόδο και το απομακρυσμένο χωριό της Λαχανιάς για να γευτείτε την φινετσάτη κουζίνα του σεφ από το Μπάρι, που έχει πολλές αναφορές στον τόπο του και άλλες τόσες από τα ταξίδια στον κόσμο.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Στο νέο σπίτι της Trattoria Italia d'Onofrio για την πιο ωραία πέστο φιστίκι

Γεύση / Στο νέο σπίτι της Trattoria Italia d'Onofrio για την πιο ωραία πέστο φιστίκι

Μετά από πολλές μετακινήσεις, ο Ονούφριος Ιωακειμίδης μετέφερε την τρατορία του στα σύνορα Κουκακίου και Πετραλώνων και σε μια χαμηλών τόνων πλατεία. Συνεχίζει να σερβίρει παραδοσιακή ιταλική κουζίνα, χωρίς να έχει αλλάξει τίποτα στο μενού του, υπενθυμίζoντάς μας ότι το πεκορίνο δεν υπάρχει για να μπαίνει παντού και ότι η αματριτσιάνα φτιάχνεται με μπουκατίνι και μόνο.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ergon Bakehouse:

Γεύση / Η πιο ελαφριά και αφράτη πίτσα της πόλης σερβίρεται στο Ergon Bakehouse

Στο νέο πολυεπίπεδο πρότζεκτ Ergon Bakehouse Athens όλα μυρίζουν ζυμάρι. Εδώ θα βρείτε έναν φούρνο με πολύχρωμα ψωμιά, όσα χρειάζεστε για τα δικά σας ξεφουρνίσματα στο σπίτι, αλλά και ένα χαλαρό μέρος για να φάτε κάτι εύκολο και νόστιμο στο κέντρο, από το πρωί μέχρι το βράδυ. Και έρχονται και άλλα.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Δέκα διευθύνσεις για λαχταριστό μπακαλιάρο με σκορδαλιά

Γεύση / Εννέα μέρη για λαχταριστό μπακαλιάρο με σκορδαλιά

Η 25η Μαρτίου είναι μία από τις τρεις μέρες της Μεγάλης Τεσσαρακοστής που επιτρέπεται το ψάρι, το λάδι και το κρασί. Δεν ξέρω πόσο μεγάλη είναι η πίστη σας, ξέρω μόνο πόσο ευλαβικά αγαπάμε όλοι τον μπακαλιάρο σκορδαλιά και πόσο καλά ξέρουμε να τιμούμε τις γαστρονομικές παραδόσεις.
ΔΩΡΑ ΜΑΣΤΟΡΑ
Δεν τους προλαβαίνουμε με τα νέα bakeries της Αθήνας

Γεύση / Δεν τους προλαβαίνουμε με τα νέα bakeries της Αθήνας

Αυτήν τη στιγμή ξεφουρνίζονται στην πόλη cinnamon rolls σε πολλές διαφορετικές εκδοχές, ψωμιά με μάραθο και κουρκουμά και πολύσπορα με μέλι, vanilla buns, ηπειρώτικες χορτόπιτες και empanadas σαν σπανακόπιτα. Κάποιοι κάνουν υπομονή μέχρι να ωριμάσουν τα ζυμάρια τους για να βάλουν στη βιτρίνα τους πράγματα που μας φτιάχνουν τη μέρα.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Νίκος Μάνεσης: «Καλό κρασί φτιάχνουν οι οινοποιοί που όταν τους παίρνεις τηλέφωνο τούς βρίσκεις στο αμπέλι»

Το κρασί με απλά λόγια / «Καλό κρασί φτιάχνουν οι οινοποιοί που όταν τους παίρνεις τηλέφωνο, βρίσκονται στο αμπέλι»

Η Υρώ Κολιακουδάκη Dip WSET και ο Παναγιώτης Ορφανίδης συνομιλούν με τον Νίκο Μάνεση, έναν από τους πρωτοπόρους οινογράφους της χώρας μας, για το παρόν και το μέλλον του ελληνικού αμπελώνα.
THE LIFO TEAM
Μανώλης Παπουτσάκης

Οι Αθηναίοι / Μανώλης Παπουτσάκης: «Νομίζεις ότι το χαίρεται ο εστιάτορας που αγοράζει και πουλάει ακριβά;»

Χαρούπι και Δέκα Τραπέζια στη Θεσσαλονίκη, Pharaoh στην Αθήνα. Ένας σεφ με μεγάλες επιτυχίες στο παλμαρέ του μιλά για το τώρα της γαστρονομίας, εξηγεί γιατί η ελληνική κουζίνα σήμερα δεν έχει σχέση με αυτό που ήταν κάποτε και ανοίγει το θέμα που συζητάνε οι foodies: Το sitting στα εστιατόρια.
M. HULOT
Τα νέα εστιατόρια της Αθήνας κάνουν τα όσπρια πεντανόστιμα

Γεύση / Τα νέα εστιατόρια της Αθήνας κάνουν τα όσπρια πεντανόστιμα

Οι φασολάδες και οι φακές, οι γίγαντες και οι ρεβιθάδες, όλα αυτά που αρνούμασταν να φάμε ως παιδιά, είναι πια πιάτα που παραγγέλνουμε και ψάχνουμε στα δημοφιλή εστιατόρια της Αθήνας. Μάλιστα, κάποια από αυτά είναι και μεγάλα σουξέ.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Μαγειρέψτε κρέας με κόκαλο και η νοστιμιά θα χτυπήσει κόκκινο

Γεύση / Συνταγές για κρέας με κόκαλο, εκεί που η νοστιμιά χτυπάει κόκκινο

Οι Σπύρος και Βαγγέλης Λιάκος μας υποδέχονται στο ολοκαίνουργιο παράρτημα του Basegrill στη Γλυφάδα και μαζί με τον σεφ Σπύρο Παυλίδη προτείνουν συνταγές με μέρη του κρέατος που δεν χρησιμοποιούμε συχνά.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος: Ο ποιητής του Ελληνικού Αμπελώνα συνεχίζει να ζει μέσα από τις ετικέτες που δημιούργησε

Γεύση / Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος: Ο ποιητής του Ελληνικού Αμπελώνα συνεχίζει να ζει μέσα από τις ετικέτες που δημιούργησε

Τα μεγαλειώδη κρασιά των Αμπελώνων Κ. Αντωνόπουλου κρατούν ζωντανό το πνεύμα του ιδρυτή τους, χαράσσοντας το μέλλον τους στον σύγχρονο οινικό κόσμο
ΛΙΝΑ ΙΝΤΖΕΓΙΑΝΝΗ
Χαρτοδιπλωμένος Winery: Το «ακάτιο» που ταξιδεύει τις αισθήσεις μας στο απόλυτο «ἦδος»

Γεύση / Χαρτοδιπλωμένος Winery: Το «ακάτιο» που ταξιδεύει τις αισθήσεις μας στο απόλυτο «ἦδος»

Δυο πολυβραβευμένες σειρές κρασιών περικλείουν όλο το πάθος, το μεράκι και την τεχνογνωσία που «κατέκτησε» κάποτε ο Σωτήρης Χαρτοδιπλωμένος και κληροδότησε στους γιους του, Ηρακλή και Στέλιο.
ΦΙΛΙΩ ΡΑΓΚΟΥ
Ana Roš: «Τα εστιατόρια δίνουν το παράδειγμα ώστε να μαγειρεύουν όλοι πιο βιώσιμα»

Γεύση / Ana Roš: «Δεν μαγειρεύουμε για να πάρουμε βραβεία»

Η αυτοδίδακτη σεφ που έβαλε τη Σλοβενία στον παγκόσμιο γαστρονομικό χάρτη και σαρώνει τις διακρίσεις είναι αυτήν τη στιγμή μία από τις οκτώ γυναίκες σεφ στον κόσμο των οποίων το εστιατόριο έχει την ανώτερη διάκριση από τον οδηγό Michelin. Λίγο πριν μαγειρέψει για τους Αθηναίους σε ξύλα στο Pharaoh μιλά στη LiFO.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ