Για παγωτό καϊμάκι, σοκολατούχο γάλα με μέλι και ρυζόγαλο, στον Μπακογιάννη

Μπακογιάννης γιαουρτι Facebook Twitter
Το υπέροχο γιαούρτι του με την παχιά την πέτσα και την τέλεια γεύση είναι το γιαουρτάκι που θα αγαπήσεις. Φωτ.: Γιώργος Αδάμος/LIFO
0

Το ρυζόγαλο και η κρέμα βανίλια ήταν ανέκαθεν ο τρόπος για να κανακεύω τον εαυτό μου, να του ζητώ συγγνώμη για τις πολλές ώρες δουλειάς, να τον παρηγορώ και να τον φροντίζω. Αλλάζοντας σπίτια με τρομερή ταχύτητα και περιπλανώμενη σε διάφορες γειτονιές της Αθήνας, ένα από τα πράγματα που φρόντιζα πάντα να ανακαλύπτω είναι το μαγαζί που έχει αγνά και νόστιμα γαλακτομικά προϊόντα για να προστρέχω στα ψυγεία του, όποτε υπήρχε ανάγκη. Παρόλο, όμως, που έζησα για μεγάλο διάστημα στα νότια προάστια, το γαλακτοπωλείο του Μπακογιάννη δεν το γνώριζα. Ίσως γιατί η περίοδος διαμονής εκεί συνέπεσε με τα πιο ανέμελα χρόνια της ζωής μου αλλά και με την περίοδο εκείνη που τα ελληνικά, γαλακτομικά προϊόντα δεν είχαν καμιά ιδιαίτερη ζήτηση. Πού να έλεγα και ποιος να με πίστευε ότι 19 χρονών κορίτσι κρύβομαι κάτω από το πάπλωμα με το ρυζόγαλό μου και θρηνώ τους ατελέσφορους έρωτες; Προτιμούσα να δείχνω κουλ με ουισκάκι στο χέρι και να απολαμβάνω θεραπευτικές, κινέζικες σουπίτσες που τότε είχαν μεγάλο ρεύμα. Τα πράγματα άλλαξαν και οι καταστάσεις απέδειξαν πώς υπάρχουν πολλοί και σοβαροί λόγοι για να υπάρχουν στην καθημερινή μας διατροφή προϊόντα με βάση το έξτρα θρεπτικό, πρόβειο γάλα. Το γάλα εκείνο, δηλαδή, που ξέραμε από πάντα εδώ στην Ελλάδα, γιατί πρόβατα είχαμε στα μαντριά μας και όχι Γαλλίδες αγελάδες. 

Έπαιρναν το γάλα από τους βοσκούς του Υμηττού, το έφτιαχναν γιαούρτι και μετά ο Βασίλης το μοίραζε, στην αρχή και πάλι με τα πόδια, μετά με την τρίκυκλη μοτοσυκλέτα του και αργότερα με το station wagon Opel Kadett του ’67, το οποίο πολλοί θυμούνται ακόμη.

Μπορεί να άργησα, λοιπόν, να ανακαλύψω το γαλακτοπωλείο του Μπακογιάννη αλλά ισχύει το «κάλλιο αργά παρά ποτέ», γιατί είναι ωραίο να βρίσκεις όλο και κάτι νέο για να σε γοητεύει και να σε κάνει να διανύεις χιλιόμετρα για χάρη του. Η ιστορία του Μπακογιάννη μετράει περισσότερα από 68 χρόνια και είναι από εκείνες που θέλεις να ακούς για να αναπολείς, να νοσταλγείς και να γεμίζεις θετικότητα.

ρυζογαλο κρεμες Facebook Twitter
Στην περίπτωσή μου, την πρώτη θέση στην καρδιά μου κέρδισε το ρυζόγαλο. Ισορροπημένο, σωστά βρασμένο, καθόλου λιγωτικό και ελαφρύ. Φωτ.: Γιώργος Αδάμος/LIFO

Ο Βασίλης Μπακογιάννης, που άνοιξε πρώτος το μαγαζί, κατέβηκε στην Αθήνα από το χωριό του Πυρά Φωκίδας, προπολεμικά, με τα πόδια και σε ηλικία μόλις 11 χρονών, για να βρει την τύχη του. Με μπαμπά τσέλιγκα, ήξερε καλά το γάλα και έτσι έπιασε δουλειά σε ένα γαλακτοπωλείο. Στον πόλεμο, επέστρεψε στο χωριό του και ξανακατέβηκε στην πρωτεύουσα μετά τον Εμφύλιο για να ανοίξει μαζί με συγχωριανούς του ένα γαλακτοπωλείο στην οδό Ρηγίλλης. Έφτιαχναν γιαούρτι και μετά έβγαιναν στους δρόμους, γύριζαν τις γειτονιές με τα πόδια και το μοίραζαν στα σπίτια. Μετά από λίγα χρόνια, το 1954, ο Βασίλης βρήκε ένα χωράφι σε καλή τιμή στην Ηλιούπολη και έχτισε το δικό του μαγαζάκι. Εκεί δίπλα ζούσε, σε δυο χρόνια παντρεύτηκε και την Καλλιόπη και μαζί κρατούσαν το εργαστήριο και μεγάλωναν τα τρία παιδιά τους. Έπαιρναν το γάλα από τους βοσκούς του Υμηττού, το έφτιαχναν γιαούρτι και μετά ο Βασίλης το μοίραζε, στην αρχή και πάλι με τα πόδια, μετά με την τρίκυκλη μοτοσυκλέτα του και αργότερα με το station wagon Opel Kadett του ’67, το οποίο πολλοί θυμούνται ακόμη. Μάλιστα, ο Βασίλης για να κάνει γνωστή την άφιξή του στις γειτονιές, έβαζε στη  διαπασών δημοτικά και έτσι ήξεραν όλοι ότι περνάει και κατέβαιναν από τα σπίτια για να πάρουν τα προϊόντα του.

Όταν τα μαντριά απαγορεύτηκαν στην περιοχή λόγω οικοδόμησης, αναζήτησε βοσκούς στα Γεράνεια Όρη και τα ορεινά της Κορίνθου. Από τα ίδια μαντριά εξακολουθεί να παίρνει γάλα μέχρι και σήμερα, ο γιος του Γιάννης, ο οποίος ανέλαβε το μαγαζί, όταν εκείνος πια κουράστηκε το 2011. Ο Γιάννης μεγάλωσε μέσα στο γαλακτοπωλείο, ακολουθούσε τον πατέρα του στις διανομές και πονούσε τη δουλειά του. Δεν του ήταν δύσκολο να αφήσει την εξασφαλισμένη δουλειά του στο δημόσιο ως Μηχανολόγος Μηχανικός για να κρατήσει το μαγαζί. Ασχολήθηκε με ακόμη μεγαλύτερη θέρμη με το αντικείμενο, παράμεινε πιστός στη φιλοσοφία του πατέρα του, που ήθελε λίγα αλλά άριστης ποιότητας προϊόντα και έτσι μέχρι σήμερα, μας υποδέχεται εκείνος με μεγάλο χαμόγελο στο μαγαζί.

Μπακογιάννης γαλακτοπωλείο Facebook Twitter
Φωτ.: Γιώργος Αδάμος/LIFO
γαλακτοπωλείο Μπακογιάννης Facebook Twitter
Το υπέροχο, vintage ψυγείο-βιτρίνα που είναι παραπάνω από 50 χρονών. Τίποτα περιττό ή ξένο στο χώρο. Φωτ.: Γιώργος Αδάμος/LIFO

«Οι κτηνοτρόφοι μας παραμένουν ίδιοι από την εποχή του πατέρα μου και το ίδιο συμβαίνει και με τις συνταγές μας. Το γάλα συλλέγεται στη μονάδα που διατηρούμε στο Μεγάλο Πεύκο, πιστοποιείται και μετά έρχεται στο μαγαζί μας. Δε με ενδιαφέρει να έχω πολλά διαφορετικά προϊόντα, αλλά να διατηρήσω ακέραιη την ποιότητα όσων παράγουμε για να είμαι συνεπής στους πελάτες μου. Δεν είναι τυχαίο, που έρχονται στο γαλακτοπωλείο μας άνθρωποι από όλη την Αθήνα ή ακόμη και από την επαρχία. Βέβαια, αυτό που πραγματικά χάρηκα και συνέβη χωρίς καν να το αντιληφθώ, είναι ότι ο Στέλιος Παρλιάρος βράβευσε το παγωτό καϊμάκι μας σαν το καλύτερο της Αθήνας, αφού δοκίμασε πολλά και διάφορα. Ήταν για εμάς μια όμορφη νίκη στην προσπάθεια τόσων χρόνων». Είναι αλήθεια πως, τον Μπακογιάννη και εγώ από το καϊμάκι του τον έμαθα από μια φίλη. Πλούσια γεύση, μεστή, που γεμίζει το στόμα. Με μαστίχα Χίου και σαλέπι, άλλο να το διαβάζεις και άλλο να το γεύεσαι. 

Το γιαούρτι του και αυτό υπέροχο. Με την παχιά την πέτσα και την τέλεια γεύση είναι το γιαουρτάκι που θα αγαπήσεις να απολαμβάνεις με μια κουταλιά μέλι και μια βροχή από καρύδια, όταν θέλεις κάτι να σου δώσει ενέργεια και να σε χορτάσει στο λεπτό. Το γάλα του πάλι, και δη το σοκολατούχο με μέλι αντί ζάχαρης και κακάο, είναι αγαπημένο σε όλους τους αθλητές αφού ενισχύει την μυική αποκατάσταση και προσφέρει ενδυνάμωση. Το ίδιο και η σοκολατένια κρέμα για όσους προτιμούν να τρώνε το γάλα με το κουτάλι. 

σοκολατένια κρέμα Facebook Twitter
Η σοκολατένια κρέμα για όσους προτιμούν να τρώνε το γάλα με το κουτάλι. 

Βέβαια, στην περίπτωσή μου, την πρώτη θέση στην καρδιά μου κέρδισε το ρυζόγαλο. Ισορροπημένο, σωστά βρασμένο, καθόλου λιγωτικό και ελαφρύ. Ό,τι θέλεις από το ρυζόγαλό σου. Και η κρέμα ακολουθεί με διαφορά στήθους. Είναι αλήθεια, πως έχω ακούσει τα καλύτερα και για το βούτυρό του, που είναι ιδανικό και για μαγειρική και για άλειμμα. Πρέπει, όμως, να το πετύχεις γιατί δεν είναι κάτι που ο Γιάννης φτιάχνει σε τακτική βάση. Αυτό που σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να χάσεις είναι το παγωτό του. Είτε επιλέξεις βανίλια, είτε σοκολάτα ή καϊμάκι, το μόνο σίγουρο είναι ότι θα επιστρέφεις στο μικρό γαλακτοπωλείο ξανά και ξανά, για να μη σου λείψει ποτέ. Αν, μάλιστα, είσαι λάτρης του παγωτού μηχανής, όπως εγώ, θα μετράς τις εβδομάδες και τις μέρες για να βγει και πάλι στο προσκήνιο η παγωτομηχανή και να γεμίσουν τα χωνάκια από το πιο απαλό και εύγεστο παγωτό του Μπακογιάννη.

Η τελευταία επίσκεψή μου στο μαγαζί έγινε αμέσως μετά την επέλαση του χιονιά και αφού είχαν ανοίξει μόλις οι δρόμοι της Ηλιούπολης. Το μικρό γαλακτοπωλείο, καθαρό και φροντισμένο, είχε ανοιχτές τις πόρτες του και οι γείτονες περνούσαν για να πουν τα νέα τους και να πάρουν τα αγαπημένα τους προϊόντα. Ο Γιάννης και ο γιος του Βασίλης βρισκόντουσαν πίσω από το υπέροχο, vintage ψυγείο-βιτρίνα που είναι παραπάνω από 50 χρονών. Τίποτα περιττό ή ξένο στο χώρο. Λίγα πράγματα και καλά, όπως ήταν πάντα και έτσι θα είναι. 

σοκολατούχο γάλα Facebook Twitter
Το γάλα του πάλι, και δη το σοκολατούχο με μέλι αντί ζάχαρης και κακάο, είναι αγαπημένο σε όλους τους αθλητές αφού ενισχύει την μυική αποκατάσταση και προσφέρει ενδυνάμωση. Φωτ.: Γιώργος Αδάμος/LIFO
Μπακογιάννης παραγωγή Facebook Twitter
Λίγα πράγματα και καλά, όπως ήταν πάντα και έτσι θα είναι. 

Γαλακτοκομικά Προϊόντα Μπακογιάννης, Χρυσοστόμου Σμύρνης 15, Ηλιούπολη, 21 0973 6971 (τηλεφωνήστε πριν πάτε για να πετύχετε τα προϊόντα ζεστά-ζεστά)

Γεύση
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Στη Στάνη του Κουντούρα, το πιο παλιό γαλακτοπωλείο του Πειραιά

Γεύση / Στη Στάνη του Κουντούρα, το πιο παλιό γαλακτοπωλείο του Πειραιά

Εδώ και ογδόντα έξι χρόνια η Στάνη του Κουντούρα στον Πειραιά μεγαλώνει γενιές με πρόβειο γιαούρτι, γίδινο βούτυρο, ρυζόγαλο, κρέμες, γλυκά ταψιού, σιροπιαστά και παγωτό καϊμάκι που θα ζήλευαν τα καλύτερα μαγαζιά της Πόλης.
ΔΩΡΑ ΜΑΣΤΟΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Τα μυστήρια της κουζίνας του λιμανιού

Γεύση / Mε τα«δώρα» του λιμανιού θα μαγειρέψεις τα ωραιότερα φαγητά

Κάβουρες από τα βαθιά νερά, φλογάτες σκορπίνες, μαγιάτικα στον φούρνο και άλλα ψάρια που δεν φτάνουν στον πάγκο του ιχθυοπώλη. Η βόλτα στο λιμάνι είναι πηγή έμπνευσης για τους σπιτικούς μάγειρες.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Γλυκιά Σύρος: Ζαχαροπλάστες, συνταγές και μνήμες από το παρελθόν της Ερμούπολης

Γεύση / Γλυκιά Σύρος: Παραδοσιακά ζαχαροπλαστεία και συνταγές από την Ερμούπολη

Αμυγδαλωτά, χαλβαδόπιτες, νουγκατίνες, σφολιάτσες και πολλά ακόμη παραδοσιακά γλυκά, μαζί με μια ιστορία 200 χρόνων, αναδεικνύουν την Ερμούπολη σε βασίλισσα της ζαχαροπλαστικής.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
Η Ταβέρνα «Πλάτων» στο Βούπερταλ

Γεύση / «Kάθε φορά που μυρίζω ούζο, θυμάμαι την ταβέρνα Πλάτων στο Βούπερταλ»

Ο Παύλος και η Ελένη, μετανάστες στη Γερμανία, δημιούργησαν μια αυθεντική ελληνική ταβέρνα, που εδώ και τρεις δεκαετίες σερβίρει απλά αλλά πεντανόστιμα πιάτα και είναι διάσημη για τον λεπτοκομμένο χειροποίητο γύρο της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η αγκινάρα

Γεύση / «Ο καλύτερος μεζές είναι η κεφαλή της άγριας αγκινάρας»

Χοιρινό με αγκιναρόφυλλα κοκκινιστά στη Σητεία, κεφαλές αγκινάρας γεμιστές με ρύζι στην Κάσο και αγκινάρες-μουσακά στην Άνδρο: η αγκινάρα δίνει τόσο πολλά τη στιγμή που διεκδικεί μόνο το ελάχιστο.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Aspasia: Πώς η Σταυριανή Ζερβακάκου έστησε ένα εστιατόριο-προορισμό

Γεύση / Aspasia: Ένα εστιατόριο που ανταμείβει κάθε στροφή του δρόμου προς τη Μάνη

Στο απόγειο της φήμης της, η Σταυριανή Ζερβακάκου αποφάσισε να επιστρέψει σε έναν τραχύ τόπο και να στήσει ένα εστιατόριο-προορισμό σε έναν μικρό ορεινό οικισμό, αξιοποιώντας στην κουζίνα της όσα άγρια της δίνει το μέρος.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Η άνοιξη και το καλοκαίρι της ρίγανης

Γεύση / H ρίγανη που δίνει γεύση στα καλοκαίρια μας

Είναι το πιο δημοφιλές μυριστικό της Aνατολικής Μεσογείου και δίνει ιδέες για μερικά από τα πιο αντιπροσωπευτικά καλοκαιρινά εδέσματα, όπως η ριγανάδα, ο ντάκος, η χωριάτικη σαλάτα και οι ριγανάτες σαρδέλες.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ