Ένα εκτενές queer πολυποστ για τη στιγμή που ζούμε: όταν η εικόνα προηγείται του σώματος και η παρουσία απαιτεί διαρκή απόδειξη. Ο Πάνος Μιχαήλ συνδέει την κόπωση της pop (Charli XCX), τη σωματική ένταση της μόδας (HYACYN), τη λαϊκή ματιά της φωτογραφίας (Martin Parr) και τη ριζοσπαστική τέχνη της Cindy Sherman σε ένα ενιαίο αφήγημα για την εξαντλημένη ορατότητα.
ΠΑΝΟΣ ΜΙΧΑΗΛ
