«Το πρόβλημα το έχουν όσοι δεν έχουν επαφή με τη ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα, γιατί, όσο τη γνωρίζεις, καταρρέει το αφήγημα»

Δήμητρα Καμπέλη: «Το πρόβλημα το έχουν οι ομάδες που δεν έχουν επαφή με άτομα της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας, γιατί, όσο τα γνωρίζεις, καταρρέει το αφήγημα» Facebook Twitter
Αυτήν τη στιγμή δεν πρέπει να έχει σημασία αν αρέσει και σε ποιον ο γάμος των ανθρώπων οποιασδήποτε ομάδας, γιατί μιλάμε για δικαιώματα, είναι ένα νομικό ζήτημα.
0


ΣΧΕΤΙΖΟΜΑΙ ΜΕ ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα σε όλους τους τομείς της κοινωνικής μου ζωής. Έχω φίλους, συνεργάτες, πρώην συμφοιτητές, συμμαθητές/συμμαθήτριες και φίλους/-ες της κόρης μου, πρόσωπα του ευρύτερου συγγενικού μου κύκλου, άτομα που ακολουθώ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, εκτιμώντας την επαγγελματική ή κοινωνική τους δραστηριότητα, που ανήκουν στην κοινότητα.

Η πιο κοντινή μου σχέση μετράει ήδη 35 χρόνια και εύχομαι να κρατήσει πολλά ακόμη. Είναι με τον πολύ στενό μου φίλο Κωστή που είναι 19 χρόνια με τον σύντροφό του, Μιχάλη, έχουν παντρευτεί στο εξωτερικό και υιοθετήσει δύο υπέροχα αγόρια: τον 10χρονο Harley-Γιάννη και τον 4χρονο Ricky-Μιχάλη. Κατοικούν στο εξωτερικό, αλλά επισκέπτονται συχνά φίλους και συγγενείς στην Κρήτη, οπότε περνάμε όσο το δυνατό περισσότερο χρόνο μαζί.

Το πρόβλημα δεν βρίσκεται στην πλευρά της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας, οπότε πρέπει να μας πείσει η ίδια για τα δίκαια αιτήματά της, αλλά στη στάση που μια μερίδα της κοινωνίας και της πολιτείας κρατάει απέναντί της, υψώνοντας εμπόδια και προκαταλήψεις, περιθωριοποιώντας, εκφράζοντας ρητορική μίσους ή ακόμα και ρατσιστική/ομοφοβική βία.

Θα πρέπει να γίνει κατανοητό σε όσους διαφωνούν ότι δεν έχουν δικαίωμα να εμποδίζουν την αποκατάσταση μιας αδικίας που έχει σοβαρές επιπτώσεις και ο νόμος έπρεπε να έχει φροντίσει εδώ και πολλά χρόνια.

Όλα αυτά τα χρόνια έχω συνειδητοποιήσει πώς είναι να παλεύεις για πράγματα που οι στρέιτ θεωρούμε αυτονόητα και πόσα πράγματα που εμείς απολαμβάνουμε ελεύθερα, χωρίς να ρωτήσουμε κανένα, για τη ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα είναι από δύσκολα ως ακατόρθωτα. Από μια απλή βόλτα με τον/τη σύντροφό σου χωρίς φόβο ή τις ξέγνοιαστες διακοπές μιας ΛΟΑΤΚΙ+ οικογένειας μέχρι την αυτοδιάθεση, την ασφάλεια και την ελεύθερη επιλογή στη γονεϊκότητα.

Ο γάμος και η γονεϊκότητα ΛΟΑΤΚΙ+ ζευγαριών στην ουσία αφορά την πρόσβαση σε δικαιώματα χωρίς διακρίσεις και εμπόδια. Ρόλος του δικαιώματος είναι να προστατεύει άτομα που συνήθως δεν ανήκουν στην πλειοψηφία από ανισότητες και παραβιάσεις και να διασφαλίζει την αρμονική συμβίωση όλων μας. Τα δικαιώματα δεν μπορεί να δίνονται επιλεκτικά, «αυτό μου αρέσει, σου το παραχωρώ, το άλλο δεν μου αρέσει, σου το αφαιρώ».

Επιπλέον, είναι σημαντικό να καταλάβουμε ότι τα δικαιώματα, ακόμα και ομάδων με τις οποίες δεν σχετιζόμαστε άμεσα, αφορούν πάντα το σύνολο μιας κοινωνίας και η διασφάλισή τους ή όχι έχει επίπτωση στη ζωή όλων μας. Οι αντίθετες απόψεις είναι σεβαστές, αρκεί να μην προσβάλουν, να μην είναι κακοποιητικές και να μην επιβάλουν περιορισμούς.

Για όσα επιχειρήματα της αντίθετης πλευράς έχουν ακουστεί, έχει αποφανθεί ήδη τεκμηριωμένα η επιστημονική και η νομική κοινότητα, οπότε θα πρότεινα ενημέρωση από τις σωστές πηγές και όχι από ψευδή αφηγήματα. Θα πρέπει να γίνει κατανοητό σε όσους διαφωνούν ότι δεν έχουν δικαίωμα να εμποδίζουν την αποκατάσταση μιας αδικίας που έχει σοβαρές επιπτώσεις και ο νόμος έπρεπε να έχει φροντίσει εδώ και πολλά χρόνια.

Και το 1982 υπήρχαν άνθρωποι που αντιδρούσαν στον πολιτικό γάμο, και το 1956 υπήρχαν αντιδράσεις για την ψήφο των γυναικών, αλλά το νομικό πλαίσιο προηγήθηκε της αλλαγής των κοινωνικών αντιλήψεων. Στην περίπτωση των δικών μου φίλων, αυτό που μας στενοχωρεί όλους είναι ότι μας λείπουν πολύ, και σ’ εμάς και στις οικογένειές τους, καθώς η μη αναγνώριση των δικαιωμάτων των ΛΟΑΤΚΙ+ οικογενειών τούς στερεί τη δυνατότητα να επιστρέψουν μόνιμα κοντά μας. Είναι ένα είδος ιδιότυπης ομηρίας που έχει επίπτωση και στις δύο πλευρές.

Πρέπει, επίσης, να γίνει αντιληπτό ότι υπάρχει μεγάλη μερίδα κόσμου που θέλει μια κοινωνία συμπερίληψης, χωρίς διαχωρισμούς και διακρίσεις, χωρίς ανθρωποφαγία, δολοφονίες χαρακτήρων και ρατσισμό. Όπου όλοι μας θα είμαστε ελεύθεροι και θα ζούμε χωρίς φόβο και ενοχές.

Τους το χρωστάμε ως κοινωνία, όπως το χρωστάμε και στις προηγούμενες γενιές ΛΟΑΤΚΙ+, που ταλαιπωρήθηκαν υπερβολικά από ένα άδικο σύστημα.

Αυτήν τη στιγμή δεν πρέπει να έχει σημασία αν αρέσει και σε ποιον ο γάμος των ανθρώπων οποιασδήποτε ομάδας, γιατί μιλάμε για δικαιώματα, είναι ένα νομικό ζήτημα. Δεν πρόκειται για γκάλοπ, και σίγουρα δεν μιλάμε σε επίπεδο πολιτικής προτίμησης ‒ κάτι ακόμα που έχει περάσει λάθος.

Σίγουρα είναι σημαντικό τα άτομα της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας να μη σηκώνουν μόνα τους το βάρος αλλά να έχουν ένα υποστηρικτικό περιβάλλον. Και είναι σημαντικό γιατί αν, στην περίπτωση του φίλου μου του Κωστή δεν μπορεί να ταυτιστεί κάποιος μαζί του, μ’ εμένα ίσως ταυτιστεί πιο εύκολα γιατί με ξέρει, ξέρει το προφίλ μου, έχω μεγαλύτερη διείσδυση σε αυτά τα κοινά, μπορώ να λειτουργήσω κάπως ως ενδιάμεσος.

Υποστηρικτικό περιβάλλον δεν σημαίνει μόνο ότι εγώ που αγαπώ τον φίλο μου τον στηρίζω, αλλά ότι το παλεύουμε μαζί. Στην ουσία αυτό σημαίνει «στηρίζω κάποιον». Η άρνηση που εκφράζουν κάποιοι θα έλεγα ότι οφείλεται στο ότι είναι κάτι που δεν τους αγγίζει, δεν ταυτίζονται, δεν τους πολυαφορά το θέμα. Τώρα, σε κάποιες πολύ απομονωμένες περιοχές και σε πιο σκληρό πλαίσιο, προφανώς κάποια άτομα ακόμα αναγκάζονται να ζουν διπλή ζωή, να κρατάνε αυτό το κομμάτι κρυφό.

Γενικά, θεωρώ ότι η πραγματικότητα είναι καλύτερη από αυτό που προβάλλεται. Το πρόβλημα εντοπίζεται στις ομάδες που δεν έχουν επαφή με άτομα της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας ‒ όσο τα γνωρίζεις, τόσο καταρρέει το αφήγημα.

Η Δήμητρα Καμπέλη είναι οικονομολόγος στο Ηράκλειο Κρήτης και φίλη ζευγαριού ανδρών με δύο παιδιά.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

Το νέο τεύχος της LiFΟ δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Κοντεύω 60 κι ακόμα χρειάζεται να παλεύω για τα αυτονόητα…

Η κοινωνία είναι έτοιμη από καιρό / «Κοντεύω τα 60 κι ακόμα παλεύω για τα αυτονόητα...»

… για ίσα δικαιώματα, ορατότητα, αξιοπρέπεια, σεβασμό. Ο γάμος και η τεκνοθεσία για όλους δεν είναι το τέλος του δρόμου, θα είναι όμως μια πολύ σημαντική κατάκτηση. Βαρεθήκαμε τις αναμονές, τα πολιτικά παιχνίδια, την υποκρισία, τις κούφιες ηθικολογίες. Τελειώνετε!
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Νίκος Κατσούλης - Μαρία Πολίτη: «Είναι απαράδεκτο να μη στηρίζουμε με όλη μας τη δύναμη δύο ανθρώπους που αποφασίζουν να προσφέρουν την αγάπη τους σε παιδιά»

Η κοινωνία είναι έτοιμη από καιρό / «Είναι απαράδεκτο να μη στηρίζουμε δύο ανθρώπους που αποφασίζουν να προσφέρουν αγάπη σε παιδιά»

Ο Νίκος Κατσούλης και η Μαρία Πολίτη, ζευγάρι πολύτεκνων εκπαιδευτικών, προτρέπουν όσους αντιτίθενται στην ισότητα στον γάμο και την τεκνοθεσία να «αφήσουν ελεύθερη την αγάπη μέσα τους και θα δουν την αλήθεια».
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Αστικές Συγκοινωνίες: Mια αθόρυβη ιδιωτικοποίηση που προκαλεί κρότο

Ρεπορτάζ / Αστικές Συγκοινωνίες: Mια αθόρυβη ιδιωτικοποίηση που προκαλεί κρότο

Τα πρόσφατα ατυχήματα με αστικά λεωφορεία φέρνουν στο προσκήνιο το θέμα της εκχώρησης συγκοινωνιακού έργου στα ΚΤΕΛ και καταγγελίες για θεσμικές αστοχίες. Οι εμπλεκόμενες πλευρές μιλάνε στη LiFO.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Ένα ελληνο-αλβανικό ανήκειν εν τη γενέσει;

Guest Editors / Μεταξύ ελληνικότητας και αλβανικότητας 

Μια έρευνα επιβεβαιώνει ότι η αλβανική μετανάστευση στην Ελλάδα αναδιαμορφώνει ριζικά τις έννοιες της ταυτότητας και του ανήκειν, αποκαλύπτοντας τις προκλήσεις και τις προοπτικές αυτής της νέας πραγματικότητας.
ΙΛΙΡΙΝΤΑ ΜΟΥΣΑΡΑΙ
ΕΠΕΞ Ο μυστηριώδης κύριος Sweetman και η απίθανη ιστορία του σκοτεινού οξυγόνου

Περιβάλλον / Ο μυστηριώδης κύριος Sweetman και η απίθανη ιστορία του σκοτεινού οξυγόνου

Άνοιξε ένα νέο κεφάλαιο για τη θαλάσσια ζωή και μπλόκαρε, έστω προσωρινά, τα σχέδια για εξορύξεις στον ανεξερεύνητο βυθό. Ο Andrew Sweetman μιλά στη LiFO για την έρευνα που έγινε απροσδόκητα viral και συγκρούστηκε με κολοσσούς, πολιτικές αποφάσεις και… το TikTok.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
Ανακαλύφθηκε ο εχθρός

Ακροβατώντας / Ανακαλύφθηκε ο εχθρός

Τι σημασία έχουν τα μεγάλα σκάνδαλα, όταν η απειλή είναι μπροστά μας, όπως οι καραβιές Λίβυων και Σουδανών μεταναστών και πολιτικών προσφύγων που καταφθάνουν στη νότια Κρήτη και εισβάλλουν ανεξέλεγκτα στην πατρίδα;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Δημήτρης Κανελλόπουλος: «Να μας αποκαλούν “εφημερίδα των συριζαίων”; Εντάξει... γελάμε»

Οπτική Γωνία / Δημήτρης Κανελλόπουλος: «Να μας αποκαλούν “εφημερίδα των συριζαίων”; Εντάξει... γελάμε»

Ο δημοσιογράφος της «Εφημερίδας των Συντακτών» και του e-tetRadio μιλά για την εφημερίδα, επιβεβαιώνοντας τις τελικές συζητήσεις με τον Δημήτρη Μελισσανίδη, για την κρίση της αριστεράς, την επιστροφή του Αλέξη Τσίπρα και το μέλλον του Τύπου.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Είμαι Ισραηλινός, κι αυτό λειτουργεί πια ως ετυμηγορία» 

Οπτική Γωνία / «Είμαι Ισραηλινός, κι αυτό λειτουργεί πια ως ετυμηγορία» 

Ο θεατρικός σκηνοθέτης Guy Ben-Aharon, που βρέθηκε πρόσφατα στην Αθήνα, γράφει στη LiFO για την απόρριψη που βιώνει τόσο στην πατρίδα του όσο και στο εξωτερικό ως Ισραηλινός που υποστηρίζει την ελευθερία της Παλαιστίνης. 
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
«Χρόνιες παθογένειες» vs ποινικών ευθυνών

Οπτική Γωνία / «ΟΠΕΚΕΠΕ: Χρόνιες παθογένειες» vs ποινικών ευθυνών

Η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία έστειλε πριν από λίγο καιρό στη Βουλή τη δικογραφία για Αυγενάκη και Βορίδη, αλλά η ΝΔ δεν βλέπει ποινικές ευθύνες υπουργών στο σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ και επιμένει ότι πρόκειται για «διαχρονικές παθογένειες». 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Γιατί κανείς δεν μας προστατεύει από τον ανεξέλεγκτο θόρυβο;

Οπτική Γωνία / Γιατί δεν μας προστατεύει κανείς από τον ανεξέλεγκτο θόρυβο;

Η Κομισιόν στέλνει τη χώρα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο επειδή δεν έχει υιοθετήσει τα απαραίτητα σχέδια δράσης για την ηχορρύπανση. Τι σημαίνει αυτό για την καθημερινότητά μας; Μιλά στη LiFO ο ομότιμος καθηγητής του ΑΠΘ, Γεώργιος Παπανικολάου.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ένας κανονικός αφελληνισμός

Οπτική Γωνία / Ένας κανονικός αφελληνισμός

Στη θέση εκείνων των ξένων που καλλιεργούσαν μια αληθινή σχέση με την Ελλάδα, πολλαπλασιάζονται τα φιμέ τζάμια των υπερπολυτελών τζιπ, αόρατοι και αδιάφοροι μεσάζοντες, αγοραστές επαύλεων που υπενοικιάζονται ή έχουν γίνει φρούρια με μικρούς ιδιωτικούς στρατούς τραμπούκων.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Δημήτρης Νανόπουλος: «Ζούμε το τέλος του ανθρώπου και τη γέννηση ενός νέου τύπου ύπαρξης»

Οπτική Γωνία / Δημήτρης Νανόπουλος: «Ζούμε το τέλος του ανθρώπου και τη γέννηση ενός νέου τύπου ύπαρξης»

Ο διακεκριμένος ακαδημαϊκός και θεωρητικός φυσικός μιλά για την προέλευση της συνείδησης, τoν εγκέφαλο ως κβαντική μηχανή και το μέλλον του ανθρώπου ως υβριδίου τεχνολογίας και βιολογίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Η ομοφοβία δεν είναι ιδεολογική τοποθέτηση αλλά μια μορφή βίας»

Οπτική Γωνία / «Η ομοφοβία δεν είναι ιδεολογική τοποθέτηση αλλά μια μορφή βίας»

Ένα 13χρονο παιδί δεν άντεξε την ομοφοβία και έδωσε τέλος στη ζωή του. Ο ψυχίατρος-ψυχαναλυτής Σάββας Σαββόπουλος εξηγεί πώς μπορούν οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί να εντοπίσουν έγκαιρα τα σημάδια της αυτοκτονικής διάθεσης.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ