«Όταν ο νόμος απαγόρευε και στους δικούς μου γονείς να παντρευτούν»

Βασίλης Κουρουμιχάκης: «Όταν ο νόμος απαγόρευε και στους δικούς μου γονείς να παντρευτούν» Facebook Twitter
Μεγάλωσα σε ένα σπίτι όπου έμαθα πως δεν είναι καθόλου αστείο να γελάς με τις «αδερφές», πως οι λεσβίες δεν θέλουν ένα καλό σεξ για να «έρθουν στον ίσιο δρόμο» και οι τρανς δεν είναι κινούμενος στόχος για ρίψη αυγών.
0

Η ΙΔΕΑ ΕΝΟΣ γαμήλιου πάρτι για φίλους στροβιλιζόταν για αρκετό καιρό στο μυαλό μας. Μετά από οκτώ χρόνια ενός ατέλειωτου αρραβώνα το μόνο που ψάχναμε με τη σύντροφό μου ήταν η αφορμή για να το διοργανώσουμε. Ως ετερόφυλο ζευγάρι δεν είχαμε να περιμένουμε κάποιου είδους νομοθετικές καλένδες και για να το κάνουμε όσο πιο casual γίνεται, θέλαμε να πάμε, αντί για δημαρχείο, στον φίλο των γονιών μου που τυγχάνει συμβολαιογράφος.

Στις πολλές συζητήσεις που έγιναν γύρω από συνήθως άδεια πιάτα σε εστιατόρια έπεσε η ιδέα ενός κοινού πάρτι με ένα φιλικό ζευγάρι. Οι κοινοί φίλοι, άρα και καλεσμένοι, ήταν αρκετοί και η οικονομία που θα προσέφερε ο ένας σμπάρος για δυο τρυγόνια μάς έκανε να δώσουμε τα χέρια.

Το μόνο περίεργο σε αυτήν τη σύμπραξη; Το γεγονός ότι το άλλο ζευγάρι αποτελείται από τον Αλέξανδρο και τον Γιώργο, δυο άντρες που αγαπιούνται, ζουν μαζί και ήθελαν να μοιραστούν αυτήν τη στιγμή της «επισημοποίησης» της σχέσης τους με φίλους. Είπα «περίεργο», αλλά για ποιον και γιατί; Για να καθόμαστε να συζητάμε αυτές τις μέρες το θέμα της επέκτασης του δικαιώματος του γάμου και στα ομόφυλα ζευγάρια, μάλλον σε κάποιους φαίνεται περίεργο, αλλά πόσοι είναι αυτοί και τι πραγματικά πιστεύουν;

Η σιωπηρή πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας είναι έτοιμη από καιρό για το τελευταίο θεσμικό βήμα της πλήρους εξίσωσης του δικαιώματος του γάμου. Τόσο έτοιμη, που ο βασικός λόγος για τον οποίο το ζητά αυτό είναι για να ασχοληθούμε πιο σοβαρά με τα θέματα που δεν λύνονται στις νομοπαρασκευαστικές επιτροπές αλλά απαιτούν κοινωνικές τομές που θα εξαλείψουν μορφές κακοποίησης και εκφοβισμού.

Η απορία μου είναι ειλικρινής γιατί μεγάλωσα σε ένα σπίτι όπου έμαθα πως δεν είναι καθόλου αστείο να γελάς με τις «αδερφές», πως οι λεσβίες δεν θέλουν ένα καλό σεξ για να «έρθουν στον ίσιο δρόμο» και οι τρανς δεν είναι κινούμενος στόχος για ρίψη αυγών. Για το τελευταίο ειδικά ίσως φταίει και το ότι η Πάολα (μία είναι η Πάολα) ήταν συμμαθήτρια του πατέρα μου και ειδικά γι’ αυτό ίσως αξίζει να κάνω ένα μικρό κινηματογραφικό flashback, από αυτά που το φιλμ θαμπώνει και θυμίζει τρεμουλιαστό Super 8.

Μπορώ να πω ότι μεγάλωσα σε μια sui generis οικογένεια, με μια μητέρα δημοσιογράφο και έναν πατέρα στρατιωτικό που κατάφερε να αφήσει το Πολεμικό Ναυτικό μόνο μετά από τριάντα έξι χρόνια ευδόκιμης υπηρεσίας. Ταυτόχρονα, στο σπίτι υπήρχαν βιβλία του Ηλία Πετρόπουλου και του Βασίλη Ραφαηλίδη. Η βελόνα του ραδιοφώνου ήταν κολλημένη στην εκάστοτε συχνότητα που φιλοξενούσε τον Τζίμη Πανούση τα Σαββατοκύριακα και κάθε Πέμπτη απόγευμα είχαμε το «Ποντίκι», το παλιό, του Παπαϊωάννου.

Σας ακούγεται αρκετά παράξενο, το καταλαβαίνω, τα στερεότυπα που ακολουθούν τους στρατιωτικούς και τους δημοσιογράφους προηγούνται της φήμης τους, πόσο μάλλον ένας συνδυασμός αυτών.

Θα έλεγε κανείς ότι το οικογενειακό μου περιβάλλον με προόριζε να γίνω agent provocateur, αν και για λόγους βιοπορισμού έγινα δημοσιογράφος, κληρονομώντας από τον πατέρα μου την απέχθειά του στην ηθικολογία. Μια ηθικολογία με την οποία είχε ανοιχτές παρτίδες και ο ίδιος, μέχρι που έκλεισαν οριστικά με τις αλλαγές του οικογενειακού δικαίου του 1982. Βλέπετε, οι περισσότεροι θυμούνται την –επιτέλους– θέσπιση του πολιτικού γάμου, την ισότητα των δύο φύλων και την τραγελαφική αποποινικοποίηση της μοιχείας, αλλά για τον ίδιο ήταν πολύ πιο σημαντική η κατάργηση της υποχρεωτικής προίκας για τους στρατιωτικούς.

Ένας αναχρονιστικός θεσμός που οδήγησε πολλούς συναδέλφους του σε εικονικές συναλλαγές με πεθερικά, πλαστά προικοσύμφωνα αλλά και παράξενες φιλίες με γνωστούς παπάδες που έκαναν διπλή καριέρα και ως τηλεπερσόνες και τελούσαν γάμους, κάνοντας τα στραβά μάτια στην έλλειψη των «απαραίτητων δικαιολογητικών». Ευτυχώς για όλους μας γνώρισε τη μητέρα μου τη σωστή χρονική στιγμή, την οποία και νυμφεύθηκε με πολιτικό γάμο και μοναδική προίκα το κόκκινο φόρεμα που φόρεσε στο δημαρχείο της Αθήνας, αξιοποιώντας το σύνολο των διαθέσιμων νεοπαγών μεταρρυθμίσεων.

Αυτό το μικρό οικογενειακό δράμα δεν ήταν διδακτικό μόνο για μένα και για τον υγιή τρόπο με τον οποίο μεγάλωσα, χωρίς να νιώθω να απειλούμαι από φανταστικούς εχθρούς. Είναι μια διδακτική ιστορία και σε σχέση με το ότι πάντα θα υπάρχουν συμπολίτες μας που πιστεύουν ότι πρέπει να έχουν λόγο στο πώς θα ζουν τη ζωή τους άνθρωποι που δεν τους πέφτει κανένας λόγος· και για όλους αυτούς τους μοιραίους και άβουλους που μειοψηφούν στην εθνική αντιπροσωπεία και θαρρούν ότι μπορούν να πορεύονται ως ποιμένες ενός πλήθους που έχει ανάγκη από περισσότερο φως και περισσότερη αγάπη και όχι περισσότερη καλλιέργεια αποκτήνωσης.

Η σιωπηρή πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας είναι έτοιμη από καιρό για το τελευταίο θεσμικό βήμα της πλήρους εξίσωσης του δικαιώματος του γάμου. Τόσο έτοιμη, που ο βασικός λόγος για τον οποίο το ζητά αυτό είναι για να ασχοληθούμε πιο σοβαρά με τα θέματα που δεν λύνονται στις νομοπαρασκευαστικές επιτροπές αλλά απαιτούν κοινωνικές τομές που θα εξαλείψουν μορφές κακοποίησης και εκφοβισμού.

Για την ιστορία, το κοινό μας πάρτι είχε μεγάλη επιτυχία και αν έπρεπε να ξεχωρίσω μια στιγμή ήταν όταν ο πατέρας μου είπε στον Γιώργο «να ζήσετε», κλείνοντας με μια ευχή έναν κύκλο μεταρρυθμίσεων του ελληνικού οικογενειακού δικαίου.

Ο Βασίλης Κουρουμιχάκης είναι δημοσιογράφος.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Οι αλλαγές που φέρνουν στο μεταναστευτικό η πρόσφατη απόφαση της Λειψίας και η νέα πολιτική του Μερτς/ Μεταναστευτικό: Από τη Μέρκελ στον Μερτς και η αλλαγή που φέρνει η απόφαση της Λειψίας

Βασιλική Σιούτη / Μεταναστευτικό: Πώς επηρεάζει την Ελλάδα η αλλαγή πολιτικής της Γερμανίας;

Μετά την εκλογή του Φρίντριχ Μερτς, η Γερμανία αυστηροποιεί τη μεταναστευτική πολιτική της και αναζητά τρόπους για να εξαιρεθεί από την υποχρέωση εφαρμογής της ευρωπαϊκής νομοθεσίας, ώστε να μην κάνει δεκτά νέα αιτήματα ασύλου.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Becca Bloom: Γιατί θεοποιούμε τις ζάπλουτες; 

Οπτική Γωνία / Becca Bloom: Γιατί θεοποιούμε τις ζάπλουτες ενώ δεν έχουμε να φάμε;

Αν νομίζετε ότι η επίδειξη πλούτου προκαλεί σήμερα κοινωνική κατακραυγή, πλανάστε. Άνθρωποι που δυσκολεύονται οικονομικά, αντί να βιώσουν ταξική αφύπνιση, βλέποντας πώς ζει η δισεκατομμυριούχος σταρ του TikTok, θέλουν να μάθουν τα πάντα γι' αυτήν.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
Ανήλικοι στην πρώτη γραμμή: Το νέο πρόσωπο της ακροδεξιάς στη Θεσσαλονίκη

Ελλάδα / 13χρονα παιδιά σε νεοναζιστικές συμμορίες: Πώς φτάσαμε εδώ;

Όλο και περισσότεροι έφηβοι και νέοι φαίνεται να γοητεύονται από ακροδεξιές ιδεολογίες. Τι σηματοδοτεί η έκρηξη αυτού του επικίνδυνου φαινομένου; Μιλά στη LiFO ο καθηγητής Πολιτικών Επιστημών του ΑΠΘ, Άρης Στυλιανού.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
« Βρίσκω πολύ πιθανό να δούμε κάποια στιγμή μη λευκό Πάπα»

Οπτική Γωνία / «Βρίσκω πολύ πιθανό να δούμε κάποια στιγμή μη λευκό Πάπα»

Ο επίκουρος καθηγητής Φιλοσοφίας της Θρησκείας της Θεολογικής Σχολής του ΕΚΠΑ και διδάκτορας των πανεπιστημίων Βοστώνης και Λουβέν Χαράλαμπος Βέντης μιλά για την εκλογή του νέου Πάπα, την «επιστροφή» της θρησκείας και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν σήμερα η Καθολική και η Ορθόδοξη Εκκλησία.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η αντιπολίτευση που υποδύεται πως δεν καταλαβαίνει…

Οπτική Γωνία / Η αντιπολίτευση που υποδύεται πως δεν καταλαβαίνει

Την τελευταία δεκαετία, όλα σχεδόν έχουν αλλάξει στην ελληνική κοινωνία, ιδιαίτερα σε εκείνο το κομμάτι της που βρισκόταν παραδοσιακά και ιστορικά απέναντι στη συντηρητική παράταξη.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Επίδομα ανεργίας: Όταν το κράτος αποφασίζει πως θα το ξοδέψεις

Ρεπορτάζ / Επίδομα ανεργίας: Όταν το κράτος αποφασίζει πώς θα το ξοδέψεις

Η απόφαση της κυβέρνησης να καταβάλλεται το επίδομα ανεργίας και άλλες κοινωνικές παροχές σε προπληρωμένη κάρτα, με πλαφόν 50% στην ανάληψη μετρητών, προκαλεί την αγανάκτηση των δικαιούχων. Σχολιάζουν στη LIFO άνεργοι πολίτες, ο γενικός γραμματέας της ΓΣΕΕ και εκπρόσωποι κλάδων που πλήττονται.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
«Empty the Tanks»: Σώστε τα δελφίνια!

Ρεπορτάζ / «Empty the Tanks»: Πότε θα σταματήσει η αιχμαλωσία των δελφινιών;

Η παγκόσμια καμπάνια «Empty the Tanks» εναντιώνεται στην αιχμαλωσία και την εκμετάλλευση των δελφινιών. Πώς εκφράζεται η κινητοποίηση στην Ελλάδα και ποια η τύχη των δελφινιών του Αττικού Ζωολογικού Πάρκου; Μιλούν στη LIFO εκπρόσωποι οργανώσεων, αλλά και ο ιδρυτής του Αττικού Πάρκου.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Υψηλοί τόνοι για τα Τέμπη, χαμηλοί για τα ελληνοτουρκικά 

Οπτική Γωνία / Υψηλοί τόνοι για τα Τέμπη, χαμηλοί για τα ελληνοτουρκικά 

Τα Τέμπη συνεχίζουν να πυροδοτούν εντάσεις μεταξύ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης, αντιθέτως στα ελληνοτουρκικά και στο θέμα της πώλησης των Eurofighter στην Τουρκία που απασχόλησε την επικαιρότητα, η κριτική για τη στάση της κυβέρνησης από το ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΡΙΖΑ είναι σε χαμηλούς τόνους.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Οδός Βύρωνος: Ένας δρόμος-ντροπή για τον δημόσιο χώρο

Aθήνα / Οδός Βύρωνος: Ένας δρόμος-ντροπή για τον δημόσιο χώρο

Τα πεζοδρόμια στην καρδιά της πόλης έχουν παραδοθεί στα τουριστικά καταστήματα, αποκλείοντας τους πιο ευάλωτους πολίτες, ενώ η Αθήνα χάνει τον βασικό λόγο ύπαρξής της: να είναι μια πόλη για ανθρώπους.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
ΕΠΕΞ Έχετε «επιστροφή φόρου»: Οι συχνότερες περιπτώσεις phishing

Οπτική Γωνία / «Έχετε επιστροφή φόρου, πατήστε εδώ»: Πώς να γλιτώσεις από το phishing

Παραπλανητικά μηνύματα, αποκάλυψη προσωπικών δεδομένων, χακάρισμα τραπεζικών λογαριασμών. Το phishing είναι πιο συχνό και πολύ πιο επικίνδυνο πιο επικίνδυνο απ' ό,τι νομίζουμε. Μιλά στη LiFO ο καθηγητής Κυβερνοασφάλειας στο Τμήμα Ψηφιακών Συστημάτων του Πανεπιστημίου Πειραιώς και επικεφαλής της Εθνικής Ομάδας Κυβερνοασφάλειας, Χρήστος Ξενάκης.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Το χρονικό των χαμένων βίντεο των Τεμπών

Οπτική Γωνία / Το χρονικό των χαμένων βίντεο των Τεμπών

Η υπόθεση των χαμένων βίντεο των Τεμπών αναδεικνύει, για ακόμη μία φορά, λανθασμένους χειρισμούς που έγιναν σε κρίσιμες φάσεις της ανακριτικής διαδικασίας, αφήνοντας πλήθος αναπάντητων ερωτημάτων.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
ΕΠΕΞ Ιλιρίντα Μουσαράι: «Ο πατέρας μου κατάφερε φέτος για πρώτη φορά να ψηφίσει και να αισθανθεί πολίτης όχι στην Ελλάδα, όπου ζει εδώ και τριάντα χρόνια, αλλά στην Αλβανία»

Πολιτική /  Ιλιρίντα Μουσαράι: «Η Αλβανία δεν είναι η “Κολομβία της Ευρώπης”»

Με αφορμή τις αλβανικές κοινοβουλευτικές εκλογές της 11ης Μαΐου, μία επίκαιρη συζήτηση με την Ιλιρίντα Μουσαράι, την αλβανικής καταγωγής πολιτική επιστήμονα και υποψήφια διδάκτορα στο Τμήμα Κοινωνιολογίας του ΕΚΠΑ.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
ΕΠΕΞ Πόσο κοστίζει σήμερα το μεγάλωμα ενός παιδιού στην Ελλάδα;

Ρεπορτάζ / Είσαι γονιός στην Ελλάδα; Θα γονατίσεις οικονομικά

Πόσο κοστίζει το μεγάλωμα ενός παιδιού στην Ελλάδα και πώς σχετίζεται με το δημογραφικό προβλημα; Τα έξοδα ξεκινούν από τη βρεφική ηλικία και αυξάνονται σταδιακά. Τι αναφέρουν οι ίδιοι οι γονείς, τι συμβουλεύουν οι ειδικοί επιστήμονες και τι μέτρα έχει λάβει η κυβέρνηση;
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Φυλακές Κορυδαλλού: Πότε θα πάνε στον Ασπρόπυργο και ποιο είναι το σχέδιο για την τύχη των παλιών κτιρίων

Ρεπορτάζ / Πότε θα φύγουν τελικά οι φυλακές από τον Κορυδαλλό;

Η απομάκρυνση των φυλακών Κορυδαλλού και η μεταφορά τους στον Ασπρόπυργο αποτελεί πάγιο αίτημα της τοπικής κοινωνίας και είναι ένα έργο βαρύνουσας σημασίας. Πότε θα γίνει η μετεγκατάστασή τους και πώς θα αξιοποιηθούν τα παλιά κτίρια;
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ