Οι χορηγοί του Κασιδιάρη

Οι χορηγοί του Κασιδιάρη Facebook Twitter
Οι δημοσκοπήσεις, όπως και το κλίμα που υπάρχει στην κοινωνία, δείχνουν πως η με κάθε τρόπο προσπάθεια να αποκλειστεί το κόμμα Κασιδιάρη από τις εκλογές λειτουργεί με εντελώς αντίστροφο τρόπο για πολλούς που έχουν μακρινή σχέση με ιστορικά γεγονότα και κουλτούρα δημοκρατίας. Εικονογράφηση: bianka/ LIFO
0

ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΙΑ ΠΑΡΑΔΟΞΟΤΗΤΑ και αυτή είναι πως η Νέα Δημοκρατία, η οποία αντικειμενικά αποτελεί το πλέον συγγενικό πολιτικά κόμμα με την ακροδεξιά, επιδιώκει να εμφανίζεται ως ο μεγαλύτερος πολέμιός της. Δεν μοιάζει και τόσο λογικό. Για έναν ανυποψίαστο παρατηρητή αυτό που συνέβη στον δημόσιο διάλογο πολλές ημέρες πριν κλείσει η Βουλή και ψηφιστεί μία ακόμα ‒η τρίτη‒ τροπολογία για το κόμμα Κασιδιάρη ήταν εντυπωσιακό.

Ιδιαίτερα αν άκουγε τα επιχειρήματα κορυφαίων υπουργών και στελεχών της ΝΔ, με τα οποία κατήγγειλαν τα υπόλοιπα κόμματα και ιδιαίτερα τον ΣΥΡΙΖΑ ότι μη συναινώντας στην τροπολογία που η κυβέρνηση θυμήθηκε να φέρει παραμονές εκλογών κλείνουν το μάτι στο νεοναζιστικό μόρφωμα του Κασιδιάρη.

Ο υπουργός Βορίδης, με το βαρύ αρνητικό φορτίο που κουβαλάει από το προσωπικό του πολιτικό παρελθόν, εμφανίστηκε ως διαπρύσιος κήρυκας των δημοκρατικών θεσμών, ενώ άλλοι υπουργοί και στελέχη του κόμματος που παίρνουν μέρος σε τηλεοπτικές εκπομπές, οι οποίες ονομάζονται ενημερωτικές, ακολούθησαν την ίδια λογική επιχειρημάτων.

Όσο κυλάει ο χρόνος και δημιουργούνται εντυπώσεις για μια απειλή ή έναν κίνδυνο για το πολιτικό σκηνικό, τα οποία αντιμετωπίζονται όχι με πολιτικά επιχειρήματα αλλά με απαγορεύσεις, το απεχθές μόρφωμα του Κασιδιάρη κερδίζει πόντους.

Οι δημοσκοπήσεις, όπως και το κλίμα που υπάρχει στην κοινωνία, δείχνουν πως η με κάθε τρόπο προσπάθεια να αποκλειστεί το κόμμα Κασιδιάρη από τις εκλογές λειτουργεί με εντελώς αντίστροφο τρόπο για πολλούς που έχουν μακρινή σχέση με ιστορικά γεγονότα και κουλτούρα δημοκρατίας. Ιδιαίτερα για εκείνους που ερμηνεύουν όσα συμβαίνουν με έναν σχεδόν πρωτόγονο τρόπο που παραπέμπει σε απολίτικες λογικές.

Ο νεοναζιστής καταδικασθείς για τα πιο σοβαρά εγκλήματα που υπάρχουν εμφανίζεται διωκόμενος για τις ιδέες του και αυτό διεγείρει συναισθήματα και αντιδράσεις στο συγκεκριμένο κομμάτι του πληθυσμού. Το ποιες ιδέες εκπροσωπεί αυτός ο οποίος πιστεύουν αποτελεί ένα δευτερεύον θέμα ή, συνήθως, δεν αποτελεί καν θέμα.

Για όλους αυτούς ο Κασιδιάρης, όπως συνέβη τα πρόσφατα χρόνια και με τα μέλη της Χρυσής Αυγής, είναι ένας αντισυστημικός πολιτικός που τα βάζει με όλους και αντιδρά σε ένα σάπιο πολιτικό σύστημα. Η σκέψη τους σταματάει κάπου εκεί, δεν έχει συνέχεια.

Το αποτέλεσμα των τελευταίων κυβερνητικών παλινωδιών, από τις οποίες δεν απουσιάζουν οι κομματικές σκοπιμότητες, το περιέγραψε έμμεσα αλλά αρκετά καλά ένας έμπειρος δημοσκόπος, ο Δ. Μαύρος της MRB. Είπε σε μια συνέντευξή του ότι η πρόθεση ψήφου στο κόμμα Κασιδιάρη αγγίζει το 4-4,5% και με τη σχετική αναγωγή μπορεί να φτάσει ακόμα πιο ψηλά.

Αν συμπεριληφθούν και αυτοί που αρνούνται να εκφράσουν δημόσια τις απεχθείς απόψεις τους, το ποσοστό θα ανέβει πιο ψηλά. Όσο κυλάει ο χρόνος και δημιουργούνται εντυπώσεις για μια απειλή ή έναν κίνδυνο για το πολιτικό σκηνικό, τα οποία αντιμετωπίζονται όχι με πολιτικά επιχειρήματα αλλά με απαγορεύσεις, το απεχθές μόρφωμα του Κασιδιάρη κερδίζει πόντους.  

Απ’ όλες τις μετρήσεις σχετικά με τα χαρακτηριστικά αυτών που επιλέγουν πολιτικά τη χειρότερη λύση συνάγεται το συμπέρασμα πως δεν πρόκειται μόνο για συνειδητούς ακροδεξιούς και φασιστές ψηφοφόρους ‒ οι οποίοι δεν λείπουν από τη χώρα αυτή εδώ και πολλές δεκαετίες.

Είναι και οι προαναφερόμενοι «αντισυστημικοί» ψηφοφόροι που μπορεί να αγνοούν τι σημαίνει σύστημα, ποιοι το εκπροσωπούν, πώς αυτό διαπλέκεται και μπορεί να κρύβεται πίσω από τις επιλογές τους, αλλά αυτό δεν τους στερεί το δικαίωμα να σκέφτονται έτσι. Ανήκουν κυρίως στις ηλικίες 30-44 και 17-29 και κατά βάση είναι κοντά στη δεξιά ή και πουθενά.

H κυβέρνηση δεν ενδιαφέρεται να εξαφανίσει το κόμμα Κασιδιάρη επειδή διαθέτει περισσότερες δημοκρατικές ευαισθησίες από τους υπόλοιπους, άλλωστε στην πολιτική που ακολούθησε δεν απουσίασαν ‒το αντίθετο‒ ούτε ο άκρατος λαϊκισμός, που αποτελεί συστατικό χαρακτηριστικό της αποκρουστικής ιδεολογίας, ούτε η ακροδεξιά ατζέντα σε πολλές περιπτώσεις.

Η κυβέρνηση, από τον διακαή πόθο να αποκλείσει το κόμμα Κασιδιάρη από τις εκλογές, έχει δύο προσδοκίες. Η πρώτη είναι να κατευθυνθούν οι δυνάμει ψήφοι αυτού του κόμματος στη δική της πολιτική δεξαμενή ‒ θα είναι ιδιαίτερα χρήσιμοι ψήφοι στη συγκεκριμένη χρονική συγκυρία. Η δεύτερη, και μάλλον πιο βαρύνουσα, ερμηνεύεται βάσει του εκλογικού συστήματος που προβλέπει πως όσο λιγότερα κόμματα μπουν στη Βουλή τόσο αυξάνονται οι πιθανότητες για κυβερνητική αυτοδυναμία στις δεύτερες εκλογές. Ο αποκλεισμός Κασιδιάρη εξυπηρετεί και τις δύο σκοπιμότητες.

Οι προθέσεις της κυβέρνησης θα ήταν ειλικρινείς αν δεν άφηνε ανενόχλητο τον Κασιδιάρη για δυο χρόνια να οργανώνει το κόμμα του μέσα από τις φυλακές και αν δεν υιοθετούσε πολλές πολιτικές πρακτικές που βρίσκονται κοντά σε όσα το κόμμα του εκφράζει. Στη δεύτερη περίπτωση ειδικά, οι ψηφοφόροι τέτοιων λογικών προτιμούν το γνήσιο, που τους εκφράζει συνολικά.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

Το νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Στέλιος Νέστωρ: «Ό,τι έκανα, δεν το έκανα για να ρίξω τη δικτατορία αλλά γιατί ντρεπόμουνα» 

Θεσσαλονίκη / Στέλιος Νέστωρ: «Δεν ήμουν από αυτούς που κάθονται σπίτι τους, βγάζουν λεφτά, τρώνε και πίνουνε» 

Μια πολιτική φυσιογνωμία που έδινε πάντα ηχηρό «παρών» στα πολιτικά και πολιτιστικά πράγματα της Θεσσαλονίκης. Μιλώντας στη LiFO, ζωντανεύει ένα μεγάλο κομμάτι της ιστορίας της πόλης, από την Κατοχή και τη χούντα μέχρι την ίδρυση του Μεγάρου.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Κοινωνική κατοικία: Μπορεί το παράδειγμα της La Borda να εφαρμοστεί στην Αθήνα;

Συνεταιριστική κατοικία / Μπορούμε να αντιγράψουμε τη Βαρκελώνη και να λύσουμε το στεγαστικό;

Ενώ στην Ευρώπη παρατηρείται αναζωπύρωση των συνεταιριστικών στεγαστικών κινημάτων, στην Ελλάδα, ειδικά στην Αθήνα, η στεγαστική κρίση οξύνεται. Το παράδειγμα της La Borda στη Βαρκελώνη θα μπορούσε να δώσει τη λύση, χρειάζεται όμως πολιτική βούληση.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
«Ο Άγνωστος Στρατιώτης στη μάχη της πολιτικής εικόνας»

Βασιλική Σιούτη / Ο Άγνωστος Στρατιώτης στη μάχη της πολιτικής εικόνας

Η κυβέρνηση αξιοποίησε τη ρύθμιση για τη φύλαξη του Μνημείου του Άγνωστου Στρατιώτη για να αλλάξει την πολιτική ατζέντα και να ενισχύσει την απήχησή της στο συντηρητικό κοινό, παρά τις διαφοροποιήσεις ακόμη και μέσα στην κυβερνητική παράταξη.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

Οπτική Γωνία / Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

«Ό,τι όμως και αν υπήρξε ο Διονύσης Σαββόπουλος, είχε τη δόνηση, τον λοξό τόνο, μια διάθεση μεταμόρφωσης και γιορτής. Επέστρεφε σε μια πάμφωτη αυλή, περιμένοντας τους φίλους, το νόημα της συνάθροισης».
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
ΕΠΕΞ Στην εποχή του Οφθαλμού

Ιλεκτρίσιτυ / Στην εποχή του Οφθαλμού

Οι κρίσεις ευνοούν την εξουσία, διατηρώντας ένα επίπεδο φόβου μες στην κοινωνία, νομιμοποιώντας μέτρα που ανακουφίζουν τον φόβο αυξάνοντας τον έλεγχο, και δημιουργώντας ευκαιρίες για τη διοχέτευση του κεφαλαίου.
ΧΑΡΗΣ ΚΑΛΑΪΤΖΙΔΗΣ
Μετά τα ερείπια της Γάζας: ποιος μπορεί να χτίσει ξανά την ελπίδα;;

Οπτική Γωνία / Η Γάζα μετά τον πόλεμο: Υπάρχει ελπίδα;

Η καθηγήτρια της Νομικής Σχολής του ΕΚΠΑ και μέλος του Κέντρου Ερευνών για το Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο, Μαρία Γαβουνέλη, αναλύει τις προκλήσεις της ανοικοδόμησης, τον ρόλο της Ευρώπης και της Ελλάδας και το αβέβαιο μέλλον μιας λύσης δύο κρατών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Πόσοι ηλικιωμένοι ζουν μόνοι και κανείς δεν τους αναζητά;

Ακροβατώντας / Πόσοι ηλικιωμένοι ζουν μόνοι και κανείς δεν τους αναζητά;

Οι μοναχικοί θάνατοι ηλικιωμένων ανθρώπων είναι ένα φαινόμενο που ολοένα εντείνεται και στη χώρα μας, όπως και σε ολόκληρο τον κόσμο. Ας μπει στον δημόσιο διάλογο, μήπως πειστούν οι αρμόδιοι ότι πρόκειται για ένα σοβαρό θέμα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Πελοπόννησος: Σιδηρόδρομος ή ποδηλατόδρομος;

Ρεπορτάζ / Πελοπόννησος: Σιδηρόδρομος ή ποδηλατόδρομος;

Η προκήρυξη διαγωνισμών για την εκπόνηση μελετών που αφορούν τη χρήση της ιστορικής σιδηροδρομικής γραμμής Πελοποννήσου ως ποδηλατοδρόμου έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις. Διατυπώνονται σοβαρές επιφυλάξεις για την οριστική απώλεια μιας εμβληματικής υποδομής με υψηλή ιστορική, τουριστική και συγκοινωνιακή αξία.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Πολιτική κινητικότητα που δεν αλλάζει τίποτα 

Οπτική Γωνία / Πολιτική κινητικότητα που δεν αλλάζει τίποτα 

Οι δημοσκοπήσεις αποτυπώνουν ξανά τη φθορά εμπιστοσύνης προς το πολιτικό σύστημα, με κυβέρνηση και αντιπολίτευση να δείχνουν ανήμπορες να ανατρέψουν το κλίμα απαξίωσης, όπως και οι νέοι παίκτες – που είναι παλιοί. 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
«Ο Ρόμπερτ Κένεντι Τζ. κάνει επίθεση στη δημόσια υγεία»

Υγεία / «Ο Ρόμπερτ Κένεντι Τζ. κάνει επίθεση στη δημόσια υγεία»

Δημήτρης Δασκαλάκης: Ο διακεκριμένος ελληνικής καταγωγής λοιμωξιολόγος, που παραιτήθηκε πρόσφατα από επιτελική θέση  καταγγέλλοντας το υπουργείο Υγείας των ΗΠΑ για εξωθεσμικές πιέσεις και αντιεπιστημονικές πρακτικές, μιλά για την απόφασή του, τη δημόσια υγεία στην Αμερική, τον Covid, τον HIV αλλά και την αφύπνιση του επικίνδυνου «ιού» του φασισμού.   
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει τη «φέτα ΠΟΠ»;

Ρεπορτάζ / Γιατί η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει τη «φέτα ΠΟΠ»;

Πάνω από 312.000 θανατώσεις ζώων, φόβοι για lockdown και απειλή για μείωση των εξαγωγών του εθνικού προϊόντος μας εξαιτίας της ευλογιάς των προβάτων. Εμβολιασμός ή εκρίζωση του ιού; Ειδικοί μιλούν στη LiFO για το τι διακυβεύεται πραγματικά.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Yπήρξε έστω και μία μέρα τα τελευταία 15 χρόνια που δεν μπήκες Instagram; Δεν υπήρξε. Δεν είσαι ο μόνος.

Social Media / Yπήρξε έστω και μία μέρα τα τελευταία 15 χρόνια που δεν μπήκες Instagram; Δεν υπήρξε. Δεν είσαι ο μόνος.

Kαθορίζει την εικόνα μας, τη διάθεσή μας, τα οικονομικά μας, καθορίζει τον τρόπο που ζούμε. Θα έλεγε κανείς πως, μετά την έλευσή του, μια πετυχημένη selfie, σαν την περίφημη selfie των Oscar του 2014, αλλάζει τον μικρόκοσμο που ζούμε. Ο Χαράλαμπος Τσέκερης, κύριος ερευνητής ΕΚΚΕ και πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής Βιοηθικής & Τεχνοηθικής, αναλύει το φαινόμενο Instagram.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ