Ο ουρανός των πιλότων

Ο ουρανός των πιλότων Facebook Twitter
Ο Μάριος Μιχαήλ Τουρούτσικας και ο Στάθης Τσιτλακίδης πέθαναν έχοντας πλήρη συνείδηση ότι το επάγγελμά τους δεν ήταν σαν τα άλλα, ότι ο δικός τους ουρανός δεν ήταν τουριστικός, αναψυχής, ποιητικό στερέωμα ή για extreme sports.
0

Ο ΜΑΡΙΟΣ ΜΙΧΑΗΛ ΤΟΥΡΟΥΤΣΙΚΑΣ και ο Στάθης Τσιτλακίδης, νέοι άνθρωποι της Πολεμικής Αεροπορίας, έχασαν τη ζωή τους με τη συντριβή του Phantom με το οποίο πετούσαν. Ο συγκεκριμένος θάνατος γέννησε μια λαϊκή συγκίνηση, μια σπάνια μορφή συναισθηματικής σύγκλισης των πιο διαφορετικών ανθρώπων. Μια στιγμιαία άρση των άλλων χασμάτων και της πολιτικής διαίρεσης.

Όχι σε όλους φυσικά. Υπάρχει πάντα ένας κόσμος που δεν μπορεί να καταλάβει τα αποθέματα κύρους και ψυχικής ταύτισης που έχει ακόμα η ιδέα της πατρίδας ή όσων την υπερασπίζονται. Κόσμος που δεν μπορεί να αντιληφθεί ότι, απ’ όσο μάθαμε, γι' αυτούς τους δυο «επαγγελματίες στρατιωτικούς» ήταν απολύτως ζωντανή μια ιδέα αποστολής και όχι απλώς μια επαγγελματική ιδιότητα. Αυτό για κάποιους φαντάζει σκάνδαλο.

Υπάρχει πάντα ένας κόσμος που δεν μπορεί να καταλάβει τα αποθέματα κύρους και ψυχικής ταύτισης που έχει ακόμα η ιδέα της πατρίδας ή όσων την υπερασπίζονται.

Τέτοιες εκδοχές περιφρόνησης όμως δεν επικοινωνούν με τα δημόσια συναισθήματα. Γιατί οι πολλοί που συγκινούνται από τον θάνατο των δύο πιλότων αντιλαμβάνονται καλά τις κρίσιμες διαφορές: τη διαφορά του «καραβανά» από τον άνθρωπο της αποστολής, τη διαφορά του πατριωτισμού από τον κούφιο δωρεάν εθνικισμό, τη διαφορά του νέου που μπαίνει ενσυνείδητα σε αυτόν τον κίνδυνο από κάποιον άλλο που σχολιάζει, εκ του ασφαλούς, τις αυταπάτες «Ελλήνων και Τούρκων» (εξισώνοντας ως συνυπαίτιους τον Ερντογάν και την ελληνική κυβέρνηση).

Σε κοινωνίες σαν και τις δικές μας όπου, όπως λέμε συχνά, βασιλεύει το ιδιωτικό συμφέρον, προκαλείται πάντα κάποια αναστάτωση όταν κάποιος αποδεικνύεται ικανός για αυτοθυσία. Ο άνθρωπος που είναι έτοιμος να πράξει κατά της αυτοσυντήρησής του εμφανίζεται ύποπτος. Κάτι θα έχει αυτός, λένε διάφοροι, για να θέλει να γίνει πιλότος. Τι; Πάθος για την ταχύτητα, τρέλα των αιθέρων, αδρεναλίνη.

Και οι άλλοι από δίπλα μπορεί να προσθέτουν: του πήραν το μυαλό με τον φτηνό πατριωτισμό τους, τσάμπα πήγε το παιδί. Λες και οι πιλότοι αυτοί –και οι άλλοι που έχουν πεθάνει με τον ίδιο τρόπο– ήταν απλώς άγουροι έφηβοι που καβαλούν μια μηχανή για κόντρες στη λεωφόρο Ποσειδώνος. Ή σαν να ήταν μέλη κάποιας ομαδούλας που γράφει πατριωτικά συνθήματα στους τοίχους.

Σκανδαλίζει το ότι δεν είναι όλα «συμφέρον». Η κοινωνία έχει μέσα της διαφορετικές ποιότητες ατόμων και κοινωνικών δεσμών, διαφορετικές κλίμακες αφοσίωσης και εγωισμού. Η καθημερινότητα τα σκεπάζει όλα κάτω από τη σφαίρα των αναγκών. Φυσικά η οικονομία της αυτοσυντήρησης έχει το πάνω χέρι στις αποχρώσεις της ειρηνικής ζωής. Η κανονικότητα, ακόμα και αυτή η διασαλευμένη και ανάστατη από τις κρίσεις κανονικότητα, παραμένει πιο ασφαλής από τη ζωή ενός Μάριου Μιχαήλ Τουρούτσικα ή ενός Στάθη Τσιτλακίδη.

Αυτοί (και οι άλλοι σαν αυτούς) πετούσαν πάνω απ' όλες τις κανονικές ζωές με τα παράπονα και τις αντιθέσεις μας. Προστάτευαν την όλη επικράτεια όπου γίνεται εφικτή η ελευθερία μας. Στην περίπτωσή τους το βασικό αξίωμα στάθηκε η διάσωση των άλλων, όλων των άλλων, πλην των ίδιων. Το έσχατο συμφέρον τους είχε συμφιλιωθεί με την πιθανότητα του προσωπικού τους θανάτου. Και αυτό κάνει όλη τη διαφορά.

Πώς συμβιώνουμε όμως με κάτι ψηλότερο από το μπόι μας; Να ένα καλό ερώτημα για όσους και όσες ζούμε αναγνωρίζοντας το γεγονός πως υπάρχουν και άνθρωποι της αποστολής, άνθρωποι ικανοί για θυσία. Πώς συγκατοικούμε μαζί τους; Όχι προσπαθώντας να μειώσουμε την ύπαρξη και τον θάνατό τους. Όχι επιχειρώντας να δούμε παντού ψώνια, τρέλες, ιδεοληψίες. Όχι ανεμίζοντας τη σημαία του συμφέροντος που τάχα κυβερνά όλο τον κόσμο και κάθε πτυχή της ζωής μας, άρα και τη δική τους. Όλα αυτά μοιάζουν με τη φτηνή πραμάτεια μιας έλλειψης κατανόησης ή με φορτία μνησικακίας και μικρότητας.

Ο Μάριος Μιχαήλ Τουρούτσικας και ο Στάθης Τσιτλακίδης πέθαναν έχοντας πλήρη συνείδηση ότι το επάγγελμά τους δεν ήταν σαν τα άλλα, ότι ο δικός τους ουρανός δεν ήταν τουριστικός, αναψυχής, ποιητικό στερέωμα ή για extreme sports. Κι αν μας συντρίβει η απώλειά τους είναι γιατί βλέπουμε πως αυτός ο ουρανός (ο δικός τους) εγγυάται τη δική μας γη, το δικό μας ταπεινό έδαφος με όλες τις πράξεις και τα λόγια με τα οποία το γεμίζουμε.

Υπάρχουν θάνατοι που έχουν δημόσιο, συλλογικό και υπερβατικό νόημα. Θάνατοι θνητών και απολύτως ανθρώπινων παιδιών που έχουν ένα άλλο ύψος. Γι’ αυτόν τον λόγο έχουν το προνόμιο να μας αγγίζουν περισσότερο, αφήνοντας απέξω το κρύο αίμα των αμέτοχων.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Δημήτρης Παρασκευής: «Φέτος, έπειτα από καιρό, ο κορωνοϊός παρουσιάζει έξαρση»

Οπτική Γωνία / «Φέτος, έπειτα από καιρό, ο κορωνοϊός παρουσιάζει έξαρση»

Ο καθηγητής Επιδημιολογίας και Προληπτικής Ιατρικής του ΕΚΠΑ, Δημήτρης Παρασκευής, εξηγεί γιατί κάθε φθινόπωρο αυξάνονται οι ιώσεις του αναπνευστικού, ποια είναι η εικόνα του Covid-19 στην Ελλάδα και ποια μέτρα πρέπει να πάρουμε εν όψει του χειμώνα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Στέλιος Νέστωρ: «Ό,τι έκανα, δεν το έκανα για να ρίξω τη δικτατορία αλλά γιατί ντρεπόμουνα» 

Θεσσαλονίκη / Στέλιος Νέστωρ: «Δεν ήμουν από αυτούς που κάθονται σπίτι τους, βγάζουν λεφτά, τρώνε και πίνουνε» 

Μια πολιτική φυσιογνωμία που έδινε πάντα ηχηρό «παρών» στα πολιτικά και πολιτιστικά πράγματα της Θεσσαλονίκης. Μιλώντας στη LiFO, ζωντανεύει ένα μεγάλο κομμάτι της ιστορίας της πόλης, από την Κατοχή και τη χούντα μέχρι την ίδρυση του Μεγάρου.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Κοινωνική κατοικία: Μπορεί το παράδειγμα της La Borda να εφαρμοστεί στην Αθήνα;

Συνεταιριστική κατοικία / Μπορούμε να αντιγράψουμε τη Βαρκελώνη και να λύσουμε το στεγαστικό;

Ενώ στην Ευρώπη παρατηρείται αναζωπύρωση των συνεταιριστικών στεγαστικών κινημάτων, στην Ελλάδα, ειδικά στην Αθήνα, η στεγαστική κρίση οξύνεται. Το παράδειγμα της La Borda στη Βαρκελώνη θα μπορούσε να δώσει τη λύση, χρειάζεται όμως πολιτική βούληση.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
«Ο Άγνωστος Στρατιώτης στη μάχη της πολιτικής εικόνας»

Βασιλική Σιούτη / Ο Άγνωστος Στρατιώτης στη μάχη της πολιτικής εικόνας

Η κυβέρνηση αξιοποίησε τη ρύθμιση για τη φύλαξη του Μνημείου του Άγνωστου Στρατιώτη για να αλλάξει την πολιτική ατζέντα και να ενισχύσει την απήχησή της στο συντηρητικό κοινό, παρά τις διαφοροποιήσεις ακόμη και μέσα στην κυβερνητική παράταξη.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

Οπτική Γωνία / Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

«Ό,τι όμως και αν υπήρξε ο Διονύσης Σαββόπουλος, είχε τη δόνηση, τον λοξό τόνο, μια διάθεση μεταμόρφωσης και γιορτής. Επέστρεφε σε μια πάμφωτη αυλή, περιμένοντας τους φίλους, το νόημα της συνάθροισης».
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
ΕΠΕΞ Στην εποχή του Οφθαλμού

Ιλεκτρίσιτυ / Στην εποχή του Οφθαλμού

Οι κρίσεις ευνοούν την εξουσία, διατηρώντας ένα επίπεδο φόβου μες στην κοινωνία, νομιμοποιώντας μέτρα που ανακουφίζουν τον φόβο αυξάνοντας τον έλεγχο, και δημιουργώντας ευκαιρίες για τη διοχέτευση του κεφαλαίου.
ΧΑΡΗΣ ΚΑΛΑΪΤΖΙΔΗΣ
Μετά τα ερείπια της Γάζας: ποιος μπορεί να χτίσει ξανά την ελπίδα;;

Οπτική Γωνία / Η Γάζα μετά τον πόλεμο: Υπάρχει ελπίδα;

Η καθηγήτρια της Νομικής Σχολής του ΕΚΠΑ και μέλος του Κέντρου Ερευνών για το Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο, Μαρία Γαβουνέλη, αναλύει τις προκλήσεις της ανοικοδόμησης, τον ρόλο της Ευρώπης και της Ελλάδας και το αβέβαιο μέλλον μιας λύσης δύο κρατών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Πόσοι ηλικιωμένοι ζουν μόνοι και κανείς δεν τους αναζητά;

Ακροβατώντας / Πόσοι ηλικιωμένοι ζουν μόνοι και κανείς δεν τους αναζητά;

Οι μοναχικοί θάνατοι ηλικιωμένων ανθρώπων είναι ένα φαινόμενο που ολοένα εντείνεται και στη χώρα μας, όπως και σε ολόκληρο τον κόσμο. Ας μπει στον δημόσιο διάλογο, μήπως πειστούν οι αρμόδιοι ότι πρόκειται για ένα σοβαρό θέμα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Πελοπόννησος: Σιδηρόδρομος ή ποδηλατόδρομος;

Ρεπορτάζ / Πελοπόννησος: Σιδηρόδρομος ή ποδηλατόδρομος;

Η προκήρυξη διαγωνισμών για την εκπόνηση μελετών που αφορούν τη χρήση της ιστορικής σιδηροδρομικής γραμμής Πελοποννήσου ως ποδηλατοδρόμου έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις. Διατυπώνονται σοβαρές επιφυλάξεις για την οριστική απώλεια μιας εμβληματικής υποδομής με υψηλή ιστορική, τουριστική και συγκοινωνιακή αξία.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Πολιτική κινητικότητα που δεν αλλάζει τίποτα 

Οπτική Γωνία / Πολιτική κινητικότητα που δεν αλλάζει τίποτα 

Οι δημοσκοπήσεις αποτυπώνουν ξανά τη φθορά εμπιστοσύνης προς το πολιτικό σύστημα, με κυβέρνηση και αντιπολίτευση να δείχνουν ανήμπορες να ανατρέψουν το κλίμα απαξίωσης, όπως και οι νέοι παίκτες – που είναι παλιοί. 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
«Ο Ρόμπερτ Κένεντι Τζ. κάνει επίθεση στη δημόσια υγεία»

Υγεία / «Ο Ρόμπερτ Κένεντι Τζ. κάνει επίθεση στη δημόσια υγεία»

Δημήτρης Δασκαλάκης: Ο διακεκριμένος ελληνικής καταγωγής λοιμωξιολόγος, που παραιτήθηκε πρόσφατα από επιτελική θέση  καταγγέλλοντας το υπουργείο Υγείας των ΗΠΑ για εξωθεσμικές πιέσεις και αντιεπιστημονικές πρακτικές, μιλά για την απόφασή του, τη δημόσια υγεία στην Αμερική, τον Covid, τον HIV αλλά και την αφύπνιση του επικίνδυνου «ιού» του φασισμού.   
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει τη «φέτα ΠΟΠ»;

Ρεπορτάζ / Γιατί η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει τη «φέτα ΠΟΠ»;

Πάνω από 312.000 θανατώσεις ζώων, φόβοι για lockdown και απειλή για μείωση των εξαγωγών του εθνικού προϊόντος μας εξαιτίας της ευλογιάς των προβάτων. Εμβολιασμός ή εκρίζωση του ιού; Ειδικοί μιλούν στη LiFO για το τι διακυβεύεται πραγματικά.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ