Ο μύθος της αδιαμεσολάβητης επαφής

Ο μύθος της αδιαμεσολάβητης επαφής Facebook Twitter
Πρόσωπα που κινούνται στη μέινστριμ πολιτική σκηνή δανείζονται τη ρητορική περί αδιαμεσολάβητης σχέσης με την κοινωνία. Ο Στέφανος Κασσελάκης είναι το πολυσυζητημένο παράδειγμα των ημερών.
0


ΜΙΑ ΛΕΞΗ ΠΟΥ ΒΓΑΙΝΕΙ
από τις αναρχικές παραδόσεις επιστρέφει συχνά-πυκνά και στον συμβατικό πολιτικό λόγο. Πρόσωπα που κινούνται στη μέινστριμ πολιτική σκηνή δανείζονται τη ρητορική περί αδιαμεσολάβητης σχέσης με την κοινωνία. Ο Στέφανος Κασσελάκης είναι το πολυσυζητημένο παράδειγμα των ημερών. Αυτός, μα κυρίως η επικοινωνιακή μηχανή που τον στεγάζει (και τον έχει μετατρέψει σε πρόγραμμα που «τρέχει», σε πρότζεκτ), μιλά διαρκώς για το αδιαμεσολάβητο.

Με ποιον τρόπο όμως επιμελώς προετοιμασμένα πλάνα και εμφανίσεις υπηρετούν κάτι αδιαμεσολάβητο; Αυτή η ρητορική φαίνεται απλώς να κολακεύει την κόπωση πολλών από τα κόμματα και τους μηχανισμούς τους. Συχνά εξάλλου οι «μεσολαβητές» παραπέμπουν στο γκρίζο και έτσι το αδιαμεσολάβητο διεκδικεί το φως. Χρόνια τώρα στην οικονομική και πολιτική ζωή, οι «μεσάζοντες» έχουν το χειρότερο όνομα. Πρώτος τους έχει καταγγείλει ο Ανδρέας Παπανδρέου. Είναι αυτοί που ανεβάζουν τις τιμές, που λαδώνουν ή διαφθείρουν, που εμποδίζουν τον λαό να ασκήσει την κυριαρχία του. Το εγκώμιο του αδιαμεσολάβητου μάς μεταφέρει έτσι από τα γραφεία στον δρόμο, από τις περιβόητες κλειστές κάμαρες στο σφίξιμο του χεριού, στο χαμόγελο και (πλέον) στη σέλφι

Η δημοκρατία είναι πάντα μια σχέση θερμού και ψυχρού, κοινωνικής κίνησης και θεσμών, πειραματισμού και ρεαλισμού. Όταν πάει να εγκατασταθεί σε έναν πενιχρό ρεαλισμό, γίνεται ακατανόητη και αντιπαθής, κι όταν γλιστράει στον συναισθηματικό χειρισμό του θυμού ή της ελπίδας μας, γίνεται κυνική.

Μου ήρθε αυτές τις μέρες στον νου ένας σερβιτόρος σε μια ταβέρνα στη Σάμο που υποσχόταν στους πελάτες ότι θα τα φτιάξει όλα. Έλεγε διαρκώς δεξιά και αριστερά: «I can fix it now, sir». Ο κόσμος γύρω μας είναι γεμάτος πράγματα που θέλουν διόρθωση και επισκευή. Μια βρύση δεν λειτουργεί, μια αίθουσα έχει φθορές, ένας δικός μας έχει ταλαιπωρηθεί στα νοσοκομεία, ένας άλλος σκόνταψε στην τυφλή γραφειοκρατία. Ο πολιτικός του αδιαμεσολάβητου είναι αυτός που εμφανίζεται με την υπόσχεση ότι μπορεί να διορθώσει όλα αυτά τα ελαττώματα του καθημερινού βίου. Φροντιστής μιας κουρασμένης κοινωνίας, κόουτς μιας απορρυθμισμένης μεσαίας τάξης. Υποτίθεται ότι έρχεται κοντά στον κόσμο και στα προβλήματά του επειδή κάνει βόλτες ανάμεσα σε αναρίθμητες περιπτώσεις προς επιδιόρθωση. Ξεπροβάλλει ως άμεσος εξυπηρετητής, αν όχι θεραπευτής, μιας ατομικής οδύνης ή οποιασδήποτε κακοτεχνίας.

Ενώ όμως στην επαναστατική και ανατρεπτική του εκδοχή το αδιαμεσολάβητο αφορά τη συλλογική αυτονομία, μια νέα κοινωνική σχέση ισότητας και αμοιβαιότητας, στην εκδοχή της μεταμοντέρνας επικοινωνίας μάς συστήνει πάλι την παλαιά ιδέα ενός από μηχανής θεού. Είναι βέβαια ένας σοφτ και ποπ μεσσιανισμός, δίχως μεταφυσικές και σκληρές αξιώσεις αλλά με όλο τον στόμφο μιας καμπάνιας διορθωτικών θαυμάτων. Η ήπια θαυματουργική έρχεται να υποκαταστήσει τους ριζοσπαστικούς στόχους με χειρονομίες αγνότητας.

Ενώ χρειαζόμαστε όσο ποτέ μια κουλτούρα κοινωνικής και οικολογικής μεταρρύθμισης μέσα από θεσμούς και συλλογικές πρακτικές, βλέπουμε ένα ψευδές αδιαμεσολάβητο που «συμβολίζει» το καλό. Τηρουμένων των αναλογιών, είναι σαν να μπαίνουμε πολιτικά στην εποχή της θετικής ψυχολογίας.

Οι άνθρωποι αναζητούν συναισθηματική νοημοσύνη στην πολιτική και στη δημόσια ζωή. Δεν ψάχνουν μόνο θέσεις και αριθμημένες προτάσεις (που συχνά είναι γενικά ευχολόγια) αλλά και ένα συμπάσχειν και την εμπειρία μιας πιο θερμής δέσμευσης. Η δημοκρατία είναι πάντα μια σχέση θερμού και ψυχρού, κοινωνικής κίνησης και θεσμών, πειραματισμού και ρεαλισμού. Όταν πάει να εγκατασταθεί σε έναν πενιχρό ρεαλισμό, γίνεται ακατανόητη και αντιπαθής, κι όταν γλιστράει στον συναισθηματικό χειρισμό του θυμού ή της ελπίδας μας, γίνεται κυνική.

Το ρηχό αδιαμεσολάβητο είναι η λάθος απάντηση σε ένα αληθινό αίτημα για αναζωογόνηση της πολιτικής και μιας ψυχρής πολιτικής αγοράς. Και το πρώτο θύμα αυτής της ιστορίας είναι ο χώρος της ελληνικής πολιτικής αριστεράς που συχνά αποθέωσε τον λυρισμό και θεώρησε τους αντιπροσωπευτικούς θεσμούς συντηρητικό και παρωχημένο καθεστώς: έρχεται τώρα το χαμογελαστό αδιαμεσολάβητο των σέλφι για να «πραγματώσει» αυτήν τη ρητορική, δίχως όμως όλα όσα την κρατούσαν κοντά σε μια πολιτική ανάλυση και ένα κοινωνικό σχέδιο. Θα ζήσουμε με μια παράδοξη τροπή των πραγμάτων, όχι φυσικά ανεξήγητη, μα σε κάθε περίπτωση γεμάτη κινδύνους.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Στον Πολάκη και τον Παππά τα κλειδιά του ΣΥΡΙΖΑ

Βασιλική Σιούτη / Στον Πολάκη και τον Παππά τα κλειδιά του ΣΥΡΙΖΑ

Αυτό που έχει συμβεί στον ΣΥΡΙΖΑ και κάποια στελέχη του ακόμα δεν έχουν καταλάβει, είναι ότι ο Αλέξης Τσίπρας με τη νίκη Κασσελάκη, που δεν θα ήταν εφικτή χωρίς αυτόν, παρέδωσε τα κλειδιά του κόμματος στον Παύλο Πολάκη και στον Νίκο Παππά.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Στέφανος Κασσελάκης: Θα τα αλλάξει όλα στον ΣΥΡΙΖΑ;

LiFO politics / Στέφανος Κασσελάκης: Θα τα αλλάξει όλα στον ΣΥΡΙΖΑ;

Οι δημοσιογράφοι της LiFO Αρης Δημοκίδης και Γιάννης Πανταζόπουλος συζητούν με τη Βασιλική Σιούτη τη διαδρομή του νέου προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ και την αναστάτωση που έχει φέρει η εκλογή του στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ρεπορτάζ και σχόλια για την επόμενη μέρα στον ΣΥΡΙΖΑ.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ο ντετέκτιβ της Σεβίλλης και οι πλαστοί πίνακες του Ελ Γκρέκο

Ρεπορτάζ / Ο ντετέκτιβ της Σεβίλλης και οι πλαστοί πίνακες του Ελ Γκρέκο

Στο βιβλίο του «Ο πλαστογράφος του Φράνκο», ένας ντετέκτιβ από τη Σεβίλλη ισχυρίζεται πως μεγάλα μουσεία, μεταξύ των οποίων και η ελληνική Εθνική Πινακοθήκη, έχουν αγοράσει πιστά αντίγραφα έργων του Ελ Γκρέκο.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Σήμερα, όταν δεν είσαι σίγουρος τι ακριβώς επαγγέλλεσαι, πιθανότατα λες πως είσαι creative director

Κοκέτα / Σήμερα, όταν δεν είσαι σίγουρος τι ακριβώς επαγγέλλεσαι, πιθανότατα λες πως είσαι creative director

Ένας σιωπηλός ιός, μια πανδημία για την οποία δεν μιλά κανείς: μανάδες, κρύψτε τα παιδιά σας από τη μάχη του creative direction. Η Δανάη Ιωάννου σε μια επιτόπια έρευνα για το επάγγελμα που σαρώνει γύρω μας τους ανθρώπους σαν κρυφή πανδημία.
ΔΑΝΑΗ ΙΩΑΝΝΟΥ
Μεταναστευτικό: Η ισπανική απάντηση

Οπτική Γωνία / Μεταναστευτικό: Η ισπανική απάντηση

Χώρες που υποδέχτηκαν σχετικά φιλικά μετανάστες είχαν οφέλη σε οικονομικό επίπεδο. Μια από αυτές είναι η Ισπανία, που τα τελευταία χρόνια έχει προχωρήσει σε θετικές μεταρρυθμίσεις που αφορούν τους τρόπους ένταξής τους.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ Γαϊδούρια : Ζώα εργασίας ή σιωπηλά θύματα;/ Ιπποειδή: Ζώα εργασίας ή σιωπηλά θύματα;

Ρεπορτάζ / Γαϊδούρια: Ζώα εργασίας ή θύματα κακοποίησης;

Είναι τα ιπποειδή στην Ελλάδα εργάτες χωρίς δικαιώματα; Ποιες είναι οι συνθήκες διαβίωσής τους, ποια μέριμνα υπάρχει για τη φροντίδα τους και γιατί η νομοθετική προστασία τους βρίσκεται σε μια γκρίζα ζώνη; Μιλούν στη LiFO εκπρόσωποι φιλοζωικών οργανώσεων και τοπικοί φορείς.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Η ανάγκη μιας σκαλωσιάς: Μεταμορφώσεις και φεμινισμοί

Guest Editors / Η ανάγκη μιας σκαλωσιάς: Μεταμορφώσεις και φεμινισμοί

Η πατριαρχία είναι παντού: στην οικονομία, στην κοινωνία, στην ψυχολογία, στην αισθητική, στον πολιτισμό, σε ολόκληρη την ανθρώπινη κατάσταση. Όταν σκεφτόμαστε το πολιτικό, δεν γίνεται να μη σκεφτόμαστε το φεμινιστικό.
ΝΙΚΟΣ ΔΑΣΚΑΛΟΠΟΥΛΟΣ
«Ζούμε στην εποχή της ισορροπίας του ισχυρού»

Οπτική Γωνία / «Ζούμε στην εποχή της ισορροπίας του ισχυρού»

Οι παγκόσμιες και περιφερειακές επιπτώσεις της σύγκρουσης στη Γάζα και τα αδιέξοδα του Παλαιστινιακού. Μιλά στη LiFO ο δρ. Ευρωπαϊκής Ασφάλειας και Νέων Απειλών και κύριος ερευνητής του ΕΛΙΑΜΕΠ, Τριαντάφυλλος Καρατράντος.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Μια ομάδα μαθητών κατασκεύασε ρομπότ που καθαρίζει τις θάλασσες

Περιβάλλον / Πώς μια ομάδα μαθητών από τον Άλιμο έφτιαξε ρομπότ που καθαρίζει τον βυθό;

Το Greek Seabot είναι το υποβρύχιο ρομπότ που δημιούργησε μια μαθητική ομάδα από το ΕΠΑΛ Αλίμου για να βοηθήσει στον καθαρισμό των βυθών από πλαστικά και απορρίμματα. Μιλούν στη LIFO οι μαθητές για τα κίνητρά τους και το όραμά τους για ένα πιο καθαρό περιβάλλον.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Οι αλλαγές που φέρνουν στο μεταναστευτικό η πρόσφατη απόφαση της Λειψίας και η νέα πολιτική του Μερτς/ Μεταναστευτικό: Από τη Μέρκελ στον Μερτς και η αλλαγή που φέρνει η απόφαση της Λειψίας

Βασιλική Σιούτη / Μεταναστευτικό: Πώς επηρεάζει την Ελλάδα η αλλαγή πολιτικής της Γερμανίας;

Μετά την εκλογή του Φρίντριχ Μερτς, η Γερμανία αυστηροποιεί τη μεταναστευτική πολιτική της και αναζητά τρόπους για να εξαιρεθεί από την υποχρέωση εφαρμογής της ευρωπαϊκής νομοθεσίας, ώστε να μην κάνει δεκτά νέα αιτήματα ασύλου.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Becca Bloom: Γιατί θεοποιούμε τις ζάπλουτες; 

Οπτική Γωνία / Becca Bloom: Γιατί θεοποιούμε τις ζάπλουτες ενώ δεν έχουμε να φάμε;

Αν νομίζετε ότι η επίδειξη πλούτου προκαλεί σήμερα κοινωνική κατακραυγή, πλανάστε. Άνθρωποι που δυσκολεύονται οικονομικά, αντί να βιώσουν ταξική αφύπνιση, βλέποντας πώς ζει η δισεκατομμυριούχος σταρ του TikTok, θέλουν να μάθουν τα πάντα γι' αυτήν.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
Ανήλικοι στην πρώτη γραμμή: Το νέο πρόσωπο της ακροδεξιάς στη Θεσσαλονίκη

Ελλάδα / 13χρονα παιδιά σε νεοναζιστικές συμμορίες: Πώς φτάσαμε εδώ;

Όλο και περισσότεροι έφηβοι και νέοι φαίνεται να γοητεύονται από ακροδεξιές ιδεολογίες. Τι σηματοδοτεί η έκρηξη αυτού του επικίνδυνου φαινομένου; Μιλά στη LiFO ο καθηγητής Πολιτικών Επιστημών του ΑΠΘ, Άρης Στυλιανού.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
« Βρίσκω πολύ πιθανό να δούμε κάποια στιγμή μη λευκό Πάπα»

Οπτική Γωνία / «Βρίσκω πολύ πιθανό να δούμε κάποια στιγμή μη λευκό Πάπα»

Ο επίκουρος καθηγητής Φιλοσοφίας της Θρησκείας της Θεολογικής Σχολής του ΕΚΠΑ και διδάκτορας των πανεπιστημίων Βοστώνης και Λουβέν Χαράλαμπος Βέντης μιλά για την εκλογή του νέου Πάπα, την «επιστροφή» της θρησκείας και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν σήμερα η Καθολική και η Ορθόδοξη Εκκλησία.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η αντιπολίτευση που υποδύεται πως δεν καταλαβαίνει…

Οπτική Γωνία / Η αντιπολίτευση που υποδύεται πως δεν καταλαβαίνει

Την τελευταία δεκαετία, όλα σχεδόν έχουν αλλάξει στην ελληνική κοινωνία, ιδιαίτερα σε εκείνο το κομμάτι της που βρισκόταν παραδοσιακά και ιστορικά απέναντι στη συντηρητική παράταξη.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Επίδομα ανεργίας: Όταν το κράτος αποφασίζει πως θα το ξοδέψεις

Ρεπορτάζ / Επίδομα ανεργίας: Όταν το κράτος αποφασίζει πώς θα το ξοδέψεις

Η απόφαση της κυβέρνησης να καταβάλλεται το επίδομα ανεργίας και άλλες κοινωνικές παροχές σε προπληρωμένη κάρτα, με πλαφόν 50% στην ανάληψη μετρητών, προκαλεί την αγανάκτηση των δικαιούχων. Σχολιάζουν στη LIFO άνεργοι πολίτες, ο γενικός γραμματέας της ΓΣΕΕ και εκπρόσωποι κλάδων που πλήττονται.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ