Μπαίνουν οι ΗΠΑ σε μια σκοτεινή εποχή πολιτικής βίας;

Μπαίνουν οι ΗΠΑ σε μια σκοτεινή εποχή πολιτικής βίας; Facebook Twitter
Λίγους μήνες πριν από τις προεδρικές εκλογές του Νοεμβρίου η απόπειρα δολοφονίας κατά του Τραμπ αναμένεται να επηρεάσει σημαντικά το προεκλογικό σκηνικό και να δημιουργήσει ένα εύθραυστο πολιτικό περιβάλλον στη χώρα. Φωτ.: Getty Images/ Ideal Image
0


ΜΙΑ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΗ ΟΜΙΛΙΑ στο Μπάτλερ της Πενσιλβάνια που φαινόταν συνηθισμένη, ώσπου ξαφνικά ακούστηκαν πυροβολισμοί. Σε δευτερόλεπτα το πρόσωπο του Αμερικανού πρώην Προέδρου Ντόναλντ Τραμπ γέμισε αίμα. Όταν το πλήθος συνειδητοποίησε ότι έπεφταν πυροβολισμοί, επικράτησε χάος. Ένας άνδρας σκοτώθηκε ακαριαία και δύο τραυματίστηκαν. Οι θεατές και οι δημοσιογράφοι άρχισαν να πέφτουν στο έδαφος για να προφυλαχθούν, χωρίς κανείς να ξέρει από πού έρχονταν οι πυροβολισμοί. Στη συνέχεια ο Τραμπ ύψωσε τη γροθιά του και κραύγασε: «Πολεμήστε».

Όλο αυτό το σκηνικό θύμισε σε πολλούς μια παρόμοια απόπειρα δολοφονίας. Το μακρινό 1912 ο Θίοντορ Ρούσβελτ, πρώην Πρόεδρος των ΗΠΑ, επιδίωκε να επιστρέψει στον Λευκό Οίκο και καθώς εκφωνούσε μια ομιλία στο Μιλγουόκι στο πλαίσιο της καμπάνιας του μια σφαίρα που προοριζόταν γι' αυτόν χτύπησε πρώτα στην ατσάλινη θήκη των γυαλιών του και στις 50 χειρόγραφες σελίδες που είχε μπροστά του, έτσι η πορεία της επιβραδύνθηκε και δεν το χτύπησε θανάσιμα. Ο Ρούσβελτ συνέχισε να μιλά στο συγκεντρωμένο πλήθος, αν και το αίμα είχε ποτίσει το πουκάμισό του. 

«Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και η ρητορική της προεκλογικής εκστρατείας του Τραμπ βρίθουν απειλών και δεν μας εκπλήσσουν ως προς τη γλώσσα της βίας. Οι αριθμοί στις στατιστικές για τα βίαια εγκλήματα έχουν μειωθεί, αλλά η κύρια αιτία θανάτου των παιδιών στις ΗΠΑ είναι τα τραύματα από πυροβολισμούς».

Λίγους μήνες πριν από τις προεδρικές εκλογές του Νοεμβρίου, η απόπειρα δολοφονίας κατά του Τραμπ αναμένεται να επηρεάσει σημαντικά το προεκλογικό σκηνικό και να δημιουργήσει ένα εύθραυστο πολιτικό περιβάλλον στη χώρα. Στις ΗΠΑ η πολιτική βία δεν αποτελεί άγνωστη λέξη. Τέσσερις εν ενεργεία Πρόεδροι έχουν δολοφονηθεί: ο Αβραάμ Λίνκολν το 1865, ο Τζέιμς Γκάρφιλντ το 1881, ο Ουίλιαμ Μακίνλεϊ το 1901 και ο Τζον Κένεντι το 1963.   

Αυτές τις μέρες, στις συζητήσεις που ακολούθησαν στα social media αλλά και στον αμερικανικό Τύπο, όλοι αναφέρθηκαν και στην προβολή του δυστοπικού φιλμ «Civil War». Σε αυτό παρακολουθούμε, με παραλλαγές, τα αληθινά γεγονότα της εισβολής στο Καπιτώλιο την 6η Ιανουαρίου του 2021, ενώ το κεντρικό θέμα είναι η σύρραξη μεταξύ των δύο ευδιάκριτα εχθρικών πλευρών που μετά βίας συμβιώνουν στις ΗΠΑ. Πρόκειται για ένα αιχμηρό κινηματογραφικό σχόλιο για τη σύγχρονη αμερικανική πραγματικότητα, το οποίο, όπως δείχνουν οι τελευταίες εξελίξεις, μπορεί να μην είναι και τόσο μακριά από την πραγματικότητα.

Άραγε πώς θα επηρεάσουν οι τελευταίες, καταιγιστικές εξελίξεις τις εκλογές του Νοεμβρίου; Ποια είναι η πιο σημαντική απειλή για τη δημοκρατία; Μπαίνουν οι ΗΠΑ σε μια σκοτεινή εποχή πολιτικής βίας;

«Να περιμένουμε τα χειρότερα;» ρωτώ τον επικεφαλής των «Financial Times» στις ΗΠΑ και έναν από τους σημαντικότερους δημοσιογράφους στον κόσμο, Πίτερ Σπίγκελ. Στη συνομιλία μας σημειώνει ότι πάντοτε οι πολιτικές δολοφονίες ή ακόμα και οι απόπειρες προκαλούν τεράστιο σοκ σε όλο το πολιτικό φάσμα στις ΗΠΑ, με αποτέλεσμα όλοι να απομακρύνονται από τον γκρεμό και στο τέλος να επικρατεί ψυχραιμία.

cover
Πίτερ Σπίγκελ, επικεφαλής των «Financial Times» και δημοσιογράφος

Υπογραμμίζει ότι η αμερικανική δημοκρατία έχει αποδειχθεί πολύ ανθεκτική. Ωστόσο «πολλές φορές από τότε που εμφανίστηκε ο Ντόναλντ Τραμπ στην αμερικανική πολιτική σκηνή τα πράγματα έχουν γίνει τόσο εύθραυστα που ακόμη και όλα τα μαθήματα αμερικανικής Ιστορίας μπορεί να μην αποτελούν πλέον σοφό οδηγό για το μέλλον».

Και συνεχίζει: «Ο πυροβολισμός θα μπορούσε να προκαλέσει το αντίθετο αποτέλεσμα. Νομίζω ότι ήταν τόσοι πολλοί οι μέσοι Αμερικανοί που τρομοκρατήθηκαν από αυτό που συνέβη και ότι το σύστημα δέχτηκε τέτοιο σοκ που όλοι θα συνειδητοποιήσουν πόσο ακραία είναι η κατάσταση και πόσο κοντά στον γκρεμό είμαστε. Είναι εύκολο να ξεχάσουμε ότι οι ΗΠΑ μαστίζονται από την πολιτική βία.

Στα τέλη της δεκαετίας του 1960 και στις αρχές της δεκαετίας του 1970 σημειώθηκαν δολοφονίες φοιτητών σε διαδηλώσεις, βομβαρδισμοί σε κυβερνητικά κτίρια κ.λπ. Αλλά μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα, στα μέσα της δεκαετίας του 1970, οι Αμερικανοί, τρομοκρατημένοι από αυτό που συνέβαινε, αποφάσισαν να επαναφέρουν το σύστημα στους κανονικούς του ρυθμούς και τα πράγματα έγιναν πάλι βαρετά. Επομένως, θα συνεχίσω να λέω ότι η αμερικανική δημοκρατία είναι αρκετά ανθεκτική και οι μετριοπαθείς φωνές που θα το επιβεβαιώνουν».

Ο Ρίτσαρντ Φορντ είναι ένας από τους σημαντικότερους πεζογράφους της εποχής μας. Γεννήθηκε στο Τζάκσον του Μισισίπι το 1944 και μεταξύ άλλων έχει βραβευθεί με Πούλιτζερ για το βιβλίο του «Ημέρα Ανεξαρτησίας». Αναζήτησα την άποψή του γι' αυτή την πρωτοφανή απόπειρα δολοφονίας διότι έχει περιγράψει συναισθήματα, νοοτροπίες, αξίες και σχέσεις της αμερικανικής ζωής με τον δικό του, απαράμιλλο τρόπο. Ο ήρωάς του, Φρανκ Μπάσκομπ, που πρωταγωνιστεί σε τρία σπουδαία μυθιστορήματά του −«Ο αθλητικογράφος», «Ημέρα ανεξαρτησίας» και «Η χώρα, όπως είναι»− αποτυπώνει τύπο του μέσου Αμερικανού που ζει και εργάζεται στα προάστια των μεγαλουπόλεων των Ηνωμένων Πολιτειών.  

cover
Ρίτσαρντ Φορντ, συγγραφέας

Για τον φημισμένο Αμερικανό συγγραφέα κάθε πράξη πολιτικής βίας επιφέρει τεκτονικές και άμεσες αντιδράσεις που είναι πιθανό να οδηγήσουν ανά πάσα στιγμή στην άβυσσο. Ο ίδιος στέκεται αρκετά στη διάβρωση της εμπιστοσύνης στους δημοκρατικούς θεσμούς στην οποία έχει συμβάλει, όπως τονίζει, η ακραία και επιθετική ρητορική του Τραμπ. 

Και συμπληρώνει: «Η απόπειρα δολοφονίας κατά του πρώην Προέδρου Τραμπ την περασμένη εβδομάδα μου φάνηκε, περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, απροσδόκητη. Ο αντίπαλός του, ο Πρόεδρος Μπάιντεν, καταδικάζοντας την πολιτική βία, δήλωσε, μάλλον ανόητα, ότι πράξεις αυτού του είδους δεν έχουν θέση στην Αμερική, αν και έχουν, φυσικά. Το ξέρετε ότι υπάρχουν τετρακόσια εκατομμύρια(!) όπλα που χρησιμοποιούνται από πολίτες των Ηνωμένων Πολιτειών σε μια χώρα με (μόνο) τριακόσια τριάντα πέντε εκατομμύρια ανθρώπους; Κάντε, λοιπόν, εσείς την αριθμητική.

Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και η ρητορική της προεκλογικής εκστρατείας του Τραμπ βρίθουν απειλών και δεν μας εκπλήσσουν ως προς τη γλώσσα της βίας. Οι αριθμοί στις στατιστικές για τα βίαια εγκλήματα έχουν μειωθεί, αλλά η κύρια αιτία θανάτου των παιδιών στις ΗΠΑ είναι τα τραύματα από πυροβολισμούς. Η φράση “συμπάσχουμε με τα θύματα και τις οικογένειές τους” θα μπορούσε κάλλιστα να σημαίνει: “Ναι. Κρίμα. Τι να γίνει”. Η National Rifle Association και η επιτροπή προγράμματος του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος συμφωνούν απόλυτα όταν πρόκειται να θυσιάσουν αθώες ζωές, προκειμένου να μπορούν περισσότεροι άνθρωποι να κατέχουν όπλα.

Λοιπόν, έχει σίγουρα θέση η βία στις ΗΠΑ. Θέλω όμως ο Τραμπ να ηττηθεί στην κάλπη του Νοεμβρίου και όχι να δολοφονηθεί, ώστε να μετατραπεί σε μάρτυρα για τους παράλογους σκοπούς του. Από την άλλη, δεν σας κρύβω ότι νομίζω πως τελικά θα κερδίσει, ό,τι και να γίνει. Και αν αναρωτιέστε γιατί θα συμβεί αυτό, ο λόγος έγκειται εν μέρει στην εξωφρενική σοφιστεία της σιγουριάς του Προέδρου Μπάιντεν ότι δεν υπάρχει χώρος στην Αμερική για πολιτική βία».  

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Μικροπλαστικά: «Μέχρι και μια ολόκληρη πιστωτική κάρτα καταπίνουμε κάθε εβδομάδα»

Μικροπλαστικά / Μικροπλαστικά: «Μέχρι και μια ολόκληρη πιστωτική κάρτα καταπίνουμε κάθε εβδομάδα»

Είναι μικρά όσο ένας κόκκος ρυζιού και κάθε χρόνο παράγονται εκατομμύρια τόνοι. Ποιες είναι οι εξελίξεις για τη μείωση της μικροπλαστικής ρύπανσης; Τι συμβαίνει στην Ελλάδα; Πώς φτάνουν από το εργοστάσιο στο στομάχι μας;
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Δημήτρης Παρασκευής: «Φέτος, έπειτα από καιρό, ο κορωνοϊός παρουσιάζει έξαρση»

Οπτική Γωνία / «Φέτος, έπειτα από καιρό, ο κορωνοϊός παρουσιάζει έξαρση»

Ο καθηγητής Επιδημιολογίας και Προληπτικής Ιατρικής του ΕΚΠΑ, Δημήτρης Παρασκευής, εξηγεί γιατί κάθε φθινόπωρο αυξάνονται οι ιώσεις του αναπνευστικού, ποια είναι η εικόνα του Covid-19 στην Ελλάδα και ποια μέτρα πρέπει να πάρουμε εν όψει του χειμώνα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Στέλιος Νέστωρ: «Ό,τι έκανα, δεν το έκανα για να ρίξω τη δικτατορία αλλά γιατί ντρεπόμουνα» 

Θεσσαλονίκη / Στέλιος Νέστωρ: «Δεν ήμουν από αυτούς που κάθονται σπίτι τους, βγάζουν λεφτά, τρώνε και πίνουνε» 

Μια πολιτική φυσιογνωμία που έδινε πάντα ηχηρό «παρών» στα πολιτικά και πολιτιστικά πράγματα της Θεσσαλονίκης. Μιλώντας στη LiFO, ζωντανεύει ένα μεγάλο κομμάτι της ιστορίας της πόλης, από την Κατοχή και τη χούντα μέχρι την ίδρυση του Μεγάρου.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Κοινωνική κατοικία: Μπορεί το παράδειγμα της La Borda να εφαρμοστεί στην Αθήνα;

Συνεταιριστική κατοικία / Μπορούμε να αντιγράψουμε τη Βαρκελώνη και να λύσουμε το στεγαστικό;

Ενώ στην Ευρώπη παρατηρείται αναζωπύρωση των συνεταιριστικών στεγαστικών κινημάτων, στην Ελλάδα, ειδικά στην Αθήνα, η στεγαστική κρίση οξύνεται. Το παράδειγμα της La Borda στη Βαρκελώνη θα μπορούσε να δώσει τη λύση, χρειάζεται όμως πολιτική βούληση.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
«Ο Άγνωστος Στρατιώτης στη μάχη της πολιτικής εικόνας»

Βασιλική Σιούτη / Ο Άγνωστος Στρατιώτης στη μάχη της πολιτικής εικόνας

Η κυβέρνηση αξιοποίησε τη ρύθμιση για τη φύλαξη του Μνημείου του Άγνωστου Στρατιώτη για να αλλάξει την πολιτική ατζέντα και να ενισχύσει την απήχησή της στο συντηρητικό κοινό, παρά τις διαφοροποιήσεις ακόμη και μέσα στην κυβερνητική παράταξη.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

Οπτική Γωνία / Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

«Ό,τι όμως και αν υπήρξε ο Διονύσης Σαββόπουλος, είχε τη δόνηση, τον λοξό τόνο, μια διάθεση μεταμόρφωσης και γιορτής. Επέστρεφε σε μια πάμφωτη αυλή, περιμένοντας τους φίλους, το νόημα της συνάθροισης».
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
ΕΠΕΞ Στην εποχή του Οφθαλμού

Ιλεκτρίσιτυ / Στην εποχή του Οφθαλμού

Οι κρίσεις ευνοούν την εξουσία, διατηρώντας ένα επίπεδο φόβου μες στην κοινωνία, νομιμοποιώντας μέτρα που ανακουφίζουν τον φόβο αυξάνοντας τον έλεγχο, και δημιουργώντας ευκαιρίες για τη διοχέτευση του κεφαλαίου.
ΧΑΡΗΣ ΚΑΛΑΪΤΖΙΔΗΣ
Μετά τα ερείπια της Γάζας: ποιος μπορεί να χτίσει ξανά την ελπίδα;;

Οπτική Γωνία / Η Γάζα μετά τον πόλεμο: Υπάρχει ελπίδα;

Η καθηγήτρια της Νομικής Σχολής του ΕΚΠΑ και μέλος του Κέντρου Ερευνών για το Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο, Μαρία Γαβουνέλη, αναλύει τις προκλήσεις της ανοικοδόμησης, τον ρόλο της Ευρώπης και της Ελλάδας και το αβέβαιο μέλλον μιας λύσης δύο κρατών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Πόσοι ηλικιωμένοι ζουν μόνοι και κανείς δεν τους αναζητά;

Ακροβατώντας / Πόσοι ηλικιωμένοι ζουν μόνοι και κανείς δεν τους αναζητά;

Οι μοναχικοί θάνατοι ηλικιωμένων ανθρώπων είναι ένα φαινόμενο που ολοένα εντείνεται και στη χώρα μας, όπως και σε ολόκληρο τον κόσμο. Ας μπει στον δημόσιο διάλογο, μήπως πειστούν οι αρμόδιοι ότι πρόκειται για ένα σοβαρό θέμα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Πελοπόννησος: Σιδηρόδρομος ή ποδηλατόδρομος;

Ρεπορτάζ / Πελοπόννησος: Σιδηρόδρομος ή ποδηλατόδρομος;

Η προκήρυξη διαγωνισμών για την εκπόνηση μελετών που αφορούν τη χρήση της ιστορικής σιδηροδρομικής γραμμής Πελοποννήσου ως ποδηλατοδρόμου έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις. Διατυπώνονται σοβαρές επιφυλάξεις για την οριστική απώλεια μιας εμβληματικής υποδομής με υψηλή ιστορική, τουριστική και συγκοινωνιακή αξία.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ