LiFO, τεύχος 138: Τις ημέρες της δολοφονίας του Αλέξη Γρηγορόπουλου

LIFO, τεύχος 138 Facebook Twitter
Tο εξώφυλλο του τεύχους 138 ήταν μια ασπρόμαυρη ζωγραφιά ενός άντρα με κουκούλα και μάσκα. Από πάνω ο τίτλος στα κίτρινα έλεγε “Τώρα”; 
0

ΤΟ ΤΕΥΧΟΣ 137 ΤΗΣ LiFO κυκλοφόρησε στις 4/12 του 2008 με τίτλο Come on, you party animals! Η LiFO γιόρταζε 3 χρόνια ζωής. Γράφαμε 53 λόγους για τους οποίους αγαπούσαμε την Αθήνα: H νέα μεγάλη αθηναϊκή μπάντα σε ένα σαλόνι, τα καναρίνια της Αθήνας, οι αφίσες στα Εξάρχεια.

Την Παρασκευή 5 Δεκεμβρίου του 2008, η LiFO διοργάνωνε μεγάλο live με επανένωση των Στέρεο Νόβα σε ένα εργοστάσιο στην Πέτρου Ράλλη. Δεν θυμάμαι πολλά, μόνο πως είχε χιλιάδες κόσμου και με είχε πιάσει αγοραφοβία. Ο Τάσος λέει πως είχαν κλείσει παίζοντας το «Μικρό Αγόρι».

Το τεύχος 138 θα ήταν εορταστικό: φωτογραφίες από το πάρτι και αφιέρωμα στα χριστουγεννιάτικα δώρα.

Λιγότερο από 24 ώρες αργότερα, δολοφονήθηκε ο Αλέξης Γρηγορόπουλος. Ο κόσμος κατέβηκε αμέσως στους δρόμους. Δεν υπήρχε σχέδιο, ο κόσμος κινήθηκε προς τα Εξάρχεια και το Πολυτεχνείο να μάθει τι είχε γίνει. Όταν επιβεβαιώθηκε πια και επίσημα ότι ο Γρηγορόπουλος είχε πεθάνει, η Αθήνα άρχισε να καίγεται.

Τράπεζες και αμάξια πήραν φωτιά, άντρες με κράνη έσπαγαν τζαμαρίες με σιδερολοστούς. Στο βάθος η Ομόνοια έμοιαζε να χάνεται μέσα σε ένα ροζ σύννεφο από καπνούς και δακρυγόνα.

Τη Δευτέρα 7 Δεκεμβρίου φτάσαμε στο γραφείο μας στο Σύνταγμα σαστισμένοι και έξαλλοι ταυτόχρονα. Το απόγευμα κατεβήκαμε όλοι μαζί στην πορεία. Το πλήθος έβραζε από θυμό.

Κατηφορίζοντας τη Σταδίου όλοι ούρλιαζαν «Μπάτσοι γουρούνια δολοφόνοι» και «Το αίμα κυλάει εκδίκηση ζητάει». Γύρω από το βασικό σώμα της πορείας άρχισε να ξεδιπλώνεται το χάος. Τράπεζες και αμάξια πήραν φωτιά, άντρες με κράνη έσπαγαν τζαμαρίες με σιδερολοστούς. Στο βάθος η Ομόνοια έμοιαζε να χάνεται μέσα σε ένα ροζ σύννεφο από καπνούς και δακρυγόνα: Μια στάση λεωφορείου είχε πάρει φωτιά και κάποιος προσπάθησε να σπάσει τη βιτρίνα του Λουμίδη με ένα ρόπαλο. Το πλήθος είχε ανοίξει ένα οπλοπωλείο κοντά στην Ομόνοια, ένας τύπος κράδαινε δυο χατζάρες μέσα στο πλήθος.

Γύρισα στο σπίτι μου στο Μετς περιμετρικά, μέσω Ακρόπολης, και έκλεισα τα τζάμια και τα κουφώματα. Ήταν αδύνατον να ανοίξω τα παράθυρα, τα δακρυγόνα είχαν φτάσει μέχρι εκεί. Ήρθαν οι γείτονες και κάτσαμε μαζί για να μην είμαστε μόνοι. Γελάγαμε νευρικά από την αμηχανία μας. Πάνω κάτω την ίδια ηλικία είχαμε.

Το αγόρι που έμενε από κάτω ήταν τενόρος, τον άκουγα να τραγουδάει την ώρα που έκανα ντους. Η κοπέλα που έμενε δίπλα μου δούλευε σε τράπεζα. Ανοίξαμε την τηλεόραση. Ήταν το δεύτερο βράδυ, ακούγαμε ακόμα για το οργισμένο πλήθος που «καίει την περιουσία του κοσμάκη». Δεν είχαν φτάσει ακόμα οι μέρες που όλο αυτό θα γινόταν lifestyle τσιχλίτσα με μουσική υπόκρουση Placebo. Ούτε οι μέρες της δημοσιογραφίας των φλεγόμενων κάδων. «Για χρόνια κάθε φορά που κάλυπτα διαδηλώσεις, μπορεί να περνούσαν μπροστά μου 100.000 άτομα κι αυτοί με έβαζαν να γράφω ποιος κάδος κάηκε στη Σταδίου» μου 'χε πει μια φίλη κάτι χρόνια αργότερα.

Την επομένη το Σύνταγμα δεν είχε ανοιχτά μαγαζιά. Μόνο ένας είχε βάλει τους υπαλλήλους του να πουλάνε σάντουιτς πίσω από τις σπασμένες τζαμαρίες. Το τεύχος 138 κυκλοφόρησε με καινούργια κείμενα, πηχτά σε ένα δισέλιδο. Τα διαβάζω και είναι τελείως εκτός χαρακτήρα σε σχέση με αυτά που γράφαμε μέχρι τότε. Χρησιμοποιούμε λέξεις όπως «μαλάκες», «χεστήκαμε» και «της πουτάνας».

Δυο σελίδες πιο πίσω ο Κωστής Παπαγιώργης έχει γράψει ένα κείμενο με τίτλο «Κλειστά τα σχολεία κλειστή η χώρα». Δίπλα στο κείμενό του βρίσκεται μια φωτογραφία που θυμάμαι ακόμα. Τέσσερις τύποι με κουκούλες κάνουν λαμπόγυαλο ένα υποκατάστημα της Εμπορικής Τράπεζας. Ο ένας σπάει ένα γραφείο με ένα τραπεζάκι κάτω από μια μπλε αφίσα που λέει «Σώστε τα ευρώ σας».

Το εξώφυλλο του τεύχους 138 ήταν μια ασπρόμαυρη ζωγραφιά ενός άντρα με κουκούλα και μάσκα. Από πάνω ο τίτλος στα κίτρινα έλεγε «Τώρα;». 

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Αστικές Συγκοινωνίες: Mια αθόρυβη ιδιωτικοποίηση που προκαλεί κρότο

Ρεπορτάζ / Αστικές Συγκοινωνίες: Mια αθόρυβη ιδιωτικοποίηση που προκαλεί κρότο

Τα πρόσφατα ατυχήματα με αστικά λεωφορεία φέρνουν στο προσκήνιο το θέμα της εκχώρησης συγκοινωνιακού έργου στα ΚΤΕΛ και καταγγελίες για θεσμικές αστοχίες. Οι εμπλεκόμενες πλευρές μιλάνε στη LiFO.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Ένα ελληνο-αλβανικό ανήκειν εν τη γενέσει;

Guest Editors / Μεταξύ ελληνικότητας και αλβανικότητας 

Μια έρευνα επιβεβαιώνει ότι η αλβανική μετανάστευση στην Ελλάδα αναδιαμορφώνει ριζικά τις έννοιες της ταυτότητας και του ανήκειν, αποκαλύπτοντας τις προκλήσεις και τις προοπτικές αυτής της νέας πραγματικότητας.
ΙΛΙΡΙΝΤΑ ΜΟΥΣΑΡΑΙ
ΕΠΕΞ Ο μυστηριώδης κύριος Sweetman και η απίθανη ιστορία του σκοτεινού οξυγόνου

Περιβάλλον / Ο μυστηριώδης κύριος Sweetman και η απίθανη ιστορία του σκοτεινού οξυγόνου

Άνοιξε ένα νέο κεφάλαιο για τη θαλάσσια ζωή και μπλόκαρε, έστω προσωρινά, τα σχέδια για εξορύξεις στον ανεξερεύνητο βυθό. Ο Andrew Sweetman μιλά στη LiFO για την έρευνα που έγινε απροσδόκητα viral και συγκρούστηκε με κολοσσούς, πολιτικές αποφάσεις και… το TikTok.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
Ανακαλύφθηκε ο εχθρός

Ακροβατώντας / Ανακαλύφθηκε ο εχθρός

Τι σημασία έχουν τα μεγάλα σκάνδαλα, όταν η απειλή είναι μπροστά μας, όπως οι καραβιές Λίβυων και Σουδανών μεταναστών και πολιτικών προσφύγων που καταφθάνουν στη νότια Κρήτη και εισβάλλουν ανεξέλεγκτα στην πατρίδα;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Δημήτρης Κανελλόπουλος: «Να μας αποκαλούν “εφημερίδα των συριζαίων”; Εντάξει... γελάμε»

Οπτική Γωνία / Δημήτρης Κανελλόπουλος: «Να μας αποκαλούν “εφημερίδα των συριζαίων”; Εντάξει... γελάμε»

Ο δημοσιογράφος της «Εφημερίδας των Συντακτών» και του e-tetRadio μιλά για την εφημερίδα, επιβεβαιώνοντας τις τελικές συζητήσεις με τον Δημήτρη Μελισσανίδη, για την κρίση της αριστεράς, την επιστροφή του Αλέξη Τσίπρα και το μέλλον του Τύπου.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Είμαι Ισραηλινός, κι αυτό λειτουργεί πια ως ετυμηγορία» 

Οπτική Γωνία / «Είμαι Ισραηλινός, κι αυτό λειτουργεί πια ως ετυμηγορία» 

Ο θεατρικός σκηνοθέτης Guy Ben-Aharon, που βρέθηκε πρόσφατα στην Αθήνα, γράφει στη LiFO για την απόρριψη που βιώνει τόσο στην πατρίδα του όσο και στο εξωτερικό ως Ισραηλινός που υποστηρίζει την ελευθερία της Παλαιστίνης. 
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
«Χρόνιες παθογένειες» vs ποινικών ευθυνών

Οπτική Γωνία / «ΟΠΕΚΕΠΕ: Χρόνιες παθογένειες» vs ποινικών ευθυνών

Η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία έστειλε πριν από λίγο καιρό στη Βουλή τη δικογραφία για Αυγενάκη και Βορίδη, αλλά η ΝΔ δεν βλέπει ποινικές ευθύνες υπουργών στο σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ και επιμένει ότι πρόκειται για «διαχρονικές παθογένειες». 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Γιατί κανείς δεν μας προστατεύει από τον ανεξέλεγκτο θόρυβο;

Οπτική Γωνία / Γιατί δεν μας προστατεύει κανείς από τον ανεξέλεγκτο θόρυβο;

Η Κομισιόν στέλνει τη χώρα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο επειδή δεν έχει υιοθετήσει τα απαραίτητα σχέδια δράσης για την ηχορρύπανση. Τι σημαίνει αυτό για την καθημερινότητά μας; Μιλά στη LiFO ο ομότιμος καθηγητής του ΑΠΘ, Γεώργιος Παπανικολάου.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ένας κανονικός αφελληνισμός

Οπτική Γωνία / Ένας κανονικός αφελληνισμός

Στη θέση εκείνων των ξένων που καλλιεργούσαν μια αληθινή σχέση με την Ελλάδα, πολλαπλασιάζονται τα φιμέ τζάμια των υπερπολυτελών τζιπ, αόρατοι και αδιάφοροι μεσάζοντες, αγοραστές επαύλεων που υπενοικιάζονται ή έχουν γίνει φρούρια με μικρούς ιδιωτικούς στρατούς τραμπούκων.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Δημήτρης Νανόπουλος: «Ζούμε το τέλος του ανθρώπου και τη γέννηση ενός νέου τύπου ύπαρξης»

Οπτική Γωνία / Δημήτρης Νανόπουλος: «Ζούμε το τέλος του ανθρώπου και τη γέννηση ενός νέου τύπου ύπαρξης»

Ο διακεκριμένος ακαδημαϊκός και θεωρητικός φυσικός μιλά για την προέλευση της συνείδησης, τoν εγκέφαλο ως κβαντική μηχανή και το μέλλον του ανθρώπου ως υβριδίου τεχνολογίας και βιολογίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ