«ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ μοιάζουν με δύο κρυστάλλινες σταγόνες, που αν μπορούσανε να γίνουνε υγρό θα έσταζε (!), θα πέρναγε από τα ζυγωματικά σου, μετά θα πήγαινε πιο κοντά στα χείλη σου, και μετά εκεί θα ερχόμουν εγώ, με τα δικά μου χείλη να λουστώ με όλη αυτή τη γεμάτη χρώματα ροή που έχεις μέσα σου».
Στο Θεό σας τώρα: πείτε, αν το παραπάνω απλώς το ακούγατε, χωρίς να έχετε εικόνα, τι θα πιστεύατε ότι είναι; Α) Ατάκα από βραζιλιάνικη σαπουνόπερα; Β) Λόγια από την ερωτική εξομολόγηση ενός πραγματικά ερωτευμένου ανθρώπου; Γ) Αράδα από κάποιο παλιό «Άρλεκιν»; Δ) Ρόλος από το “Bachelor”;
Για να μην το κουράζουμε, το «Δ» είναι η σωστή απάντηση. Και σαν κι αυτό το «Δ» κυλάει το νερό εδώ και κάμποσα επεισόδια στο πολυσυζητημένο –για όλους τους λάθος λόγους- reality σχέσεων του Alpha.
Το Bachelor μπορεί να κατηγορηθεί για πολλά και αν είναι να κοπεί, θα έπρεπε να κοπεί και γι’ αυτά. Για την ανύπαρκτη αισθητική. Για την υποβάθμιση προγράμματος, εν συνόλω. Για το κακό σενάριο (κάκιστο!). Για την κακοποίηση της ελληνικής γλώσσας. Για τη γελοιοποίηση των ρόλων και των δύο φύλων. Πάντως, όχι για ρίσκο των φεμινιστικών ιδεωδών.
Γενικώς, λογικά δεν υπάρχει τηλεθεατής πια που να πιστεύει ότι δεν πρόκειται για μυθοπλασία και μάλιστα πολύ φθηνή, αλλά δεν είναι εκεί το θέμα μας. Εδώ και καιρό, στα timeline των χρηστών των social media φιγουράρει ένα ηλεκτρονικό ψήφισμα που καλεί τους τηλεθεατές –και τις τηλεθεάτριες, ειδικώς- να υπογράψουν για την άμεση διακοπή του συγκεκριμένου τηλεοπτικού προγράμματος.
Όπως αναφέρει το ψήφισμα, το οποίο ήδη μετρά περισσότερες από 14.000 υπογραφές, το πρόγραμμα «αναπαράγει σεξιστικά στερεότυπα, υποβιβάζει τη γυναίκα, προωθεί τον ανταγωνισμό και την επιθετικότητα ανάμεσα στις ομόφυλες, ενδυναμώνει την ιδέα του κυρίαρχου αρσενικού, προσβάλλει κάθε έννοια ισότητας των φύλων. Σε μια εποχή που η έμφυλη βία κορυφώνεται, εμείς ζητάμε ισότητα, συμπερίληψη, δημοκρατία».
Σε μια πρώτη ανάγνωση δεν μπορεί να διαφωνήσει κανείς με τα παραπάνω βλέποντας 20 γυναίκες να πέφτουν χαμηλά –κυριολεκτικά και μεταφορικά- για τα μάτια ενός οποιουδήποτε άντρα και όχι συγκεκριμένα του ηθοποιού που φέτος ανέλαβε πρωταγωνιστικό ρόλο στο reality. Ταπεινωτικές συμπεριφορές, αντιδράσεις φουλ εσωτερικευμένου μισογυνισμού, κακά κάκιστα ελληνικά, συνήθειες εκτός τόπου και χρόνου και ελληνικής καθημερινότητας, πολύ χαμηλό επίπεδο, συνολικά.
Γενικώς, αν θέλει κάποιος να βρει τρωτά σημεία στο πρόγραμμα, μπορεί να πάρει ένα σπιράλ τετράδιο μεγάλου μεγέθους και να αρχίσει να σημειώνει.
Από τηλεθέαση, πώς πάμε; Για πρόγραμμα που στο εξωτερικό, στις ΗΠΑ ειδικά, έχει αντέξει για περίπου 26 κύκλους, η μαύρη αλήθεια είναι ότι η ιστορία του... πολυάμορους εργένη δεν τραβάει στην ελληνική τηλεόραση.
Οι «εξελίξεις» (ποιαν φίλησε ο Αλέξης, σε ποιαν έδωσε τριαντάφυλλο, τι συζητάμε Θέε μου..!) βλέπονται κυρίως μέσω των compilation video που φτιάχνουν τα σαΐνια του διαδικτύου για να βγάλουν γέλιο – και όντως γελάμε.
Με αυτά που συμβαίνουν στην προκάτ έπαυλη του δήθεν πλούσιου Έλληνα γαμπρού, το αμερικανικό People, που αφιερώνει σελίδες επί σελίδων στα συμβαίνοντα της (αμερικανικής) εκδοχής του Bachelor, θα άφηνε τον τηλεοπτικό συντάκτη του άνεργο και σε βαθύ μαρασμό.
Ωστόσο, για να μιλήσουμε σοβαρά, κινδυνεύουν οι γυναίκες, και δη τα φεμινιστικά ιδεώδη, από το Bachelor και τον Αλέξη Παππά; Είναι γέννημα σκληρής πατριαρχίας η συγκεκριμένη εκπομπή; Τι πραγματικά παρακολουθούμε, αν αποφασίσουμε ότι αφιερώνουμε σ’ αυτή την εκπομπή ένα, δύο, δέκα βράδια;
Κατ’ αρχάς «βλέπουμε» μία παμπόνηρη παραγωγή, που θέλησε να εκμεταλλευτεί τον ντόρο γύρω από έναν συγκεκριμένο παίκτη του περσινού Survivor και εν μία νυκτί τον έχρισε «πρωταγωνιστή» του κιτς εγχειρήματος.
Κοιτώντας, τον Παππά δε, «βλέπουμε» έναν εργαζόμενο που σε καιρούς δύσκολους αποφάσισε να μη χάσει μία καλή –για τα δικά του standards- δουλειά. Λέει τις ατάκες του, κάνει αυτά που, βάσει script, πρέπει να κάνει (ταπεινωτικά και για τη δική του προσωπικότητα ή όχι, αδιάφορο) και πληρώνεται γι’ αυτό.
Τι άλλο «βλέπουμε»; Όντως, δύο δεκάδες γυναικών, που η κάθε μία για τους δικούς της λόγους, αποφάσισαν να γίνουν διάσημες για μία σεζόν. Κάποιες είναι ηθοποιοί κουβαλημένες από το εξωτερικό, λένε όσοι ξέρουν και 5 πρόσωπα παραπάνω στον χώρο του θεάματος. Κάποιες, ακόμη κι αν δεν πέφτουν ξερές για τον Παππά, ενδεχομένως πίστεψαν ότι θα αυξήσουν followers στα social τους, κοινώς μπήκαν στον χορό για να προωθήσουν τις δικές τους δουλειές, σε όποιο τομέα δραστηριοποιείται η κάθε μία. Κι αυτό δεκτό.
Και φτάνουμε στο σοβαρό ερώτημα: μπορούν αυτές οι κυρίες, με τις συμπεριφορές που εκδηλώνουν να γίνουν παράδειγμα για νέα κορίτσια; Μία πονηρή απάντηση θα ήταν «ναι», αλλά εξαρτάται και από το περιβάλλον στο οποίο έχουν ήδη μεγαλώσει αυτά τα κορίτσια. Αν ήδη, στο οικογενειακό πλαίσιο οι συμπεριφορές αυτές θεωρούνται «ok», τότε το τηλεοπτικό πρόγραμμα απλώς επιβεβαιώνει και ευλογεί τον κανόνα του σπιτιού τους...
Και κάτι ακόμα: αν μέσα στο πρόγραμμα, υπάρχουν γυναίκες που πιστεύουν στις «Τελετές Ρόδων», στο όνειρο του ιδανικού έρωτα, του «πρίγκιπα» που άργησε και του πλούσιου ροζ σύννεφου που τις κουβαλά, δεν υπάρχει καμία δύναμη στον κόσμο που θα τις κάνει να αλλάξουν βιοθεωρία. Καμία.
Με λίγα λόγια, το Bachelor μπορεί να κατηγορηθεί για πολλά και αν είναι να κοπεί, θα έπρεπε να κοπεί και γι’ αυτά. Για την ανύπαρκτη αισθητική. Για την υποβάθμιση προγράμματος, εν συνόλω. Για το κακό σενάριο (κάκιστο!). Για την κακοποίηση της ελληνικής γλώσσας. Για τη γελοιοποίηση των ρόλων και των δύο φύλων. Πάντως, όχι για ρίσκο των φεμινιστικών ιδεωδών.
Το Bachelor δεν είναι απλώς ένα κακόγουστο τηλεοπτικό αστείο που κάποιοι προσπαθούν να το "περάσουν" για υπερπαραγωγή". Είναι η καρικατούρα ενός κόσμου που σε λίγα χρόνια θα είναι πιο γραφικός κι από κεντητή «Καλημέρα» σε κάποιον τοίχο. Και με την «Καλημέρα» μπορείς και λίγο να χαμογελάσεις και να νοσταλγήσεις. Με τον δήθεν εργένη που ποινήν εκτίει για λίγα λεφτάκια, δεν μπορείς να ασχοληθείς ούτε στιγμή.
σχόλια