Η μαγική ζωή των δέντρων

Η μαγική ζωή των δέντρων Facebook Twitter
Γι' αυτό έπιασα τον εαυτό μου ν' ανησυχεί φέτος το καλοκαίρι. Όχι μόνο κάηκαν τόσα και τόσα δέντρα στις φωτιές αλλά πληροφορηθήκαμε κι ότι δεν πειράζει, δέντρα είναι. Φωτο: EUROKINISSI/ΒΑΣΙΛΗΣ ΡΕΜΠΑΠΗΣ)
0

ΚΙΝΟΥΜΑΣΤΕ ΤΟΣΟ ΣΥΧΝΑ ανάμεσα σε ψηλά κτίρια, θορυβώδη οχήματα και τα σώματα άλλων πεζών που ξεχνάμε πώς είναι να περπατάς ανάμεσα στα δέντρα. Τα πόδια να προσαρμόζονται στο ανώμαλο έδαφος. Το χώμα να επιτρέπει συνδέσεις με τη γη. Τα φύλλα και τα κλαδιά να κάνουν παιγνιώδεις σκιάσεις πάνω στις πλάτες των περαστικών. Οι κορμοί να μυρίζουν και τα νερά να είναι ο μοναδικός, καθησυχαστικός κι επαναλαμβανόμενος ήχος.

Μ' αρέσει να πηγαίνω σε δημόσια πάρκα. Μ' αρέσει ο κόσμος εκεί. Υπερβολικά μυώδεις και αγχωτικοί τύποι που τρέχουν πριν τη δουλειά, ομάδες που κάνουν γιόγκα, αναγνώστες που ανταλλάσσουν αναγνωριστικά βλέμματα κι αργόσχολοι που δε χρειάζεται να βρίσκονται πουθενά. Το πλήθος των πάρκων αλλάζει ανάλογα με τη μέρα και την ώρα. Τις Δεύτερες το πρωί έχει πιο πολλούς αργόσχολους. Τις Κυριακές το απογεύματα μαζεύει αναγνώστες. Μερικά μεσημέρια έχει ανήλικα που θα 'θελαν να ζευγαρώσουν. Η ροή των δρομέων αυξομειώνεται ανάλογα με την εποχή του χρόνου και τις θερμοκρασίες. Οι φτωχοί αγαπάνε τα πάρκα, γιατί μπορούν να περάσουν εκεί ώρες χωρίς να ξοδεύουν. Οι πλούσιοι αγαπάνε τα πάρκα, γιατί συνήθως βρίσκονται στη γειτονιά τους και τους εξασφαλίζουν μια θωράκιση απ' το θόρυβο και την πυκνή δόμηση. Δεν είναι περίεργο που στους χώρους πρασίνου ενδημούν οι φοιτητές. Είναι κάτι που μπορούν να κάνουν όλοι μαζί, χωρίς διαχωρισμούς, ανεξαρτήτως εισοδήματος, μια ολόκληρη ομάδα νέων ανθρώπων με μόνο κοινό ότι συνέπεσαν στο ίδιο πανεπιστήμιο μπορεί ν' αράζει στο ίδιο πάρκο. 

Οι εικόνες καταστροφής αρχικά σοκάρουν, μετά συνηθίζονται. Πρώτα τις γλείφει το ηδονοβλεπτικό βλέμμα, μετά τις απορρίπτει ως μπανάλ και μετά αναζητά τη δόση του σε κάτι ακόμα πιο συνταρακτικό.

Οι πόλεις με δέντρα έχουν άλλη θερμοκρασία. Άλλον αέρα. Μικρές οάσεις γαλήνης επιτρέπουν στους "partners" - ντελιβεράδες που ποδηλατούν με την πλάτη τους φορτωμένη πίτσες να ξαποστάσουν. Όσοι δουλεύουν στα γραφεία κάνουν διάλειμμα χωρίς ν' ακούν κόρνες, λάστιχα και φρένα. Η χαμηλή θερμοκρασία ενός μέρους με δέντρα, οι σκιές, είναι ζήτημα επιβίωσης για υπερήλικες που θέλουν να λιαστούν χωρίς να λιποθυμήσουν, ενώ η ηρεμία των δέντρων που κροταλίζουν στον αέρα μεταδίδεται και σ όσους μετά από μια απογοήτευση πάνε στο πάρκο να βρουν παρηγοριές. Διάφορες θλιμμένες φιγούρες παίρνουν κουράγιο αγγίζοντας το ξύλο ή έρχονται, για να κλάψουν. Είναι γενναιόδωροι με την ιστορία τους και τη λένε, αν τους ρωτήσεις. Διάφοροι περίεργοι αράζουν εδώ, γιατί οπουδήποτε αλλού θα τους κοίταζαν. Στο πάρκο όμως όχι. Υπάρχει μια συμφωνία κατανόησης ή αδιαφορίας. 

Γι' αυτό έπιασα τον εαυτό μου ν' ανησυχεί φέτος το καλοκαίρι. Όχι μόνο κάηκαν τόσα και τόσα δέντρα στις φωτιές αλλά πληροφορηθήκαμε κι ότι δεν πειράζει, δέντρα είναι. Ο αέρας του Αυγούστου στην Αθήνα ήταν βρωμερός, φορτωμένος καρκινογόνους ρύπους. Διάφορες εφαρμογές δείχνουν την ποιότητα του αέρα. Έτσι μαθαίνεις να την τσεκάρεις στο κινητό σου πριν βγεις. Η ρύπανση γίνεται ζήτημα καθημερινής διαχείρισης της ζωής. Οι εικόνες καταστροφής αρχικά σοκάρουν, μετά συνηθίζονται. Πρώτα τις γλείφει το ηδονοβλεπτικό βλέμμα, μετά τις απορρίπτει ως μπανάλ και μετά αναζητά τη δόση του σε κάτι ακόμα πιο συνταρακτικό.

Καθώς η Αττική μετατρέπεται σε μια πύρινη κόλαση χρειαζόμαστε ακόμα πιο πολύ το πράσινο. Αν όμως κάποιος ήθελε να βρει καταφύγιο στα λίγα πάρκα τον Αύγουστο, αυτά ήταν κλειστά λόγω κινδύνου πυρκαγιάς. Οι τουρίστες πλησίαζαν, κοίταζαν τη δυσοίωνη και δυσνόητη ανακοίνωση κι απομακρύνονταν ιδρωμένοι ξεχνώντας αντηλιακό. Φυσικά θα μπορούσαν να κάνουν μια βόλτα στον μεγάλο περίπατο όπου αυτοκίνητα σε προσπερνάνε ενώ απολαμβάνεις τον θόρυβο κι όπου τα όρια του "πεζοδρομίου" οριοθετούνται με μπογιές κι αισθητική ακριβού πλην κακού, ψεύτικα πολυτελούς ξενοδοχείου. Κάποια φυτά  σκορπίστηκαν σε μεγάλες άσχημες γλάστρες και μετά μαζεύτηκαν πίσω από πάνινο παραβάν τον Αύγουστο. Σαν παιχνίδια ενός γίγαντα σκορπισμένα στην πόλη στήθηκαν και ξεστήθηκαν. Τουλάχιστον έχουμε φίλτρα που είναι σαν δέντρα και καθαρίζεται ο αέρας. Στη χειρότερη μπορεί να φοράει κάνεις μάσκα και ακουστικά, μαύρα γυαλιά και αντηλιακό και να μην έχει καμία ανάγκη ούτε από σκιές, ούτε από την ηρεμία μιας γειτονιάς χωρίς αυτοκίνητο. Τι πειράζει αν η πόλη έχει πυρετό; Δε χρειάζεται να βγαίνει κάνεις απ’ το σπίτι και να βιώνει αυτήν την αλληλουχία απογοητεύσεων που είναι η κοινή μας ζωή. Γιατί να εισπνέεις ιούς, λεπτά, αιωρούμενα, καρκινογόνα σωματίδια και ποιος ξέρει τι άλλο; Θα ζήσουμε κουλ και κυνικοί μέσα στα κινητά και τα λάπτοπ μας, ιδιωτεύοντας. Ή μάλλον όχι. Όχι πάλι αυτό. 

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Οι τεράστιες πυρκαγιές είναι πλέον παγκόσμιο φαινόμενο και αποτέλεσμα της κλιματικής αλλαγής

Lifo Picks / Οι τεράστιες πυρκαγιές είναι πλέον παγκόσμιο φαινόμενο και αποτέλεσμα της κλιματικής αλλαγής

Σιβηρία, Καλιφόρνια, Τουρκία, Ιταλία και Ελλάδα είναι μερικές από τις περιοχές του παγκόσμιου χάρτη που βίωσαν φέτος μερικές από τις πιο καταστροφικές πυρκαγιές των τελευταίων χρόνων
THE LIFO TEAM
Έρευνα: Η κλιματική αλλαγή επηρεάζει τα δάση τής γης - Όλο και πιο χαμηλά τα δέντρα

Περιβάλλον / Έρευνα: Η κλιματική αλλαγή επηρεάζει τα δάση τής γης - Όλο και πιο χαμηλά τα δέντρα

Αυτές οι αλλαγές προκαλούνται από το συνεχές περιβαλλοντικό στρες των φυτών, καθώς και μέσω της αυξανόμενης συχνότητας και έντασης των πυρκαγιών, της ξηρασίας, των καταστροφικών ανέμων

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Μετά τα ερείπια της Γάζας: ποιος μπορεί να χτίσει ξανά την ελπίδα;;

Οπτική Γωνία / Η Γάζα μετά τον πόλεμο: Υπάρχει ελπίδα;

Η καθηγήτρια της Νομικής Σχολής του ΕΚΠΑ και μέλος του Κέντρου Ερευνών για το Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο, Μαρία Γαβουνέλη, αναλύει τις προκλήσεις της ανοικοδόμησης, τον ρόλο της Ευρώπης και της Ελλάδας και το αβέβαιο μέλλον μιας λύσης δύο κρατών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Πόσοι ηλικιωμένοι ζουν μόνοι και κανείς δεν τους αναζητά;

Ακροβατώντας / Πόσοι ηλικιωμένοι ζουν μόνοι και κανείς δεν τους αναζητά;

Οι μοναχικοί θάνατοι ηλικιωμένων ανθρώπων είναι ένα φαινόμενο που ολοένα εντείνεται και στη χώρα μας, όπως και σε ολόκληρο τον κόσμο. Ας μπει στον δημόσιο διάλογο, μήπως πειστούν οι αρμόδιοι ότι πρόκειται για ένα σοβαρό θέμα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Πελοπόννησος: Σιδηρόδρομος ή ποδηλατόδρομος;

Ρεπορτάζ / Πελοπόννησος: Σιδηρόδρομος ή ποδηλατόδρομος;

Η προκήρυξη διαγωνισμών για την εκπόνηση μελετών που αφορούν τη χρήση της ιστορικής σιδηροδρομικής γραμμής Πελοποννήσου ως ποδηλατοδρόμου έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις. Διατυπώνονται σοβαρές επιφυλάξεις για την οριστική απώλεια μιας εμβληματικής υποδομής με υψηλή ιστορική, τουριστική και συγκοινωνιακή αξία.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Πολιτική κινητικότητα που δεν αλλάζει τίποτα 

Οπτική Γωνία / Πολιτική κινητικότητα που δεν αλλάζει τίποτα 

Οι δημοσκοπήσεις αποτυπώνουν ξανά τη φθορά εμπιστοσύνης προς το πολιτικό σύστημα, με κυβέρνηση και αντιπολίτευση να δείχνουν ανήμπορες να ανατρέψουν το κλίμα απαξίωσης, όπως και οι νέοι παίκτες – που είναι παλιοί. 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
«Ο Ρόμπερτ Κένεντι Τζ. κάνει επίθεση στη δημόσια υγεία»

Υγεία / «Ο Ρόμπερτ Κένεντι Τζ. κάνει επίθεση στη δημόσια υγεία»

Δημήτρης Δασκαλάκης: Ο διακεκριμένος ελληνικής καταγωγής λοιμωξιολόγος, που παραιτήθηκε πρόσφατα από επιτελική θέση  καταγγέλλοντας το υπουργείο Υγείας των ΗΠΑ για εξωθεσμικές πιέσεις και αντιεπιστημονικές πρακτικές, μιλά για την απόφασή του, τη δημόσια υγεία στην Αμερική, τον Covid, τον HIV αλλά και την αφύπνιση του επικίνδυνου «ιού» του φασισμού.   
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει τη «φέτα ΠΟΠ»;

Ρεπορτάζ / Γιατί η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει τη «φέτα ΠΟΠ»;

Πάνω από 312.000 θανατώσεις ζώων, φόβοι για lockdown και απειλή για μείωση των εξαγωγών του εθνικού προϊόντος μας εξαιτίας της ευλογιάς των προβάτων. Εμβολιασμός ή εκρίζωση του ιού; Ειδικοί μιλούν στη LiFO για το τι διακυβεύεται πραγματικά.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Yπήρξε έστω και μία μέρα τα τελευταία 15 χρόνια που δεν μπήκες Instagram; Δεν υπήρξε. Δεν είσαι ο μόνος.

Social Media / Yπήρξε έστω και μία μέρα τα τελευταία 15 χρόνια που δεν μπήκες Instagram; Δεν υπήρξε. Δεν είσαι ο μόνος.

Kαθορίζει την εικόνα μας, τη διάθεσή μας, τα οικονομικά μας, καθορίζει τον τρόπο που ζούμε. Θα έλεγε κανείς πως, μετά την έλευσή του, μια πετυχημένη selfie, σαν την περίφημη selfie των Oscar του 2014, αλλάζει τον μικρόκοσμο που ζούμε. Ο Χαράλαμπος Τσέκερης, κύριος ερευνητής ΕΚΚΕ και πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής Βιοηθικής & Τεχνοηθικής, αναλύει το φαινόμενο Instagram.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Αυτό που πραγματικά συνδέει τα κινήματα διαμαρτυρίας της Γενιάς Ζ ανά τον πλανήτη

Οπτική Γωνία / Αυτό που πραγματικά συνδέει τα κινήματα διαμαρτυρίας της Γενιάς Ζ ανά τον πλανήτη

Το κόστος ζωής, η ανισότητα, η διαφθορά, ο νεποτισμός, η βιαιότητα των δυνάμεων καταστολής: αυτά είναι τα ζητήματα που απασχολούν τα κινήματα της Γενιάς Ζ και όχι τόσο τα memes ή τα καρτούν.
THE LIFO TEAM
Όταν οι αστυνομικοί γίνονται τηλεσχολιαστές, κάτι πάει στραβά στη χώρα

Οπτική Γωνία / Όταν οι αστυνομικοί γίνονται τηλεσχολιαστές, κάτι πάει στραβά στη χώρα

Δεν μιλάμε πια για ειδικούς αναλυτές θεμάτων ασφάλειας, αλλά για έναν νέο τύπο τηλεοπτικού ιεροκήρυκα: ο αστυνομικός που εξηγεί, καθοδηγεί και κρίνει τα πάντα «με τάξη και ασφάλεια».
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Αναστασία Ντραγκομίροβα: «Στήριξη δεν υπάρχει από πουθενά, αλλά έχω μάθει να μην γκρινιάζω»

Αθλητισμός / Αναστασία Ντραγκομίροβα: «Στήριξη δεν υπάρχει, αλλά έχω μάθει να μην γκρινιάζω»

H ανερχόμενη αθλήτρια του ελληνικού στίβου έχει μάθει να μην αφήνει το παρελθόν να την κρατά πίσω, τροφοδοτείται από το συναίσθημα, έχει στόχο τους Ολυμπιακούς και ζωγραφίζει παντού, ακόμα και στο δέρμα της.
ΜΙΝΑ ΚΑΛΟΓΕΡΑ
Γιατί ανοίγει ξανά η υπόθεση θανάτου της Μαίρης Χρονοπούλου

Ρεπορτάζ / Γιατί ανοίγει ξανά η υπόθεση θανάτου της Μαίρης Χρονοπούλου

Δύο χρόνια μετά τον θάνατο της αγαπητής ηθοποιού, η υπόθεση βρίσκεται στο Τμήμα Ανθρωποκτονιών και ερευνάται εκ νέου. Κοντινοί της άνθρωποι ισχυρίζονται ότι «δεν ήταν ατύχημα, αλλά εγκληματική ενέργεια».
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ