Η μαγική ζωή των δέντρων

Η μαγική ζωή των δέντρων Facebook Twitter
Γι' αυτό έπιασα τον εαυτό μου ν' ανησυχεί φέτος το καλοκαίρι. Όχι μόνο κάηκαν τόσα και τόσα δέντρα στις φωτιές αλλά πληροφορηθήκαμε κι ότι δεν πειράζει, δέντρα είναι. Φωτο: EUROKINISSI/ΒΑΣΙΛΗΣ ΡΕΜΠΑΠΗΣ)
0

ΚΙΝΟΥΜΑΣΤΕ ΤΟΣΟ ΣΥΧΝΑ ανάμεσα σε ψηλά κτίρια, θορυβώδη οχήματα και τα σώματα άλλων πεζών που ξεχνάμε πώς είναι να περπατάς ανάμεσα στα δέντρα. Τα πόδια να προσαρμόζονται στο ανώμαλο έδαφος. Το χώμα να επιτρέπει συνδέσεις με τη γη. Τα φύλλα και τα κλαδιά να κάνουν παιγνιώδεις σκιάσεις πάνω στις πλάτες των περαστικών. Οι κορμοί να μυρίζουν και τα νερά να είναι ο μοναδικός, καθησυχαστικός κι επαναλαμβανόμενος ήχος.

Μ' αρέσει να πηγαίνω σε δημόσια πάρκα. Μ' αρέσει ο κόσμος εκεί. Υπερβολικά μυώδεις και αγχωτικοί τύποι που τρέχουν πριν τη δουλειά, ομάδες που κάνουν γιόγκα, αναγνώστες που ανταλλάσσουν αναγνωριστικά βλέμματα κι αργόσχολοι που δε χρειάζεται να βρίσκονται πουθενά. Το πλήθος των πάρκων αλλάζει ανάλογα με τη μέρα και την ώρα. Τις Δεύτερες το πρωί έχει πιο πολλούς αργόσχολους. Τις Κυριακές το απογεύματα μαζεύει αναγνώστες. Μερικά μεσημέρια έχει ανήλικα που θα 'θελαν να ζευγαρώσουν. Η ροή των δρομέων αυξομειώνεται ανάλογα με την εποχή του χρόνου και τις θερμοκρασίες. Οι φτωχοί αγαπάνε τα πάρκα, γιατί μπορούν να περάσουν εκεί ώρες χωρίς να ξοδεύουν. Οι πλούσιοι αγαπάνε τα πάρκα, γιατί συνήθως βρίσκονται στη γειτονιά τους και τους εξασφαλίζουν μια θωράκιση απ' το θόρυβο και την πυκνή δόμηση. Δεν είναι περίεργο που στους χώρους πρασίνου ενδημούν οι φοιτητές. Είναι κάτι που μπορούν να κάνουν όλοι μαζί, χωρίς διαχωρισμούς, ανεξαρτήτως εισοδήματος, μια ολόκληρη ομάδα νέων ανθρώπων με μόνο κοινό ότι συνέπεσαν στο ίδιο πανεπιστήμιο μπορεί ν' αράζει στο ίδιο πάρκο. 

Οι εικόνες καταστροφής αρχικά σοκάρουν, μετά συνηθίζονται. Πρώτα τις γλείφει το ηδονοβλεπτικό βλέμμα, μετά τις απορρίπτει ως μπανάλ και μετά αναζητά τη δόση του σε κάτι ακόμα πιο συνταρακτικό.

Οι πόλεις με δέντρα έχουν άλλη θερμοκρασία. Άλλον αέρα. Μικρές οάσεις γαλήνης επιτρέπουν στους "partners" - ντελιβεράδες που ποδηλατούν με την πλάτη τους φορτωμένη πίτσες να ξαποστάσουν. Όσοι δουλεύουν στα γραφεία κάνουν διάλειμμα χωρίς ν' ακούν κόρνες, λάστιχα και φρένα. Η χαμηλή θερμοκρασία ενός μέρους με δέντρα, οι σκιές, είναι ζήτημα επιβίωσης για υπερήλικες που θέλουν να λιαστούν χωρίς να λιποθυμήσουν, ενώ η ηρεμία των δέντρων που κροταλίζουν στον αέρα μεταδίδεται και σ όσους μετά από μια απογοήτευση πάνε στο πάρκο να βρουν παρηγοριές. Διάφορες θλιμμένες φιγούρες παίρνουν κουράγιο αγγίζοντας το ξύλο ή έρχονται, για να κλάψουν. Είναι γενναιόδωροι με την ιστορία τους και τη λένε, αν τους ρωτήσεις. Διάφοροι περίεργοι αράζουν εδώ, γιατί οπουδήποτε αλλού θα τους κοίταζαν. Στο πάρκο όμως όχι. Υπάρχει μια συμφωνία κατανόησης ή αδιαφορίας. 

Γι' αυτό έπιασα τον εαυτό μου ν' ανησυχεί φέτος το καλοκαίρι. Όχι μόνο κάηκαν τόσα και τόσα δέντρα στις φωτιές αλλά πληροφορηθήκαμε κι ότι δεν πειράζει, δέντρα είναι. Ο αέρας του Αυγούστου στην Αθήνα ήταν βρωμερός, φορτωμένος καρκινογόνους ρύπους. Διάφορες εφαρμογές δείχνουν την ποιότητα του αέρα. Έτσι μαθαίνεις να την τσεκάρεις στο κινητό σου πριν βγεις. Η ρύπανση γίνεται ζήτημα καθημερινής διαχείρισης της ζωής. Οι εικόνες καταστροφής αρχικά σοκάρουν, μετά συνηθίζονται. Πρώτα τις γλείφει το ηδονοβλεπτικό βλέμμα, μετά τις απορρίπτει ως μπανάλ και μετά αναζητά τη δόση του σε κάτι ακόμα πιο συνταρακτικό.

Καθώς η Αττική μετατρέπεται σε μια πύρινη κόλαση χρειαζόμαστε ακόμα πιο πολύ το πράσινο. Αν όμως κάποιος ήθελε να βρει καταφύγιο στα λίγα πάρκα τον Αύγουστο, αυτά ήταν κλειστά λόγω κινδύνου πυρκαγιάς. Οι τουρίστες πλησίαζαν, κοίταζαν τη δυσοίωνη και δυσνόητη ανακοίνωση κι απομακρύνονταν ιδρωμένοι ξεχνώντας αντηλιακό. Φυσικά θα μπορούσαν να κάνουν μια βόλτα στον μεγάλο περίπατο όπου αυτοκίνητα σε προσπερνάνε ενώ απολαμβάνεις τον θόρυβο κι όπου τα όρια του "πεζοδρομίου" οριοθετούνται με μπογιές κι αισθητική ακριβού πλην κακού, ψεύτικα πολυτελούς ξενοδοχείου. Κάποια φυτά  σκορπίστηκαν σε μεγάλες άσχημες γλάστρες και μετά μαζεύτηκαν πίσω από πάνινο παραβάν τον Αύγουστο. Σαν παιχνίδια ενός γίγαντα σκορπισμένα στην πόλη στήθηκαν και ξεστήθηκαν. Τουλάχιστον έχουμε φίλτρα που είναι σαν δέντρα και καθαρίζεται ο αέρας. Στη χειρότερη μπορεί να φοράει κάνεις μάσκα και ακουστικά, μαύρα γυαλιά και αντηλιακό και να μην έχει καμία ανάγκη ούτε από σκιές, ούτε από την ηρεμία μιας γειτονιάς χωρίς αυτοκίνητο. Τι πειράζει αν η πόλη έχει πυρετό; Δε χρειάζεται να βγαίνει κάνεις απ’ το σπίτι και να βιώνει αυτήν την αλληλουχία απογοητεύσεων που είναι η κοινή μας ζωή. Γιατί να εισπνέεις ιούς, λεπτά, αιωρούμενα, καρκινογόνα σωματίδια και ποιος ξέρει τι άλλο; Θα ζήσουμε κουλ και κυνικοί μέσα στα κινητά και τα λάπτοπ μας, ιδιωτεύοντας. Ή μάλλον όχι. Όχι πάλι αυτό. 

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Οι τεράστιες πυρκαγιές είναι πλέον παγκόσμιο φαινόμενο και αποτέλεσμα της κλιματικής αλλαγής

Lifo Picks / Οι τεράστιες πυρκαγιές είναι πλέον παγκόσμιο φαινόμενο και αποτέλεσμα της κλιματικής αλλαγής

Σιβηρία, Καλιφόρνια, Τουρκία, Ιταλία και Ελλάδα είναι μερικές από τις περιοχές του παγκόσμιου χάρτη που βίωσαν φέτος μερικές από τις πιο καταστροφικές πυρκαγιές των τελευταίων χρόνων
THE LIFO TEAM
Έρευνα: Η κλιματική αλλαγή επηρεάζει τα δάση τής γης - Όλο και πιο χαμηλά τα δέντρα

Περιβάλλον / Έρευνα: Η κλιματική αλλαγή επηρεάζει τα δάση τής γης - Όλο και πιο χαμηλά τα δέντρα

Αυτές οι αλλαγές προκαλούνται από το συνεχές περιβαλλοντικό στρες των φυτών, καθώς και μέσω της αυξανόμενης συχνότητας και έντασης των πυρκαγιών, της ξηρασίας, των καταστροφικών ανέμων

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ένα ελληνο-αλβανικό ανήκειν εν τη γενέσει;

Guest Editors / Μεταξύ ελληνικότητας και αλβανικότητας 

Μια έρευνα επιβεβαιώνει ότι η αλβανική μετανάστευση στην Ελλάδα αναδιαμορφώνει ριζικά τις έννοιες της ταυτότητας και του ανήκειν, αποκαλύπτοντας τις προκλήσεις και τις προοπτικές αυτής της νέας πραγματικότητας.
ΙΛΙΡΙΝΤΑ ΜΟΥΣΑΡΑΙ
ΕΠΕΞ Ο μυστηριώδης κύριος Sweetman και η απίθανη ιστορία του σκοτεινού οξυγόνου

Περιβάλλον / Ο μυστηριώδης κύριος Sweetman και η απίθανη ιστορία του σκοτεινού οξυγόνου

Άνοιξε ένα νέο κεφάλαιο για τη θαλάσσια ζωή και μπλόκαρε, έστω προσωρινά, τα σχέδια για εξορύξεις στον ανεξερεύνητο βυθό. Ο Andrew Sweetman μιλά στη LiFO για την έρευνα που έγινε απροσδόκητα viral και συγκρούστηκε με κολοσσούς, πολιτικές αποφάσεις και… το TikTok.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
Ανακαλύφθηκε ο εχθρός

Ακροβατώντας / Ανακαλύφθηκε ο εχθρός

Τι σημασία έχουν τα μεγάλα σκάνδαλα, όταν η απειλή είναι μπροστά μας, όπως οι καραβιές Λίβυων και Σουδανών μεταναστών και πολιτικών προσφύγων που καταφθάνουν στη νότια Κρήτη και εισβάλλουν ανεξέλεγκτα στην πατρίδα;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Δημήτρης Κανελλόπουλος: «Να μας αποκαλούν “εφημερίδα των συριζαίων”; Εντάξει... γελάμε»

Οπτική Γωνία / Δημήτρης Κανελλόπουλος: «Να μας αποκαλούν “εφημερίδα των συριζαίων”; Εντάξει... γελάμε»

Ο δημοσιογράφος της «Εφημερίδας των Συντακτών» και του e-tetRadio μιλά για την εφημερίδα, επιβεβαιώνοντας τις τελικές συζητήσεις με τον Δημήτρη Μελισσανίδη, για την κρίση της αριστεράς, την επιστροφή του Αλέξη Τσίπρα και το μέλλον του Τύπου.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Είμαι Ισραηλινός, κι αυτό λειτουργεί πια ως ετυμηγορία» 

Οπτική Γωνία / «Είμαι Ισραηλινός, κι αυτό λειτουργεί πια ως ετυμηγορία» 

Ο θεατρικός σκηνοθέτης Guy Ben-Aharon, που βρέθηκε πρόσφατα στην Αθήνα, γράφει στη LiFO για την απόρριψη που βιώνει τόσο στην πατρίδα του όσο και στο εξωτερικό ως Ισραηλινός που υποστηρίζει την ελευθερία της Παλαιστίνης. 
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
«Χρόνιες παθογένειες» vs ποινικών ευθυνών

Οπτική Γωνία / «ΟΠΕΚΕΠΕ: Χρόνιες παθογένειες» vs ποινικών ευθυνών

Η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία έστειλε πριν από λίγο καιρό στη Βουλή τη δικογραφία για Αυγενάκη και Βορίδη, αλλά η ΝΔ δεν βλέπει ποινικές ευθύνες υπουργών στο σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ και επιμένει ότι πρόκειται για «διαχρονικές παθογένειες». 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Γιατί κανείς δεν μας προστατεύει από τον ανεξέλεγκτο θόρυβο;

Οπτική Γωνία / Γιατί δεν μας προστατεύει κανείς από τον ανεξέλεγκτο θόρυβο;

Η Κομισιόν στέλνει τη χώρα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο επειδή δεν έχει υιοθετήσει τα απαραίτητα σχέδια δράσης για την ηχορρύπανση. Τι σημαίνει αυτό για την καθημερινότητά μας; Μιλά στη LiFO ο ομότιμος καθηγητής του ΑΠΘ, Γεώργιος Παπανικολάου.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ένας κανονικός αφελληνισμός

Οπτική Γωνία / Ένας κανονικός αφελληνισμός

Στη θέση εκείνων των ξένων που καλλιεργούσαν μια αληθινή σχέση με την Ελλάδα, πολλαπλασιάζονται τα φιμέ τζάμια των υπερπολυτελών τζιπ, αόρατοι και αδιάφοροι μεσάζοντες, αγοραστές επαύλεων που υπενοικιάζονται ή έχουν γίνει φρούρια με μικρούς ιδιωτικούς στρατούς τραμπούκων.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Δημήτρης Νανόπουλος: «Ζούμε το τέλος του ανθρώπου και τη γέννηση ενός νέου τύπου ύπαρξης»

Οπτική Γωνία / Δημήτρης Νανόπουλος: «Ζούμε το τέλος του ανθρώπου και τη γέννηση ενός νέου τύπου ύπαρξης»

Ο διακεκριμένος ακαδημαϊκός και θεωρητικός φυσικός μιλά για την προέλευση της συνείδησης, τoν εγκέφαλο ως κβαντική μηχανή και το μέλλον του ανθρώπου ως υβριδίου τεχνολογίας και βιολογίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Η ομοφοβία δεν είναι ιδεολογική τοποθέτηση αλλά μια μορφή βίας»

Οπτική Γωνία / «Η ομοφοβία δεν είναι ιδεολογική τοποθέτηση αλλά μια μορφή βίας»

Ένα 13χρονο παιδί δεν άντεξε την ομοφοβία και έδωσε τέλος στη ζωή του. Ο ψυχίατρος-ψυχαναλυτής Σάββας Σαββόπουλος εξηγεί πώς μπορούν οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί να εντοπίσουν έγκαιρα τα σημάδια της αυτοκτονικής διάθεσης.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Antinero: Καταγγελία-μαμούθ για το μεγαλύτερο πρόγραμμα δασικής πρόληψης

Ρεπορτάζ / Antinero: Πώς το «μεγαλύτερο πρόγραμμα δασικής πρόληψης» έγινε πεδίο καταγγελιών

Με εκατομμύρια ευρώ να έχουν ήδη διατεθεί, το πρόγραμμα Antinero μπαίνει στο στόχαστρο: 213 φορείς και πολίτες υπέβαλαν αναφορά στην Ε.Ε., αμφισβητώντας τη νομιμότητα και την αποτελεσματικότητά του.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ