H συζήτηση για τις εκτρώσεις είναι ξενόφερτη

ΑΜΒΛΩΣΕΙΣ Facebook Twitter
Επαναφέρουν το ανακριβές δίπολο γυναίκα - παναγία παρθένος ή γυναίκα - παραστρατημένη πόρνη. 
0

ΤON TEΛΕΥΤΑΙΟ ΚΑΙΡΟ έχει ανοίξει και εδώ η συζήτηση για τις εκτρώσεις. Η Εκκλησία της Ελλάδος, φρικτός χορηγός της καταπίεσης των γυναικών εδώ και χρόνια, συζητά το θέμα. Δεν φτάνει που έχουν εξαιρέσει μια έκταση της ελληνικής επικράτειας και την έχουν διατηρήσει μόνο για αγόρια και αρσενικές κότες, που διαποτίζουν με ενοχή τα μικρά, που γαλουχούν στρατιές πιστών με αυτοαπέχθεια και, ενίοτε, σκέτο μίσος, τώρα ασχολούνται και με το δικαίωμά μας να διαλέγουμε εάν θέλουμε να είμαστε μητέρες. Επαναφέρουν το ανακριβές δίπολο γυναίκα - παναγία παρθένος ή γυναίκα - παραστρατημένη πόρνη. 

Από κοντά σιγοντάρει το νέο συντηρητικό ρεύμα που υπάρχει στη χώρα και εμπνέεται από την αμερικανική αντιδραστική ρητορική. Στις Ηνωμένες Πολιτείες η δυσαρέσκεια για τη λευκή «υπεροχή» ή τους υπερβολικά πλούσιους έχει οδηγήσει σε μια γενική συζήτηση για τα προνόμια. O Πρόεδρος Μπάιντεν παραδέχεται ότι ο πλούτος δεν διαχέεται αυτομάτως, μαγικά και με φυσικό τρόπο προς τα κάτω.

Πλάι σε αυτές τις ανήκουστες για την Αμερική παραδοχές, υπάρχει και η αντίδραση. Οι αντιδραστικές φωνές συγχέουν τις «υπερβολικές ευαισθησίες» με το να μην είσαι sociopath. Αποκαλούν «παρωχημένο» και «λυμένο» όποιο ζήτημα ασκεί πίεση στα πράγματα ως έχουν. Χαρακτηρίζουν ανορθολογική πράξη τη φροντίδα για τους άλλους. Παθαίνουν πανικό όταν οι καταπιεσμένοι αρθρώνουν λόγο. Υποτιμούν τον λόγο αυτό ως «γκρίνια και μεμψιμοιρία».

Η ελληνική κοινωνία εχθρεύεται τις γυναίκες. Ωστόσο αυτή η έμμεση ή ρητή προπαγάνδα περί ανωτερότητας του παππού, πατέρα, αδελφού και συζύγου δεν φτάνει μέχρι του σημείου της αμφισβήτησης των αμβλώσεων, ενός δικαιώματος που δεν θεωρούνταν καθόλου αμφιλεγόμενο μέχρι πρόσφατα στην Ελλάδα. Δεν ήταν κάτι που απασχολούσε.

Η λεκτική επιβολή εξαπλώνεται για να καλύψει συστημικά προβλήματα και να τα αποδώσει σε προσωπικές αποτυχίες. Στην περίπτωση των γυναικών, όταν αντιμετωπίζουν ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες, οι υπερσυντηρητικοί ουρλιάζουν «ας πρόσεχαν» ή, ακόμα πιο ωμά, ας αναλάβουν επιτέλους τον «φυσικό» τους ρόλο. Έχουν πάντα ένα κόλλημα με τη «φύση», στην οποία προβάλλουν τις ιδέες τους αυτού του είδους οι ιδεολόγοι.

Είναι μαγικό πώς σ’ αυτή την αντιδραστική ρητορική περί ατομικής ευθύνης και αυτενέργειας πάντα οι φτωχοί, οι γυναίκες και οι άτυχοι καλούνται να πληρώσουν μέχρι κεραίας τις συνέπειες των κακών τους αποφάσεων ή ατυχιών, ενώ για τους προνομιούχους επιφυλάσσεται ένα ευρύ πεδίο λαθών και πειραματισμών, απ’ όπου πάντα, υποτίθεται, πως αντλούν κάποιο χρήσιμο μάθημα.

Τέτοια μαθήματα μοιράζονται μ’ εμάς, τους υπηκόους τους, όταν βγάζουν εμπνευστικά λογίδρια ως επιτυχημένα και καλά ενταγμένα άτομα. Τόσο επιτυχημένα, που δεν διστάζουν να φανούν και ευάλωτα. Για την ευαλωτότητα γυναικών που βιάζονται, όμως, ή φτωχών που χρεοκοπούν στην προσπάθειά τους να απαλλαγούν από τη φτώχεια δεν μιλάμε συχνά. Εκεί δεν έχει happy end και ελάχιστοι έχουν το κουράγιο να «μοιραστούν μαζί μας» την «ιστορία τους». Αυτή την ανισορροπία στις αφηγήσεις επιχείρησε να πλήξει το ΜeΤoo.

Στα δικά μας, μέσα στην ελληνική οικογένεια, φυσικά, σφυρηλατείται η ανδρική υπεροχή. Η ελληνική κοινωνία εχθρεύεται τις γυναίκες. Ωστόσο αυτή η έμμεση ή ρητή προπαγάνδα περί ανωτερότητας του παππού, πατέρα, αδελφού και συζύγου δεν φτάνει μέχρι του σημείου της αμφισβήτησης των αμβλώσεων, ενός δικαιώματος που δεν θεωρούνταν καθόλου αμφιλεγόμενο μέχρι πρόσφατα στην Ελλάδα. Δεν ήταν κάτι που απασχολούσε. Δεν γράφονταν μονογραφίες επί μονογραφιών. Δεν έπαιρναν φωτιά τα αμφιθέατρα σε μια συζήτηση για το δικαίωμα στην άμβλωση.

Σίγουρα η έκτρωση ήταν ταμπού, σίγουρα προσδοκούσαν ότι θα το κρύψεις ή σχολίαζαν χαμηλόφωνα, αλλά δεν επιχειρούνταν να τεθεί εκτός νόμου η διαδικασία ή, τέλος πάντων, να ανοίξει μια ύποπτη, αλλόκοτη για τη χώρα μας κουβέντα περί της σημασίας των εκτρώσεων! 

Αυτή η συζήτηση έρχεται από αλλού. Εισάγει μια λογική που δεν έχει σχέση με την πρόσφατη παράδοσή μας, όπου ασκούνται μεν κοινωνικές πιέσεις προς τη μητρότητα, αλλά η προτροπή να κρατήσεις ένα παιδί με το ζόρι φαντάζει μάλλον καταπιεστική.

Είμαι πεπεισμένη ότι γιατροί, μαίες, νοσοκόμες καθώς και οι περισσότεροι/-ες Έλληνες/Ελληνίδες που ούτε τρέχουν στα gay pride ούτε ξημεροβραδιάζονται με ομιλίες της Ελίζαμπεθ Γουόρεν θα ασφυκτιούσαν αν γινόταν παράνομη η έκτρωση, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που ασφυκτιούν με τις γυναικοκτονίες ή τις επιθέσεις σε γυναίκες.

Η σωστή συζήτηση γύρω από την υγεία του γυναικείου σώματος αφορά την πρόσβαση σε γυναικολόγο. Σε πλήρη αντιστοιχία με την παράδοσή μας και τον νομικό μας πολιτισμό, η άμβλωση δεν είναι υπό συζήτηση. Αν θέλουμε, λοιπόν, όντως να συζητήσουμε για το γυναικείο σώμα και τα αναπαραγωγικά του όργανα, ας μιλήσουμε για την καθιέρωση ενός σοβαρού συστήματος υγείας που δεν εκμεταλλεύεται τις γυναίκες όταν χρειάζονται γυναικολογικές επεμβάσεις.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

Το νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Συγκριτικά με τον άγριο μισογυνισμό, ο ρατσισμός στις παλιές ελληνικές ταινίες μοιάζει εντελώς της πλάκας

Δ.Πολιτάκης / Συγκριτικά με τον άγριο μισογυνισμό, ο ρατσισμός στις παλιές ελληνικές ταινίες μοιάζει εντελώς της πλάκας

Οι ρατσιστικές αναπαραστάσεις εμφανίζονταν αραιά και πού, αντίθετα από τον μισογυνισμό που μοιάζει να στάζει από παντού μέχρι και σήμερα.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Αστικές Συγκοινωνίες: Mια αθόρυβη ιδιωτικοποίηση που προκαλεί κρότο

Ρεπορτάζ / Αστικές Συγκοινωνίες: Mια αθόρυβη ιδιωτικοποίηση που προκαλεί κρότο

Τα πρόσφατα ατυχήματα με αστικά λεωφορεία φέρνουν στο προσκήνιο το θέμα της εκχώρησης συγκοινωνιακού έργου στα ΚΤΕΛ και καταγγελίες για θεσμικές αστοχίες. Οι εμπλεκόμενες πλευρές μιλάνε στη LiFO.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Ένα ελληνο-αλβανικό ανήκειν εν τη γενέσει;

Guest Editors / Μεταξύ ελληνικότητας και αλβανικότητας 

Μια έρευνα επιβεβαιώνει ότι η αλβανική μετανάστευση στην Ελλάδα αναδιαμορφώνει ριζικά τις έννοιες της ταυτότητας και του ανήκειν, αποκαλύπτοντας τις προκλήσεις και τις προοπτικές αυτής της νέας πραγματικότητας.
ΙΛΙΡΙΝΤΑ ΜΟΥΣΑΡΑΙ
ΕΠΕΞ Ο μυστηριώδης κύριος Sweetman και η απίθανη ιστορία του σκοτεινού οξυγόνου

Περιβάλλον / Ο μυστηριώδης κύριος Sweetman και η απίθανη ιστορία του σκοτεινού οξυγόνου

Άνοιξε ένα νέο κεφάλαιο για τη θαλάσσια ζωή και μπλόκαρε, έστω προσωρινά, τα σχέδια για εξορύξεις στον ανεξερεύνητο βυθό. Ο Andrew Sweetman μιλά στη LiFO για την έρευνα που έγινε απροσδόκητα viral και συγκρούστηκε με κολοσσούς, πολιτικές αποφάσεις και… το TikTok.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
Ανακαλύφθηκε ο εχθρός

Ακροβατώντας / Ανακαλύφθηκε ο εχθρός

Τι σημασία έχουν τα μεγάλα σκάνδαλα, όταν η απειλή είναι μπροστά μας, όπως οι καραβιές Λίβυων και Σουδανών μεταναστών και πολιτικών προσφύγων που καταφθάνουν στη νότια Κρήτη και εισβάλλουν ανεξέλεγκτα στην πατρίδα;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Δημήτρης Κανελλόπουλος: «Να μας αποκαλούν “εφημερίδα των συριζαίων”; Εντάξει... γελάμε»

Οπτική Γωνία / Δημήτρης Κανελλόπουλος: «Να μας αποκαλούν “εφημερίδα των συριζαίων”; Εντάξει... γελάμε»

Ο δημοσιογράφος της «Εφημερίδας των Συντακτών» και του e-tetRadio μιλά για την εφημερίδα, επιβεβαιώνοντας τις τελικές συζητήσεις με τον Δημήτρη Μελισσανίδη, για την κρίση της αριστεράς, την επιστροφή του Αλέξη Τσίπρα και το μέλλον του Τύπου.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Είμαι Ισραηλινός, κι αυτό λειτουργεί πια ως ετυμηγορία» 

Οπτική Γωνία / «Είμαι Ισραηλινός, κι αυτό λειτουργεί πια ως ετυμηγορία» 

Ο θεατρικός σκηνοθέτης Guy Ben-Aharon, που βρέθηκε πρόσφατα στην Αθήνα, γράφει στη LiFO για την απόρριψη που βιώνει τόσο στην πατρίδα του όσο και στο εξωτερικό ως Ισραηλινός που υποστηρίζει την ελευθερία της Παλαιστίνης. 
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
«Χρόνιες παθογένειες» vs ποινικών ευθυνών

Οπτική Γωνία / «ΟΠΕΚΕΠΕ: Χρόνιες παθογένειες» vs ποινικών ευθυνών

Η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία έστειλε πριν από λίγο καιρό στη Βουλή τη δικογραφία για Αυγενάκη και Βορίδη, αλλά η ΝΔ δεν βλέπει ποινικές ευθύνες υπουργών στο σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ και επιμένει ότι πρόκειται για «διαχρονικές παθογένειες». 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Γιατί κανείς δεν μας προστατεύει από τον ανεξέλεγκτο θόρυβο;

Οπτική Γωνία / Γιατί δεν μας προστατεύει κανείς από τον ανεξέλεγκτο θόρυβο;

Η Κομισιόν στέλνει τη χώρα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο επειδή δεν έχει υιοθετήσει τα απαραίτητα σχέδια δράσης για την ηχορρύπανση. Τι σημαίνει αυτό για την καθημερινότητά μας; Μιλά στη LiFO ο ομότιμος καθηγητής του ΑΠΘ, Γεώργιος Παπανικολάου.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ένας κανονικός αφελληνισμός

Οπτική Γωνία / Ένας κανονικός αφελληνισμός

Στη θέση εκείνων των ξένων που καλλιεργούσαν μια αληθινή σχέση με την Ελλάδα, πολλαπλασιάζονται τα φιμέ τζάμια των υπερπολυτελών τζιπ, αόρατοι και αδιάφοροι μεσάζοντες, αγοραστές επαύλεων που υπενοικιάζονται ή έχουν γίνει φρούρια με μικρούς ιδιωτικούς στρατούς τραμπούκων.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ