Κάποιες γυναίκες «απλώς» θα χάσουν τη ζωή τους

Κάποιες γυναίκες «απλώς» θα χάσουν τη ζωή τους Facebook Twitter
Αυτή η ήττα των δικαιωμάτων στις ΗΠΑ μάς αφορά. Η ιδέα της «ελευθερίας» που κερδίζει έδαφος είναι κάτι άπληστο που οπλοφορεί και θυμίζει Τραμπ.
0

«Ο ΧΕΣΟΥΣ ΘΗΛΑΣΕ κι αποκοιμήθηκε, εγώ όμως ακούμπησα την πλάτη μου στον τοίχο και περίμενα να ξημερώσει. Μαθαίνω αγγλικά, σκέφτηκα. Προβάρισα με τον νου μου όλα τα αγγλικά που ήξερα. Δικαστήριο [...] χάμπουργκερ, πάμπερς, πόσο κάνει, γάμησέ τα».

Η πρόσφατη απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου των ΗΠΑ που ανέτρεψε τη συνταγματική προστασία του δικαιώματος στην άμβλωση άνοιξε τον δρόμο για τον επερχόμενο περιορισμό του. Η Dobbs σηματοδοτεί μια μαύρη, υπερσυντηρητική σελίδα στην ιστορία του Ανώτατου Δικαστηρίου και μ’ έκανε να ψάξω το διήγημα της Lucia Berlin απ’ όπου η αρχική φράση. 

Το διήγημα λέγεται Mijito και είναι ένα από τα πολλά της συλλογής Οδηγίες για οικιακές βοηθούς όπου συναντάμε γυναίκες που γλιστράνε μέσα στο τρύπιο δίχτυ της ανύπαρκτης κοινωνικής πρόνοιας στις ΗΠΑ. Γυναίκες που δεν μπορούν να αγοράσουν τις πάνες του μωρού τους, μιλάνε σπαστά αγγλικά για τις εντελώς απαραίτητες φράσεις του βίου («γάμησέ τα»), αλκοολικές που μπαινοβγαίνουν στην απεξάρτηση, βοηθοί γυναικολόγων, ασθενείς γυναικολόγων, μαμάδες ή κόρες.

Αυτά τα εφιαλτικά δωμάτια «περίθαλψης» των ηρωίδων της Berlin που μιλάνε ισπανικά και αποκοιμιούνται πάνω στο παιδί τους από την υπερκόπωση σκεφτόμουν αυτές τις μέρες. 

Ακόμα κι αν δεν είμαστε φτωχές καθαρίστριες στο Τέξας, μπορούμε να διανύσουμε νοερά την απόσταση μεταξύ της ζωής μας και της δική τους και υποχρεούμαστε να ξεσηκωθούμε γιατί δεν μας είναι καθόλου μακρινή όλη αυτή η μεγαλειώδης εκστρατεία ενάντια στα γυναικεία σώματα.

Θα χαθούν ή θα χαραμιστούν ζωές με την απαγόρευση των αμβλώσεων. Θα αποκτήσουν παιδιά άνθρωποι που δεν τα θέλουν ή που δεν μπορούν να τα αναθρέψουν. Θα καταστραφούν όνειρα και ελπίδες λόγω νεανικών λαθών ή κάποιου περιστατικού κακοποίησης και θα χάσουν την υγεία τους ή τη ζωή τους γυναίκες με επιπλοκές στην κύηση.

Ποιος θίγεται όταν ο νόμος απαγορεύει κάτι που οι πολίτες θεωρούν αναγκαίο; Αυτοί που δεν μπορούν να πάνε αλλού ή να πληρώσουν, για να το αποκτήσουν, σύμφωνα μ’ ένα κλασικό επιχείρημα κατά της υπερβολικής κρατικής παρέμβασης.

Παρακολουθούμε μια σαφή επίθεση στις φτωχές και στις άνεργες, αυτές που δεν μιλάνε αγγλικά, δεν είναι λευκές ή που δεν έχουν στήριξη και κοινωνικό περίγυρο. Αυτές δεν θα μπορέσουν να τερματίσουν την εγκυμοσύνη τους με ασφαλή τρόπο. Θα καταφύγουν σε θεραπείες στο σπίτι, κομπογιαννίτες, συμβουλές από το διαδίκτυο και εφιαλτικά γιατροσόφια που, αφελώς, νομίζαμε ότι δεν είχαν θέση σε μία από τις μεγαλύτερες οικονομίες του κόσμου. 

Το χάσμα βαθαίνει. Από τη μια τα ελίτ πανεπιστήμια με έρευνα αιχμής (και σε ιατρικά θέματα), οι πλούσιοι χίπηδες της Καλιφόρνιας που δεν θα δουν (ελπίζουμε!) τα δικαιώματά τους να περιστέλλονται, οι λευκές πλούσιες, υπερμορφωμένες που θα πληρώσουν στη μαύρη αγορά για να απαλλαγούν απ’ την εγκυμοσύνη τους. Από την άλλη, οι αναλώσιμες, οι στερημένες οποιασδήποτε ασφάλισης, περίθαλψης ή σιγουριάς, οι δαρμένες μες στα σπίτια και τις οικογένειές τους, αυτές που εάν αντιμετωπίσουν ιατρικό πρόβλημα στην κύηση, θα πρέπει, κυριολεκτικά, να θυσιαστούν.

Μικρό το κακό. Γυναίκες είναι. Η θυσία τους είναι η ιστορία τους. Και η ιστορία είναι πηγή πειστικών, δήθεν νομικών επιχειρημάτων, τουλάχιστον κατά την τρέχουσα υπερσυντηρητική σύνθεση του δικαστηρίου.

Αυτή η ήττα των δικαιωμάτων στις ΗΠΑ μάς αφορά. Η ιδέα της «ελευθερίας» που κερδίζει έδαφος είναι κάτι άπληστο που οπλοφορεί και θυμίζει Τραμπ. Τι σχέση έχει αυτή η ελευθερία (και πώς κατάντησε η λέξη;) με την ιδέα της ελευθερίας που έκανε τόσους ανθρώπους παγκοσμίως, από τα χρόνια του Τοκβίλ ήδη, να κοιτούν προς την Αμερική για να αντλήσουν επιχειρήματα υπέρ της οργάνωσης των κοινωνιών με έμφαση στα δικαιώματα;  

Για αρκετά χρόνια ακούγαμε πως κάποια πράγματα είναι λυμένα και παρωχημένα. «Ο κόσμος πάει απ’ το καλό στο καλύτερο» ‒ ειδικά ο δυτικός! Είναι αναγκαίος ένας συγκεκριμένος βαθμός προνομίου, ώστε να εκπλήσσεται τελικά κανείς που ο κόσμος δεν είναι εύτακτος και «καταδικασμένος» σε διαρκή βελτίωση.

Μια τέτοια τύφλωση προϋποθέτει ότι δεν έχεις δει το σώμα σου να γίνεται πηγή αξιώσεων για τους άλλους. Ακόμα κι αν δεν είμαστε φτωχές καθαρίστριες στο Τέξας, μπορούμε να διανύσουμε νοερά την απόσταση μεταξύ της ζωής μας και της δική τους και υποχρεούμαστε να ξεσηκωθούμε γιατί δεν μας είναι καθόλου μακρινή όλη αυτή η μεγαλειώδης εκστρατεία ενάντια στα γυναικεία σώματα. Είναι όψεις της ανομολόγητης ιδέας ότι δεν δικαιούμαστε να διαλέγουμε τη ζωή μας.

Οι ζωές των γυναικών μπορούν να περιμένουν, να θυσιάζονται ή να τσακίζονται σε θεσμικό, συστημικό και προσωπικό επίπεδο, όπως συνέβαινε αιώνες τώρα.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Explainer: Ο αρχιτέκτονας του Μεσαίωνα που ζουν τώρα οι ΗΠΑ λέγεται Samuel A. Alito

Διεθνή / Explainer: Ο αρχιτέκτονας του Μεσαίωνα που ζουν τώρα οι ΗΠΑ λέγεται Samuel A. Alito

Eδώ και δεκαετίες ένας άντρας χάραζε μεθοδική στρατηγική για την τελική ανατροπή της απόφασης που κατέστησε για χρόνια νόμιμες τις αμβλώσεις ή πώς ο Νόμος ανετράπη από μία τσαρλατανιά του 17ου αιώνα…
ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΓΑΛΑΝΟΠΟΥΛΟΥ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Γιατί ο δήμος Αθηναίων αδιαφορεί για την αρχαία κοίτη του Ιλισού; 

Ρεπορτάζ / Γιατί ο δήμος Αθηναίων αδιαφορεί για την αρχαία κοίτη του Ιλισού; 

Αντί να απομακρύνει το Ολυμπιακό Κολυμβητήριο που έχει χτιστεί επάνω της, ο δήμαρχος το ανακαινίζει, παραβλέποντας αυτήν τη ζώνη τεράστιας ιστορικής, αρχαιολογικής και περιβαλλοντικής σημασίας. 
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Με αντιπολίτευση την ακρίβεια 

Οπτική Γωνία / Με αντιπολίτευση την ακρίβεια 

Ο πρωθυπουργός, με τα μέτρα που εξήγγειλε, έδωσε το καθαρό στίγμα της φιλελεύθερης οικονομικής πολιτικής του, αφήνοντας το πεδίο ανοιχτό για μια πιο αριστερή αντιπολίτευση, της οποίας οι προτάσεις αναμένονται.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Τι κομίζει ο Αλέξης Τσίπρας;

Οπτική Γωνία / Τι κομίζει ο Αλέξης Τσίπρας;

Προβάλλοντας πλέον έναν ήπιο «κριτικο-μνημονιακό» τόνο, ο Αλέξης Τσίπρας καταλήγει σε ένα πενιχρό σχήμα: τη διαμάχη μεταξύ της αναπτυξιακής Ελλάδας και της κλεπτοκρατίας, την αντίθεση έντιμης-παραγωγικής χώρας με μια μικρή μερίδα διεφθαρμένων και τις προσβάσεις τους στο κράτος.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Τι ακριβώς συμβαίνει με τα αυγά στην Ελλάδα;

Ρεπορτάζ / Τι ακριβώς συμβαίνει με τα αυγά στην Ελλάδα – να ανησυχούμε ή όχι;

Μελέτη του Πανεπιστημίου Αιγαίου και του ΕΚΠΑ καταγράφει για πρώτη φορά στην Ελλάδα την παρουσία PFAS σε αυγά ελευθέρας βοσκής, αναδεικνύοντας το ζήτημα των «παντοτινών χημικών».
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Μητσοτάκης στη ΔΕΘ: Απάντηση στη δυσαρέσκεια για την ανάπτυξη που δεν μοιράζεται

Πολιτική / Μητσοτάκης στη ΔΕΘ: Απάντηση στη δυσαρέσκεια για την ανάπτυξη που δεν μοιράζεται

Ο πρωθυπουργός με την ομιλία του στη ΔΕΘ θα προσπαθήσει να απαντήσει στους πολίτες που δεν έχουν δει ως τώρα την οικονομική ανάπτυξη που διαφημίζει η κυβέρνηση, παρουσιάζοντας τα μέτρα που θα ανακοινώσει ως απτή απόδειξη.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Πεθαίνοντας ως δημοσιογράφος στη Γάζα

Ακροβατώντας / Πόσο αξίζει η ζωή ενός Παλαιστίνιου δημοσιογράφου στη Γάζα;

Σίγουρα όχι όσο ενός που προέρχεται από τη Δύση, τουλάχιστον για τον ισραηλινό στρατό. Γιατί ο δυτικός κόσμος σίγουρα θα αντιδρούσε με μεγαλύτερη ένταση αν οι δημοσιογράφοι που έχασαν τη ζωή τους είχαν άλλες εθνικότητες.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Εξάρθρωση της «μαφίας της Κρήτης» σε μία από τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις της ΕΛ.ΑΣ.

Ρεπορτάζ / Εξάρθρωση της «μαφίας της Κρήτης» σε μία από τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις της ΕΛ.ΑΣ.

Διακίνηση ναρκωτικών και όπλων, εκβιασμοί και αμφιλεγόμενες συναλλαγές ακινήτων/φιλέτων της μοναστηριακής περιουσίας περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, η δικογραφία που έφερε στη Δικαιοσύνη το κύκλωμα το οποίο δρούσε με επίκεντρο τα Χανιά.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Απειλείται η Ευρώπη από μια νέα οικονομική κρίση;

Οπτική Γωνία / Θ' αντέξει η Ευρώπη την επερχόμενη κρίση στη Γαλλία;

Η Γαλλία, η δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία της Ε.Ε., αντιμετωπίζει πολιτική αστάθεια και το ενδεχόμενο οικονομικού εκτροχιασμού. Γιατί υπάρχει φόβος για ντόμινο στις αγορές; Μιλά στη LiFO ο καθηγητής Χρηματοοικονομικών στο University of Liverpool Κώστας Μήλας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Κι ύστερα γίναμε ωραία φωτογραφία…» που τη ζωντάνεψε το AI / Ποιος θα ήθελε να δει τους νεκρούς του να «ζωντανεύουν»; / AI, η αθανασία σού πάει πολύ / Ο θάνατος στην εποχή της Τεχνητής Νοημοσύνης 

Οπτική Γωνία / Ποιος θα ήθελε να δει τους νεκρούς του να «ζωντανεύουν»;

Οι φωτογραφίες νεκρών αγαπημένων μας αποκτούν «ζωή» μέσω εφαρμογών AI. Πώς αλλάζει η Τεχνητή Νοημοσύνη τον τρόπο που βλέπουμε τον θάνατο σήμερα και ποια διλήμματα και φιλοσοφικά ερωτήματα θέτει;
ΕΙΡΗΝΗ ΓΙΑΝΝΑΚΗ