Κάποιες γυναίκες «απλώς» θα χάσουν τη ζωή τους

Κάποιες γυναίκες «απλώς» θα χάσουν τη ζωή τους Facebook Twitter
Αυτή η ήττα των δικαιωμάτων στις ΗΠΑ μάς αφορά. Η ιδέα της «ελευθερίας» που κερδίζει έδαφος είναι κάτι άπληστο που οπλοφορεί και θυμίζει Τραμπ.
0

«Ο ΧΕΣΟΥΣ ΘΗΛΑΣΕ κι αποκοιμήθηκε, εγώ όμως ακούμπησα την πλάτη μου στον τοίχο και περίμενα να ξημερώσει. Μαθαίνω αγγλικά, σκέφτηκα. Προβάρισα με τον νου μου όλα τα αγγλικά που ήξερα. Δικαστήριο [...] χάμπουργκερ, πάμπερς, πόσο κάνει, γάμησέ τα».

Η πρόσφατη απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου των ΗΠΑ που ανέτρεψε τη συνταγματική προστασία του δικαιώματος στην άμβλωση άνοιξε τον δρόμο για τον επερχόμενο περιορισμό του. Η Dobbs σηματοδοτεί μια μαύρη, υπερσυντηρητική σελίδα στην ιστορία του Ανώτατου Δικαστηρίου και μ’ έκανε να ψάξω το διήγημα της Lucia Berlin απ’ όπου η αρχική φράση. 

Το διήγημα λέγεται Mijito και είναι ένα από τα πολλά της συλλογής Οδηγίες για οικιακές βοηθούς όπου συναντάμε γυναίκες που γλιστράνε μέσα στο τρύπιο δίχτυ της ανύπαρκτης κοινωνικής πρόνοιας στις ΗΠΑ. Γυναίκες που δεν μπορούν να αγοράσουν τις πάνες του μωρού τους, μιλάνε σπαστά αγγλικά για τις εντελώς απαραίτητες φράσεις του βίου («γάμησέ τα»), αλκοολικές που μπαινοβγαίνουν στην απεξάρτηση, βοηθοί γυναικολόγων, ασθενείς γυναικολόγων, μαμάδες ή κόρες.

Αυτά τα εφιαλτικά δωμάτια «περίθαλψης» των ηρωίδων της Berlin που μιλάνε ισπανικά και αποκοιμιούνται πάνω στο παιδί τους από την υπερκόπωση σκεφτόμουν αυτές τις μέρες. 

Ακόμα κι αν δεν είμαστε φτωχές καθαρίστριες στο Τέξας, μπορούμε να διανύσουμε νοερά την απόσταση μεταξύ της ζωής μας και της δική τους και υποχρεούμαστε να ξεσηκωθούμε γιατί δεν μας είναι καθόλου μακρινή όλη αυτή η μεγαλειώδης εκστρατεία ενάντια στα γυναικεία σώματα.

Θα χαθούν ή θα χαραμιστούν ζωές με την απαγόρευση των αμβλώσεων. Θα αποκτήσουν παιδιά άνθρωποι που δεν τα θέλουν ή που δεν μπορούν να τα αναθρέψουν. Θα καταστραφούν όνειρα και ελπίδες λόγω νεανικών λαθών ή κάποιου περιστατικού κακοποίησης και θα χάσουν την υγεία τους ή τη ζωή τους γυναίκες με επιπλοκές στην κύηση.

Ποιος θίγεται όταν ο νόμος απαγορεύει κάτι που οι πολίτες θεωρούν αναγκαίο; Αυτοί που δεν μπορούν να πάνε αλλού ή να πληρώσουν, για να το αποκτήσουν, σύμφωνα μ’ ένα κλασικό επιχείρημα κατά της υπερβολικής κρατικής παρέμβασης.

Παρακολουθούμε μια σαφή επίθεση στις φτωχές και στις άνεργες, αυτές που δεν μιλάνε αγγλικά, δεν είναι λευκές ή που δεν έχουν στήριξη και κοινωνικό περίγυρο. Αυτές δεν θα μπορέσουν να τερματίσουν την εγκυμοσύνη τους με ασφαλή τρόπο. Θα καταφύγουν σε θεραπείες στο σπίτι, κομπογιαννίτες, συμβουλές από το διαδίκτυο και εφιαλτικά γιατροσόφια που, αφελώς, νομίζαμε ότι δεν είχαν θέση σε μία από τις μεγαλύτερες οικονομίες του κόσμου. 

Το χάσμα βαθαίνει. Από τη μια τα ελίτ πανεπιστήμια με έρευνα αιχμής (και σε ιατρικά θέματα), οι πλούσιοι χίπηδες της Καλιφόρνιας που δεν θα δουν (ελπίζουμε!) τα δικαιώματά τους να περιστέλλονται, οι λευκές πλούσιες, υπερμορφωμένες που θα πληρώσουν στη μαύρη αγορά για να απαλλαγούν απ’ την εγκυμοσύνη τους. Από την άλλη, οι αναλώσιμες, οι στερημένες οποιασδήποτε ασφάλισης, περίθαλψης ή σιγουριάς, οι δαρμένες μες στα σπίτια και τις οικογένειές τους, αυτές που εάν αντιμετωπίσουν ιατρικό πρόβλημα στην κύηση, θα πρέπει, κυριολεκτικά, να θυσιαστούν.

Μικρό το κακό. Γυναίκες είναι. Η θυσία τους είναι η ιστορία τους. Και η ιστορία είναι πηγή πειστικών, δήθεν νομικών επιχειρημάτων, τουλάχιστον κατά την τρέχουσα υπερσυντηρητική σύνθεση του δικαστηρίου.

Αυτή η ήττα των δικαιωμάτων στις ΗΠΑ μάς αφορά. Η ιδέα της «ελευθερίας» που κερδίζει έδαφος είναι κάτι άπληστο που οπλοφορεί και θυμίζει Τραμπ. Τι σχέση έχει αυτή η ελευθερία (και πώς κατάντησε η λέξη;) με την ιδέα της ελευθερίας που έκανε τόσους ανθρώπους παγκοσμίως, από τα χρόνια του Τοκβίλ ήδη, να κοιτούν προς την Αμερική για να αντλήσουν επιχειρήματα υπέρ της οργάνωσης των κοινωνιών με έμφαση στα δικαιώματα;  

Για αρκετά χρόνια ακούγαμε πως κάποια πράγματα είναι λυμένα και παρωχημένα. «Ο κόσμος πάει απ’ το καλό στο καλύτερο» ‒ ειδικά ο δυτικός! Είναι αναγκαίος ένας συγκεκριμένος βαθμός προνομίου, ώστε να εκπλήσσεται τελικά κανείς που ο κόσμος δεν είναι εύτακτος και «καταδικασμένος» σε διαρκή βελτίωση.

Μια τέτοια τύφλωση προϋποθέτει ότι δεν έχεις δει το σώμα σου να γίνεται πηγή αξιώσεων για τους άλλους. Ακόμα κι αν δεν είμαστε φτωχές καθαρίστριες στο Τέξας, μπορούμε να διανύσουμε νοερά την απόσταση μεταξύ της ζωής μας και της δική τους και υποχρεούμαστε να ξεσηκωθούμε γιατί δεν μας είναι καθόλου μακρινή όλη αυτή η μεγαλειώδης εκστρατεία ενάντια στα γυναικεία σώματα. Είναι όψεις της ανομολόγητης ιδέας ότι δεν δικαιούμαστε να διαλέγουμε τη ζωή μας.

Οι ζωές των γυναικών μπορούν να περιμένουν, να θυσιάζονται ή να τσακίζονται σε θεσμικό, συστημικό και προσωπικό επίπεδο, όπως συνέβαινε αιώνες τώρα.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Explainer: Ο αρχιτέκτονας του Μεσαίωνα που ζουν τώρα οι ΗΠΑ λέγεται Samuel A. Alito

Διεθνή / Explainer: Ο αρχιτέκτονας του Μεσαίωνα που ζουν τώρα οι ΗΠΑ λέγεται Samuel A. Alito

Eδώ και δεκαετίες ένας άντρας χάραζε μεθοδική στρατηγική για την τελική ανατροπή της απόφασης που κατέστησε για χρόνια νόμιμες τις αμβλώσεις ή πώς ο Νόμος ανετράπη από μία τσαρλατανιά του 17ου αιώνα…
ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΓΑΛΑΝΟΠΟΥΛΟΥ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες

Ακροβατώντας / Ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες

Ένα εντυπωσιακά μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας είναι διατεθειμένο να δώσει «συγχωροχάρτι» για ένα μεγάλο οικονομικό σκάνδαλο, αρκεί οι εμπλεκόμενοι να τηρήσουν ακροδεξιά και ρατσιστική στάση στο μεταναστευτικό.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Πέντε ιδρύματα πρώην πρωθυπουργών και ένα ινστιτούτο. Ποιος είναι ο ρόλος τους και πώς χρηματοδοτούνται

Ρεπορτάζ / Τα ιδρύματα των πρώην πρωθυπουργών: Ποιος είναι ο ρόλος τους και πώς χρηματοδοτούνται

Τυπικά, σκοπός τους είναι η διατήρηση των αρχείων και η προβολή του έργου πρώην πρωθυπουργών. Στην πράξη, όμως, λειτουργούν και ως think tanks και πολιτικά εργαλεία επιρροής.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Αστικές Συγκοινωνίες: Mια αθόρυβη ιδιωτικοποίηση που προκαλεί κρότο

Ρεπορτάζ / Αστικές Συγκοινωνίες: Mια αθόρυβη ιδιωτικοποίηση που προκαλεί κρότο

Τα πρόσφατα ατυχήματα με αστικά λεωφορεία φέρνουν στο προσκήνιο το θέμα της εκχώρησης συγκοινωνιακού έργου στα ΚΤΕΛ και καταγγελίες για θεσμικές αστοχίες. Οι εμπλεκόμενες πλευρές μιλάνε στη LiFO.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Ένα ελληνο-αλβανικό ανήκειν εν τη γενέσει;

Guest Editors / Μεταξύ ελληνικότητας και αλβανικότητας 

Μια έρευνα επιβεβαιώνει ότι η αλβανική μετανάστευση στην Ελλάδα αναδιαμορφώνει ριζικά τις έννοιες της ταυτότητας και του ανήκειν, αποκαλύπτοντας τις προκλήσεις και τις προοπτικές αυτής της νέας πραγματικότητας.
ΙΛΙΡΙΝΤΑ ΜΟΥΣΑΡΑΙ
ΕΠΕΞ Ο μυστηριώδης κύριος Sweetman και η απίθανη ιστορία του σκοτεινού οξυγόνου

Περιβάλλον / Ο μυστηριώδης κύριος Sweetman και η απίθανη ιστορία του σκοτεινού οξυγόνου

Άνοιξε ένα νέο κεφάλαιο για τη θαλάσσια ζωή και μπλόκαρε, έστω προσωρινά, τα σχέδια για εξορύξεις στον ανεξερεύνητο βυθό. Ο Andrew Sweetman μιλά στη LiFO για την έρευνα που έγινε απροσδόκητα viral και συγκρούστηκε με κολοσσούς, πολιτικές αποφάσεις και… το TikTok.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
Ανακαλύφθηκε ο εχθρός

Ακροβατώντας / Ανακαλύφθηκε ο εχθρός

Τι σημασία έχουν τα μεγάλα σκάνδαλα, όταν η απειλή είναι μπροστά μας, όπως οι καραβιές Λίβυων και Σουδανών μεταναστών και πολιτικών προσφύγων που καταφθάνουν στη νότια Κρήτη και εισβάλλουν ανεξέλεγκτα στην πατρίδα;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Δημήτρης Κανελλόπουλος: «Να μας αποκαλούν “εφημερίδα των συριζαίων”; Εντάξει... γελάμε»

Οπτική Γωνία / Δημήτρης Κανελλόπουλος: «Να μας αποκαλούν “εφημερίδα των συριζαίων”; Εντάξει... γελάμε»

Ο δημοσιογράφος της «Εφημερίδας των Συντακτών» και του e-tetRadio μιλά για την εφημερίδα, επιβεβαιώνοντας τις τελικές συζητήσεις με τον Δημήτρη Μελισσανίδη, για την κρίση της αριστεράς, την επιστροφή του Αλέξη Τσίπρα και το μέλλον του Τύπου.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Είμαι Ισραηλινός, κι αυτό λειτουργεί πια ως ετυμηγορία» 

Οπτική Γωνία / «Είμαι Ισραηλινός, κι αυτό λειτουργεί πια ως ετυμηγορία» 

Ο θεατρικός σκηνοθέτης Guy Ben-Aharon, που βρέθηκε πρόσφατα στην Αθήνα, γράφει στη LiFO για την απόρριψη που βιώνει τόσο στην πατρίδα του όσο και στο εξωτερικό ως Ισραηλινός που υποστηρίζει την ελευθερία της Παλαιστίνης. 
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
«Χρόνιες παθογένειες» vs ποινικών ευθυνών

Οπτική Γωνία / «ΟΠΕΚΕΠΕ: Χρόνιες παθογένειες» vs ποινικών ευθυνών

Η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία έστειλε πριν από λίγο καιρό στη Βουλή τη δικογραφία για Αυγενάκη και Βορίδη, αλλά η ΝΔ δεν βλέπει ποινικές ευθύνες υπουργών στο σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ και επιμένει ότι πρόκειται για «διαχρονικές παθογένειες». 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ