Επιστρέφοντας: Ένα κείμενο για το τέλος του καλοκαιριού

Επιστρέφοντας: Ένα κείμενο για το τέλος του καλοκαιριού και τη μελαγχολία των επιστροφών Facebook Twitter
Η φυγή των Ελλήνων το καλοκαίρι δεν είναι επιλογή αλλά ανάγκη. Φωτ.: Σπύρος Στάβερης/ LIFO
0


ΣΤΟ ΔΕΞΙ ΜΟΥ ΧΕΡΙ ακίνητες εδώ και ώρες οι «Γραμμές του Ορίζοντος» του Βακαλόπουλου, επηρεασμένος κι εγώ από την εκκωφαντική εκδοτική τους ανάσταση το φετινό καλοκαίρι.

Δίπλα μου, στα κάγκελα του πλοίου, χώρος ούτε για δείγμα. Αρκετοί επιβάτες έχουν βγει στο κατάστρωμα και βλέπουν τις διακοπές τους να τελειώνουν κύμα με το κύμα. Τριγύρω απόλυτη σιωπή. Ελάχιστες παρέες κουβεντιάζουν, οι περισσότεροι έχουν παραιτηθεί βουβοί πάνω στα κάγκελα. Σκέφτομαι πως αυτή η σιωπή είναι ύποπτη. Κάτι κρύβει. Ίσως να είναι μέρος ενός μεγάλου σχεδίου όπου κάποιος, λίγο πριν δέσουμε στο λιμάνι, θα φωνάξει δυνατά «όχι στις επιστροφές!» και ένας στρατός ηλιοκαμένων θα στραφεί ενάντια στο πλήρωμα και στον καπετάνιο και θα στρέψει το πλοίο ξανά προς τα ανοιχτά.

Όμως, δεν συμβαίνει. Άλλωστε τα πρόσωπά τους δεν έχουν ίχνος επαναστατικής διάθεσης. Περισσότερο εξάντληση από πολυήμερα ξενύχτια, πρησμένα μάτια και φόβο από την εικόνα της Αθήνας, που μεγαλώνει μπροστά τους λεπτό με το λεπτό.

Το να επιστρέφεις είναι δύσκολο πράγμα, γιατί υποχρεώνει το βλέμμα σου ν’ αλλάξει. Να γίνει και πάλι εντελώς κυριολεκτικό. Ν’ αποχωριστεί το φως που αστράφτει πάνω στο κύμα και σου επιτρέπει να φεύγεις νοητά, να μισοκλείνεις τα μάτια σου πάνω στην ψάθα σου και να μην ξέρεις αν αυτό είναι πραγματικότητα ή αν έχεις αποκοιμηθεί.

Το να επιστρέφεις από ανάγκη κι όχι από επιλογή είναι δύσκολο πράγμα. Σκεφτόμουν ότι οι καλοκαιρινές διακοπές των Ελλήνων και η μανιώδης εξόρμηση στα νησιά, τα δωμάτια και τα Airbnb, που εξαντλούνται κιόλας από τον χειμώνα, η πρόθεση να πληρώσουμε 15 ευρώ τη χωριάτικη σαλάτα και 11 ευρώ το ποτό στις Κυκλάδες δείχνουν ότι πια η φυγή των Ελλήνων το καλοκαίρι δεν είναι επιλογή αλλά ανάγκη.

Η επιλογή θα έφερνε μαζί της και κάποια κριτήρια, κάποιες προϋποθέσεις, κάποιες απαιτήσεις. Η ανάγκη έχει μόνο μία απαίτηση: τη φυγή. Όταν αυτή γίνεται τόσο έντονα και βίαια, μοιάζει περισσότερο με διέξοδο ζωτικής σημασίας.

Το να επιστρέφεις στην Αθήνα είναι ακόμη πιο δύσκολο πράγμα. Είναι φυσιολογικό να στεναχωριέσαι τόσο, όταν επιστρέφεις στο μέρος όπου ζεις και δουλεύεις; Αν, όμως, το μέρος αυτό γίνεται χρόνο με τον χρόνο όλο και πιο αποπνικτικό, όλο και πιο δύσκολο; Ίσως γι’ αυτό τα θλιμμένα βλέμματα δίπλα μου. Γι’ αυτήν τη μυρωδιά καπνού και τα μαύρα σύννεφα που βλέπαμε σε φωτογραφίες μόλις πριν από δέκα μέρες να γεμίζουν την Πλατεία Συντάγματος.

Το να επιστρέφεις είναι δύσκολο πράγμα, γιατί αλλάζει ο ήχος. Ξεθωριάζει ο αχός του κύματος και συνηθίζεις ξανά τις κόρνες, αμέσως μόλις δέσει το πλοίο, στην πύλη Ε2, με το κεφάλι ακουμπισμένο και βαρύ στο παράθυρο του συνοδηγού. 

Το να επιστρέφεις είναι δύσκολο πράγμα, γιατί αλλάζει η εικόνα. Δεν μπορείς να δεις καθαρά το φεγγάρι ή να το φωτογραφίσεις από κάποια πλαγιά πεντακάθαρο και κατακόκκινο πάνω από τη θάλασσα. Τώρα το βλέπεις να αναβοσβήνει, να εμφανίζεται για μια στιγμή και ύστερα αμέσως να χάνεται, πίσω από τα τεράστια κτίρια της Συγγρού, πίσω από επιγραφές της Ιντερσαλόνικα, τη Στέγη Ωνάση και τα στριπτζιτζάδικα. 

Το να επιστρέφεις είναι δύσκολο πράγμα, το ξέρει καλά κι ο Οδυσσέας, γιατί σημαίνει να αποχωρίζεσαι τους συντρόφους σου. Να σταματάει το αμάξι κι ένας-ένας οι φίλοι σου να ξεφορτώνουν τα πράγματά τους – μαζί και το τάβλι που δεν χρησιμοποιήσατε καθόλου. Να τους αγκαλιάζεις και να φεύγουν. Και να συνειδητοποιείς πόσο πολύ τους αγαπάς, όταν βλέπεις τις σκιές τους να χάνονται με τις βαλίτσες τους στο τέλος του δρόμου.

Το να επιστρέφεις είναι δύσκολο πράγμα, γιατί υποχρεώνει το βλέμμα σου ν’ αλλάξει. Να γίνει και πάλι εντελώς κυριολεκτικό. Ν’ αποχωριστεί το φως που αστράφτει πάνω στο κύμα και σου επιτρέπει να φεύγεις νοητά, να μισοκλείνεις τα μάτια σου πάνω στην ψάθα σου και να μην ξέρεις αν αυτό είναι πραγματικότητα ή αν έχεις αποκοιμηθεί – μια ενδιάμεση κατάσταση που έχουν ανάγκη όλοι όσοι δεν χωράνε μες στην κυριολεξία των πραγμάτων.

Στην επιστροφή, όμως, τα πάντα γίνονται απολύτως πραγματικά. Οι στάσεις των λεωφορείων, τα Everest, οι κλειστές αντιπροσωπείες των αυτοκινήτων με τα φιμέ παράθυρα, το μπαλκόνι στο Παγκράτι που βλέπει άλλο μπαλκόνι.

Τέλος, το να επιστρέφεις είναι δύσκολο πράγμα, γιατί σε αναγκάζει να μετράς τον χρόνο. Σου δείχνει τη χρονική απόσταση απ’ αυτό που ζεις κι αυτό που έχεις ανάγκη. Σου μαθαίνει την υπομονή. Και ωστόσο να χαζεύεις τις φωτογραφίες, κάποιο απόγευμα του χειμώνα που θα βαριέσαι.

Το να επιστρέφεις είναι δύσκολο πράγμα, γιατί όσα άφησες πριν φύγεις δεν χωράνε άλλη αναβολή. Θα ήθελες να τα αναβάλεις για μερικές εποχές ακόμη –μια άνοιξη, ένα φθινόπωρο και κάμποσους χειμώνες–, αλλά δεν γίνεται. Τώρα είναι εδώ και πρέπει να είσαι έτοιμος. Κι ελπίζω να είμαστε – όλοι εμείς που επιστρέφουμε μαζί.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σιούτη

Οπτική Γωνία / ΟΠΕΚΕΠΕ, μεταναστευτικό και Τέμπη ζορίζουν ξανά την κυβέρνηση

Το σκάνδαλο των αγροτικών επιδοτήσεων και η πιθανή επιστροφή προσφύγων από τη Γερμανία στην Ελλάδα έρχονται να προστεθούν στα προβλήματα που έχει να αντιμετωπίσει η κυβέρνηση. 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Ο ντετέκτιβ της Σεβίλλης και οι πλαστοί πίνακες του Ελ Γκρέκο

Ρεπορτάζ / Ο ντετέκτιβ της Σεβίλλης και οι πλαστοί πίνακες του Ελ Γκρέκο

Στο βιβλίο του «Ο πλαστογράφος του Φράνκο», ένας ντετέκτιβ από τη Σεβίλλη ισχυρίζεται πως μεγάλα μουσεία, μεταξύ των οποίων και η ελληνική Εθνική Πινακοθήκη, έχουν αγοράσει πιστά αντίγραφα έργων του Ελ Γκρέκο.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Σήμερα, όταν δεν είσαι σίγουρος τι ακριβώς επαγγέλλεσαι, πιθανότατα λες πως είσαι creative director

Κοκέτα / Σήμερα, όταν δεν είσαι σίγουρος τι ακριβώς επαγγέλλεσαι, πιθανότατα λες πως είσαι creative director

Ένας σιωπηλός ιός, μια πανδημία για την οποία δεν μιλά κανείς: μανάδες, κρύψτε τα παιδιά σας από τη μάχη του creative direction. Η Δανάη Ιωάννου σε μια επιτόπια έρευνα για το επάγγελμα που σαρώνει γύρω μας τους ανθρώπους σαν κρυφή πανδημία.
ΔΑΝΑΗ ΙΩΑΝΝΟΥ
Μεταναστευτικό: Η ισπανική απάντηση

Οπτική Γωνία / Μεταναστευτικό: Η ισπανική απάντηση

Χώρες που υποδέχτηκαν σχετικά φιλικά μετανάστες είχαν οφέλη σε οικονομικό επίπεδο. Μια από αυτές είναι η Ισπανία, που τα τελευταία χρόνια έχει προχωρήσει σε θετικές μεταρρυθμίσεις που αφορούν τους τρόπους ένταξής τους.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ Γαϊδούρια : Ζώα εργασίας ή σιωπηλά θύματα;/ Ιπποειδή: Ζώα εργασίας ή σιωπηλά θύματα;

Ρεπορτάζ / Γαϊδούρια: Ζώα εργασίας ή θύματα κακοποίησης;

Είναι τα ιπποειδή στην Ελλάδα εργάτες χωρίς δικαιώματα; Ποιες είναι οι συνθήκες διαβίωσής τους, ποια μέριμνα υπάρχει για τη φροντίδα τους και γιατί η νομοθετική προστασία τους βρίσκεται σε μια γκρίζα ζώνη; Μιλούν στη LiFO εκπρόσωποι φιλοζωικών οργανώσεων και τοπικοί φορείς.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Η ανάγκη μιας σκαλωσιάς: Μεταμορφώσεις και φεμινισμοί

Guest Editors / Η ανάγκη μιας σκαλωσιάς: Μεταμορφώσεις και φεμινισμοί

Η πατριαρχία είναι παντού: στην οικονομία, στην κοινωνία, στην ψυχολογία, στην αισθητική, στον πολιτισμό, σε ολόκληρη την ανθρώπινη κατάσταση. Όταν σκεφτόμαστε το πολιτικό, δεν γίνεται να μη σκεφτόμαστε το φεμινιστικό.
ΝΙΚΟΣ ΔΑΣΚΑΛΟΠΟΥΛΟΣ
«Ζούμε στην εποχή της ισορροπίας του ισχυρού»

Οπτική Γωνία / «Ζούμε στην εποχή της ισορροπίας του ισχυρού»

Οι παγκόσμιες και περιφερειακές επιπτώσεις της σύγκρουσης στη Γάζα και τα αδιέξοδα του Παλαιστινιακού. Μιλά στη LiFO ο δρ. Ευρωπαϊκής Ασφάλειας και Νέων Απειλών και κύριος ερευνητής του ΕΛΙΑΜΕΠ, Τριαντάφυλλος Καρατράντος.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Μια ομάδα μαθητών κατασκεύασε ρομπότ που καθαρίζει τις θάλασσες

Περιβάλλον / Πώς μια ομάδα μαθητών από τον Άλιμο έφτιαξε ρομπότ που καθαρίζει τον βυθό;

Το Greek Seabot είναι το υποβρύχιο ρομπότ που δημιούργησε μια μαθητική ομάδα από το ΕΠΑΛ Αλίμου για να βοηθήσει στον καθαρισμό των βυθών από πλαστικά και απορρίμματα. Μιλούν στη LIFO οι μαθητές για τα κίνητρά τους και το όραμά τους για ένα πιο καθαρό περιβάλλον.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Οι αλλαγές που φέρνουν στο μεταναστευτικό η πρόσφατη απόφαση της Λειψίας και η νέα πολιτική του Μερτς/ Μεταναστευτικό: Από τη Μέρκελ στον Μερτς και η αλλαγή που φέρνει η απόφαση της Λειψίας

Βασιλική Σιούτη / Μεταναστευτικό: Πώς επηρεάζει την Ελλάδα η αλλαγή πολιτικής της Γερμανίας;

Μετά την εκλογή του Φρίντριχ Μερτς, η Γερμανία αυστηροποιεί τη μεταναστευτική πολιτική της και αναζητά τρόπους για να εξαιρεθεί από την υποχρέωση εφαρμογής της ευρωπαϊκής νομοθεσίας, ώστε να μην κάνει δεκτά νέα αιτήματα ασύλου.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Becca Bloom: Γιατί θεοποιούμε τις ζάπλουτες; 

Οπτική Γωνία / Becca Bloom: Γιατί θεοποιούμε τις ζάπλουτες ενώ δεν έχουμε να φάμε;

Αν νομίζετε ότι η επίδειξη πλούτου προκαλεί σήμερα κοινωνική κατακραυγή, πλανάστε. Άνθρωποι που δυσκολεύονται οικονομικά, αντί να βιώσουν ταξική αφύπνιση, βλέποντας πώς ζει η δισεκατομμυριούχος σταρ του TikTok, θέλουν να μάθουν τα πάντα γι' αυτήν.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
Ανήλικοι στην πρώτη γραμμή: Το νέο πρόσωπο της ακροδεξιάς στη Θεσσαλονίκη

Ελλάδα / 13χρονα παιδιά σε νεοναζιστικές συμμορίες: Πώς φτάσαμε εδώ;

Όλο και περισσότεροι έφηβοι και νέοι φαίνεται να γοητεύονται από ακροδεξιές ιδεολογίες. Τι σηματοδοτεί η έκρηξη αυτού του επικίνδυνου φαινομένου; Μιλά στη LiFO ο καθηγητής Πολιτικών Επιστημών του ΑΠΘ, Άρης Στυλιανού.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
« Βρίσκω πολύ πιθανό να δούμε κάποια στιγμή μη λευκό Πάπα»

Οπτική Γωνία / «Βρίσκω πολύ πιθανό να δούμε κάποια στιγμή μη λευκό Πάπα»

Ο επίκουρος καθηγητής Φιλοσοφίας της Θρησκείας της Θεολογικής Σχολής του ΕΚΠΑ και διδάκτορας των πανεπιστημίων Βοστώνης και Λουβέν Χαράλαμπος Βέντης μιλά για την εκλογή του νέου Πάπα, την «επιστροφή» της θρησκείας και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν σήμερα η Καθολική και η Ορθόδοξη Εκκλησία.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η αντιπολίτευση που υποδύεται πως δεν καταλαβαίνει…

Οπτική Γωνία / Η αντιπολίτευση που υποδύεται πως δεν καταλαβαίνει

Την τελευταία δεκαετία, όλα σχεδόν έχουν αλλάξει στην ελληνική κοινωνία, ιδιαίτερα σε εκείνο το κομμάτι της που βρισκόταν παραδοσιακά και ιστορικά απέναντι στη συντηρητική παράταξη.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Επίδομα ανεργίας: Όταν το κράτος αποφασίζει πως θα το ξοδέψεις

Ρεπορτάζ / Επίδομα ανεργίας: Όταν το κράτος αποφασίζει πώς θα το ξοδέψεις

Η απόφαση της κυβέρνησης να καταβάλλεται το επίδομα ανεργίας και άλλες κοινωνικές παροχές σε προπληρωμένη κάρτα, με πλαφόν 50% στην ανάληψη μετρητών, προκαλεί την αγανάκτηση των δικαιούχων. Σχολιάζουν στη LIFO άνεργοι πολίτες, ο γενικός γραμματέας της ΓΣΕΕ και εκπρόσωποι κλάδων που πλήττονται.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ