Είναι Μεγάλη Παρασκευή, συννεφιά, και πίνεις μόνο νεσκαφέ σκέτο...

Είναι Μεγάλη Παρασκευή, συννεφιά, και πίνεις μόνο νεσκαφέ σκέτο... Facebook Twitter
0



EINAI ΠΑΡΑΜΟΝΕΣ ΠΑΣΧΑ  
και είμαι οχτώ/ είναι παραμονές Πάσχα και είμαι τριανταοχτώ. Φορτώνεις το αυτοκίνητο για να φύγουμε, είσαι πολύ χαρούμενος που θα πας στο πατρικό σου/ φορτώνεις το αυτοκίνητο για να φύγουμε, είσαι κουρασμένος και τσιτωμένος και πας στο δικό μου πατρικό.

Κατεβαίνεις από τα ναυπηγεία, δεν υπάρχει Αττική Οδός, κάθομαι στο πίσω μέρος του Φίατ, μόνη μου, δεν έχω αδέρφια, δεν υπάρχουν mp3, ακούμε στο κασετόφωνο τη Ζορμπαλά να τραγουδά Αναγνωστάκη, έχεις αναμένο το τσιγάρο και χαϊδεύεις το πόδι της μαμάς/ μπαίνεις απ’τα διόδια της Πεντέλης στην Αττική οδό, κάθομαι στη θέση του συνοδηγού, καπνίζουμε κι οι δυο, λέμε τα νέα της εβδομάδας, έχουμε μέρες να βρεθούμε, τα παιδιά είναι ήδη εκεί κι από τα ηχεία ακούγεται Ορφέας και Ευρυδίκη του Gluck.

Φτάνουμε και ξεφορτώνεις/φτάνουμε και ξεφορτώνουμε/ ανοίγεις το σπίτι κι ετοιμάζεσαι να φύγεις να πας στους παιδικούς σου φίλους, η μαμά δεν ακολουθεί, μού ζεσταίνει το μαξιλάρι στο ηλεκτρικό καλοριφέρ, ξαπλώνω κι αισθάνομαι ασφαλής/ ανοίγω το σπίτι και ξεκινάμε για βόλτα οι δυο μας, τα παιδιά αφημένα στον ύπνο της νυχτιάς, καταφεύγουμε σε μια παραλιακή ταβέρνα, αρχίζουμε να πίνουμε μιλώντας για την αριστερά μας, με το ζόρι κρατάω τα δάκρυά μου όταν σου αφηγούμαι όσα έχω δει και ακούσει τις τελευταίες ημέρες, μου θυμίζεις πόσα χρόνια μου τά’λεγες όλ’αυτά και δε σε πίστευα, έχεις δίκιο.

Είναι Μεγάλη Παρασκευή, συννεφιά, και πίνεις μόνο νεσκαφέ σκέτο... Facebook Twitter


Γυρνάς σε ένα σπίτι που κοιμάται, γυναίκα και κόρη, και κάθεσαι μόνος σου στην ψύχρα της αυλής με ένα ποτήρι κρασί στο ένα χέρι κι ένα τσιγάρο στο άλλο, δίπλα σου το Άξιον Εστί, φαγωμένο από τα πολλά διαβάσματα, δεν πας για ύπνο, είναι πολύτιμες οι στιγμές για να τις χαραμίσεις, ξυπνάω μες στη νύχτα και βλέπω ανοιχτή την πόρτα, βγάζω έξω το κεφάλι μου, σε βλέπω και φεύγω γρήγορα για να μη σου χαλάσω την ευτυχία, δεν ξέρω ότι εσύ με έχεις δει/ γυρνάμε σε ένα σπίτι οι δυο μας, σου βάζω ένα ουίσκυ και για μένα ένα τζιν, με καθίζεις στο κρεβάτι σου, αφήνεις την πόρτα ανοιχτή για να φαίνονται τα λουλούδια της αυλής κι αρχίζεις να μου παίζεις άγνωστες μπαλάντες του 65, οι Seeds να τραγουδάνε το μόνο τους αργό κι οι Fevertree ν’ακολουθούν, σε κοιτάω να κάθεσαι στο ημίφως, χαλαρός κι ευτυχισμένος, χαμένος μέσα στη μουσική σου, τραβάω απ’τη θήκη το κινητό να σε βγάλω φωτογραφία, σπάνια κίνηση, εσύ αντιδράς, χαϊδεύεις τα βινύλια σα νά’ναι ερωμένη και έρχεσαι στο κρεβάτι που είμαι ξαπλωμένη, με φιλάς και μου λες πόσο μ’αγαπάς.

Είναι Μεγάλη Παρασκευή, συννεφιά, και πίνεις μόνο νεσκαφέ σκέτο, ξέρω ότι δεν το κάνεις για νηστεία, παρά μόνο για να τιμάς έτσι τη μάνα σου που τέτοια μέρα ήταν η τελευταία της καλή, μου ζητάς να βοηθήσω στις δουλειές και βαριέμαι/Είναι Μεγάλη Παρασκευή, συννεφιά, και πας κι αγοράζεις λουλούδια, φυτεύεις όλο τον κήπο μαζί με τα παιδιά, τους ζητάς να βοηθήσουν στις δουλειές και βαριούνται/Καθόμαστε στο πράσινο τραπέζι της αυλής, η μαμά δε μαγειρεύει, δεν ξέρει να μαγειρεύει και τρώμε ψωμί , ελιές και ντοματοσαλάτα, την αγαπάς πολύ και δε σε νοιάζει, της το λες/ Καθόμαστε στο πράσινο τραπέζι της αυλής, μαγειρεύω, μ’αρέσει να μαγειρεύω και τρώμε ρύζι με δυόσμο, ψωμί, ελιές και ντοματοσαλάτα, μου λες πόσο νόστιμο είναι το φαγητό/Απόγευμα είναι και πάμε στον Επιτάφιο, φοράω φούστα και τα καινούργια παπούτσια, εσύ ντύνεσαι καλά και προσπαθείς να κρύψεις την ανάμνηση της μάνας/ Απόγευμα είναι και πάμε στον Επιτάφιο, φοράω φούστες στα παιδιά και τα καινούργια παπούτσια, εσύ κι εγώ με μαύρα παντελόνια κι αθλητικά/ Κάθεσαι έξω απ’την εκκλησία μαζί με τους παιδικούς σου φίλους, εγώ με τη μαμά είμαστε μέσα, ακούω το Αι γενεαί πάσαι και μού’ρχονται δάκρυα στα μάτια, σε ξαναβρίσκω όταν βγαίνει ο Επιτάφιος, μου ανάβεις το φαναράκι ξανά και ξανά όσες φορές κι αν σβήσει, ακολουθούμε την πομπή σιωπηλοί, το ξέρεις ότι καταλήγει στο νεκροταφείο, εκεί πού’ναι η μάνα σου και δεν πας ποτέ, μόνο κορνάρεις σαν περνάς απ’έξω/ Μπαίνουμε λίγο στην εκκλησία όλοι μαζί, σε βλέπω να μπερδεύεσαι όταν πας να κάνεις το σταυρό σου, μπερδεύεις καθολικό κι ορθόδοξο κι είσαι γλυκός, ακούω τα τροπάρια και μού’ρχονται δάκρυα στα μάτια, βγαίνω γρήγορα έξω, ξεκινά η πομπή, ανάβεις τα φαναράκια των παιδιών ξανά και ξανά όσες φορές κι αν σβήσουν, παίρνεις αγκαλιά τη μικρή όταν κουράζεται, ακολουθούμε την πομπή σιωπηλοί, το ξέρω ότι καταλήγει στο νεκροταφείο, εκεί πού’ναι ο πατέρας μου και πάω πάντα.

Παραμονές Πάσχα κι είμαι οχτώ/ κι είμαι τριανταοχτώ/ είμαι παιδί/ έχω παιδιά,  μα ο Επιτάφιος θα καταλήγει πάντα στο νεκροταφείο του χωριού κι η ζωή θα είναι πάντα ωραία εδώ κάτω.

Giagiaduck


 

ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΑΥΤΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΤΙΣ 17.4.2012

Οπτική Γωνία
0

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Δημήτρης Παρασκευής: «Φέτος, έπειτα από καιρό, ο κορωνοϊός παρουσιάζει έξαρση»

Οπτική Γωνία / «Φέτος, έπειτα από καιρό, ο κορωνοϊός παρουσιάζει έξαρση»

Ο καθηγητής Επιδημιολογίας και Προληπτικής Ιατρικής του ΕΚΠΑ, Δημήτρης Παρασκευής, εξηγεί γιατί κάθε φθινόπωρο αυξάνονται οι ιώσεις του αναπνευστικού, ποια είναι η εικόνα του Covid-19 στην Ελλάδα και ποια μέτρα πρέπει να πάρουμε εν όψει του χειμώνα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Στέλιος Νέστωρ: «Ό,τι έκανα, δεν το έκανα για να ρίξω τη δικτατορία αλλά γιατί ντρεπόμουνα» 

Θεσσαλονίκη / Στέλιος Νέστωρ: «Δεν ήμουν από αυτούς που κάθονται σπίτι τους, βγάζουν λεφτά, τρώνε και πίνουνε» 

Μια πολιτική φυσιογνωμία που έδινε πάντα ηχηρό «παρών» στα πολιτικά και πολιτιστικά πράγματα της Θεσσαλονίκης. Μιλώντας στη LiFO, ζωντανεύει ένα μεγάλο κομμάτι της ιστορίας της πόλης, από την Κατοχή και τη χούντα μέχρι την ίδρυση του Μεγάρου.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Κοινωνική κατοικία: Μπορεί το παράδειγμα της La Borda να εφαρμοστεί στην Αθήνα;

Συνεταιριστική κατοικία / Μπορούμε να αντιγράψουμε τη Βαρκελώνη και να λύσουμε το στεγαστικό;

Ενώ στην Ευρώπη παρατηρείται αναζωπύρωση των συνεταιριστικών στεγαστικών κινημάτων, στην Ελλάδα, ειδικά στην Αθήνα, η στεγαστική κρίση οξύνεται. Το παράδειγμα της La Borda στη Βαρκελώνη θα μπορούσε να δώσει τη λύση, χρειάζεται όμως πολιτική βούληση.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
«Ο Άγνωστος Στρατιώτης στη μάχη της πολιτικής εικόνας»

Βασιλική Σιούτη / Ο Άγνωστος Στρατιώτης στη μάχη της πολιτικής εικόνας

Η κυβέρνηση αξιοποίησε τη ρύθμιση για τη φύλαξη του Μνημείου του Άγνωστου Στρατιώτη για να αλλάξει την πολιτική ατζέντα και να ενισχύσει την απήχησή της στο συντηρητικό κοινό, παρά τις διαφοροποιήσεις ακόμη και μέσα στην κυβερνητική παράταξη.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

Οπτική Γωνία / Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

«Ό,τι όμως και αν υπήρξε ο Διονύσης Σαββόπουλος, είχε τη δόνηση, τον λοξό τόνο, μια διάθεση μεταμόρφωσης και γιορτής. Επέστρεφε σε μια πάμφωτη αυλή, περιμένοντας τους φίλους, το νόημα της συνάθροισης».
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
ΕΠΕΞ Στην εποχή του Οφθαλμού

Ιλεκτρίσιτυ / Στην εποχή του Οφθαλμού

Οι κρίσεις ευνοούν την εξουσία, διατηρώντας ένα επίπεδο φόβου μες στην κοινωνία, νομιμοποιώντας μέτρα που ανακουφίζουν τον φόβο αυξάνοντας τον έλεγχο, και δημιουργώντας ευκαιρίες για τη διοχέτευση του κεφαλαίου.
ΧΑΡΗΣ ΚΑΛΑΪΤΖΙΔΗΣ
Μετά τα ερείπια της Γάζας: ποιος μπορεί να χτίσει ξανά την ελπίδα;;

Οπτική Γωνία / Η Γάζα μετά τον πόλεμο: Υπάρχει ελπίδα;

Η καθηγήτρια της Νομικής Σχολής του ΕΚΠΑ και μέλος του Κέντρου Ερευνών για το Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο, Μαρία Γαβουνέλη, αναλύει τις προκλήσεις της ανοικοδόμησης, τον ρόλο της Ευρώπης και της Ελλάδας και το αβέβαιο μέλλον μιας λύσης δύο κρατών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Πόσοι ηλικιωμένοι ζουν μόνοι και κανείς δεν τους αναζητά;

Ακροβατώντας / Πόσοι ηλικιωμένοι ζουν μόνοι και κανείς δεν τους αναζητά;

Οι μοναχικοί θάνατοι ηλικιωμένων ανθρώπων είναι ένα φαινόμενο που ολοένα εντείνεται και στη χώρα μας, όπως και σε ολόκληρο τον κόσμο. Ας μπει στον δημόσιο διάλογο, μήπως πειστούν οι αρμόδιοι ότι πρόκειται για ένα σοβαρό θέμα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Πελοπόννησος: Σιδηρόδρομος ή ποδηλατόδρομος;

Ρεπορτάζ / Πελοπόννησος: Σιδηρόδρομος ή ποδηλατόδρομος;

Η προκήρυξη διαγωνισμών για την εκπόνηση μελετών που αφορούν τη χρήση της ιστορικής σιδηροδρομικής γραμμής Πελοποννήσου ως ποδηλατοδρόμου έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις. Διατυπώνονται σοβαρές επιφυλάξεις για την οριστική απώλεια μιας εμβληματικής υποδομής με υψηλή ιστορική, τουριστική και συγκοινωνιακή αξία.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Πολιτική κινητικότητα που δεν αλλάζει τίποτα 

Οπτική Γωνία / Πολιτική κινητικότητα που δεν αλλάζει τίποτα 

Οι δημοσκοπήσεις αποτυπώνουν ξανά τη φθορά εμπιστοσύνης προς το πολιτικό σύστημα, με κυβέρνηση και αντιπολίτευση να δείχνουν ανήμπορες να ανατρέψουν το κλίμα απαξίωσης, όπως και οι νέοι παίκτες – που είναι παλιοί. 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
«Ο Ρόμπερτ Κένεντι Τζ. κάνει επίθεση στη δημόσια υγεία»

Υγεία / «Ο Ρόμπερτ Κένεντι Τζ. κάνει επίθεση στη δημόσια υγεία»

Δημήτρης Δασκαλάκης: Ο διακεκριμένος ελληνικής καταγωγής λοιμωξιολόγος, που παραιτήθηκε πρόσφατα από επιτελική θέση  καταγγέλλοντας το υπουργείο Υγείας των ΗΠΑ για εξωθεσμικές πιέσεις και αντιεπιστημονικές πρακτικές, μιλά για την απόφασή του, τη δημόσια υγεία στην Αμερική, τον Covid, τον HIV αλλά και την αφύπνιση του επικίνδυνου «ιού» του φασισμού.   
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει τη «φέτα ΠΟΠ»;

Ρεπορτάζ / Γιατί η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει τη «φέτα ΠΟΠ»;

Πάνω από 312.000 θανατώσεις ζώων, φόβοι για lockdown και απειλή για μείωση των εξαγωγών του εθνικού προϊόντος μας εξαιτίας της ευλογιάς των προβάτων. Εμβολιασμός ή εκρίζωση του ιού; Ειδικοί μιλούν στη LiFO για το τι διακυβεύεται πραγματικά.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ