Δεν υπάρχουν καλά ιδρύματα, ξέχασέ το

Δεν υπάρχουν καλά ιδρύματα Facebook Twitter
Ποιο κράτος «παρκάρει» εκατοντάδες κακοποιημένα και παραμελημένα παιδιά χωρίς έλεγχο, χωρίς φροντίδα ή εξειδικευμένο προσωπικό σε έναν ιδιώτη;
0


«“ΕΛΑ ΕΔΩ CHARLOTTE”,
είπε η κ. Sowerberry, που είχε ακολουθήσει τον Oliver. “Δώσε στο παιδί λίγο από το παγωμένο κρέας που φυλάξαμε για τον Trip. […] Θα έλεγα ότι το παιδί δεν είναι και τόσο καλομαθημένο για να μην τα φάει, έτσι δεν είναι μικρέ;” Ο Oliver, που τα μάτια του γυάλισαν μόλις άκουσε να αναφέρεται η λέξη κρέας και που έτρεμε από την επιθυμία να το καταβροχθίσει, απάντησε αρνητικά ‒ τότε έβαλαν μπροστά του ένα πιάτο με χοντροκομμένα αποφάγια». (Κάρολος Ντίκενς, Όλιβερ Τουίστ, μτφρ. Φωτεινή Μεγαλούδη, εκδ. Πατάκη)

Διαβάζοντας τις μαρτυρίες των παιδιών της Κιβωτού για εξοντωτική καταναγκαστική εργασία, απομόνωση για μήνες, ξυλοδαρμούς και πείνα («Εμείς συνήθως τρώγαμε το ίδιο φαγητό για τρεις ημέρες. Υπήρξαν φορές που πάθαμε τροφική δηλητηρίαση. Ξυπνούσαμε και τα τριάντα παιδιά της δομής και ήμασταν με διάρροιες και εμετούς», είπε ένα παιδάκι στο news247) θυμήθηκα τον Όλιβερ Τουίστ να ζητιανεύει για λίγο χυλό, να κλαίει κλειδωμένος στο δωμάτιο και να τρώει τα αποφάγια του σκύλου. 

Ο ιδρυματισμός των παιδιών, ακόμα και όταν οι συνθήκες δεν είναι ακραίες όπως στην Κιβωτό του Κόσμου, ισοδυναμεί με κακοποίηση και αμέλεια, γι’ αυτό και στο εξωτερικό έχουν περάσει, χρόνια τώρα, στην αναδοχή και στην αποϊδρυματοποίηση. 

Ο Ντίκενς, ίσως επειδή είχε ζήσει μια τραυματική παιδική ηλικία, είχε σχεδόν εμμονή με τα ορφανά ‒ παρουσιάζονται σε όλα σχεδόν τα βιβλία του. Η βικτοριανή λογοτεχνία του δέκατου ένατου αιώνα βρίθει από ανεπιθύμητα παιδιά που καταλήγουν, στη χειρότερη, σε κρύα, υγρά ιδρύματα να τρώνε ξύλο, να τουρτουρίζουν και να ζητιανεύουν φαγητό, και στην καλύτερη γκουβερνάντες με το ζόρι σε κάποια πλούσια οικογένεια, όπως η περίφημη Τζέιν Έιρ της Σάρλοτ Μπροντέ ή η Τζέιν Φέρφαξ στην Έμα της Τζέιν Όστεν). Ας σταθούμε στην εποχή που γράφτηκαν αυτά τα βιβλία. Ο δέκατος ένατος αιώνας ήταν ο χρυσός αιώνας της βρετανικής αυτοκρατορίας, μια εποχή πρωτοφανούς αποικιοκρατικής επέκτασης αλλά και της βιομηχανικής επανάστασης. Παράλληλα όμως ήταν και μια εποχή τρομακτικής ταξικής ανισότητας, με φριχτές συνθήκες ζωής για χιλιάδες παιδιά που δούλευαν από τα οκτώ τους κιόλας χρόνια σε όλες τις πιθανές θέσεις, από εργοστάσια έως βιοτεχνίες. Εκείνη την εποχή γεννήθηκε και η έννοια της «μοντέρνας» φιλανθρωπίας, των ιδρυμάτων και των συσσιτίων. Ο εικοστός αιώνας σηματοδότησε την έναρξη του κοινωνικού κράτος, της υποχρεωτικής παιδείας, των δικαιωμάτων του παιδιού.

Δεν είμαι σίγουρη πότε ακριβώς τέλειωσε η εποχή του κοινωνικού κράτους στον τομέα της παιδικής προστασίας στην Ελλάδα και ξαναπεράσαμε σε αυτή την παλιομοδίτικη «φιλανθρωπία», με εκκλησιαστικά ιδρύματα, παπάδες και κυρίες της φιλόπτωχου. «Εμείς έχουμε και φιλοξενούμε παιδιά, τα οποία δεν είναι τα συνηθισμένα παιδιά, από παραβατικές οικογένειες, παιδιά μεγάλα σε ηλικία που έχουν διαμορφώσει τον χαρακτήρα τους, παιδιά που δεν ήξεραν από όρια, παιδιά που θέλουν να παραβατούν», δήλωσε ο πατέρας Αντώνιος τις πρώτες ημέρες, πριν αρχίσουν οι καταγγελίες να έρχονται η μία μετά την άλλη. Δεν μπορεί κανείς παρά να αναρωτηθεί ποιος άνθρωπος που ασχολείται με την παιδική προστασία σήμερα χρησιμοποιεί με τόση ευκολία αυτήν τη σκληρή γλώσσα της τιμωρίας, ενώ η πρώτη του αντίδραση στο άκουσμα των καταγγελιών είναι να κατηγορήσει τα παιδιά. Και ποιο κράτος «παρκάρει» εκατοντάδες κακοποιημένα και παραμελημένα παιδιά χωρίς έλεγχο, χωρίς φροντίδα ή εξειδικευμένο προσωπικό σε έναν ιδιώτη;

Αν κάτι έχει φανεί ξεκάθαρα από την πρόσφατη ειδησεογραφία είναι πως το τοπίο στο θέμα της προστασίας των παιδιών στην Ελλάδα είναι χαώδες. Ενώ επί δεκαετίες όλος ο δυτικός κόσμος προχωρούσε στην αποϊδρυματοποίηση, στην Ελλάδα ανοίγαμε καινούργιες δομές παιδικής προστασίας. Νομοθετικές ρυθμίσεις και νομοθετικό πλαίσιο σε αυτές τις δομές μπήκαν μόλις τα τελευταία χρόνια, αν όχι κάποιους μήνες πριν, συναντώντας μάλιστα οργισμένες αντιδράσεις από πολλές ΜΚΟ που δραστηριοποιούνται στον χώρο. Προηγουμένως, περίπου όποιος ήθελε άνοιγε και μια δομή παιδικής προστασίας, χωρίς προδιαγραφές, εξειδικευμένο προσωπικό ή, έστω, προσωπικό με λευκό ποινικό μητρώο, χωρίς ουσιαστικό έλεγχο από κρατικούς φορείς.

Η πρώτη καμπάνια για την αναδοχή ξεκίνησε πέρσι. Ήρθε η ώρα να ωριμάσει και η ελληνική κοινωνία, να αφήσει τις αγκυλώσεις του παρελθόντος με «παπάδες που κάνουν έργο» και «φιλανθρωπικά τσάγια για κυρίες», να κατανοήσει πως δεν υπάρχουν καλά ιδρύματα και να στηρίξει την αναδοχή. Ο ιδρυματισμός των παιδιών, ακόμα και όταν οι συνθήκες δεν είναι ακραίες όπως στην Κιβωτό του Κόσμου, ισοδυναμεί με κακοποίηση και αμέλεια, γι’ αυτό και στο εξωτερικό έχουν περάσει, χρόνια τώρα, στην αναδοχή και στην αποϊδρυματοποίηση. 

Έρχονται Χριστούγεννα, ας μη δούμε για άλλη μια χρονιά πολιτικούς και διάσημους να φωτογραφίζονται στα ορφανοτροφεία με παιδάκια που λένε τα κάλαντα, ενώ τους κάνουν πατ-πατ στο κεφαλάκι για να τους θαυμάσουμε. Δεν υπάρχει τίποτα φυσιολογικό ή ουσιαστικά φιλάνθρωπο σε αυτή την εικόνα, μόνο η ντροπή μας.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

To νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Κιβωτός: Αδιαφάνεια και έλλειψη λογοδοσίας

Ελλάδα / Κιβωτός: Αδιαφάνεια και έλλειψη λογοδοσίας

Η Αρχιεπισκοπή διαρρέει ότι ο π. Αντώνιος Παπανικολάου είχε αυτονομηθεί και δεν δεχόταν κανέναν έλεγχο από την εκκλησία. Ούτε όμως από το κράτος υπήρχε ουσιαστικός έλεγχος με το καθεστώς που υπήρχε ως τώρα.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η ανάγκη μιας σκαλωσιάς: Μεταμορφώσεις και φεμινισμοί

Guest Editors / Η ανάγκη μιας σκαλωσιάς: Μεταμορφώσεις και φεμινισμοί

Η πατριαρχία είναι παντού: στην οικονομία, στην κοινωνία, στην ψυχολογία, στην αισθητική, στον πολιτισμό, σε ολόκληρη την ανθρώπινη κατάσταση. Όταν σκεφτόμαστε το πολιτικό, δεν γίνεται να μη σκεφτόμαστε το φεμινιστικό.
ΝΙΚΟΣ ΔΑΣΚΑΛΟΠΟΥΛΟΣ
«Ζούμε στην εποχή της ισορροπίας του ισχυρού»

Οπτική Γωνία / «Ζούμε στην εποχή της ισορροπίας του ισχυρού»

Οι παγκόσμιες και περιφερειακές επιπτώσεις της σύγκρουσης στη Γάζα και τα αδιέξοδα του Παλαιστινιακού. Μιλά στη LiFO ο δρ. Ευρωπαϊκής Ασφάλειας και Νέων Απειλών και κύριος ερευνητής του ΕΛΙΑΜΕΠ, Τριαντάφυλλος Καρατράντος.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Μια ομάδα μαθητών κατασκεύασε ρομπότ που καθαρίζει τις θάλασσες

Περιβάλλον / Πώς μια ομάδα μαθητών από τον Άλιμο έφτιαξε ρομπότ που καθαρίζει τον βυθό;

Το Greek Seabot είναι το υποβρύχιο ρομπότ που δημιούργησε μια μαθητική ομάδα από το ΕΠΑΛ Αλίμου για να βοηθήσει στον καθαρισμό των βυθών από πλαστικά και απορρίμματα. Μιλούν στη LIFO οι μαθητές για τα κίνητρά τους και το όραμά τους για ένα πιο καθαρό περιβάλλον.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Οι αλλαγές που φέρνουν στο μεταναστευτικό η πρόσφατη απόφαση της Λειψίας και η νέα πολιτική του Μερτς/ Μεταναστευτικό: Από τη Μέρκελ στον Μερτς και η αλλαγή που φέρνει η απόφαση της Λειψίας

Βασιλική Σιούτη / Μεταναστευτικό: Πώς επηρεάζει την Ελλάδα η αλλαγή πολιτικής της Γερμανίας;

Μετά την εκλογή του Φρίντριχ Μερτς, η Γερμανία αυστηροποιεί τη μεταναστευτική πολιτική της και αναζητά τρόπους για να εξαιρεθεί από την υποχρέωση εφαρμογής της ευρωπαϊκής νομοθεσίας, ώστε να μην κάνει δεκτά νέα αιτήματα ασύλου.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Becca Bloom: Γιατί θεοποιούμε τις ζάπλουτες; 

Οπτική Γωνία / Becca Bloom: Γιατί θεοποιούμε τις ζάπλουτες ενώ δεν έχουμε να φάμε;

Αν νομίζετε ότι η επίδειξη πλούτου προκαλεί σήμερα κοινωνική κατακραυγή, πλανάστε. Άνθρωποι που δυσκολεύονται οικονομικά, αντί να βιώσουν ταξική αφύπνιση, βλέποντας πώς ζει η δισεκατομμυριούχος σταρ του TikTok, θέλουν να μάθουν τα πάντα γι' αυτήν.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
Ανήλικοι στην πρώτη γραμμή: Το νέο πρόσωπο της ακροδεξιάς στη Θεσσαλονίκη

Ελλάδα / 13χρονα παιδιά σε νεοναζιστικές συμμορίες: Πώς φτάσαμε εδώ;

Όλο και περισσότεροι έφηβοι και νέοι φαίνεται να γοητεύονται από ακροδεξιές ιδεολογίες. Τι σηματοδοτεί η έκρηξη αυτού του επικίνδυνου φαινομένου; Μιλά στη LiFO ο καθηγητής Πολιτικών Επιστημών του ΑΠΘ, Άρης Στυλιανού.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
« Βρίσκω πολύ πιθανό να δούμε κάποια στιγμή μη λευκό Πάπα»

Οπτική Γωνία / «Βρίσκω πολύ πιθανό να δούμε κάποια στιγμή μη λευκό Πάπα»

Ο επίκουρος καθηγητής Φιλοσοφίας της Θρησκείας της Θεολογικής Σχολής του ΕΚΠΑ και διδάκτορας των πανεπιστημίων Βοστώνης και Λουβέν Χαράλαμπος Βέντης μιλά για την εκλογή του νέου Πάπα, την «επιστροφή» της θρησκείας και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν σήμερα η Καθολική και η Ορθόδοξη Εκκλησία.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η αντιπολίτευση που υποδύεται πως δεν καταλαβαίνει…

Οπτική Γωνία / Η αντιπολίτευση που υποδύεται πως δεν καταλαβαίνει

Την τελευταία δεκαετία, όλα σχεδόν έχουν αλλάξει στην ελληνική κοινωνία, ιδιαίτερα σε εκείνο το κομμάτι της που βρισκόταν παραδοσιακά και ιστορικά απέναντι στη συντηρητική παράταξη.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Επίδομα ανεργίας: Όταν το κράτος αποφασίζει πως θα το ξοδέψεις

Ρεπορτάζ / Επίδομα ανεργίας: Όταν το κράτος αποφασίζει πώς θα το ξοδέψεις

Η απόφαση της κυβέρνησης να καταβάλλεται το επίδομα ανεργίας και άλλες κοινωνικές παροχές σε προπληρωμένη κάρτα, με πλαφόν 50% στην ανάληψη μετρητών, προκαλεί την αγανάκτηση των δικαιούχων. Σχολιάζουν στη LIFO άνεργοι πολίτες, ο γενικός γραμματέας της ΓΣΕΕ και εκπρόσωποι κλάδων που πλήττονται.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
«Empty the Tanks»: Σώστε τα δελφίνια!

Ρεπορτάζ / «Empty the Tanks»: Πότε θα σταματήσει η αιχμαλωσία των δελφινιών;

Η παγκόσμια καμπάνια «Empty the Tanks» εναντιώνεται στην αιχμαλωσία και την εκμετάλλευση των δελφινιών. Πώς εκφράζεται η κινητοποίηση στην Ελλάδα και ποια η τύχη των δελφινιών του Αττικού Ζωολογικού Πάρκου; Μιλούν στη LIFO εκπρόσωποι οργανώσεων, αλλά και ο ιδρυτής του Αττικού Πάρκου.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Υψηλοί τόνοι για τα Τέμπη, χαμηλοί για τα ελληνοτουρκικά 

Οπτική Γωνία / Υψηλοί τόνοι για τα Τέμπη, χαμηλοί για τα ελληνοτουρκικά 

Τα Τέμπη συνεχίζουν να πυροδοτούν εντάσεις μεταξύ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης, αντιθέτως στα ελληνοτουρκικά και στο θέμα της πώλησης των Eurofighter στην Τουρκία που απασχόλησε την επικαιρότητα, η κριτική για τη στάση της κυβέρνησης από το ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΡΙΖΑ είναι σε χαμηλούς τόνους.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Οδός Βύρωνος: Ένας δρόμος-ντροπή για τον δημόσιο χώρο

Aθήνα / Οδός Βύρωνος: Ένας δρόμος-ντροπή για τον δημόσιο χώρο

Τα πεζοδρόμια στην καρδιά της πόλης έχουν παραδοθεί στα τουριστικά καταστήματα, αποκλείοντας τους πιο ευάλωτους πολίτες, ενώ η Αθήνα χάνει τον βασικό λόγο ύπαρξής της: να είναι μια πόλη για ανθρώπους.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
ΕΠΕΞ Έχετε «επιστροφή φόρου»: Οι συχνότερες περιπτώσεις phishing

Οπτική Γωνία / «Έχετε επιστροφή φόρου, πατήστε εδώ»: Πώς να γλιτώσεις από το phishing

Παραπλανητικά μηνύματα, αποκάλυψη προσωπικών δεδομένων, χακάρισμα τραπεζικών λογαριασμών. Το phishing είναι πιο συχνό και πολύ πιο επικίνδυνο πιο επικίνδυνο απ' ό,τι νομίζουμε. Μιλά στη LiFO ο καθηγητής Κυβερνοασφάλειας στο Τμήμα Ψηφιακών Συστημάτων του Πανεπιστημίου Πειραιώς και επικεφαλής της Εθνικής Ομάδας Κυβερνοασφάλειας, Χρήστος Ξενάκης.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Το χρονικό των χαμένων βίντεο των Τεμπών

Οπτική Γωνία / Το χρονικό των χαμένων βίντεο των Τεμπών

Η υπόθεση των χαμένων βίντεο των Τεμπών αναδεικνύει, για ακόμη μία φορά, λανθασμένους χειρισμούς που έγιναν σε κρίσιμες φάσεις της ανακριτικής διαδικασίας, αφήνοντας πλήθος αναπάντητων ερωτημάτων.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ