Απέλπιδες όμηροι των εταιρειών τηλεπικοινωνίας

Απέλπιδες όμηροι των εταιρειών τηλεπικοινωνίας Facebook Twitter
Δεν ήταν η απώλεια της συσκευής που μου προκάλεσε το αίσθημα της ανασφάλειας. Ήταν ότι μέχρι τότε δεν είχα συνειδητοποιήσει τον βαθμό εξάρτησής μου από την εταιρεία στην οποία είμαι συμβεβλημένη.
0

ΠΙΣΤΕΥΑ ΟΤΙ Η ΟΡΓΙΣΜΕΝΗ ΣΧΕΣΗ ΜΟΥ με τις εταιρείες τηλεπικοινωνιών αρχίζει και τελειώνει στις συχνές κλήσεις σχετικά με το γιατί πάλι δεν έχω ίντερνετ. Το τέλος της αθωότητας συνέβη στη Χαριλάου Τρικούπη, όταν εκλάπη, ένα γλυκό σαββατιάτικο απόγευμα, το κινητό μου. 

Στην αρχή σκέφτηκα ότι, εφόσον έχω πράξει τα δέοντα, back up φωτογραφιών, συγχρονισμό σημειώσεων, φύλαξη του μοναδικού αριθμού IMEI για να κάνω καταγγελία, σύνδεση με την υπηρεσία «Βρες τη συσκευή μου», αποθήκευση επαφών χειρόγραφα και σε άλλη συσκευή, αρκεί να αγοράσω το επόμενο και δεν θα έχω πρόβλημα. 

Αμ δε. 

Για να ανακτήσω τον έλεγχο του αριθμού μου, χρειάζονταν θεωρητικά δύο βήματα: καταγγελία στην αστυνομία και επανέκδοση με προσκόμιση του πιστοποιητικού απώλειας. Ακούγεται απλό και εύκολο. Δεν ήταν καθόλου έτσι. Η κλοπή έγινε Παρασκευή απόγευμα. 

Απολύτως απαραίτητο για να υπάρξω, και απολύτως φορητό, το κινητό έγινε σε ένα βράδυ από απλό βοήθημα, εργοστασιακά κατασκευασμένη συνέχεια του σώματός μου. Και σε αντίθεση με τα υπόλοιπα μέλη, χάνεται, κλέβεται, σπάει.

Επιστρέφοντας σπίτι, πήγα να συνδεθώ από υπολογιστή στο ibanking για να πληρώσω έναν λογαριασμό που εκκρεμούσε μέχρι τη Δευτέρα. «Mήνυμα επιβεβαίωσης στο κινητό 69++++++++». Περίφημα. 

Μπαίνω στο email μου. H Google αποφασίζει να με αμφισβητήσει. «Για την ασφάλεια του λογαριασμού σας, έχει αποσταλεί μήνυμα επιβεβαίωσης στο 69++++++++». Περίφημα. 

Την Τρίτη είχα κανονίσει ένα ιατρικό ραντεβού. Μπαίνω στο gov.gr. Χρειάζεται ΑΜΚΑ, τέλεια. Βάζω τον ΑΜΚΑ περιμένοντας να έχω πρόσβαση στα στοιχεία του ραντεβού μου. «Μήνυμα επιβεβαίωσης στο 69++++++++». Δυσφορώ. Διαπιστώνω ότι βρίσκομαι σ’ ένα κελί και ο πραγματικός κλειδοκράτορας είναι ο πάροχός μου. 

Χρειαζόμουν μια βεβαίωση ΑΜΚΑ, ήξερα όμως ήδη ότι το gov.gr είναι αποκλεισμένο. Σκέφτηκα ότι, εντάξει, δεν πειράζει, οι μέρες θα περάσουν και τίποτα δεν είναι ανεπίλυτο. Ας πάω μια βόλτα. 

Μπαίνοντας στο αυτοκίνητο, διαπιστώνω το εξής: η χάρτινη άδεια οδήγησής μου βρίσκεται σε άλλο όχημα και κυκλοφορώ με την ψηφιακή. Αυτή που βρίσκεται στο gov.gr. Στην εφαρμογή που είναι κατεβασμένη στο κινητό μου. 

Το ζήτημα δεν είναι το αν αυτή η μικρή οδύσσεια είχε ή δεν είχε λύσεις. Το ζήτημα είναι ότι από εκείνη τη στιγμή κι έπειτα, άλλαξε ο τρόπος που βλέπω τον κόσμο: o αριθμός του κινητού έπαψε να είναι τα νούμερα που θα πληκτρολογήσει κάποιος που με ψάχνει και έγινε το αριθμητικό δακτυλικό μου αποτύπωμα, το δάχτυλο που φέρω σαν προέκταση, το μέλος που δεν μπορώ να προσαρτήσω στο σώμα μου. 

Απολύτως απαραίτητο για να υπάρξω, και απολύτως φορητό, το κινητό έγινε σε ένα βράδυ από απλό βοήθημα, εργοστασιακά κατασκευασμένη συνέχεια του σώματός μου. Και σε αντίθεση με τα υπόλοιπα μέλη, χάνεται, κλέβεται, σπάει. Μια συσκευή που ήρθε στη ζωή μου για διευκόλυνση και τώρα διεύρυνε την ευαλωτότητά μου απέναντι στον κόσμο. 

Δεν ήταν η απώλεια της συσκευής που μου προκάλεσε το αίσθημα της ανασφάλειας. Ήταν ότι μέχρι τότε δεν είχα συνειδητοποιήσει τον βαθμό εξάρτησής μου από την εταιρεία στην οποία είμαι συμβεβλημένη. Και λέω εξάρτηση γιατί: όταν πήγα να ενεργοποιήσω ξανά τον αριθμό μου και να αποκτήσω ξανά πρόσβαση στη ζωή μου, ενημερώθηκα για το γεγονός ότι αν παρέλθει ένα μικρό χρονικό διάστημα, ολίγων μηνών, και δεν υπάρξει ανανέωση υπολοίπου, ο αριθμός τίθεται σε φραγή. Αυτό το γνώριζα. Αυτό που δεν γνώριζα είναι ότι μετά από ένα ακόμα διάστημα, ο αριθμός σου διαγράφεται διά παντός, χωρίς δυνατότητα ανάκτησης. 

«Χωρίς δυνατότητα ανάκτησης;» ψέλλισα. 

«Χωρίς δυνατότητα ανάκτησης». Επισφράγιση. 

Σημείωσα νοερά ότι αρκεί μια μετακόμιση στο εξωτερικό και μερικοί μήνες μη ανανέωσης του υπολοίπου σου για να χάσεις πρόσβαση στον ψηφιακό εαυτό σου. Που σημαίνει ότι, είτε θες είτε όχι, η ύπαρξή σου εξαρτάται απ’ τη μηνιαία συνδρομή σου στον επικοινωνιακό σου πάροχο. Με την οποία συνδρομή δεν αγοράζεις μια υπηρεσία, όπως νόμιζα. Αγοράζεις, πρωτίστως, τον ψηφιακό εαυτό σου. 

Που σημαίνει, ενδεχομένως, ότι σε μια εποχή στην οποία το ψηφιακό και το σάρκινο αλληλοδιαπλέκονται σε τέτοιο βαθμό που τα ψηφία αυτά είναι απαραίτητα για την πρόσβαση σε emails, τραπεζικούς λογαριασμούς, επαγγελματικούς διαδικτυακούς τόπους, επίσημα κρατικά έγγραφα, θα έπρεπε να ξεκινήσουμε την κουβέντα για το κατά πόσο η πρόσβαση στον αριθμό του τηλεφώνου σου είναι υπηρεσία ή κάποιο ολοκαίνουργιο πιθανό δικαίωμα.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Κωνσταντίνος Δασκαλάκης: «Ο αλγόριθμος είναι ο νέος Μεγάλος Αδελφός»

Άκου την επιστήμη / Κωνσταντίνος Δασκαλάκης: «Ο αλγόριθμος είναι ο νέος Μεγάλος Αδελφός»

Ο Γιάννης Πανταζόπουλος συνομιλεί με τον παγκοσμίου φήμης Έλληνα καθηγητή του τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Επιστήμης Υπολογιστών στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Μασαχουσέτης και μέλος του Εργαστηρίου Πληροφορικής και Τεχνητής Νοημοσύνης του MIT, Κωνσταντίνο Δασκαλάκη. Μια συζήτηση για τον έναν χρόνο της πανδημίας, την τεχνητή νοημοσύνη, τους αλγόριθμους, το ψηφιακό αποτύπωμα αλλά και το μέλλον των κοινωνιών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

ΕΠΕΞ Γιατί έρχεται παγκόσμιο χάος;

Οπτική Γωνία / Έρχεται παγκόσμιο χάος; ― 7 ερωτήσεις στον Τζέφρι Σακς

Πόσο «τραμπικός» θα αποδειχθεί ο Τραμπ στη νέα εποχή του; Μιλά στη LiFO ο Τζέφρι Σακς, καθηγητής Οικονομικών και διευθυντής του Κέντρου για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Τα ένοχα μυστικά του υπόγειου Κηφισού που βγήκαν στην επιφάνεια

Ρεπορτάζ / Τα ένοχα μυστικά του υπόγειου Κηφισού που βγήκαν στην επιφάνεια

Κι όμως, το υπογειοποιημένο τμήμα του Κηφισού ποταμού, πάνω από το οποίο περνάει ο κεντρικός οδικός άξονας της Αττικής, ουδέποτε έχει συντηρηθεί από τότε που κατασκευάστηκε. Τι αναφέρει η έκθεση αυτοψίας της Γεωμυθικής, η οποία «άναψε φωτιές».
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Τι «τρέχει» με τη Γροιλανδία;

Οπτική Γωνία / Η Γροιλανδία που βγήκε από τον πάγο και έγινε viral

Ποιο είναι το «γροιλανδικό πρόβλημα», το οποίο αποκτά πλέον νέα διάσταση, καθώς ο Τραμπ επιδιώκει να προσαρτήσει το αχανές αυτό νησί – γεωστρατηγικό «φιλέτο» με το μοναδικό οικοσύστημα στις ΗΠΑ; Και τι λένε οι ίδιοι οι κάτοικοί του για όλα αυτά;
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Δεν χορεύω συχνά, δεν χορεύω με πάθος»: Όταν ο Κώστας Σημίτης μίλησε για όλα στη Βασιλική Σιούτη

Συνέντευξη / «Δεν χορεύω συχνά, δεν χορεύω με πάθος»: Όταν ο Κώστας Σημίτης μίλησε για όλα στη Βασιλική Σιούτη

Μια συνέντευξη επικεντρωμένη στην προσωπική του ζωή και όχι στις θέσεις του, που δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά τον Ιανουάριο του 1996, λίγες μέρες προτού διαδεχθεί τον Ανδρέα Παπανδρέου στην πρωθυπουργία.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Ο Κώστας Σημίτης, ανάμεσα στις ιδέες και στα πράγματα

Οπτική Γωνία / Ο Κώστας Σημίτης ανάμεσα στις ιδέες και στα πράγματα

Η κληρονομιά του Κώστα Σημίτη δεν θα παιχτεί μόνο στις αναλύσεις και στις αποτιμήσεις των πολιτικών του επιλογών ή της πρωθυπουργίας του. Θα κριθεί εξίσου, αν όχι περισσότερο, και από τα συναισθήματα και τις δικές τους «χημικές» αντιδράσεις.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Κώστας Σημίτης (1936-2025): «Στις αλλαγές προχωράς με συναινέσεις, κόντρα στο ρεύμα»

Ελλάδα / Κώστας Σημίτης (1936-2025): «Στις αλλαγές προχωράς με συναινέσεις, κόντρα στο ρεύμα»

Πολιτικοί και ακαδημαϊκοί που συνεργάστηκαν στενά με τον πρώην πρωθυπουργό επιχειρούν μια αποτίμηση της παρακαταθήκης που άφησε ως μία απ’ τις πιο σημαντικές και πολύπλευρες πολιτικές προσωπικότητες της νεότερης ιστορίας μας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Ένα χάπι της επόμενης μέρας, παρακαλώ». «Δεν πρόσεχες, ε;»

Οπτική Γωνία / «Ένα χάπι της επόμενης μέρας, παρακαλώ». «Δεν πρόσεχες, ε;»

Η αναζήτηση επείγουσας αντισύλληψης ενίοτε ενέχει εξευτελισμό, αμφισβήτηση και υποτίμηση. Είναι ένα ακόμη εμπόδιο στο να μπορέσει κάποια να έχει έλεγχο πάνω στην εγκυμοσύνη της και τη σεξουαλική της υγεία. 
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
Λοιπόν, πώς πήγε η δημοκρατία το 2024;

Ακροβατώντας / Λοιπόν, πώς πήγε η δημοκρατία το 2024;

Η δημοκρατία υποχώρησε, έκανε γενναία βήματα προς τα πίσω, κινδύνευσε ακόμα περισσότερο. Η δύναμη του χρήματος ως μέσου χαλιναγώγησης παραμένει καθοριστική και οδήγησε εκατομμύρια πολίτες να επιλέξουν εχθρούς της δημοκρατίας (ακροδεξιούς και φασίστες). Μετά από κάποιες δεκαετίες ο κόσμος έχει στραφεί σε επικίνδυνους δρόμους, το μέλλον είναι εντελώς αβέβαιο.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ