Απέλπιδες όμηροι των εταιρειών τηλεπικοινωνίας

Απέλπιδες όμηροι των εταιρειών τηλεπικοινωνίας Facebook Twitter
Δεν ήταν η απώλεια της συσκευής που μου προκάλεσε το αίσθημα της ανασφάλειας. Ήταν ότι μέχρι τότε δεν είχα συνειδητοποιήσει τον βαθμό εξάρτησής μου από την εταιρεία στην οποία είμαι συμβεβλημένη.
0

ΠΙΣΤΕΥΑ ΟΤΙ Η ΟΡΓΙΣΜΕΝΗ ΣΧΕΣΗ ΜΟΥ με τις εταιρείες τηλεπικοινωνιών αρχίζει και τελειώνει στις συχνές κλήσεις σχετικά με το γιατί πάλι δεν έχω ίντερνετ. Το τέλος της αθωότητας συνέβη στη Χαριλάου Τρικούπη, όταν εκλάπη, ένα γλυκό σαββατιάτικο απόγευμα, το κινητό μου. 

Στην αρχή σκέφτηκα ότι, εφόσον έχω πράξει τα δέοντα, back up φωτογραφιών, συγχρονισμό σημειώσεων, φύλαξη του μοναδικού αριθμού IMEI για να κάνω καταγγελία, σύνδεση με την υπηρεσία «Βρες τη συσκευή μου», αποθήκευση επαφών χειρόγραφα και σε άλλη συσκευή, αρκεί να αγοράσω το επόμενο και δεν θα έχω πρόβλημα. 

Αμ δε. 

Για να ανακτήσω τον έλεγχο του αριθμού μου, χρειάζονταν θεωρητικά δύο βήματα: καταγγελία στην αστυνομία και επανέκδοση με προσκόμιση του πιστοποιητικού απώλειας. Ακούγεται απλό και εύκολο. Δεν ήταν καθόλου έτσι. Η κλοπή έγινε Παρασκευή απόγευμα. 

Απολύτως απαραίτητο για να υπάρξω, και απολύτως φορητό, το κινητό έγινε σε ένα βράδυ από απλό βοήθημα, εργοστασιακά κατασκευασμένη συνέχεια του σώματός μου. Και σε αντίθεση με τα υπόλοιπα μέλη, χάνεται, κλέβεται, σπάει.

Επιστρέφοντας σπίτι, πήγα να συνδεθώ από υπολογιστή στο ibanking για να πληρώσω έναν λογαριασμό που εκκρεμούσε μέχρι τη Δευτέρα. «Mήνυμα επιβεβαίωσης στο κινητό 69++++++++». Περίφημα. 

Μπαίνω στο email μου. H Google αποφασίζει να με αμφισβητήσει. «Για την ασφάλεια του λογαριασμού σας, έχει αποσταλεί μήνυμα επιβεβαίωσης στο 69++++++++». Περίφημα. 

Την Τρίτη είχα κανονίσει ένα ιατρικό ραντεβού. Μπαίνω στο gov.gr. Χρειάζεται ΑΜΚΑ, τέλεια. Βάζω τον ΑΜΚΑ περιμένοντας να έχω πρόσβαση στα στοιχεία του ραντεβού μου. «Μήνυμα επιβεβαίωσης στο 69++++++++». Δυσφορώ. Διαπιστώνω ότι βρίσκομαι σ’ ένα κελί και ο πραγματικός κλειδοκράτορας είναι ο πάροχός μου. 

Χρειαζόμουν μια βεβαίωση ΑΜΚΑ, ήξερα όμως ήδη ότι το gov.gr είναι αποκλεισμένο. Σκέφτηκα ότι, εντάξει, δεν πειράζει, οι μέρες θα περάσουν και τίποτα δεν είναι ανεπίλυτο. Ας πάω μια βόλτα. 

Μπαίνοντας στο αυτοκίνητο, διαπιστώνω το εξής: η χάρτινη άδεια οδήγησής μου βρίσκεται σε άλλο όχημα και κυκλοφορώ με την ψηφιακή. Αυτή που βρίσκεται στο gov.gr. Στην εφαρμογή που είναι κατεβασμένη στο κινητό μου. 

Το ζήτημα δεν είναι το αν αυτή η μικρή οδύσσεια είχε ή δεν είχε λύσεις. Το ζήτημα είναι ότι από εκείνη τη στιγμή κι έπειτα, άλλαξε ο τρόπος που βλέπω τον κόσμο: o αριθμός του κινητού έπαψε να είναι τα νούμερα που θα πληκτρολογήσει κάποιος που με ψάχνει και έγινε το αριθμητικό δακτυλικό μου αποτύπωμα, το δάχτυλο που φέρω σαν προέκταση, το μέλος που δεν μπορώ να προσαρτήσω στο σώμα μου. 

Απολύτως απαραίτητο για να υπάρξω, και απολύτως φορητό, το κινητό έγινε σε ένα βράδυ από απλό βοήθημα, εργοστασιακά κατασκευασμένη συνέχεια του σώματός μου. Και σε αντίθεση με τα υπόλοιπα μέλη, χάνεται, κλέβεται, σπάει. Μια συσκευή που ήρθε στη ζωή μου για διευκόλυνση και τώρα διεύρυνε την ευαλωτότητά μου απέναντι στον κόσμο. 

Δεν ήταν η απώλεια της συσκευής που μου προκάλεσε το αίσθημα της ανασφάλειας. Ήταν ότι μέχρι τότε δεν είχα συνειδητοποιήσει τον βαθμό εξάρτησής μου από την εταιρεία στην οποία είμαι συμβεβλημένη. Και λέω εξάρτηση γιατί: όταν πήγα να ενεργοποιήσω ξανά τον αριθμό μου και να αποκτήσω ξανά πρόσβαση στη ζωή μου, ενημερώθηκα για το γεγονός ότι αν παρέλθει ένα μικρό χρονικό διάστημα, ολίγων μηνών, και δεν υπάρξει ανανέωση υπολοίπου, ο αριθμός τίθεται σε φραγή. Αυτό το γνώριζα. Αυτό που δεν γνώριζα είναι ότι μετά από ένα ακόμα διάστημα, ο αριθμός σου διαγράφεται διά παντός, χωρίς δυνατότητα ανάκτησης. 

«Χωρίς δυνατότητα ανάκτησης;» ψέλλισα. 

«Χωρίς δυνατότητα ανάκτησης». Επισφράγιση. 

Σημείωσα νοερά ότι αρκεί μια μετακόμιση στο εξωτερικό και μερικοί μήνες μη ανανέωσης του υπολοίπου σου για να χάσεις πρόσβαση στον ψηφιακό εαυτό σου. Που σημαίνει ότι, είτε θες είτε όχι, η ύπαρξή σου εξαρτάται απ’ τη μηνιαία συνδρομή σου στον επικοινωνιακό σου πάροχο. Με την οποία συνδρομή δεν αγοράζεις μια υπηρεσία, όπως νόμιζα. Αγοράζεις, πρωτίστως, τον ψηφιακό εαυτό σου. 

Που σημαίνει, ενδεχομένως, ότι σε μια εποχή στην οποία το ψηφιακό και το σάρκινο αλληλοδιαπλέκονται σε τέτοιο βαθμό που τα ψηφία αυτά είναι απαραίτητα για την πρόσβαση σε emails, τραπεζικούς λογαριασμούς, επαγγελματικούς διαδικτυακούς τόπους, επίσημα κρατικά έγγραφα, θα έπρεπε να ξεκινήσουμε την κουβέντα για το κατά πόσο η πρόσβαση στον αριθμό του τηλεφώνου σου είναι υπηρεσία ή κάποιο ολοκαίνουργιο πιθανό δικαίωμα.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Κωνσταντίνος Δασκαλάκης: «Ο αλγόριθμος είναι ο νέος Μεγάλος Αδελφός»

Άκου την επιστήμη / Κωνσταντίνος Δασκαλάκης: «Ο αλγόριθμος είναι ο νέος Μεγάλος Αδελφός»

Ο Γιάννης Πανταζόπουλος συνομιλεί με τον παγκοσμίου φήμης Έλληνα καθηγητή του τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Επιστήμης Υπολογιστών στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Μασαχουσέτης και μέλος του Εργαστηρίου Πληροφορικής και Τεχνητής Νοημοσύνης του MIT, Κωνσταντίνο Δασκαλάκη. Μια συζήτηση για τον έναν χρόνο της πανδημίας, την τεχνητή νοημοσύνη, τους αλγόριθμους, το ψηφιακό αποτύπωμα αλλά και το μέλλον των κοινωνιών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Η γενιά αυτή τολμά όσα δεν τολμήσαμε εμείς και της αξίζει κάθε στήριξη!»

Οπτική Γωνία / Αμπντελά Ταϊά: «Η γενιά αυτή τολμά όσα δεν τολμήσαμε εμείς και της αξίζει κάθε στήριξη!»

Ο Μαροκινός συγγραφέας και σκηνοθέτης, κάτοικος Γαλλίας πλέον και γνωστός στην Ελλάδα από το υπέροχο μυθιστόρημα «Η ζωή με το δικό σου φως», μιλά με θαυμασμό για την εξέγερση της νεολαίας που συνταράσσει την πατρίδα του.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Νίκος Χασαπόπουλος: «Παραλίγο να πεθάνω από τη σκευωρία της Novartis»

Συνέντευξη / Νίκος Χασαπόπουλος: «Παραλίγο να πεθάνω από τη σκευωρία της Novartis»

Μετά από μισό αιώνα στο «Βήμα», ο Νίκος Χασαπόπουλος μιλά για πρώτη φορά για την πιο δύσκολη απόφαση της ζωής του, τις στιγμές που έζησε δίπλα σε Λαμπράκη, Ψυχάρη και πρωθυπουργούς, αλλά και για το μεγάλο λάθος του.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ένας άλλος «Μεσοπόλεμος»: Το μένος για τα θύματα (που γίνονται φωνή)

Οπτική Γωνία / Ένας άλλος «Μεσοπόλεμος»: Το μένος για τα θύματα (που γίνονται φωνή)

Έχουμε ένα καινούργιο συναίσθημα, όχι το κλασικό της εποχής των φασισμών, δηλαδή τον φόβο μη βρεθεί κανείς στη θέση των κατώτερων, όσων έμειναν πίσω ή «από κάτω». Πλέον βλέπει κανείς μένος για τα θύματα που μιλάνε.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Μποτιλιαρισμένοι στην Αθήνα: Δαπανούμε έναν μισθό στον δρόμο κάθε έτος

Οπτική Γωνία / Κάθε χρόνο χάνουμε 110 ώρες από τη ζωή μας κολλημένοι στο τιμόνι

Πώς μπορεί να μειωθεί άμεσα το μποτιλιάρισμα στους δρόμους της πρωτεύουσας; Γιατί η λεωφόρος Κηφισού δεν θα αδειάσει ποτέ; Ο συγκοινωνιολόγος και καθηγητής του ΕΜΠ, Κωνσταντίνος Κεπαπτσόγλου, εξηγεί.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ο Ερντογάν που (δεν) τα πήρε όλα και οι αποκαλύψεις πίσω από τις εντυπώσεις

Βασιλική Σιούτη / Ο Ερντογάν που (δεν) τα πήρε όλα και οι αποκαλύψεις πίσω από τις εντυπώσεις

Οι εκ των υστέρων αποκαλύψεις για τη συνάντηση Τραμπ - Ερντογάν κατέδειξαν τις πραγματικές ισορροπίες στο πεδίο των διεθνών σχέσεων: καμία πλευρά δεν κερδίζει άνευ ανταλλαγμάτων και οι διεθνείς σχέσεις δεν καθορίζονται από προσωπικές συμπάθειες.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Η στρατηγική του Νίκου Δένδια και η λεπτή ισορροπία με τον Κυριάκο Μητσοτάκη

Βασιλική Σιούτη / Η στρατηγική του Νίκου Δένδια και η λεπτή ισορροπία με τον Κυριάκο Μητσοτάκη

Την ώρα που η κυβέρνηση βρίσκεται αντιμέτωπη με το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, με τα Τέμπη και με την ακρίβεια, που προκαλεί κοινωνική δυσφορία, ο Νίκος Δένδιας εμφανίζεται ως μεταρρυθμιστής που θα οδηγήσει τις Ένοπλες Δυνάμεις στη νέα εποχή.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Χθες ο Μαζωνάκης, σήμερα ο Μπισμπίκης: Ποιο θα είναι το επόμενο «μεγάλο θέμα»;

Ακροβατώντας / Χθες ο Μαζωνάκης, σήμερα ο Μπισμπίκης: Ποιο θα είναι το επόμενο «μεγάλο θέμα»;

Αξιολογώντας ως πιο σημαντικό ένα τροχαίο από τη συνάντηση Τραμπ - Νετανιάχου, τα κυρίαρχα μέσα αναδεικνύουν το ασήμαντο χάριν τηλεθέασης, εξυπηρετώντας συγκεκριμένες σκοπιμότητες που θα μετατοπίσουν το ενδιαφέρον της κοινωνίας από τα σημαντικά.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Joe Coughlin: «Η τρίτη ηλικία δεν είναι κρουαζιέρες ή πατερίτσες»

Οπτική Γωνία / Joe Coughlin: «Γηρατειά δεν είναι μόνο κρουαζιέρες, πατερίτσες και να είσαι με το ένα πόδι στον τάφο»

Ο φιλέλληνας καθηγητής εξετάζει τις όψεις της μακροζωίας, πιστεύει πως στην Ελλάδα αυτό το φαινόμενο μπορεί να συνδυαστεί άνετα με το lifestyle και μιλάει με τρόπο ασυνήθιστο για το γήρας.
ΝΙΚΟΣ ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ
Κοσμάς Μαρινάκης: «Σε ποιον θα πουλήσει ο καπιταλιστής αν ο κόσμος δεν έχει να το αγοράσει;»

Οπτική Γωνία / Κοσμάς Μαρινάκης: «Σε ποιον θα πουλήσει ο καπιταλιστής αν ο κόσμος δεν έχει να το αγοράσει;»

Ο δημιουργός του Greekonomics μιλά στη LiFO για την επιτυχία αυτού του εγχειρήματος αλλά και τις επιθέσεις που δέχτηκε πρόσφατα για κάποιες «άβολες αλήθειες» που επισήμανε αναφορικά με τα διαπλεκόμενα συμφέροντα πολιτικών, οικονομικών «καρτέλ» και ΜΜΕ στην Ελλάδα.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί οι διεθνείς συγκυρίες δεν ευνοούν την Ελλάδα;

Οπτική Γωνία / Γιατί οι διεθνείς συγκυρίες δεν ευνοούν την Ελλάδα;

Από την Ουκρανία και την κρίση στη Γαλλία μέχρι τις αποφάσεις Τραμπ, η Ευρώπη περνάει κρίση ταυτότητας. Πώς επηρεάζεται η χώρα μας; Μιλά στη LiFO ο Σωτήρης Ντάλης, καθηγητής Διεθνών Σχέσεων και Ευρωπαϊκής Ενοποίησης του τμήματος Μεσογειακών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αιγαίου. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ