Η μανούλα ως φωτισμένος γίγαντας στο σκοτάδι

Η μανούλα ως φωτισμένος γίγαντας στο σκοτάδι Facebook Twitter
Ας μη γελιόμαστε, αν περνάμε όλη μας τη μέρα με ένα κινητό στο χέρι, το ίδιο θα κάνουν και τα παιδιά μας. Εικονογράφηση: bianka/ LIFO
0

ΕΝΑ ΒΡΑΔΥ, την ώρα που έβαζα τον γιο μου να κοιμηθεί κι ενώ κατάφερα να ξεγλιστρήσω από δίπλα του ακροπατώντας σαν τον φαντομά, έκατσα σε μια πολυθρόνα στην άκρη του δωματίου και περίμενα να τον πάρει για τα καλά ο ύπνος. Χάζευα στο κινητό μου, περιμένοντας να ακούσω το ροχαλητό του, όταν ακούστηκε μια φωνή από το υπερπέραν. «Μαμά», (φορτισμένη παύση), «σε βλέπω». Σκέφτηκα πως γι’ αυτόν η εικόνα ήταν γκροτέσκα: η μανούλα ως φωτισμένος γίγαντας στο σκοτάδι, με τη μούρη κολλημένη στην οθόνη.

Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας ως τα 2 έτη απαγορεύονται αυστηρά οι οθόνες. Θυμάμαι έναν παλιό συνάδελφο που μου έδειχνε όλο περηφάνια βιντεάκια με τον επτά μηνών γιο του, ο οποίος ακόμα δεν μπουσούλαγε, αλλά είχε μάθει να ξεκλειδώνει το κινητό του και έπαιζε κάτι παιχνίδια με φρουτάκια και ψαράκια. Από τα 2 έως τα 5 ένα παιδί πρέπει να εκτίθεται στην οθόνη το πολύ μία ώρα την ημέρα και καθόλου στις οικογενειακές εξόδους. Φτάνει μόνο μια βόλτα σε οποιοδήποτε εστιατόριο Σάββατο ή Κυριακή μεσημέρι για να δει κανείς έναν σκασμό παιδάκια κάτω των 5 να τρώνε μηχανικά μπροστά σε κάποιο τάμπλετ. Καμιά φορά, αλλά όχι πάντα, ανάμεσα σε αυτά τα παιδάκια βρίσκεται και το δικό μου. 

Ναι, έχουν αλλάξει ο καιροί, αλλά δεν βάζουμε τα παιδιά μας μπροστά σε μια οθόνη στα 4 χρόνια τους γιατί θέλουμε να μορφωθούν. Τα βάζουμε γιατί δεν ξέρουμε τι άλλο να τα κάνουμε.

Δεν υπάρχει μέρα που να μην αναρωτιέμαι πόση οθόνη είναι αρκετή για ένα παιδί. Κάνω ένα είδος αριθμητικής των τύψεων στο κεφάλι μου. Πόσες δουλειές προλαβαίνω να κάνω όσο βλέπει τηλεόραση; Πόσα emails μπορώ να στείλω; Πόσο μπορώ να κάτσω και να κοιτάω το ταβάνι; 

Δεν ζω σε φούσκα. Ξέρω πως το παιδί μου θα μεγαλώσει τελείως διαφορετικά από εμένα, περνώντας μια εφηβεία σε οθόνες τάμπλετ και κινητών, όπως όλα τα παιδιά. Γνωρίζω, όμως, πως δεν υπάρχει ούτε μία έρευνα που να υποστηρίζει ότι τα παιδιά κάτω των 5 ετών μπορούν να επωφεληθούν περνώντας ώρα μπροστά σε οθόνες. Ίσα-ίσα, οι έρευνες δείχνουν πως τα παιδιά χάνουν την ικανότητα συγκέντρωσής τους, δυσκολεύονται να οργανώσουν τη σκέψη τους και ελέγξουν τα συναισθήματά τους, ενώ εκπαιδευτικοί και ψυχολόγοι εξηγούν πως βλέπουν πλέον τη διαφορά στα παιδιά από τις πρώτες τάξεις του δημοτικού, με σταθερά χαμηλές αποδόσεις και έλλειψη προσοχής.

Ναι, κι εγώ με τηλεόραση μεγάλωσα, με τον Τάο Τάο που τρέχει στα γάργαρα νερά και διαφημίσεις για την Μπάρμπι κομμώτρια, και φυσικά δεν πιστεύω ότι το παιδί μου θα αναπτύξει μαθησιακά προβλήματα επειδή βλέπει ένα επεισόδιο «Κουταβοφιλαράκια» την ημέρα. Αλλά καταλαβαίνω πόσο εύκολο είναι να δει ένα επεισόδιο και να ζητάει επίμονα να δει και ένα παραμύθι στο κινητό, και μερικά ζωάκια στο YouTube, κι εγώ να είμαι ψόφια στην κούραση και μέχρι να το καταλάβω να έχουν περάσει 3 ώρες. 

Πρόσφατα κάποιος ψυχίατρος δημοσίευσε ένα βίντεο στο TikTok εξηγώντας πόσο κακό κάνουν οι οθόνες στα παιδιά προσχολικής ηλικίας. Από κάτω τα σχόλια θύμιζαν πάρτι αυταπάτης: «Ναι, αλλά το παιδί μου μαθαίνει αγγλικά στο YouTube», «Έχουν αλλάξει οι καιροί, λέτε ό,τι θέλετε». Ναι, έχουν αλλάξει ο καιροί, αλλά δεν βάζουμε τα παιδιά μας μπροστά σε μια οθόνη στα 4 χρόνια τους γιατί θέλουμε να μορφωθούν. Τα βάζουμε γιατί δεν ξέρουμε τι άλλο να τα κάνουμε, γιατί είναι εύκολο, και γιατί περνάμε κι εμείς οι ίδιοι άπειρη ώρα μπροστά σε μια οθόνη.

Πιθανώς πρόκειται και για θέμα αντίληψης: επειδή οι ίδιοι οι γονείς έχουμε ξεχάσει πώς είναι να περνάς χρόνο χωρίς παρεμβολές, να είμαστε δηλαδή πραγματικά παρόντες χωρίς να τσεκάρουμε το κινητό μας ανά 2 λεπτά, ξεχνάμε πως όλο αυτό δεν είναι φυσιολογικό ούτε για μας, πόσο μάλλον για ένα τρίχρονο. Και ας μη γελιόμαστε, αν περνάμε όλη μας τη μέρα με ένα κινητό στο χέρι, το ίδιο θα κάνουν και τα παιδιά μας.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

Tο νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Αστικές Συγκοινωνίες: Mια αθόρυβη ιδιωτικοποίηση που προκαλεί κρότο

Ρεπορτάζ / Αστικές Συγκοινωνίες: Mια αθόρυβη ιδιωτικοποίηση που προκαλεί κρότο

Τα πρόσφατα ατυχήματα με αστικά λεωφορεία φέρνουν στο προσκήνιο το θέμα της εκχώρησης συγκοινωνιακού έργου στα ΚΤΕΛ και καταγγελίες για θεσμικές αστοχίες. Οι εμπλεκόμενες πλευρές μιλάνε στη LiFO.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Ένα ελληνο-αλβανικό ανήκειν εν τη γενέσει;

Guest Editors / Μεταξύ ελληνικότητας και αλβανικότητας 

Μια έρευνα επιβεβαιώνει ότι η αλβανική μετανάστευση στην Ελλάδα αναδιαμορφώνει ριζικά τις έννοιες της ταυτότητας και του ανήκειν, αποκαλύπτοντας τις προκλήσεις και τις προοπτικές αυτής της νέας πραγματικότητας.
ΙΛΙΡΙΝΤΑ ΜΟΥΣΑΡΑΙ
ΕΠΕΞ Ο μυστηριώδης κύριος Sweetman και η απίθανη ιστορία του σκοτεινού οξυγόνου

Περιβάλλον / Ο μυστηριώδης κύριος Sweetman και η απίθανη ιστορία του σκοτεινού οξυγόνου

Άνοιξε ένα νέο κεφάλαιο για τη θαλάσσια ζωή και μπλόκαρε, έστω προσωρινά, τα σχέδια για εξορύξεις στον ανεξερεύνητο βυθό. Ο Andrew Sweetman μιλά στη LiFO για την έρευνα που έγινε απροσδόκητα viral και συγκρούστηκε με κολοσσούς, πολιτικές αποφάσεις και… το TikTok.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
Ανακαλύφθηκε ο εχθρός

Ακροβατώντας / Ανακαλύφθηκε ο εχθρός

Τι σημασία έχουν τα μεγάλα σκάνδαλα, όταν η απειλή είναι μπροστά μας, όπως οι καραβιές Λίβυων και Σουδανών μεταναστών και πολιτικών προσφύγων που καταφθάνουν στη νότια Κρήτη και εισβάλλουν ανεξέλεγκτα στην πατρίδα;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Δημήτρης Κανελλόπουλος: «Να μας αποκαλούν “εφημερίδα των συριζαίων”; Εντάξει... γελάμε»

Οπτική Γωνία / Δημήτρης Κανελλόπουλος: «Να μας αποκαλούν “εφημερίδα των συριζαίων”; Εντάξει... γελάμε»

Ο δημοσιογράφος της «Εφημερίδας των Συντακτών» και του e-tetRadio μιλά για την εφημερίδα, επιβεβαιώνοντας τις τελικές συζητήσεις με τον Δημήτρη Μελισσανίδη, για την κρίση της αριστεράς, την επιστροφή του Αλέξη Τσίπρα και το μέλλον του Τύπου.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Είμαι Ισραηλινός, κι αυτό λειτουργεί πια ως ετυμηγορία» 

Οπτική Γωνία / «Είμαι Ισραηλινός, κι αυτό λειτουργεί πια ως ετυμηγορία» 

Ο θεατρικός σκηνοθέτης Guy Ben-Aharon, που βρέθηκε πρόσφατα στην Αθήνα, γράφει στη LiFO για την απόρριψη που βιώνει τόσο στην πατρίδα του όσο και στο εξωτερικό ως Ισραηλινός που υποστηρίζει την ελευθερία της Παλαιστίνης. 
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
«Χρόνιες παθογένειες» vs ποινικών ευθυνών

Οπτική Γωνία / «ΟΠΕΚΕΠΕ: Χρόνιες παθογένειες» vs ποινικών ευθυνών

Η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία έστειλε πριν από λίγο καιρό στη Βουλή τη δικογραφία για Αυγενάκη και Βορίδη, αλλά η ΝΔ δεν βλέπει ποινικές ευθύνες υπουργών στο σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ και επιμένει ότι πρόκειται για «διαχρονικές παθογένειες». 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Γιατί κανείς δεν μας προστατεύει από τον ανεξέλεγκτο θόρυβο;

Οπτική Γωνία / Γιατί δεν μας προστατεύει κανείς από τον ανεξέλεγκτο θόρυβο;

Η Κομισιόν στέλνει τη χώρα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο επειδή δεν έχει υιοθετήσει τα απαραίτητα σχέδια δράσης για την ηχορρύπανση. Τι σημαίνει αυτό για την καθημερινότητά μας; Μιλά στη LiFO ο ομότιμος καθηγητής του ΑΠΘ, Γεώργιος Παπανικολάου.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ένας κανονικός αφελληνισμός

Οπτική Γωνία / Ένας κανονικός αφελληνισμός

Στη θέση εκείνων των ξένων που καλλιεργούσαν μια αληθινή σχέση με την Ελλάδα, πολλαπλασιάζονται τα φιμέ τζάμια των υπερπολυτελών τζιπ, αόρατοι και αδιάφοροι μεσάζοντες, αγοραστές επαύλεων που υπενοικιάζονται ή έχουν γίνει φρούρια με μικρούς ιδιωτικούς στρατούς τραμπούκων.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Δημήτρης Νανόπουλος: «Ζούμε το τέλος του ανθρώπου και τη γέννηση ενός νέου τύπου ύπαρξης»

Οπτική Γωνία / Δημήτρης Νανόπουλος: «Ζούμε το τέλος του ανθρώπου και τη γέννηση ενός νέου τύπου ύπαρξης»

Ο διακεκριμένος ακαδημαϊκός και θεωρητικός φυσικός μιλά για την προέλευση της συνείδησης, τoν εγκέφαλο ως κβαντική μηχανή και το μέλλον του ανθρώπου ως υβριδίου τεχνολογίας και βιολογίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Η ομοφοβία δεν είναι ιδεολογική τοποθέτηση αλλά μια μορφή βίας»

Οπτική Γωνία / «Η ομοφοβία δεν είναι ιδεολογική τοποθέτηση αλλά μια μορφή βίας»

Ένα 13χρονο παιδί δεν άντεξε την ομοφοβία και έδωσε τέλος στη ζωή του. Ο ψυχίατρος-ψυχαναλυτής Σάββας Σαββόπουλος εξηγεί πώς μπορούν οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί να εντοπίσουν έγκαιρα τα σημάδια της αυτοκτονικής διάθεσης.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ