ΣΤΙΣ ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΙΘΑΝΟΥΣ αιμοδότες διαβάζουμε έναν υπερβολικά εκτενή κατάλογο λόγων αποκλεισμού από την αιμοδοσία. Υποθέτει κανείς ότι είναι ιατρικά δικαιολογημένοι. Μεταξύ άλλων, απαγορεύεται, λέει, να δώσεις αίμα «αν είσαι άντρας και έχεις κάνει σεξ με άντρα» ή «εάν έχεις κάνει μέσα στους προηγούμενους δώδεκα μήνες» (άρα, υποθέτω, τώρα μιλάμε για γυναίκες) «σεξ με άντρα που έχει κάνει σεξ με άλλον άντρα».
Άρα, συμπεραίνει κανείς ότι α) οι άντρες που κάνουν σεξ με άντρες έχουν κάτι στο αίμα τους που το καθιστά ακατάλληλο προς χρήση από άλλους και 2) οι γυναίκες που κάνουν σεξ μαζί τους μπορεί να έχουν κι αυτές κάτι.
Ωραία. Ας το φανταστούμε λίγο: Είσαι άντρας που κάνει υπεύθυνα σεξ με άντρες. Σε παίρνει ένας φίλος και θέλει αίμα. Ξεκινάς απ’ το σπίτι να πας να δώσεις. Είσαι εντελώς σίγουρος ότι δεν έχεις κάτι, εξετάζεσαι συχνά. Κι ενώ πας να κάνεις μια καλή πράξη, η κοινωνία σού δείχνει τα δόντια της.
Φαντάζομαι το κοκομπλόκο ενός νεαρού αγοριού που ερωτεύεται αγόρια εκείνη την ώρα! Λογικά ξυπνάνε μέσα του όλα μαζί. Το μπούλινγκ που ’χει φάει στο σχολείο, επειδή είναι περήφανα θηλυπρεπής. Το μπούλινγκ που ’χει φάει στην οικογένεια που δεν θέλει τέτοια για το παλικάρι της. Μία (ακόμα) απόρριψη απ’ το πουθενά: «Δεν θέλουμε το αίμα σου». Και όλ’ αυτά σ’ έναν άνθρωπο που ήδη οι άλλοι τον κρίνουν για το πώς κουνάει το χέρι, για το αν σπάει η φωνή, για το αν φοράει βαριά κολόνια ή ελαφριά, για το αν ντύνεται με φαρδιά παντελόνια ή στενά παντελόνια, για το αν πίνει τσάι ή άπερολ, για το πώς στέκεται στον χώρο και για το πώς χορεύει, για όλα τελικά, γι’ αυτό που είναι, για κάθε μικρή επιλογή κάθε μέρας, που ερμηνεύεται ως εκδήλωση μιας νοσηρής, τάχα, προσωπικότητας. Το βλέμμα των άλλων συρρικνώνει το αγόρι που ερωτεύεται αγόρια σε ένα μόνο στοιχείο όλης του της περίπλοκης προσωπικότητας και μετά το απορρίπτει γι’ αυτό.
Ας μου συγχωρεθεί η φλυαρία, αλλά σήμερα θέλω να αποφύγω τους εύκολους πλέον και ίσως περιοριστικούς όρους «γκέι» κ.λπ. Προτιμώ το πεδίο να είναι πάντα ανοιχτό ώστε να αυτοπροσδιορίζεται κάθε άτομο όπως αυτό προτιμά σε κάθε φάση της ζωής του και να αλλάζει όποτε θέλει προτιμήσεις ή ό,τι άλλο, χωρίς να πέφτει λόγος σε κανέναν.
Ίσως να υποψιάζεται εύκολα κανείς ότι έχω χαρεί με το ενδεχόμενο τα αγόρια που κάνουν σεξ με αγόρια να μπορούν να δώσουν αίμα. Ας μου συγχωρεθεί η φλυαρία, αλλά σήμερα θέλω να αποφύγω τους εύκολους πλέον και ίσως περιοριστικούς όρους «γκέι» κ.λπ. Προτιμώ το πεδίο να είναι πάντα ανοιχτό ώστε να αυτοπροσδιορίζεται κάθε άτομο όπως αυτό προτιμά σε κάθε φάση της ζωής του και να αλλάζει όποτε θέλει προτιμήσεις ή ό,τι άλλο, χωρίς να πέφτει λόγος σε κανέναν.
Κανένας άνθρωπος δεν θα ’πρεπε ποτέ να εξαναγκάζεται να πει με τι κάνει σεξ, ειδικά προκειμένου να προβεί σε μια καλή πράξη, ούτε να αισθάνεται νοσηρός και αποκλεισμένος γι’ αυτό που είναι.
Όμως, όσο παραμένει ο λόγος αποκλεισμού οι άντρες αιμοδότες καλούνται να πουν στον περίγυρό τους τις σεξουαλικές τους προτιμήσεις, ενώ, αν πάνε να δώσουν αίμα κι έχουν κάνει σεξ με άντρα, πρέπει να πουν ψέματα. Γιατί;
Η σύνδεση αίματος-λοιμώδους νόσου-καθαρότητας-ανάγκης για αντισηψία είναι παλιά και συνδέεται με σκοτεινές σελίδες της ιστορίας της Ευρώπης. Οι Εβραίοι ήταν σε «καραντίνα», επειδή ήταν «βρόμικοι» την περίοδο της ανόδου του ναζισμού και οι μετανάστες συχνά αντιμετωπίζονται ως πηγή μολυσματικών ασθενειών απ’ αυτούς που δεν τους θέλουν.
Οι ρατσιστές αρέσκονται να μιλούν για την «ιδιαίτερη μυρωδιά» που αναδίδουν οι μαύροι άνθρωποι και όσοι επιθυμούν τον στιγματισμό των οροθετικών (όπως ένας συγκεκριμένος υποψήφιος για την αρχηγία ενός συγκεκριμένου κόμματος) συνδέουν τη νόσο με ανύπαρκτους κινδύνους για το σύνολο.
Όλες οι ιδέες περί καθαρότητας του αίματος πρέπει να κινούν υποψίες. Ο συγκεκριμένος αποκλεισμός παρουσιάζει εμμέσως ως επιστημονικό πόρισμα και αποτέλεσμα ερευνών την ίδια τη δική μας προκατάληψη. Το ιατρικό λεκτικό του επ’ αόριστον αποκλεισμού αυτών των ανδρών απ’ την αιμοδοσία είναι μια σύνδεση του σεξ με την ακαταλληλότητα προς κοινωνική προσφορά, είναι μια κανονικοποίηση του στιγματισμού και ουσιαστικά εμπέδωση της ιδέας που ήδη έχουν εσωτερικεύσει πολλοί άντρες λόγω της καταπίεσής τους απ’ την πατριαρχία, ότι είσαι βρόμικος επειδή κάνεις σεξ με έναν x τρόπο. Είναι άσκηση πολιτικής πάνω στα σώματα, που τίθενται έτσι σε άυλο γκέτο. Το σεξ μεταξύ ανδρών παρουσιάζεται ως κινδυνώδες τάχα και μιαρό, όπως στην ποπ κουλτούρα περασμένων δεκαετιών.
Η ιατρική έχει προχωρήσει όμως. Άρα, το λεκτικό που παραμένει, ενώ οι ιατρικοί λόγοι έχουν εκλείψει, είναι η απροκάλυπτη ιατρικοποίηση μιας διάκρισης.
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.
To νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.
