Πανικοβληθείτε ελεύθερα

Πανικοβληθείτε ελεύθερα Facebook Twitter
Στο “Panicked” ο Μαρκ Μάρον επιδίδεται σε σπαρταριστές αφηγήσεις κινηματογραφικής κλίμακας, ξετυλίγοντας τις αγωνίες, τα άγχη και τα αδιέξοδα της προσωπικής του ζωής. Φωτ.: Getty Images/ Ideal Image
0


Σ' ΕΝΑ ΕΥΡΥΤΕΡΟ ΚΟΙΝΟ, ίσως ο 61χρονος πλέον Μαρκ Μάρον να είναι πιο γνωστός από τους όλο και μεγαλύτερους δεύτερους (ή ακόμα και συμπρωταγωνιστικούς) ρόλους που αποσπά σε κινηματογραφικές ταινίες και τηλεοπτικές σειρές, όπου κατά κανόνα υποδύεται, πάντα με τη φινέτσα του εκλεκτικού καρατερίστα, μια εκδοχή της δικής του προσωπικότητας: ενός ψημένου στις αδικίες, τις πικρίες αλλά και τις πολύτιμες χαρές της ζωής, θυμόσοφου, σαρκαστικού πλην καλοπροαίρετου, δυσπεπτικού, προοδευτικού (παλιάς κοπής) ή πάντως ανεκτικού μεσήλικα που προσπαθεί να διαχειριστεί έναν κόσμο που πάει κατά διαόλου.

Πολλοί/ές επίσης τον γνωρίζουν ως τον οικοδεσπότη ενός από τα πιο κορυφαία και πιο δημοφιλή podcast στην ιστορία του μέσου, το “WTF with Marc Maron”, το οποίο όμως θα ρίξει αυλαία τον προσεχή Οκτώβριο μετά από 16 χρόνια εκπομπών από τις οποίες έχουν περάσει οι πάντες, από τον Άντονι Μπουρντέν μέχρι τον Μπαράκ Ομπάμα.

Στα 70 λεπτά που διαρκεί το “Panicked”, ο Μάρον επιδεικνύει το χάρισμα που έχει στη σκηνή με συντροφιά μόνο ένα σκαμνί αλλά και όλο το οπλοστάσιο ρυθμών, τεχνικών και κινήσεων που έχει αποκτήσει τόσα χρόνια στο κουρμπέτι.

Η κύρια, η «φυσική» ιδιότητά του όμως παραμένει αυτή του stand up κωμικού, και μάλιστα ενός που τα έλεγε πάντα όπως τα έβλεπε και με γνώμονα μια «αριστερή» (ειδικά για τα αμερικανικά πολιτικά κριτήρια) οπτική των πραγμάτων. Και πριν από λίγες μέρες έκανε πρεμιέρα (από το HBO) το τρίτο του “comedy special” μέσα σ’ αυτή την αγρίως (δια)ταραγμένη δεκαετία, με τον χαρακτηριστικό τίτλο “Panicked” (άλλωστε, αν δεν είναι τώρα η ώρα για να πανικοβληθούμε, πότε θα είναι;).

Τα δύο προηγούμενα σ’ αυτήν την άτυπη τριλογία είχαν αντίστοιχους «σκοτεινούς»/ «αποκαλυπτικούς» τίτλους.

Το πρώτο λεγόταν “End Times” (Netflix), είχε ως κεντρικό άξονα την συλλογική μας εμμονή (ή παράνοια) με το τέλος του κόσμου και κατά σατανική σύμπτωση έκανε πρεμιέρα στις 10 Μαρτίου του 2020, την ώρα που ολόκληρος ο πλανήτης κατέβαζε ρολά λόγω Covid. Το επόμενο κυκλοφόρησε το 2023 σε παραγωγή του HBO, λεγόταν “From Bleak to Dark” (από το κακό στο χειρότερο, κοινώς) και ήταν μια πιο «προσωπική» υπόθεση, με τα αστεία να μοιάζουν με κραυγές στο σκοτάδι, την ώρα που ο ίδιος προσπαθούσε να διαχειριστεί το πένθος για τον χαμό της αγαπημένης του συντρόφου.

Στα 70 λεπτά που διαρκεί το “Panicked”, εμπρός στο κοινό (του) που είχε συγκεντρωθεί μια νύχτα πριν από λίγους μήνες στο αμφιθέατρο του Brooklyn Academy of Music, ο Μάρον επιδεικνύει το χάρισμα που έχει στη σκηνή – με συντροφιά μόνο ένα σκαμνί αλλά και όλο το οπλοστάσιο ρυθμών, τεχνικών και κινήσεων που έχει αποκτήσει τόσα χρόνια στο κουρμπέτι – καθώς επιδίδεται σε σπαρταριστές αφηγήσεις κινηματογραφικής κλίμακας, ξετυλίγοντας τις αγωνίες, τα άγχη και τα αδιέξοδα της προσωπικής του ζωής.

Μιλάει για τις γάτες του, για τα αντικαταθλιπτικά που αποφάσισε τελικά να δεχτεί («να αναφέρω απλά ότι δεν δουλεύουν»), για την εμπειρία ζωής και θανάτου που είχε με ένα τραγούδι της Taylor Swift, για τα αιώνια προβλήματα του στις σχέσεις, για την άνοια του πατέρα του.

Και όλα αυτά φιλτραρισμένα μέσα από την κατάσταση πανικού την οποία βιώνει ο πλανήτης, την επικράτηση του αυταρχισμού, την άνοδο του φασισμού. Το οικουμενικό γίνεται  προσωπικό, το προσωπικό γίνεται πολιτικό και το λυτρωτικό γέλιο ένα στιγμιαίο αλλά πολύτιμο βάλσαμο για τον πόνο και την σύγχυση.

Χρήσιμος επίσης είναι και ο αυτοσαρκασμός, ο οποίος μοιάζει να λείπει συχνά από την «διαλεκτική» των προοδευτικών τάξεων. «[Εμείς] οι προοδευτικοί πρέπει να βρούμε ένα τρόπο να διαχειριστούμε αυτό το ζήτημα ‘ξενερωσιάς’», λέει κάποια στιγμή στο κοινό που αποτελείται κατά συντριπτική πλειοψηφία από «πόρνες της ενσυναίσθησης», όπως τους αποκαλεί ο Μάρον (που του αρέσει να λέει ότι είναι «85% woke και 15% τοξικός»)  συμπεριλαμβάνοντας και τον εαυτό του. «Συνειδητοποιείτε φαντάζομαι», συνεχίζει με ένα ειρωνικό μειδίαμα, «ότι με τις ευαισθησίες μας εκνευρίσαμε έναν μέσο Αμερικανό σε τέτοιο σημείο ώστε να στραφεί στον φασισμό».   

Marc Maron: Panicked | Official Trailer | HBO Max

Daily
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Το καθαρτήριο των παλιών τηλεοπτικών σειρών

Daily / Το καθαρτήριο των παλιών τηλεοπτικών σειρών

Με μια λύπη παραπάνω πληροφορηθήκαμε τον θάνατο του Μάλκολμ-Τζαμάλ Γουόρνερ, του «γιου» του Μπιλ Κόσμπι στην πιο διάσημη παγκοσμίως οικογενειακή σειρά της δεκαετίας του ’80, με τον οποίον μεγαλώσαμε συγχρόνως κάποτε.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Ισχύει πράγματι ότι οι άνδρες δεν διαβάζουν λογοτεχνία;

Daily / Ισχύει πράγματι ότι οι άνδρες δεν διαβάζουν λογοτεχνία;

Το βιβλίο είναι ανάγνωσμα, είναι αναψυχή, αλλά μπορεί να είναι και μια προέκταση του κατόχου του, ένα στοιχείο και ένα αξεσουάρ που υποδηλώνει την «ταυτότητα» ή την «φυλή» του ατόμου που το διαβάζει (ή το περιφέρει νωχελικά στις διακοπές).
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
«Αποκάλυψη στους Τροπικούς»: Ένα πραγματικά σπουδαίο ντοκιμαντέρ μόλις ανέβηκε στο Netflix  

Daily / «Αποκάλυψη στους Τροπικούς»: Ένα πραγματικά σπουδαίο ντοκιμαντέρ μόλις ανέβηκε στο Netflix  

Η τελευταία ερευνητική δουλειά της βραβευμένης σκηνοθέτριας Πέτρα Κόστα, είναι ένα υποδειγματικό, υποβλητικό ντοκιμαντέρ με κεντρικό άξονα την καθοριστική συμβολή των Βραζιλιάνων Ευαγγελιστών στην άνοδο του «Τραμπ των Τροπικών» στην εξουσία.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Άξιζαν κάτι καλύτερο τα «100 Χρόνια Ελληνικής Δισκογραφίας»

Daily / Άξιζαν κάτι καλύτερο τα «100 Χρόνια Ελληνικής Δισκογραφίας»

Τα δώδεκα επεισόδια της ομώνυμης σειράς βρίσκονται στο Ertflix, η παρακολούθηση της σειράς όμως υπονομεύεται συχνά από την συμβατική και στεγνή προσέγγιση, και η στημένη παρουσία της Χάρις Αλεξίου στο ρόλο της παρουσιάστριας-αφηγήτριας δεν βοηθάει.  
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Εμείς και οι «μουλάδες»

Daily / Εμείς και οι «μουλάδες»

Για μια χώρα που η Εκκλησία έχει τόση μεγάλη εξουσία (και τόσο αμύθητη περιουσία), που ισχύει σε μια ολόκληρη περιοχή της το άβατο για τις γυναίκες και που αρνείται σθεναρά τον διαχωρισμό κράτους-εκκλησίας, σαν πολύ έντονη άποψη δεν έχουμε για το Ιράν;
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Ύβρις πιο βαθιά κι από τον ωκεανό

Daily / Ύβρις πιο βαθιά κι από τον ωκεανό

Το νέο ντοκιμαντέρ του Netflix «Titan: The OceanGate Disaster» για τις συνθήκες που οδήγησαν στο μοιραίο, τελευταίο ταξίδι του υποβρύχιου σκάφους Titan με προορισμό το ναυάγιο του «Τιτανικού», λειτουργεί ως παραβολή για τις συνέπειες της ύβρεως και της απληστίας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ