Η Μέριλιν ξανασταυρώνεται

blonde Facebook Twitter
Η Μέριλν Μονρό / Νόρμα Τζιν του «Blonde» είναι μόνο ένα άβουλο θύμα, μια περιφερόμενη πληγή, ένα τραύμα με σάρκα και οστά.
0

ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΩΝΤΑΣ ΑΥΤΟ το φαινομενικά ατέλειωτο σαδομαζοχιστικό μαρτύριο, αυτόν τον μαραθώνιο πόνου και παραισθήσεων που φέρει τον γενικό τίτλο «Ξανθιά» (Blonde) και επιχειρεί μια βαθιά κατάδυση στην ψυχή (αλλά και στο αιδοίο, κυριολεκτικά) της Μέριλιν Μονρό, αναρωτιέται κανείς μήπως θα πρέπει να απαγορευτούν διά νόμου οι πάσης φύσεως βιογραφίες που κατακλύζουν την κινηματογραφική και τηλεοπτική παραγωγή εδώ και χρόνια – ακόμα και οι πιο εκλεκτικές και ιδιοσυγκρασιακές και «καλλιτεχνικές» από αυτές, όπως η ταινία του Άντριου Ντόμινικ που προσγειώθηκε την Τετάρτη στο Netflix.

Κάποιο θεμελιώδες σφάλμα υπάρχει στην ίδια την ιδέα αυτού του είδους, ακόμα κι όταν πρόκειται για τις πιο αντισυμβατικές και τολμηρές εκδοχές του όπως το Blonde, που παρά την υπερστυλιζαρισμένη ψιλοβελονιά και τις μεγαλοπρεπείς φιλοδοξίες πρωτοποριακού ψυχοδράματος που το χαρακτηρίζουν, δεν αποτελεί εν τέλει παρά ένα αφόρητα μονότονο και μονοδιάστατο πορτρέτο της τραγικής σταρ. 

Παρά τις αποκαλυπτικές σκηνές, το ψυχαναλυτικό παραλήρημα και τα ομιλούντα έμβρυα (!), ούτε στο ελάχιστο δεν μας κάνει σοφότερους η ταινία σχετικά με το ποια ήταν και τι σκεφτόταν πραγματικά η μοιραία ξανθιά.

Η Μέριλν Μονρό / Νόρμα Τζιν του Blonde είναι μόνο ένα άβουλο θύμα, μια περιφερόμενη πληγή, ένα τραύμα με σάρκα και οστά. Δεν υπάρχει ούτε το ταλέντο ούτε η χάρη ούτε το χιούμορ ούτε το μοναδικό κωμικό timing που την είδαμε να επιδεικνύει στις καλύτερες ταινίες της. Υπάρχει μόνο ο πόνος, η φρίκη και η εκμετάλλευση.

Η ετυμηγορία της κριτικού κινηματογράφου της Washington Post μοιάζει σκληρή αλλά δίκαιη: «Απλουστευτικό, μακάβριο και αξεπέραστα βαρετό, το "Blonde" φαίνεται να εφηύρε ένα νέο κινηματογραφικό είδος: τη νεκρο-αφήγηση».

Η Manohla Dargis των New York Times υπήρξε ακόμα πιο αμείλικτη: «Δεδομένου του τρόμου και του εξευτελισμού που η Μέριλιν Μονρό υπέστη στα 36 χρόνια που κράτησε η ζωή της –τις οικογενειακές τραγωδίες, τη βίαιη μεταχείριση από τη μητέρα της, το ορφανοτροφείο, τις κακουχίες, τους ανάξιους ρόλους, τις προσβολές στη νοημοσύνη της, τον αγώνα ενάντια στην ψυχική ασθένεια, την κατάχρηση ουσιών, τη σεξουαλική κακοποίηση– αποτελεί μια κάποια ανακούφιση το γεγονός ότι δεν θα υποφέρει τις χυδαιότητες του “Blonde”, της πιο πρόσφατης από τις νεκροφιλικές παραγωγές εκμετάλλευσής του μύθου της».  

Παρά τις αποκαλυπτικές σκηνές, το ψυχαναλυτικό παραλήρημα και τα ομιλούντα έμβρυα (!), ούτε στο ελάχιστο δεν μας κάνει σοφότερους η ταινία σχετικά με το ποια ήταν και τι σκεφτόταν πραγματικά η μοιραία ξανθιά. Δεν θα μάθουμε ποτέ, αλλά τουλάχιστον έχουμε τις ταινίες, παρότι ίσως είχε δίκιο ο επιφανής ιστορικός του σινεμά David Thomson όταν σημείωνε σ’ ένα από τα πιο επικά λήμματα του «The New Biographical Dictionary of Film» ότι η αλήθεια (ή κάποια αλήθεια τέλος πάντων) για τη Μέριλιν θα πρέπει να αναζητηθεί στις ακίνητες (και συνταρακτικά εμβληματικές) πόζες και όχι τόσο στις κινούμενες εικόνες της:   

«Ο σύγχρονος θεατής καλείται να αποφασίσει αν και πόσο ταλέντο είχε, αν ήταν μια ξεχωριστή comedienne ή ένα καμπυλόγραμμο ιδεώδες το οποίο έμοιαζαν να σαρκάζουν οι ίδιες της οι ταινίες. Μου φαίνεται δύσκολο να την αποδεχτώ ως μια τραγική φιγούρα επειδή δεν φαινόταν σε θέση να συνειδητοποιήσει τι ακριβώς της συνέβαινε. Η καριέρα της όμως και το τραγικό της τέλος έκανε για πρώτη φορά το κοινό να συνειδητοποιήσει, με έναν νοσηρό και μακάβριο τρόπο έστω, τις ιδιαίτερες καταστροφές που μπορούν να συμβούν σ’ ένα λαμπρό αστέρι. Ο μύθος της δεν δείχνει σημάδια κόπωσης μέσα στα χρόνια κι εμείς διαπιστώνουμε όλο και πιο έντονα πόσο εξαιρετική ήταν στις φωτογραφίες της μάλλον παρά στις ταινίες. Στις ακίνητες εικόνες της μοιάζει πιο αστεία, πιο σέξι, πιο μυστηριώδης, σα να αισθάνεται πιο ασφαλής και πιο προστατευμένη από τις απαιτήσεις της ύπαρξης».   

Daily
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΠΕΜΠΤΗ 04/08 - ΕΧΕΙ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΤΕΙ-Marilyn: Δύο ξεχωριστές συνεντεύξεις

Pulp Fiction / 60 χρόνια από τον θάνατο της Μέριλιν: Δύο ξεχωριστές συνεντεύξεις

Εξήντα χρόνια μετά τον θάνατο της Μέριλιν Μονρόε κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες, δύο συνεντεύξεις, του Τρούμαν Καπότε και του Αλέκου Λιδωρίκη, μας θυμίζουν τις δυο όψεις ενός τραγικού φαινομένου.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Το καθαρτήριο των παλιών τηλεοπτικών σειρών

Daily / Το καθαρτήριο των παλιών τηλεοπτικών σειρών

Με μια λύπη παραπάνω πληροφορηθήκαμε τον θάνατο του Μάλκολμ-Τζαμάλ Γουόρνερ, του «γιου» του Μπιλ Κόσμπι στην πιο διάσημη παγκοσμίως οικογενειακή σειρά της δεκαετίας του ’80, με τον οποίον μεγαλώσαμε συγχρόνως κάποτε.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Ισχύει πράγματι ότι οι άνδρες δεν διαβάζουν λογοτεχνία;

Daily / Ισχύει πράγματι ότι οι άνδρες δεν διαβάζουν λογοτεχνία;

Το βιβλίο είναι ανάγνωσμα, είναι αναψυχή, αλλά μπορεί να είναι και μια προέκταση του κατόχου του, ένα στοιχείο και ένα αξεσουάρ που υποδηλώνει την «ταυτότητα» ή την «φυλή» του ατόμου που το διαβάζει (ή το περιφέρει νωχελικά στις διακοπές).
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
«Αποκάλυψη στους Τροπικούς»: Ένα πραγματικά σπουδαίο ντοκιμαντέρ μόλις ανέβηκε στο Netflix  

Daily / «Αποκάλυψη στους Τροπικούς»: Ένα πραγματικά σπουδαίο ντοκιμαντέρ μόλις ανέβηκε στο Netflix  

Η τελευταία ερευνητική δουλειά της βραβευμένης σκηνοθέτριας Πέτρα Κόστα, είναι ένα υποδειγματικό, υποβλητικό ντοκιμαντέρ με κεντρικό άξονα την καθοριστική συμβολή των Βραζιλιάνων Ευαγγελιστών στην άνοδο του «Τραμπ των Τροπικών» στην εξουσία.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Άξιζαν κάτι καλύτερο τα «100 Χρόνια Ελληνικής Δισκογραφίας»

Daily / Άξιζαν κάτι καλύτερο τα «100 Χρόνια Ελληνικής Δισκογραφίας»

Τα δώδεκα επεισόδια της ομώνυμης σειράς βρίσκονται στο Ertflix, η παρακολούθηση της σειράς όμως υπονομεύεται συχνά από την συμβατική και στεγνή προσέγγιση, και η στημένη παρουσία της Χάρις Αλεξίου στο ρόλο της παρουσιάστριας-αφηγήτριας δεν βοηθάει.  
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Εμείς και οι «μουλάδες»

Daily / Εμείς και οι «μουλάδες»

Για μια χώρα που η Εκκλησία έχει τόση μεγάλη εξουσία (και τόσο αμύθητη περιουσία), που ισχύει σε μια ολόκληρη περιοχή της το άβατο για τις γυναίκες και που αρνείται σθεναρά τον διαχωρισμό κράτους-εκκλησίας, σαν πολύ έντονη άποψη δεν έχουμε για το Ιράν;
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Ύβρις πιο βαθιά κι από τον ωκεανό

Daily / Ύβρις πιο βαθιά κι από τον ωκεανό

Το νέο ντοκιμαντέρ του Netflix «Titan: The OceanGate Disaster» για τις συνθήκες που οδήγησαν στο μοιραίο, τελευταίο ταξίδι του υποβρύχιου σκάφους Titan με προορισμό το ναυάγιο του «Τιτανικού», λειτουργεί ως παραβολή για τις συνέπειες της ύβρεως και της απληστίας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Ήταν «αλλιώς να είσαι ΑΕΚ» επειδή ήταν αλλιώς ο Δημήτρης Χατζηχρήστος 

Daily / Ήταν «αλλιώς να είσαι ΑΕΚ» επειδή ήταν αλλιώς ο Δημήτρης Χατζηχρήστος 

Ως προσωπικότητα, ως χαρακτήρας και ως φυσιογνωμία, ο «μεσσίας της Σκεπαστής» - κάπως έτσι τον θυμάμαι – ήταν κατά κοινή ομολογία μια ξεχωριστή και ρομαντική περίπτωση μέσα στον άγριο κόσμο του «οπαδικού κινήματος».  
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ