Μεγάλες πόλεις σε όλη την Τουρκία κινδυνεύουν με λειψυδρία τους επόμενους μήνες, ενώ στη χειρότερη θέση βρίσκεται η Κωνσταντινούπολη, που έχει αποθέματα νερού για λιγότερες από 45 ημέρες.
Οι λίγες βροχές έχουν οδηγήσει στη χειρότερη ξηρασία που έχει βιώσει η χώρα την τελευταία δεκαετία. Η κατάσταση αυτή έφερε την Κωνσταντινούπολη των 17 εκατομμυρίων κατοίκων κοντά στην εξάντληση των αποθεμάτων νερού, σύμφωνα με την ένωση χημικών μηχανικών της Τουρκίας. Στο μεταξύ, στις αρχές του μήνα ο δήμαρχος της Άγκυρας, Μανσούρ Γιαβάς, δήλωσε ότι η πρωτεύουσα έχει αποθέματα για άλλες 110 ημέρες.
Η Σμύρνη και η Προύσα, οι επόμενες δύο από τις μεγαλύτερες πόλεις της Τουρκίας, επίσης αντιμετωπίζουν πρόβλημα. Οι ταμιευτήρες είναι περίπου στο 36% και 24% αντίστοιχα, ενώ οι αγρότες σε περιοχές καλλιέργειας σιταριού στο Ικόνιο ή την Αδριανούπολη προειδοποιούν ότι απειλείται η σοδειά.
Μετά το πολύ χαμηλό επίπεδο βροχοπτώσεων το δεύτερο εξάμηνο του 2020- μειωμένο κατά 50% σε σύγκριση με μία χρονιά νωρίτερα- τον προηγούμενο μήνα η διεύθυνση θρησκευτικών υποθέσεων ζήτησε από τους ιμάμηδες και τους πιστούς τους να προσευχηθούν να βρέξει.
Η Τουρκία έχει αντιμετωπίσει αρκετές φορές ξηρασία από τη δεκαετία του '80, λόγω ενός συνδυασμού παραγόντων: αύξηση του πληθυσμού, βιομηχανοποίηση, αστική επέκταση και κλιματική αλλαγή.
«Αντί να επικεντρώνεται σε μέτρα για να τεθεί υπό έλεγχο η ζήτηση για το νερό, η Τουρκία επιμένει να επεκτείνει την προμήθεια του νερού χτίζοντας περισσότερα φράγματα... έχει χτίσει εκατοντάδες φράγματα τις τελευταίες δύο δεκαετίες», δήλωσε η δρ. Ακγκούν Ιλχάν, ειδική στη διαχείριση του νερού στο ερευνητικό ίδρυμα Istanbul Policy Center. «Τα προειδοποιητικά σημάδια υπήρχαν εδώ και δεκαετίες, αλλά δεν έχουν γίνει πολλά στην πράξη», συμπλήρωσε.
Η Τουρκία έχει θέσει την οικονομική ανάπτυξη ψηλότερα από τις περιβαλλοντικές ανησυχίες στις προτεραιότητές της και παραμένει η μοναδική χώρα της G20- πέρα από τις ΗΠΑ- που δεν έχει επικυρώσει ακόμη τη Συμφωνία του Παρισιού.
«Όλοι γνωρίζουν ότι οι λεκάνες συγκράτησης νερού πρέπει να προστατεύονται, ιδιαίτερα για αυτά τα επεισόδια ξηρασίας που γίνονται πιο σοβαρά και μακροχρόνια», δήλωσε o Ουμίτ Σαχίν, καθηγητής κλιματικής αλλαγής και περιβαλλοντικής πολιτικής στο πανεπιστήμιο Sabancı.
«Παρόλα αυτά, στην Κωνσταντινούπολη για παράδειγμα οι πιο ζωτικής σημασίας λεκάνες συγκράτησης νερού, τα τελευταία δάση και η αγροτική γη ήταν διαθέσιμα για πρότζεκτ αστικής ανάπτυξης... το νέο αεροδρόμιο, η νέα γέφυρα του Βοσπόρου, οι δρόμοι και οι λεωφόροι, το πρότζεκτ για το κανάλι της Κωνσταντινούπολης. Όλες αυτές οι πολιτικές δεν μπορούν να λύσουν το πρόβλημα ξηρασίας στην Τουρκία», υπογράμμισε.
Ο Εκρέμ Ιμάμογλου δήλωσε στον Guardian ότι προτού εκλεγεί δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης είχε τη διαβεβαίωση ότι το τεράστιο φράγμα Μέλεν μπορεί να καλύπτει τις ανάγκες της πόλης για νερό, χωρίς πρόβλημα, έως το 2070. όμως, όταν ανέλαβε διαπίστωσε ότι τα κατασκευαστικά προβλήματα θα καθυστερήσουν αυτό το έργο για αρκετά χρόνια.
Τώρα, ο δήμος Κωνσταντινούπολης έχει καλέσει τους κατοίκους να σκεφτούν προσεκτικά το πώς μπορούν να περιορίσουν τη χρήση του νερού. «Δεν θα υπήρχε πρόβλημα με το νερό σήμερα αν το φράγμα ήταν ενεργό. Αλλά πρέπει να σκεφτούμε και τα ζητήματα της κλιματικής αλλαγής. Αν δεν βρέξει στο Μέλεν, δεν μπορείς να πάρεις νερό από αυτό», δήλωσε ο Ιμάμογλου.
Στη Σμύρνη από την άλλη, οι αρχές προετοιμάζονται κάνοντας 103 νέες γεωτρήσεις, ανακυκλώνοντας νερό και περιορίζοντας τις διαρροές με την επισκευή παλιών σωλήνων, σύμφωνα με τον δήμαρχο της πόλης, Τουντς Σογιέρ.
Αυτό που χρειάζονται οι πόλεις της Τουρκίας είναι άφθονη βροχή, άμεσα, προκειμένου να μην αναγκαστούν να επιβάλλουν περιορισμούς στη χρήση του νερού τους επόμενους μήνες. Όμως, ακόμη κι αν βρέχει συνεχώς για το υπόλοιπο του χειμώνα, αυτό ίσως να μην είναι αρκετό προκειμένου οι αγρότες να σώσουν τις σοδειές τους.
Η ξηρασία δημιουργεί έναν φαύλο κύκλο, εξηγεί η Ιλχάν: η μειωμένη αγροτική παραγωγή και οι αυξημένες τιμές των τροφίμων μπορεί να οδηγήσουν σε αύξηση της φτώχειας και της μετανάστευσης από τις αγροτικές στις αστικές περιοχές, επιδεινώνοντας την ήδη υπάρχουσα πίεση στις υποδομές νερού. «Η Τουρκία έχει τα οικονομικά και τεχνολογικά μέσα για να επιδιορθώσει το πρόβλημα με τον κύκλο του νερού. Αυτό που λείπει είναι η πολιτική βούληση για αυτά τα βήματα», τονίζει η ίδια.
Με πληροφορίες από Guardian
σχόλια