Στον πρώτο χρόνο της πλήρους ρωσικής εισβολής, οι υπερασπιστές της Ουκρανίας κατάφεραν να ξεπεράσουν τον βαρύ ρωσικό στρατό, βασιζόμενοι σε αυτοσχεδιασμούς και τη κρίση των στρατιωτών στον τομέα.
Ωστόσο, τρία χρόνια αργότερα, ο στρατός της Ουκρανίας έχει επιστρέψει σε πιο αυστηρές, κεντρικά καθοδηγούμενες τακτικές, οι οποίες έχουν τις ρίζες τους στην σοβιετική εποχή. Αυτό δημιουργεί αυξανόμενη απογοήτευση για τις αχρείαστες απώλειες και βλάπτει το ηθικό των στρατευμάτων και την προσέλκυση νέων στρατιωτών.
Η στρατηγική αυτή, που εκφράζεται μέσω της αυστηρής ιεραρχίας και της αποφυγής πρωτοβουλιών από τα κατώτερα κλιμάκια, προκαλεί σφοδρές αντιδράσεις. Οι Ουκρανοί αξιωματικοί και πεζοναύτες διαμαρτύρονται για την αποφυγή τακτικών υποχωρήσεων, αφήνοντας τις μονάδες τους σε επικίνδυνες θέσεις και προκαλώντας σφοδρές απώλειες με μικρό στρατηγικό όφελος.
Πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η περίπτωση του Καπετάνιου Ολέξανδρου Σιρσίν, διοικητή του 47ου Μηχανοκίνητου Τάγματος, ο οποίος κατήγγειλε δημόσια τις ανώτερες στρατιωτικές εντολές για ανεύθυνες επιθέσεις, που οδήγησαν σε πολλές απώλειες, μεταξύ των οποίων και νέους στρατιώτες που είχαν εκπαιδευτεί καλά.
Εν τω μεταξύ, η Ρωσία, παρά τα προβλήματα με την ιεραρχία της και τις εξαιρετικά σπάταλες τακτικές της, εξακολουθεί να προχωρά με σταθερότητα. Οι Ουκρανοί στρατηγοί, με τους παραδοσιακούς τους τρόπους, φαίνεται πως δεν κατανοούν πλήρως τις σύγχρονες πολεμικές τακτικές, όπως η χρήση drones και άλλων εξελιγμένων τεχνολογιών.
Με την κατάσταση να επιδεινώνεται, η ανάγκη για αναδιάρθρωση και προσαρμογή της στρατηγικής είναι επείγουσα. Οι ανώτεροι στρατηγοί παραδέχονται κάποιες αδυναμίες και κάνουν βήματα προς μια πιο σύγχρονη προσέγγιση, αλλά η μετάβαση είναι αργή και δύσκολη. Σε αυτό το κλίμα, η Ουκρανία αγωνίζεται να εξασφαλίσει τη διατήρηση της στρατηγικής της υπεράσπισης, ενώ ταυτόχρονα αντιμετωπίζει εσωτερικές συγκρούσεις και αυξανόμενη απογοήτευση από την πλευρά των στρατευμάτων.
Η πορεία προς τη νίκη δεν είναι μόνο θέμα στρατηγικών, αλλά και της ικανότητας της Ουκρανίας να εξελιχθεί και να ανταποκριθεί στις σύγχρονες απαιτήσεις του πολέμου.
Με πληροφορίες από Wall Street Journal
