Όχι μόνο βαριάκουγε, αλλά η ζωή του σαν «κινητό φρούριο» ήταν αργοκίνητη και μοναχική, για τον βαριά «θωρακισμένο» δεινόσαυρο του γένους των νοδοσαυρίδων, σύμφωνα με νέα μελέτη.
Οι ερευνητές μελέτησαν το κρανίο τού χορτοφάγου δεινοσαύρου ηλικίας 80 εκατομμύριων χρόνων, συγγενούς τού περίφημου αγκυλόσαυρου.
Το απολίθωμα του Struthiosaurus austriacus ανακαλύφθηκε στην Αυστρία και βρισκόταν στη συλλογή του Ινστιτούτου Παλαιοντολογίας της Βιέννης από τον 19ο αιώνα.
Παρότι κάποια βαριά, σαν τεθωρακισμένα, είδη των αγκυλόσαυρων μπορούσαν να φτάσουν σε μήκος τα οκτώ μέτρα, ο Struthiosaurus ήταν σχετικά μικρός, στα μόλις 2,7 μέτρα.
Προκειμένου να κατανοήσουν καλύτερα την ακοή και την κινητικότητα αυτού του δεινοσαύρου με τη βαριά «πανοπλία», οι ερευνητές ανέλυσαν το κρανίο, με τη χρήση μικρο-τομογράφου και τη δημιουργία ενός ψηφιακού τρισδιάστατου μοντέλου. Κι ενώ ο εγκεφαλικός ιστός ήταν υπερβολικά εύθραυστος για να συντηρηθεί, η δομή του κρανίου μπορεί να αποκαλύψει πτυχές του τρόπου ζωής του.
Τα ευρήματά τους δημοσιεύτηκαν την περασμένη εβδομάδα στην επιθεώρηση Scientific Reports.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, βάσει των ευρημάτων από το κρανίο και τις διαπιστώσεις από τα αυτιά του, ο δεινόσαυρος ήταν φοβερά αργός. Το ζώο πρέπει να ήταν παθητικό και αργόσυρτο, αντί για έναν ενεργό, βίαιο θηρευτή, εξηγεί ο επικεφαλής της μελέτης, Μάρκο Σάντε, παλαιοντολόγος στο πανεπιστήμιο του Γκράιφσβαλντ στη Γερμανία. Ο δεινόσαυρος δεν ήταν τυφλός, όμως, και άρα μπορούσε να δει τις επίδοξες απειλές.
«Ενώ κάποιοι από τους συγγενείς του ίσως υπερασπίζονταν εαυτούς με την ουρά τους, ο Struthiosaurus πιθανώς βασιζόταν κυρίως για προστασία στην ιδιαίτερη πανοπλία του», χρησιμοποιώντας ένα παθητικό στιλ αυτοάμυνας, αναφέρει ο Σάντε. «Εκτός από αυτό, οι σαρκοφάγοι δεινόσαυροι είχαν την τάση να κυνηγούν σιωπηλά, σε αντίθεση με ό,τι παρουσιάζεται στο κινηματογραφικό Τζουράσικ Παρκ» προσθέτει.
Η εξέταση στο κρανίο του αποκάλυψε τον μικρότερο κοχλία -τμήμα στο έσω ους το μέγεθος του οποίου μπορεί να καθορίσει την ικανότητα ακοής- που έχει βρεθεί ποτέ σε δεινόσαυρο.
«Οι παρατηρήσεις αυτές καταδεικνύουν ένα ζώο που προσαρμόστηκε σε ένα συγκριτικά αδρανή τρόπο ζωής με περιορισμένες κοινωνικές αλληλεπιδράσεις« αναφέρουν οι ερευνητές στη μελέτη τους.
Οι επιστήμονες θεωρούν πως πολλοί δεινόσαυροι ζούσαν και μετακινούνταν κατά ομάδες, ωστόσο, το είδος αυτό αγκυλόσαυρου, που ενδημούσε σε παράκτιες περιοχές τρώγοντας χαμηλή βλάστηση, πιθανότατα έζησε μοναχικά εξαιτίας της κακής ακοής του.
«Ο Struthiosaurus δεν ήταν εντελώς ανήμπορος να ακούσει τους άλλους» λέει ο Σάντε, προσθέτοντας πως, όπως οι χελώνες, πιθανότατα χρησιμοποιούσε ήχους για να επικοινωνήσει, όταν ήταν απολύτως απαραίτητο.
Με πληροφορίες από CNN
σχόλια