Μετά από μακροχρόνια έρευνα, αντί για το κρανίο της "Μόνα Λίζα" βρήκαν μηριαίο οστό

Οι Ιταλοί ερευνητές που αναζητούσαν το κρανίο της Λίζας Γκεραρντίνι, της γυναίκας που πιστεύεται ότι υπήρξε το μοντέλο για την Τζοκόντα του Λεονάρντο ντα Βίντσι, δεν βρήκαν παρά μόνο ένα... μηριαίο οστό στο παλιό μοναστήρι της Φλωρεντίας όπου είχε ενταφιαστεί η σύζυγος του Φραντσέσκο ντελ Τζοκόντο.

Για τους επιστήμονες, ήταν μια μεγάλη απογοήτευση: οι ανασκαφές στο μοναστήρι σταμάτησαν και φαίνεται ότι το κρανίο της Φλωρεντινής αρχόντισσας χάθηκε για πάντα. Οι ερευνητές το αναζητούσαν με στόχο να ανακατασκευάσουν το πρόσωπό της και να το συγκρίνουν με το πορτρέτο.

Η Λίζα Γκεραρντίνι γεννήθηκε το 1479 και παντρεύτηκε τον έμπορο μεταξιού Φραντσέσκο ντελ Τζοκόντο ο οποίος το 1503 ζήτησε από τον ντα Βίντσι να φιλοτεχνήσει το πορτρέτο της που σήμερα κοσμεί το Μουσείο του Λούβρου, στο Παρίσι. Όταν χήρεψε, η Γκεραρντίνι αποσύρθηκε στο μοναστήρι όπου είχαν μονάσει και δύο από τις κόρες της. Ενταφιάστηκε εκεί όταν πέθανε, το 1542.
Στο κτίριο της μονής, στο κέντρο της Φλωρεντίας, από τις ανασκαφές που ξεκίνησαν το 2011 βρέθηκαν τα λείψανα δώδεκα ανθρώπων. Οι οκτώ πρώτοι σκελετοί είχαν διατηρηθεί σε καλή κατάσταση αλλά από τη χρονολόγησή τους με άνθρακα 14 διαπιστώθηκε ότι ήταν πολύ παλαιότεροι από την εποχή που έζησε η Μόνα Λίζα. Οι υπόλοιποι τέσσερις βρέθηκαν σε έναν κοινό τάφο που χρησιμοποιούσαν οι μοναχές μέχρι το 1545. Όμως μόνο ένα μηριαίο οστό εξακριβώθηκε ότι ανήκε σε άνθρωπο που έζησε την ίδια περίοδο με την Γκεραρντίνι.

"Τα στοιχεία, από τις ανθρωπολογικές έρευνες μέχρι τα ιστορικά έγγραφα, μας επιτρέπουν να συμπεράνουμε ότι αυτά τα λείψανα ανήκουν στη Λίζα Γκεραρντίνι" είπε ο Σιλβάνο Βιντσέτι, ένας ιστορικός που συντόνιζε τις έρευνες, σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε στη Φλωρεντία.

Ωστόσο, οι ειδικοί δεν μπορούν να επιβεβαιώσουν αυτήν την εικασία τους ούτε με τεστ DNA: ο θολωτός τάφος όπου είχαν ενταφιαστεί ο σύζυγος και πολλά παιδιά της "Μόνα Λίζα" έχει υποστεί τόσο μεγάλη καταστροφή λόγω της υγρασίας που από τα λείψανα δεν απέμειναν παρά μόνο μερικά δόντια, από τα οποία δεν στάθηκε δυνατό να ληφθεί δείγμα DNA.