Το ντοκιμαντέρ «Hail Satan?» φιλοδοξεί να ρίξει φως σε ένα θέμα, που ειδικά στα μέσα ενημέρωσης παρουσιάζεται πάντα με σκοπό να δημιουργήσει εντυπώσεις - τον σατανισμό.
Τις δεκαετίες μεταξύ '70 και '90, στην Αμερική είχε εξαπλωθεί το φαινόμενο «Satanic Panic», που εμφανιζόταν τότε παντού, από τοπικά ρεπορτάζ μέχρι την εκπομπή της Όπρα Γουίνφρεϊ, υποστηρίζοντας πως οι λάτρεις του διαβόλου είχαν δημιουργήσει ένα τεράστιο υπόγειο δίκτυο, το οποίο και είχε παρεισφρήσει από μέσα σε παιδικούς σταθμούς μέχρι το Dungeons & Dragons. Στόχος τους ήταν να βιάζουν και να δολοφονούν, κυρίως παιδιά, και όσο ο πανικός εξαπλωνόταν, ο σατανισμός άρχισε να γίνεται συνώνυμο του πραγματικού κόσμου του κακού, συνδεόμενος εύκολα με οποιοδήποτε αποτρόπαιο έγκλημα. Ένα πρόβλημα υπήρχε μόνο: ήταν όλα ψέματα.
«Ως κινηματογραφιστής μιλάς για την ταινία σου με διάφορους ανθρώπους και όλοι όσοι συνομιλούσα σχετικά ήταν απολύτως βέβαιοι πως ήξεραν τι είναι σατανισμός και όλοι τους ήταν εντελώς λάθος», λέει η σκηνοθέτις Penny Lane. Η ταινία της δεν υπονοεί πως πρέπει να αποδεχθούμε ή να αγκαλιάσουμε τον σατανισμό, αντιθέτως προτείνει τουλάχιστον να τον καταλάβουμε.
Το «Hail Satan?» επικεντρώνεται στο Satanic Temple, μια αγνωστικιστική ομάδα που ξεκίνησε το 2013 με βάση τη Μασαχουσέτη, όπου χρησιμοποιούν σατανιστικές εικόνες, αλλά δεν χαρακτηρίζεται από κάποιο συγκεκριμένο πιστεύω στον Σατανά.
Η ταινία αποκαλύπτει ένα παρεξηγημένο δίκτυο ανθρώπων που συνεργάζονται μεταξύ τους για να προωθήσουν μια φιλελεύθερη ατζέντα, κάτι για το οποίο η Penny Lane λέει πως δεν ήταν καθόλου προετοιμασμένη. «Δεν ήξερα καν πως υπάρχουν σύγχρονοι σατανιστές και όταν τους ανακάλυψα, ήταν μια ολοκαίνουργια σειρά αποκαλύψεων», εξηγεί η ίδια.
Ο Lucien Greaves, συνιδρυτής και εκπρόσωπος του Satanic Temple ήθελε μέσω του ντοκιμαντέρ να προβληθεί η δραστηριότητα της ομάδας με αυθεντικότητα και ελπίζει η ταινία να λειτουργήσει ως μια ρεαλιστική απεικόνιση του τι ακριβώς κάνουν.
«Δεν περιμένω όλοι να αγκαλιάσουν το ποιοι είμαστε και τι κάνουμε και βασικά κάνουμε ό,τι κάνουμε με εντελώς αντίθεση κατεύθυνση από τους θεοκράτες στις ΗΠΑ. Δεν ψάχνουμε την έγκρισή τους ούτε και την θέλουμε. Αλλά θα ήθελα πραγματικά να μας κρίνουν για αυτό που είμαστε και όσα υποστηρίζουμε παρά κάποιον μύθο που έχει δημιουργηθεί για εμάς», εξηγεί ο ίδιος.
Το Satanic Temple ασχολείται με διάφορες δραστηριότητες σε όλη τη χώρα, εν είδει κοινωνικού έργου. Στην δυτική Φλόριντα, παρέχουν κάλτσες σε άστεγους μέσω εράνου. «Δεν έχει σημασία το όνομα ή από πού προέρχονται, αρκεί που κάνουν ό,τι μπορούν», λέει μια άστεγη γυναίκα για την πρωτοβουλία. Στην Τούσον, συλλέγουν προϊόντα περιόδου μέσω της καμπάνιας «Menstruatin with Satan» τα οποία μοιράζουν στη συνέχεια σε τοπικούς ξενώνες φιλοξενίας. Στο Σιάτλ διοργανώνουν αιμοδοσίες. Η ομάδα μάχεται επίσης υπέρ του δικαιώματος άμβλωσης, καταπολεμώντας όσους προσπαθούν να εισάγουν θρησκευτικά πιστεύω στην δομή του νόμου.
«Δεν ξεκίνησα να κάνω ένα φιλμ που θα μου δώσει προσωπική ελπίδα και έμπνευση. Πάντα έκλινα προς τον αθεϊσμός σχετικά με την θρησκεία, που έλεγα πως είναι χαζή και πρέπει να την ξεφορτωθούμε, πως όλοι θα ήμασταν πολύ καλύτερα αν ο καθένας μας παρατούσε την ηλίθια θρησκεία του. Αλλά έχω αλλάξει γνώμη. Απλώς πιστεύω πως πρέπει να επανεξετάσουμε τι είδους θρησκείες θα συνεχίσουν μπροστά, θρησκείες που θα ταιριάζουν καλύτερα στην πραγματικότητα που ζούμε επειδή οι θεσμοί που έχουμε σήμερα είναι χιλιάδων ετών. Οπότε ναι, η θρησκεία είναι εντάξει, απλώς νομίζω πως χρειαζόμαστε μερικές καλύτερες θρησκείες», καταλήγει η Penny Lane.
Με πληροφορίες από Guardian
σχόλια