— Τι σηματοδοτεί η πρόταση Μακρόν για μια παράλληλη ευρωπαϊκή κοινότητα με την Ουκρανία και τη Βρετανία;
Ο Γάλλος Πρόεδρος τάσσεται σταθερά υπέρ της εμβάθυνσης της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Ωστόσο, σύμφωνα με τον κ. Μακρόν, η επίτευξη αυτού του στόχου εξαρτάται από δύο προϋποθέσεις. Η πρώτη είναι η επιβράδυνση της πολιτικής της διεύρυνσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ε.Ε.). Η δεύτερη είναι η προώθηση της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης με βάση τη λογική της μεταβλητής γεωμετρίας ή, αλλιώς, των πολλαπλών ταχυτήτων.
Η γαλλική πρόταση για τη λεγόμενη Ευρωπαϊκή Πολιτική Κοινότητα εντάσσεται σε αυτό το πλαίσιο και αφορά τις σχέσεις της Ένωσης με χώρες που δεν έχουν την ιδιότητα του κράτους-μέλους. Η Μεγάλη Βρετανία δεν αναμένεται σε αυτήν τη φάση να δείξει ενδιαφέρον για μια τέτοια πρωτοβουλία. Ωστόσο, στην περίπτωση των χωρών της Ανατολικής Γειτονίας (Γεωργία, Μολδαβία και Ουκρανία) και των Δυτικών Βαλκανίων, η Ευρωπαϊκή Πολιτική Κοινότητα γίνεται αντιληπτή ως υποκατάστατο ή εναλλακτική λύση της πλήρους ένταξής τους.
Επομένως, η πρόταση Μακρόν προκαλεί έντονες αντιδράσεις τόσο στις ενδιαφερόμενες χώρες (που δεν επιθυμούν τίποτα λιγότερο από την πλήρη εισδοχή τους στην Ε.Ε.) όσο και σε κράτη-μέλη της Ένωσης από την Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη που θέτουν διαφορετικές προτεραιότητες στην πορεία προς την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Ανεξαρτήτως της έκβασής της, η πρόταση Μακρόν κλείνει κάθε συζήτηση σχετικά με την ένταξη της Ουκρανίας με διαδικασίες εξπρές στην Ε.Ε.
Οι πόλεμοι λήγουν είτε όταν κάποια πλευρά καταφέρει να επιβάλει στρατιωτικά τους όρους της είτε όταν ωριμάσουν οι συνθήκες για την επίτευξη ενός κοινά αποδεκτού συμβιβασμού. Είμαστε στη φάση κατά την οποία και οι δύο πλευρές εξακολουθούν να πιστεύουν ότι δεν πρόκειται να ηττηθούν στρατιωτικά.
— Πιστεύετε ότι ο Πούτιν βρίσκεται πλέον σε αδιέξοδο;
Πράγματι, ο ρωσικός στρατός αδυνατεί να επικρατήσει στο πεδίο των μαχών, ενώ έχει καταγράψει ήδη σημαντικές απώλειες που, σύμφωνα με εκτιμήσεις του ουκρανικού υπουργείου Αμύνης (δεν διαθέτουμε αντίστοιχη ενημέρωση από τη ρωσική πλευρά), υπερβαίνουν τους 25.000 στρατιώτες. Ταυτόχρονα, οι δυτικές οικονομικές κυρώσεις αρχίζουν να αφήνουν το αποτύπωμά τους στη ρωσική οικονομία, ενώ οι συνεχείς αποκαλύψεις για τη ρωσική βαρβαρότητα κατά τη διάρκεια του πολέμου βαθαίνουν τη ρωσική απομόνωση.
Από την άλλη μεριά, ο Ρώσος Πρόεδρος όχι μόνο δεν έχει αναπροσαρμόσει τους στόχους του στα δεδομένα που προκύπτουν στο πεδίο της στρατιωτικής αντιπαράθεσης αλλά δείχνει τάσεις επέκτασης των φιλοδοξιών του με προσπάθειες υπερχείλισης της διένεξης στην Υπερδνειστερία. Ο κ. Πούτιν φαίνεται να παραβλέπει πεισματικά το μεγάλο χάσμα που πλέον έχει διαφανεί ξεκάθαρα μεταξύ των μεγαλοϊδεατικών προσδοκιών του και των περιορισμένων συμβατικών στρατιωτικών δυνατοτήτων της χώρας του.
— Μετράμε ήδη 80 μέρες από την εισβολή στην Ουκρανία. Πώς μπορεί να λήξει αυτός ο πόλεμος;
Δεν το γνωρίζουμε ακόμη. Οι πόλεμοι λήγουν είτε όταν κάποια πλευρά καταφέρει να επιβάλει στρατιωτικά τους όρους της είτε όταν ωριμάσουν οι συνθήκες για την επίτευξη ενός κοινά αποδεκτού συμβιβασμού. Είμαστε στη φάση κατά την οποία και οι δύο πλευρές εξακολουθούν να πιστεύουν ότι δεν πρόκειται να ηττηθούν στρατιωτικά.
Επίσης, ενώ η Μόσχα διατηρεί τα αρχικά ανεδαφικά αιτήματά της, που δεν αφήνουν πολλά περιθώρια συγκλήσεων στις διαπραγματεύσεις, το Κίεβο φαίνεται ολοένα και λιγότερο πρόθυμο να δεχτεί έναν επώδυνο συμβιβασμό μετά τις αποκαλύψεις της διενέργειας σωρείας εγκλημάτων πολέμου εκ μέρους του ρωσικού στρατού.
— Τι θεωρείτε ότι θα αφήσει πίσω του αυτός ο πόλεμος;
Σίγουρα μια ανείπωτη ανθρωπιστική τραγωδία με δεκάδες χιλιάδες νεκρούς, εκατομμύρια εκτοπισμένους και ανυπολόγιστες υλικές ζημιές. Η ανοικοδόμηση της Ουκρανίας θα απαιτήσει μια πρωτοφανή σε έκταση και χρονική διάρκεια συνδρομή των διεθνών δωρητών. Ωστόσο, το μεγάλο διακύβευμα εξακολουθεί να είναι τι θα επικρατήσει διεθνώς και σε επίπεδο νόρμας και ιδεών, ειδικά ως προς τον σεβασμό των διεθνών συμβάσεων και του διεθνούς δικαίου.
Επίσης, αναμένουμε με ανησυχία να δούμε αν θα επιβιώσει τελικά το ταμπού της μη χρήσης πυρηνικών όπλων. Τα ζητήματα αυτά είναι καίρια για όλο το διεθνές σύστημα και συνιστούν τον λόγο για τον οποίο η Δύση οφείλει να ανακόψει αποφασιστικά τον ρωσικό αναθεωρητισμό, στηρίζοντας με κάθε μέσο τον αγώνα της Ουκρανίας για επιβίωση.
σχόλια