Η είδηση πως μια 17χρονη από την Ολλανδία που είχε βιαστεί σε μικρή ηλικία και ένιωθε πως δεν αντέχει άλλο το ψυχολογικό τραύμα, υποβλήθηκε σε ευθανασία στο σπίτι της με την βοήθεια ειδικής κλινικής, έκανε το γύρο του κόσμου με αρχική πληροφόρηση από ολλανδικά μμε, αλλά η ιστορία όπως αποκαλύφθηκε μετά από ώρες είναι αρκετά διαφορετική.
Στις 4 Ιουνίου μεταδόθηκε τόσο από εδώ, όσο και από διεθνή μμε όπως η Washington Post και το Euronews, πως η Noa Pothoven πέθανε την Κυριακή σε νοσοκομειακό κρεβάτι, που είχε τοποθετηθεί στο σαλόνι του σπιτιού της στη Χάγη, μετά την έγκριση του δικαιώματος στην ευθανασία, σύμφωνα με όσα αναφέρουν τα ολλανδικά μμε. Κατά τα αρχικά δημοσιεύματα, η ίδια υπέφερε από Μετατραυματική Διαταραχή (Post Traumatic Stress Disorder- PTSD), κατάθλιψη και ανορεξία. Για χρόνια προσπαθούσε να ξεπεράσει τα ψυχολογικά της προβλήματα αλλά χωρίς αποτέλεσμα, οπότε αποφάσισε να βάλει τέλος στη ζωή της μέσω ευθανασίας.
Ωστόσο μερικές ώρες μετά έγινε γνωστό πως το ολλανδικό ρεπορτάζ είχε παρερμηνευθεί και οι πληροφορίες ήταν διαφορετικές καθώς το νεαρό κορίτσι όντως είχε ζητήσει ευθανασία, αλλά το αίτημά της δεν έγινε δεκτό. Ωστόσο το νεαρό κορίτσι φέρεται να αποφάσισε να βάλει τέλος στη ζωή της διακόπτοντας τη λήψη τροφής και υγρών. Οι γονείς και ο γιατρός της αποφάσισαν πως δεν θα παρέμβουν. Οι ολλανδικές ιατρικές οδηγίες ορίζουν ότι εάν ένας ασθενής δεν δώσει τη συγκατάθεσή του, οι πάροχοι περίθαλψης δεν μπορούν να παρέχουν θεραπεία, νοσηλεία ή φροντίδα.
Η νόμιμη ευθανασία μπορεί να πραγματοποιηθεί στην Ολλανδία με δύο τρόπους: ένας γιατρός μπορεί να δώσει στον ασθενή φάρμακα για να τα διαχειριστεί ο ίδιος, ή ένας γιατρός μπορεί ο ίδιος να χορηγήσει τα φάρμακα. Ωστόσο η έφηβη φαίνεται ότι χρησιμοποίησε το δικαίωμα της να σταματήσει να τρώει και να πίνει και να αρνηθεί την ιατρική περίθαλψη με δεδομένο ότι οι γονείς και οι γιατροί δεν θα παρενέβαιναν στην απόφασή της παρά τη θέλησή της.
Στην αυτοβιογραφία της με τίτλο «Winning or Learning», η Noa είχε περιγράψει πώς είχε δεχθεί σεξουαλική κακοποίηση και βιασμό σε παιδική ηλικία, εξηγώντας ότι από ντροπή και φόβο, είχε αποκρύψει το γεγονός για πολύ καιρό. Στο βιβλίο της μίλησε επίσης για το πώς η κατάθλιψη και οι διατροφικές διαταραχές έκαναν δύσκολη τη ζωή της, σημειώνοντας πως εδώ και καιρό ένιωθε απολύτως δυστυχισμένη με αποτέλεσμα να μην θέλει πια να ζει. Εκτός από τα προσωπικά της προβλήματα, η 17χρονη είχε αναφερθεί και στα λάθη στην ιατρική φροντίδα που έλαβε, όπως οι πολύ μεγάλες λίστες αναμονής.
Χωρίς να το γνωρίζει κανείς, τον περασμένο Δεκέμβριο είχε συζητήσει με την Life End Clinic στην Χάγη τις πιθανότητες ευθανασίας. Όπως είχε δηλώσει τότε στην ολλανδική De Gelderlander, το μόνο που ήθελε ήταν να νιώσει επιτέλους ήρεμη και να μην πονάει πια.
Πρόσφατα η Noa ανακοίνωσε μέσω Instagram πως σταμάτησε να τρώει και να πίνει, μια απόφαση «οριστική και καθόλου παρορμητική», όπως έγραψε στους followers της. «Μετά από χρόνια που το παλεύω, τελείωσε. Μετά από πολλές συζητήσεις, αποφασίστηκε να απελευθερωθώ επειδή ο πόνος που είναι αβάσταχτος. Ουσιαστικά δεν νιώθω και πολύ ζωντανή εδώ και καιρό, επιβιώνω, και ούτε καν αυτό. Αναπνέω αλλά δεν ζω πια», εξήγησε στο ποστ της. Η Noa ζήτησε επίσης στους φίλους και τους ακολούθους της να μην προσπαθήσουν να την μεταπείσουν. «Στην προκειμένη περίπτωση, αγάπη σημαίνει απελευθέρωση», κατέληξε.
Τις τελευταίες ημέρες της ζωής της είχε γύρω της συγγενείς και ανθρώπους που την αγαπούσαν. Τον θάνατό της ανακοίνωσε η αδερφή της, χωρίς να αναφέρει περισσότερα.
Στην Ολλανδία η ευθανασία θεωρείται νόμιμη αρκεί να συμφωνεί με το αυστηρό πλαίσιο που περιγράφεται στο «Termination of Life on Request and Assisted Suicide (Review Procedures) Act», νόμος που κατοχυρώθηκε επισήμως το 2002 από την ολλανδική βουλή. Σύμφωνα με το ισχύον νομικό πλαίσιο, αίτημα για ευθανασία μπορούν να υποβάλουν μέχρι και παιδιά ηλικίας 12 ετών εάν το επιθυμούν, μόνο όμως αν ο γιατρός καταλήξει πως ο πόνος του ασθενούς είναι αβάσταχτος και δεν υπάρχει σημάδι βελτίωσης.
Πέρα από αυτό, η περίπτωσή της είναι η εξαίρεση και όχι ο κανόνας - και για αυτό ακριβώς είναι και είδηση.
Από την άλλη, όσο αφορά το, «Είναι θλιβερό να συμβαίνουν αυτά, ειδικά σε νέους ανθρώπους»..., δηλαδή εάν δεν ήταν νέα, τότε δεν θα σε πείραζε τόσο πολύ;;...
μην την αμφισβητείς με λογικά επιχειρήματα!
Τα αναφέρει το άρθρο. Καλό είναι να το διαβάζουμε πριν σχολιάσουμε εν θερμώ. Δεν το ήξερα πως θεωρείται αμορφωσιά το να μην υποστηρίζω την υποβοηθούμενη αυτοκτονία καταθλιπτικών ατόμων. Αν είναι και την υποστήριζε κάθε κράτος τότε η πρώτη αιτία θανάτου σε κάθε χώρα θα ήταν η υποβοηθούμενη αυτοκτονία με τόσα περιστατικά κατάθλιψης παγκοσμίως τα τελευταία χρόνια και πίστεψέ με πολλοί καταθλιπτικοί άνθρωποι είναι και αυτοκτονικοί δυστυχώς. Σκεφτείτε λίγο πριν αρχίσετε όλοι να λέτε τα δικά σας για να το παίζετε πολιτισμένοι. Αν είναι δυνατόν να φτάσαμε να μιλάμε για πολιτισμό σε τέτοιες αρρωστημένες καταστάσεις.
Ο Νοών... νοείτω Πηγή: www.lifo.gr
Είναι δικαίωμά της (αν και αμφιβάλλω κατά πόσο στην ηλικία των 17 αλλά τελοσπάντων) αλλά είναι και δικαίωμά μου να το θεωρώ λάθος, έτσι δεν είναι; Ή δε μπορώ πλέον να έχω άποψη για κάτι μάλιστα που εκείνη αποφάσισε να κάνει δημόσια; Αν κάτι με ενοχλεί θα κάνω κριτική γιατί έχω το δικαίωμα αυτό, κι αν το θεωρώ λάθος θα το πω. Τότε να σταματήσουμε να κατηγορούμε τους ακροδεξιούς γιατί είναι δικαίωμά τους να λένε όλα αυτά που λένε και να επηρεάζουν τους νέους, σωστά; Δε σου/μου πέφτει κανένας λόγος, σωστά;
το λογικό επιχείρημα είναι ότι είναι δικαίωμά της να αυτοκτονήσει κι άρα θα πρέπει να το δεχτούμε όλοι ως κάτι... φυσιολογικό; Ευτυχώς που δεν κατανοώ τη δική σας "λογική".
Όσον αφορά τα υπόλοιπα που λες συμφωνώ απόλυτα. Φυσικά και δε φταίει μόνο μια πράξη ή μια σειρά για τέτοια φαινόμενα. Πρέπει να γίνουν πολλά πράγματα για να γίνει καλύτερος ο κόσμος μας. Ωστόσο, κάθε βοήθεια είναι ευπρόσδεκτη.
Οπως μεταφερεται απο τα Ολλανδικα μεσα και οχι απο τα ξενα που το παραποιησαν εντελως:
https://amp.tgcom24.mediaset.it/articolo/753/3212753.html?__twitter_impression=true
Thread:
https://twitter.com/NaomiOhReally/status/1136189899672084480?s=19
Ελπίζω να μην νομίζει, κανείς στα σοβαρά, ότι από εμάς τους ξύπνιους περίμενε η κοπέλα και το άμεσο περιβάλλον της για να αναζητήσει θεραπεία... No shit Sherlock δλδ
"Pothoven’s family, as Bolwerk reported, was desperate to help her, and expressed frustration to him that it was so difficult to find in-patient anorexia treatment for her or a facility to treat her depression that was appropriate for a minor; they said long waiting lists had made both options untenable."
"The family had tried many kinds of psychiatric treatment and Noa Pothoven was repeatedly hospitalised; she made a series of attempts to kill herself in recent months. In desperation the family sought electro shocktherapy, which was refused due to her young age."
"After electroshock therapy was refused, Pothoven insisted she wanted no further treatment and a hospital bed was set up at home in the care of her parents. At the start of June she began refusing all fluids and food, and her parents and doctors agreed not to force feed her."
https://www.google.com/amp/s/jezebel.com/dozens-of-english-language-news-sites-are-misreporting-1835267919/amp
+
"Her teen years were blighted by anorexia, and she was admitted to various institutions including one where she was fed through a tube, according to De Gelderlander.
Eventually, her mother concluded she should would be best treated at clinic that specializes in youth psychiatry, "where she can stay and where all her physical and mental problems are addressed," her mother said, but no places were available.
"That's crazy," Pothoven told the Dutch paper. "If you have a serious heart disease, you can undergo surgery within a few weeks. But if you become acutely mentally ill, then they say casually: unfortunately, we are full, just go on the waiting list. And, you have to know that one in ten anorexia patients in the Netherlands dies from the consequences of the eating disorder."
----
In the same article, Pothoven's father Frans told the newspaper: "What must, what can we still do? We have tried everything."
"Which institution can still help her?" he asked, adding that Pothoven had lost hope of ever recovering".
+
"Last December, the local newspaper Gelderlander told its story, which consisted of long shelters in hospitals and special centers: "A hell," the girl had written in her autobiography. The newspaper reports on the judicial decisions to send her to a treatment center to prevent her from committing suicide, and the humiliation and restraints she has taken. "I almost feel like a criminal, while in my life I have never stolen a candy from a store," he had written. The mother had told the newspaper that Pothoven had been hospitalized at three different institutes, but there were long waiting lists in the one most suitable for them; and also says that at some point in the hospital, her daughter had to be fed a probe for a year because she did not want to drink or eat"
https://newsbeezer.com/italyeng/the-story-of-the-death-of-seventeen-year-old-dutchwoman-noa-pothoven/
Ένα παιδί παρενοχλήθηκε σεξουαλικώς στα 11 και στα 12, μετά, ως έφηβη βιάστηκε στα 14. Μπορεί να υπήρχε και κάποια προδιάθεση και να πυροδοτήθηκε, τραγικά, απ' τα γεγονότα. Κατά τα λεγόμενα έγιναν διάφορες προσπάθειες για να βελτιωθεί η κατάστασή της κοπέλας. Και, ναι, πέρασε από μακροχρόνια στάδια αναγκαστικής σίτισης και, ναι, είχε μπει και σε θεραπευτικό κέντρο με σκοπό να εμποδιστεί στο να κάνει απόπειρες αυτοκτονίας, ένιωθε σαν εγκληματίας, λέει. Κατά τα λεγόμενα, επίσης, ίσως ένα πιο εξειδικευμένο facility να βοηθούσε περισσότερο. Οι λίστες αναμονής, πάντως, δεν βοήθησαν. Ακόμη και για ηλεκτροσπασμοθεραπεία (για την κλινική κατάθλιψη) έψαξαν, αλλά η ηλικία ήταν απαγορευτική.
Δεν νομίζω ότι μπορούμε να κρίνουμε αυτούς τους ανθρώπους, τουλάχιστον όχι ελαφρά τη καρδία, έχοντας διαβάσει 5 αράδες.
Τέλος, η κοπέλα έφυγε από ηθελημένη άρνηση κατανάλωσης στερεάς τροφής και υγρών. Αναρωτιούνται αν αυτό είναι μορφή αυτοκτονίας ή παθητικής ευθανασίας, θα έλεγα πως πιο πολύ μου κάνει για παθητική... αυτοκτονία. Πώς είναι αυτό, στο οποίο οδηγήθηκε η κοπέλα, "καλύτερο" ή "πιο ηθικό" από την μία ενεργητική ευθανασία, όμως, δεν το αντιλαμβάνομαι. Ζωή με κάθε κόστος, ένας παλμός σε ένα μηχάνημα; Για μένα όχι.
Αυτό.